Levensverhalen (pagina 526)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wanne leve !

Mijn moeder heeft kanker en sindsdien is ze bijgekomen door pillen , radiotherapie , chemotherapie ze haat haar eigen , haar ziekte , uiterlijk , omgeving ALLES ! ZE IS DE PILLEN BEU ! bij een klein ruzietje begint ze te wenen , normaal hebt ik haar nooit zien wenen ;( haar vriendin heeft haar in de steek gelaten ! en ze voelt zich alleen we zijn er voor haar maar zo ziet ze dat niet , vandaag was er nog een ruzie thuis en ze was zo boos en verdrietig , ze zei dat ze zelfmoord ging plegen door te stoppen met haar behandeling tegen kanker , ze zei dat ze wraak van ons ging nemen ;( en daarna begon ze met glazen te gooien borden kapot te slaan , haar kleren te scheuren en ze luistert altijd naar droevige muziek ! ze is gewoon het leven beu !


MENSEN HELP ME ! IK SNAP HAAR NIET EN WIL HAAR GRAAG HELPEN EN BEWIJZEN DAT LEVEN LEUK IS ! IEDEREEN DIE DIT LEEST DENK AAN JOU EIGEN KIND DIE NIET WIL DAT JE WEGGAAT DAT JE FLIPT !

help me , mijn mama is gek aant worden ! en ik weet niet wat ik moet doen !
Datum:
23-03-2011
Naam:
anoniemnatuurlijk
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Waarom?....

WTF is er mis met me?
ik ben gedumpt door de liefde van mijn leven met wie ik alles deelde.
heb ruzie gehad met populaire jongen op school en heb hem op zen bek geslagen waardoor ik nu ruzie met men hele klas heb....
Als ik ZM pleeg zal iedereen me toch in een paar dagen vergeten.
de pijn die ik heb zal nooit iemand doordringen want ik ben vanaf de basis school gepest uit gescholden vernedert enzo.
en toen ik op middel. kwam dacht ik voor een nieuwe start tot gisteren ging alles goed tot dat die ruzie gebeurde ik heb alles omgezet in woede en in tranen maar dat helpt echt niet :( ik lijk blij van buiten en zo druk maar het is niet zo..
IEMAND WIE DAN OOK BEGRIJP DAT ALSJEBLIEFT :'(

Peace out- Juba
Datum:
23-03-2011
Naam:
Juba
Leeftijd:
14
Provincie:
België

liefde

1 jaar geleden leerde ik een meisje kennen.Het ging als volgt ik was op een zaterdag aan het werk en werd meerdere malen door een nummer gebeld maar ik kon niet opnemen.Toen ik terugbelde nam ze op en vertelde me dat ze mijn nummer via een vriend van me had. Ik had haar een paar keer gezien op hyves maar nooit gesproken ofzo. Die avond al was ik verliefd op haar geraakt na 1 week hadden we een relatie. In het begin ging alles zoetjes. Na 2 maanden begon ze met veel jongen via msn te praten en na drie maanden sprak ze heel verliefd met die jongen en had afgesproken met hem. Ik ging die dag door het lint. Maar na 2 dagen hadden we het goedgemaakt.maar elke als we ruzie hadden liet ik haar horen van je had me bijna verlaten voor een ander en waarom ga je maar niet bij hem. sindsdien ging het met de dag slechter we hadden elke dag ruzie. En ze raakte geiiriteerd om de kleinste dingen.Terwijl ik altijd lief voor haar ben en wat ze maar wil krijgt ze van me. Maar al ben ik lief voor haar maakt ze ruzie ze geeft me het gevoel dat ze niet van me houdt en ze zegt nare dingen tegen mij. Ik heb het nu uitgemaakt en voel me zo eenzaam
Datum:
23-03-2011
Naam:
Richard
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Lang geleden

