Levensverhalen (pagina 524)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kut leven

een paar jaar is de hele zeik begonnen,
in de schulden gekomen sinsdien in de schuldsanering,
toen mijn vrouwtje kwijt geraakt.
nu hadden we sins een paar weken weer heel goed contact.
en nu hoor ik in een keer niets meer van der ik snap het niet wist ik ma wat er aan de hand was ga der kapot van.
toen der tijd al na ged8t om mezelf om te brengen en denk er nu weer over na wat heeft dit hele leven voor zin,
waarom kan het niet gewoon eens goed gaan zo als bij anderen waarom kan ik niet gewoon me meisje bij me houden word er gestoord van
Datum:
29-03-2011
Naam:
cor
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

Ik zou blij moeten zijn?

Ik weet niet hoe ik zo iets moet zeggen dus ik spring er maar gelijk in.

Ik heb laatst gemerkt dat ik weer veel denk aan het eindigen van mijn leven. En het probleem is waarom. Zo heb ik dit wel vaker gehad en altijd met een duidelijke oorzaak. Zo heb ik het geprobeerd te doen in zo wel het laatste jaar van mijn basisschool en het vierde jaar van mijn middelbare school(havo). Altijd omdat ik voelde alsof ik er alleen voor stond en ik flink gepest werd. Maar na mijn eerste jaar op een hogere school vond ik mijn persoonlijke zin in het leven leuke vrienden hebben en lachen om de kleinste dingen die het leven bijzonder maken. En nu een jaar verder snap ik er niks van ik heb nog steeds vrienden aan wie ik alles kwijt zou kunnen zonder dat ze me uitlachen of niet serieus nemen(niet dat ik ze dit vertel gewoon omdat ik ze niet ongerust wil maken). En tegelijkertijd haal ik plezier uit ook maar de kleinste dingen. Maar toch ik zie het niet meer zitten. Het voelt eigenlijk als een soort twee strijd want als ik niet enorm vrolijk ben dan ben ik wel enorm depressief. En het probleem is nu dat ik niet zeker meer ben of de vrolijke kant zal overwinnen steeds vaker zie ik mezelf van een gebouw af springen of anders wel voor de trein die me naar school zou brengen. Mijn enige lichtpuntje is dat anderen rond mij het niet door hebben en ik dus nog steeds (als ik het zelf toe laat) normaal kan leven. Maar om een of andere reden zie ik het niet meer zitten ik wil er van af, van mij hoeft het niet meer. Zelf nu ik dit schrijf trillen mijn handen gigantisch en ben ik onbewust al een flat uit de buurt aan het uitkiezen.

De onzekerheid is maar op een manier weg te nemen maar hoe dat hoef ik vast niet verder aan te wijzen.
Datum:
29-03-2011
Naam:
Tom de Bie
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

alleen.

ik voel me heel alleen en echt kut om het zomaar te zeggen.
niet alleen vandaag maar al de laatste maanden voel ik me zo ook al heb ik een vriend en mensen om me heen toch voel ik me alleen en niet gehoord en alles wat ik doe of zeg is niet goed het word weg gelachen
mijn familie woont een heel eind bij mij vandaan en ik ben alleen in het noorden en kan moeilijk naar mijn familie toegaan mijn vriend is niet echt meer een vriend denk ik maar hoop het niet ik heb wel eens aangegeven dat ik een keer een arm om me heen wil maar het word helaas niet gehoord ik leef tegenwoordig op de automatische piloot ik leef omdat ik moet leven maar heel vaak denk ik waar is het allemaal goed voor er is alleen maar elende in het leven
Datum:
28-03-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Friesland

Denk even na

hi,
ik wil mij even richten tot de mensen met de vreselijke gedachte zelfmoord te plegen. ik weet ik ben maar 17 maar kan maar niet genoeg zeggen dat je leven een geschenk is,geef dat niet zomaar op...ik weet dat je zo diep kunt zitten,dat alles kan tegensteken en dat die vraag in je hoofd speelt van ''waarom leef ik nog?'' maar die vraag in je hoofd,die mag je hebben. maar zoek naar en antwoord,er is altijd een reden dat je op de wereld bent. er zijn mensen die van je houden,geloof me,IEDEREEN heeft minstens 1 persoon die van hem of haar houdt. en als je zelfmoord pleegt,dit is defenitief,je krijgt geen herkansing. bijt even door,praat met mensen kom buiten,ontmoet nieuwe mensen...verhuis desnoods naar een hele andere wereld(niet hemel,maar buitenland) en begin gewoon opnieuw..ergens waar niemand je kent en je met een schone lei kan beginnen..maar geef aljeblieft niet op,jullie zijn allemaal één voor één uniek,we kunnen jullie niet missen op onze wereld,jullie horen hier thuis...dus denk aub hier eens goed over na..
Datum:
28-03-2011
Naam:
Ellen
Leeftijd:
17
Provincie:
België

dood

word steeds gepest op school en heb mijn mama haar leve verpest en heb geen vertrauwe meer van haar ik kan het niet meer aan om de rest en mezelf te zien lijden !!!!
Datum:
28-03-2011
Naam:
alex
Leeftijd:
13
Provincie:
België

en nu..

