Levensverhalen (pagina 330)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben verwaarloosd

me moeder is acholist mijn vader is altijd boos en me beste vriend is weg en me vriendin ik heb een kut leven als ik iets wil berijken lukt het weer niet ik val af auto rijbewijs afgepakt en gepest op school. het moet ALLEMAAL STOPPEN!!!!!
Datum:
16-01-2013
Naam:
lexis.is.calm
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Ik zit op

Stress,financieel schuld,verdriet,wanhoop, eenzamheid.Het voelt alsof ik heb nooit iets anders gehad.Ik heb geen ziekenfonds of inkom om dat te betalen.Ik heb alle kansen gehad en die komen niet meer.Ik heb oficieel schuld,bank etc maar nog erger schuld aan mijn vriendin.Op papier bestaa ik bijna niet en ik heb alle bruggen verbrand.Ik heb geen een sterke relatie in mijn leven.Ik gaa door alleen omdat ik weet dat mijn persoonlijk schuld moet aflossen.Het bank maakt mij niet uit. Het zal nooit weer goed komen.The dice are loaded in this life no matter how hard you try and i used to try until i realised this.
Datum:
16-01-2013
Naam:
alex
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik word heel erg gepest. laatst had ik en nieuwe laptop mee naar school voor ijn huiswerk enzo omdat ik slecht schrijf en ze maakte hem meteen kapot. op dat soort momenten wil ik naar huis maar als ik thuis ben heb ik weer een hele zware ruzie. zo gaat het dag in dag uit. en dan denk ik het leven heeft geen zin meer met iedereen dieme haat mijn vader die tegen mij schreeuwt en mijn gevoels wil ik niet meer verder helpt iemand mij???
Datum:
15-01-2013
Naam:
jongen
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

ik wil nu dood

Elke dag een gesleur.
Elke dag geschreeuw, elke dag geroddel.
Je moeder wil je niet meer in huis,
je zus heeft je nooit zien staan,
je vader heeft je nooit gemogen,
op school ben je ontzichtbaar,
daar zien ze je alleen om over te roddelen of een rotopmerking te geven over je snor of iets anders lelijks aan je.
je grootste passie is toneel, maar daar word je alleen maar afgekraakt..

Welke reden heb je om nog te leven?
Geen.
Ik moet er dus een punt achter zetten.
Datum:
15-01-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Is dit mijn leven?

ik ben 19 jaar oud en wil jullie graag mijn verhaal delen van het verleden tot het heden.

ik was 8 jaar oud en toen begon de ellende, ik ben autistisch...
na vele onderzoeken en vele medicatie pogingen ondervonden dat ik mijn eigen leven wil bepalen en niet constant door de zorgmensen verzorgt wilde worden.
12 jaar oud. de opstandigheid kwam! vaak door mijn ouders uit het huis getrapt. je leeft op straat heb je een keus?
eten = overleven... zodra je weinig hebt kom je snel in zaken terecht waar je je buiten hoort te houden.
de leeftijd van 14 jaar bereikt en drugsdealen werd een feit. ik trok met de verkeerde mensen op.
van kleine dealtjes werd het groter. wiet word coke... vele jongeren kijken op naar mensen zoals ik maar zodra je in het circuit beland zou je willen dat je een jongen was die wel goed zijn best deed,
in het circuit zie je veel... wapens zijn te min... mensen verslaafd maken is normaal of juist goed voor je.
ik ben gaan blowen om deze dingen te vergeten..
thuis werd het er ook niet beter op... mijn ouders werden mishandeld.. door mij..
eenmaal 17 jaar is het jeugdzorg gelukt om mij op te pakken en in een internaat te gooien.
eigenlijk het mooiste moment van mijn leven.
op een internaat leer je veel en besef je andere wijzes.
in vele pogingen het contact met mijn ouders te behouden is dit niet gelukt...
thuiswonen... geen optie..
doet dat je pijn? geloof me, dit is 1 van de ergste dingen die mij is overkomen.
vanuit een internaat naar zelfstandigheidstraining toe. daar geleerd hoe ik voor mezelf moet zorgen en doorgegroeid naar een eigen flatje.
woonzaam in mijn eigen flatje een tekort aan geld, dit zorgt dat je keuzes maakt.
mijn keuze was mijn oude circuit... gelukkig wel klein en niet zo groot als eerder maar nog steeds niet goed!
eenmaal hier wonende ook een meisje gevonden waarop ik werkelijk verliefd ben geworden en dus ook een relatie mee heb gehad.
de relatie is uitgegaan en zij is zelf overgestapt naar haar ex. mijn hart is aan stukken gescheurt.
mijn zorgen aan mijn hoofd zijn en blijven.

eten, huur, vrienden, verslaafden, gepakt worden, liefde, ouders, geld, zin om te leven.

ze zeggen de aanhouder wint,
ik houd aan, maar waar blijft de winst?
Datum:
15-01-2013
Naam:
Martijn
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

geen oplossing

Ik heb er ook wel eens over na gedacht.. zie het niet meer zitten en wat doe ik hier en toen en ik toch doorgegaan omdat je positief moet denken en niet negatief.. niemand houd van me niemand denkt aan me... nee er is altijd wel IEMAND die van je houd... Ik ben in 2012 een jeugdvriend kwijt geraakt doordat hij voor een trein sprong.. waarom vraag ik me nu nog steeds af. Ik heb er elke dag last van en elke dag verdriet.. ik droom zelfs over hem dat ik hem zie en dat ik met hem praat en dan ben ik de hele dag van slag af. Dit wil je mensen toch niet aan doen? Het is niet de oplossing. liefs
Datum:
14-01-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Houd vol