Op mijn 15de jaar was ik zwaar depressief. Zo ernstig, dat ik op werd genomen op een gesloten afdeling. Gelukkig mocht ik na 3,5 week naar huis. Een jaar later kreeg ik een therapie opname in dezelfde kliniek. Deze duurde een paar maanden. De zomer daarna kreeg ik nog een langere therapie opname. Tussendoor kreeg ik ook crisisopnames en op mijn 19de liep het helemaal verkeerd. Ik werd op de open afdeling opgenomen voor drie dagen. Na die derde dag besloot ik naar de afdeling in mijn eigen woonplaats te gaan en daar kreeg ik een IBS opgelegd.
Ik ben toen naar het CIB gestuurd en weer terug naar de opname afdeling. Daarna ben ik naar de High Care gestuurd. Daar heb ik 3,5 jaar “gewoond”. Daarna werd ik weer naar het CIB gestuurd en dit keer heb ik meer bereikt. Nu..zes jaar verder is er eindelijk sprake van een open afdeling op de High Care. Ik heb weer zin om te leven. Ik wil mijn dieren weer knuffelen en verzorgen. Ik kan weer van de zon genieten.
Nog 2,5 week en dan word ik weer teruggeplaatst naar de High Care. Ik hoop dat ik de stijgende lijn vast blijf houden!
Datum:
22-03-2011
Naam:
Eend
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Eerst ben ik hopeloos verliefd op een jongen die ik niet verdien.. Bijna een jaar...
Begin ik over hem heen te komen, begin ik mn beste vriendin leuk te vinden... Ze mag dan wel bi zijn maar ze heeft al 7 maand een relatie met haar vriend... Ik zie mn vrienden steeds minder en ze schijnen me niet te missen.. Als ik weg ben zal niemand me echt missen....
Datum:
21-03-2011
Naam:
Anonieme S
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

gepest....

ik ben rabia
12 jaar oud
ik kwam nieuw opschool ik ging verhuizen enz.
toen kwam ik in een klas waar ik niets van wist ik werd gelijk verliefd op een jongen..
me moeder bracht me...want toen werkte ze nog niet...ik zei in mezelf niet huilen!! je kan heus wel eventjes weg van je moeder...maar nee ik kon het niet inhouden ik barste in tranen en omhelste me moeder hartstikke strak vast de jufrouw hielp om me van me moeder af te halen....de klas keek me heel dom aan.... maar hallo? ik was nog klein! ik was toen in groep 3....de volgende dag knipte ik me haren want ik dacht nieuwe plek nieuwe mensen nieuwe look Ja toch?? de kinderen herkende me niet ze zeiden wie ben jij hebben we weer een nieuweling? ik zei ik ben het rabia....niemand herkende me meer de volgende avond tijdens het slapen ging ik denken er valde een traan van me gezicht ik zei zo van ik had zo mooi hoor waarom deed ik dat toch? na een paar jaren.....in groep 4/5 ik maakte ruzie ik sloeg mensen omdat ze ne pestte het werd erger ik vroeg leraren om hulp...ze deden hun best voor me...maar niets lukte...een jongen had me t-shirt gescheurt en toen sloeg ik hem ook ik zei tegen hem je gaat dit betalen he?
toen ik van school kwam zei ik tegen mijn moeder mama me t-shirt gescheurt wil je het naaien? me moeder zei ok...de hele nacht had ze eraan gewerkt want het was een hele grote scheur...toen me moeder de volgende dag na schooltijd zei ze tegen me niet weer je t-shirt scheuren ik heb er de hele nacht voor gewerkt... me stress begon ik schold die joch in me hoofd uit....toen in groep 6 was werd het heel erg! het was dit keer gewoon niet noormaal! het was winter en ik werd gewoon mishandeld met sneuw!
de hele klas ging tegen me op zetten ik zei ophouden en ze schoten in me gezicht en in me mond en in me rug.....
de jufrouw was dit keer exstra treng ik ging gewoon dood van de pijn tijdens het huilen in de klas een meisje naast me ging me troosten...ik vond dat heel erg lief van der....na een jaar in groep 7....Jongens deden flauw en durfden me niet meer aan te raken ze deden alsof ik vies was en speelde ingént spelletjes met me en toen sprak me meester daarvan de zusje ook was gepest hij praatte heel erg emotioneel en hij vertelde wat er met mensen kon gebeuren erdoor en toen hield het op..... maar nu in groep 8 is het weer begonnen... ik word wakker in de ochtend om naar school te gaan dan laat ik misschien nog wel een traan vallen omdat ik het niet weer wil meemaken dat ze tvoe! en il! naar me roepen.....en de meester in groep 8 zet me ook steeds verschud en hij is homo enz ik wou heel vaak klachten indienen maar ik dacht toen na....hij kan toch niet ontslagen worden HIJ IS DE ONDERDIRECTEUR....
en nu speelt het zich nogsteeds af....
ik heb toen ik 10 was ofzo zelfmoord proberen te plegen door die rot kinderen!
en die meester weet van alles maar hij helpt me niet! En toen ik 10 was begon mijn stress ook ik zat avonden te huilen enz..... en dat speelt nu ook nogsteeds af......