Ik ben een meisje van 13 ik heb op topsport gezeten (RG) en heb daarom 3 blessures allebei mijn liezen mijn rug en mijn knie.. ikheb er altijd last van en word gek.
daarnaast zijn mijn ouders gescheiden en mag ik mijn stiefmoeder niet, en ben ik bang dat ik niet meer naar me pa wil.
ook heb ik elke week zowiezo 1 keer ruzie met iemand..
daardoor trok ik het niet en begon ik met roken, elke dag chaggo, mezelf snijden.
ik begon mezelf dik te vinden en stak mijn vingen in mijn keel om af te vallen.
ik werd gek ik wou dood, echt dood het kon me niet schelen.
ik praatte er over met mijn beste vriendin en mijn ex,
ze zeiden je weet niet hoeveel pijn je mensen aan doet was 1 van de dingen die ze zeiden.
daarna ging het uit met mijn ex, ik was in 1000 stukjes gevallen, ik wou niet meer.
ik ging voor de spiegel staan en kneep mijn luchtpijp dicht, ik zag mezelf en toen besefte ik:
waarom?
ik wil nog proberen te trouwen, kinderen whatever en wil ik nu al eindigen.. mijn moeder pijn doen?
ik denk er nog altijd over na maar goed..
Datum:
28-03-2011
Naam:
Ciska
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Liefdesverdiet

Een half jaar geleden leerde ik hem kennen.De jongen die mij het gevoel gaf dat ik een princes was.Alles ging goed, we spraken af en hadden zo een sterke band, ik voelde me bij hem zo gelukkig, nog nooit was ik zo gelukkiig geweest.Als ik hem al maar zag werd ik blij, hij was perfect. Maar dan 1 maand na onze 'relatie' ( Kwt et nie wat het echt was) nam hij geen contact meer op en ik hoorde hem ni meer, ik probeerde hem ng te spreken maar negeerde me gewoon.Door dit ben ik in een instelling beland, omdat ik me kapot zoop en zat aan de drugs en sneed me zelf bijna dood. Dan na 3 maanden had ik weer een beetje hoop maar dan kwam het. Het bericht dat hij een ander meisje had. Zij. Zo mooi , zoveel beter? dacht ik. Daarna ben ik naar gesloten instelling gegaan ik werd echt gek, het gevoel , het geweten dat hij nu met haar is. Nu een half jaar later zit ik hier nog altijd met geen stap verder, niets helpt meer, de psycholoog heeft ook al gezegt dat er geen hulp meer is. Elke dag gaat het slechter en slechter, ik slaap en eet niet meer. Het is zo moeilijk... Niets word ooit nog zoals het was :'( ... Ik wil niet meer leven weg van dit vreselijk pijnlijk leven, weg van al mijn lijden, weg gewoon weg heeeeeel ver weg.
Datum:
28-03-2011
Naam:
MH
Leeftijd:
15
Provincie:
België

verhaal

ik ben getrouwd geweest en ook al dronk hij veel kon hij ook lief zijn hij is ziek kosakof de man die hij vroeger was komt niet terug en ikmis hem zou nu ook niet meer willen leven
Datum:
28-03-2011
Naam:
marie
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

het leven

Ik heb een rottige tijd. het begon toen mijn stiefvader er nog was. 8 jaar lang ruzie met mijn moeder. 8 jaar was ik getuigen van huiselijk geweld. 1 keer was het echt erg mijn moedere kwam er achter dat mijn stief pa vreemd ging, ze nam zijn laptop mee naar een vriendin. toen mijn stief pa er achter kwan werd het erg. hij kwam thuis en pakte eerst zijn spullen. toen mijn moeder thuis kwam toen hadden ze ruzie. ik was nog boven, toen pakte mijn stief pa dus mijn moeders portomonee. hij zei in ruil voor de laptop. mijn moeder pakte de honkbalknuppel en zei geef me mijn portomonee. en ze sloeg hem. ik was versteend ik kon niks ik voelde me machteloos ik een jongen van 18 jaar!. ik belde de politie en ze gingen mee. een paar maanden moest mijn moeder voor de rechter verschijen. ze kreeg 2 jaar verwoorwaardelijk. ze had geluk!. maar alles wat ik 8 jaar heb mee gemaakt is niet echt goed voor me geweest. mijn echte vader was een slecht mens zoop veel altijd dronken en mijn moeder bedreigen kapote bierflesjes op de trap neer leggen dat mijn moeder er aan snijt of ik of mijn zus of mijn broer. en wat mij het meest raakte was JE LIJKT OP JE VADER. dat deed echt pijn. ik werd vergeleken met een monster. toen leek alles wat ik deed niet goed genoeg te zijn. het leek wel of mijn moeder niet trots op me kon zijn. toen een tijd later pleegde een klasgenoot zelfmoord. dat raakte me diep een andere had kanker in zijn knie. ik ben een auto zonder benzine ik kan niet meer verder. ik ben op. dit heeft wel wat geholpen maar ik draag nog altijd de pijn.
Datum:
28-03-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

waarom

Waarom zijn er mensen die zelfmoord willen plegen? Bekijk het is positief.
Als je zelf achter iets staat, bereik je het vaak ook.
Altijd maar denken dat je verkeerd bent, maakt je slecht, en ga je automatisch verkeerd denken.

Ik bekijk alles positief en ik ben altijd vrolijk.
Dit is toch het laatste wat in me opkomt.
Groetjes Thomas
Datum:
26-03-2011
Naam:
Thomas
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.