Toen ik 27 was heb ik ook een periode gehad waarin ik dacht niet meer uit de spiraal van negatieve gedachten te kunnen komen. Ik begrijp jullie goed maar alsjeblieft HOUD VOL! Er komt weer licht aan het einde van deze tunnel. Stop met vechten en laat los. Voel de pijn. Het is nodig om weer beter te worden. Wees maar niet bang...alle liefs van iemand die intens gelukkig is geworden.
Datum:
12-01-2013
Naam:
Lena
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niks anders dan gewoon verder kunnen.

hallo,

ik heb een relatie van 2 en een half jaar achter de rug. tot ze besloot om het uit te maken.
ik hield ongelofelijk veel van haar ook al was de relatie zo ongezond als die van Hitler en Eva. na mijn mening is ze het mooiste meisje die ik ooit heb gekend.
het erge is dat ik me in de 2 jaar zo erg op haar heb gefocust dat ik men vrienden heb verwaarloosd en nu vrijwel niemand heb om men verhaal bij te kunnen doen. ik loop al bij een psycholoog maar dat helpt ook niet echt.
in sommige opwellingen denk ik wel is om er gwn een einde aan te maken.
ze heeft me gedumpt ze wil me niet meer en ze is hard opzoek naar een ander. probeert zoveel mogelijk op te vallen draagt extreem korte rokjes. zou niet erg zijn als ik het niet mee zou krijgen... maar ik zit bij haar op school en zelfs met een aantal lessen bij haar in de klas. ik moet toekijken hoe het meisje waar ik smoorverliefd op ben verder gaat en aanpapt met andere jongens. waarschijnlijk krijgt ze binnen nu en binnenkort een nieuw vriendje en ik kan enkel toekijken. ik heb haar uit bescherming voor mezelf geblokked op alles en haar nummer verwijderd, helpt wel wat maar voel me nog steeds extreem kut. ook al is het al bijna 2 maand uit. ik heb het gevoel dat ik niet verder kan/wil zonder haar.
ik mis haar. en het idee dat ze een ander vriendje krijgt en het met een ander zal doen vind ik ondraaglijk.
ik wil verder maar kan het niet. ik heb niemand meer en alles wat ik had heeft me gedumpt.
Datum:
11-01-2013
Naam:
raadeloos
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

gedachten..

Ik vind het vreemd.

Ik heb al van men 19de zelfmoord gedachten...
Soms schrijf ik alles op... Agenda, blaadje, eender wat zo dat ik die gevoelens kwijt ben...

Wat eerder zo makkelijk lijkt, lijkt zo verdomd moeilijk nu...
Elke dag bekijk ik mijn herinneringen van wat deed ik zo fout?
Heb soms zo hard het gevoel dak ik gewoon rond loop zonder eendere betekenis, vaak denken ze zullen me toch al na een maand vergeten... Of ze komen binnen de dag toch al jagen op men spullen.
Ik ben dik... Althans comentaar door anderen maken me dik. Zelfs enkele geven altijd comentaar. Geven zelfs box van 50 euro om aftevallen.
Kunne die niet gewoon van me houden?
Ben jaren lang gepest geweest. Uitgelachen!!!
Ik mis echte vrienden, vrienden die gewoon met me willen afspreken zonder dat ik iets moet doen voor hun :( ik wil gewoon eens hard uithuilen, goed vast genomen worden!

Wil zo graag enkele dromen waarmaken! Schoonheidssalon open doen! Welness open houden! Maar dan krijgt ge Ne klets tegen u hoofd! Ge zyt te dom, of te dik! Wilde opnieuw naar school, dan spreekt u eigen thuis slecht over u! :'( heeft me zoveel pijn gedaan:(
Elke avond hopen dat ge u ogen niet meer hoeft open te doen. Dat ge mee mag naar een plek zonder egoïsme!
Maar toch moet ge elke dag die strijd aan... Elke dag opnieuw afvragen of het pijn zou doen moest ge ergens van zou springen.. of hoge snelheid tegen een boom!... Maar dan denk ik" dan zit mijn familie in de shit door een auto dat niet afbetaald is... Of stel nu dak toch nie dood ben! En eeuwig in een rolstoel zit...
Relaties die niet lukken. Zal mijn schuld zijn althans zeggen anderen altijd.
Ik heb geen kinderen. Dus niets dat op me wacht...
Dus niet belangrijk.
Misschien verhuizen naar een andere omgeving. Maar hier heb ik geen geld voor...
Ik weet niet waar te beginnen. Niemand wilt zien dat ik hulp nodig heb.. ookal geef ik meerdere signalen
Moet altijd fake lachen... En het doet zon pijn.
Het enige dat me op de been houdt is anderen hun verhalen, want ik ben niet alleen
Maar karma mag nu eens aan mijn kant staan en aan anderen die ook verdriet hebben!
Datum:
11-01-2013
Naam:
meisje
Leeftijd:
21
Provincie:
België

...

Ik ben al mijn hele leven een buitenbeentje. Jaar na jaar laten de mensen waarvan ik dacht dat ze m'n vrienden waren me in de steek. Op school heb ik echt superveel stress, ik zit in 4Vwo en mijn ouders vinden dat ik alleen maar zevens en achten moet halen. Ik heb gewoon nooit een moment rust, op mijn sport zetten ze me ook constant onderdruk, ik heb altijd ruzie en ik kan het gwn niet meer aan. Mijn ouders laten me niets zelf regelen en gaan paranoia doen om alles. Ik kan ze af en toe niet verdragen. In de eerste en tweede klas werd ik buitengesloten door me klas, altijd als er groepjes werden gemaakt bleef ik als enige over. I can't take it any longer
Datum:
11-01-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.