Einde.....
Datum:
21-03-2011
Naam:
rabia
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

niemand kan me helpen

ben momenteel bij de gedachten rond aan het lopen ik heb 2 kinderen en kan mijn rekeningen goed betalen maar nu is er een rekening gekomen van 13800€ en ocmw wil hier niet mee helpen en daardoor voel ik me zo verdomd van de maatschappij verstoten enwil familie me niet helpen maar denk dan aan een einde dan ben ik er van verlost en zal de familie dan helpen om vriendin en kinderen misschien verder te helpen ik probeer altijd maar de lachen en mijn problemen te vergeten maar de prblemen worden te groot en ik weet niet of ik het nog lang vol hou dat is het ik heb oplossingen gezocht maar niet gevonden
Datum:
21-03-2011
Naam:
david
Leeftijd:
33
Provincie:
België

Beste Vriendinnen

Mijn beste vriendin en ik leerden elkaar kennen via een jongen. Een loverboy met wie we toen allebei contact hadden. Zij was al de prostitutie in, maar met mij kwam hij maar niet verder. Nadat hij werd opgepakt leerden we elkaar kennen, we zijn goede vriendinnen geworden. Ongeveer anderhalf jaar waren we beste vriendinnen. We spraken elkaar erg veel en konden het over alles hebben. Zij was 3 jaar ouder, maar dat maakte ons niet uit.
Eind november kwam ze erachter dat ze zwanger was, hier was ze heel blij mee, want eigenlijk werd er gedacht dat ze niet zwanger kon raken, dat ze zwanger was, was een wonder.
29 december kreeg ze een miskraam.
4 januari kon ze het niet meer aan, ze nam een overdosis.
Ze was aan het studeren in Amerika, ik kon dus niet bij haar zijn, of bij de begrafenis.
Dat vond ik heel erg.
Ik mis haar elke dag....
Een jaar geleden deed ik een zelfmoordpoging, toen heeft zij me net op tijd gevonden en heeft ze me gered.
Het doet me zo'n pijn dat ik dat niet voor haar kon doen :(

xxxx
Datum:
21-03-2011
Naam:
Noor
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

waarom zou ik nog langer moeten leven?

ik ben een melevend persoon die alles voor iedereen doet.
het begon in 2007 , ik stond altijd voor mijn vrouw klaar, werkte altijd hard om alles rond te krijgen en een goed leven te hebben. we hebben immers 2 kinderen. maar als ik thuis kwam zat er nog geen knuffel of kusje meer aan. daardoor ben ik op ten duur gescheiden, omdat er niets meer was tussen ons 2.
erg genoeg omdat we kinderen hebben, maar ik had zoiets van, als er niks meer is tussen ons 2, dan kan ik beter alleen verder in het leven.
dat hielp best veel, en alles was geregeld tussen kinderen en mij.
totdat ik in 2009 een zwaar bedrijfsongeluk kreeg, en daarbij mijn rug brak die operatief is vastgezet, mijn linkerteen verbrijzelde die ook is vastgezet en een scheur in mijn linkerknie heb dat operatief is afgeschraapt, waar ik nog dagelijks pijn aan heb.
ik heb 3 weken in het ziekenhuis moeten blijven, en daarna ben ik opgevangen bij mijn ouders thuis voor verzorging.
van andere instanties kreeg ik geen hulp, mijn baas komt mij niet opzoeken, bij het eerste gesprek bij de baas liep het uit de hand dat ik mij niet moest aanstellen.
het liep daar zo uit de hand, dat de baas zei "als je niets aan je rug had, dan had ik je hier onder de tafel geslagen "op dat moment brak er alles in me wat nog niet gebroken was, dat was mijn hart.
ik werkte inmiddels al 11 jaar voor hun en heb dag en nacht klaar gestaan om het bedrijf goed te laten draaien, we waren immers een hecht clubje.
daarbij zie ik mijn kinderen niet meer omdat ik wegens mijn rug en knie niet voor kon zorgen.
er is tussendoor een rechtzaak geweest voor alimentatie herberekening, omdat ik een loonsverlies heb wegens ziekte verzuim.
er werd ook het LBIO ingeschakeld, omdat ik een paar maanden de allimentatie niet volledig kon betalen.
van kinderen hoor ik nog steeds niets, en mijn baas werkt mij zwaar tegen, ik zit al sinds die tijd te wachten op hulp, ook psychies, maar er komt maar niks.
mijn badkamer moest aangepast worden, maar kreeg geen hulp (nog financieel) van de gemeente. ik heb hier zelf voor moeten zorgen via een letseladvocaat, en met beetjes de badkamer aan moeten passen. dit heeft mijn vader op zen oude dag voor me moeten doen.
ik had een bad, en daar kon ik niets meer mee met mijn rug en knie.

Nu heeft mijn baas een revalidatie bedrijf ingeschakeld en moet solliciteren en kijken voor omscholing. nou alles wat ik wil word afgekraakt en zeggen dat ik de capaciteiten er niet voor heb, en ik ben iemand als ik iets wil ga ik ervoor en doe het perfect.
nu verlangen ze dat ik al gesoliciteerd heb, terwijl ik nog steeds geen hulp heb gehad, en zolang ik alles nu maar negatief vind, heeft het geen zin om te gaan soliciteren. en als alles maar afgekraakt word, waar zou ik dan op moeten soliciteren? verdien ik ooit nog hetzelfde?

ik zit met zoveel haat woede en vragen, en ik heb nergens een antwoord op. ik vind mijn leven niks meer waard. waarvoor doe ik het nog? waarom word ik als hardwerkende nederlander toch niet eens 1 keer geholpen? waarom word ik nu gestraft?

ik zie niks meer positief, ik heb nergens zin meer in, ik heb geen beweging meer, kom niet meer onder de mensen, heb vreetbuien gekregen, moet vaak huilen, terwijl ik altijd een sterk persoon ben geweest. waarom moet mij dit overkomen? ik zit er sterk over te denken, om er een eind aan te maken. het voeld alsof ik alleen nog leef om de maatschappij mijn laatste geld te geven. ik mag schijnbaar niks leuks meer doen, krijg geen liefde van mijn kinderen, want die zie ik niet, collega's komen me niet 1 keer opzoeken sinds het ongeluk, terwijl we een hechte band hadden.

ik weet het niet meer, ik weet ook niet of ik nog wel hulp wil na al die tijd, want niemand wil mij helpen, en niemand wil mijn vriend zijn, zo voelt het, en het komt hard aan, een mens wil zich nodig voelen in de maatschappij, en dat heb ik niet meer, dus waarom zou ik nog langer moeten leven?
Datum:
21-03-2011
Naam:
Paul
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

Stik

Is er nog iets. Is er nog IETS in deze verstikkende duisternis? Iedere dag is een moord dag, familie en vrienden heb ik niet meer, god haat mij. Angst en pijn zijn al 20 jaar de enige emoties die ik heb en moet ik ook al 20 jaar onderdrukken met massa's pillen. Wat er overblijft is dus niets. Durf niets meer. Wil niet meer leven.
Datum:
21-03-2011
Naam:
death
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.