Levensverhalen (pagina 328)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben het leven niet waard.

Ik, een lui meisje van 15 jaar oud. Ik heb nergens meer zin in, rode cijfers op mijn rapport en zoveel stress dat ik elke avond voor het slapen huil tot het niet meer kan. Slapen lukt nauwelijks, mijn gedachten weerhouden me daarvan. Mijn familie verwacht te veel van me. Eerlijk gezegd zou ik het VWO waar ik nu op zit wel aankunnen , maar ik heb gewoon echt geen zin meer! Het leven is voor mensen met een doel, een doel dat ze willen behalen. Het enigste wat ik zie in mijn toekomst is...niets. Ik denk zo vaak na over zelfmoord, maar ik wil m'n moeder, vader, zusje, broertje, de rest van m'n familie, m'n vriendinnen en iedereen waarvan ik hou gewoon niet achterlaten. Dat is de enige reden waarom blijf, naast dat ik er helemaal niet tegen kan om zelfmoord te plegen als ik denk hoe goed ik het heb. Ik ben gezond, heb een dak boven hoofd, kleren, mensen die van je houden. En toch is er zoveel in me lichaam dat zegt: 'Ga nou maar naar boven.'
Datum:
20-01-2013
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

zelfmoord ?

Ik ben een meisje van 14 jaar, en ik voel me niet thuis in mn eigen gezin.. Ik heb het gevoel dat ik voor mijn ouders toch niet besta ik heb twee broertjes de ene keer kan ik daar mee overweg de andere keer niet. Ik heb niet echt een beste vriendin ik heb een buurmeisje waar ik best veel mee omga ze is een jaar jonger als mij.. op school heb ik hele goede vriendin ik heb haar eigenlijk altijd als mn beste vriendin gezien maar zei mij niet zij ziet mij gewoon als een goede vriendin.. daar zit ik ook mee. Het is dus ook niet dat ik er bepaald knap uit zie, (waar ik wel mn best voor doe) Daarom hoor ik in de klas vaak lelijkerd ofzo ik durf er op school tegen niemand iets van te zeggen ofzo het doet me echt heel erg pijn ik huil vaak dat weten mijn ouders ook niet. Ik ben sinds deze avond er zeker van dat ik met iemand moet praten maar ik heb eigenlijk geen persoon die ik kan vertrouwen dat is ook het probleem want eigenlijk wil ik geeen zelfmoord plegen dat vind ik namelijk heel eng en durf het niet goed maar wat moet moet... ik heb het gevoel dat ik hier op deze wereld niet thuis hoor !
Datum:
20-01-2013
Naam:
anoniem.
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

ik heb er genoeg van

ik ben vroeger altijd gepest geweest en geslagen en bedrijgt geweest nu nog steeds eigenlijk mijn familie heeft altijd ruzie en iedereen is tegen mij en niemand wilt luisteren en heb me al vaak genoeg gesnede en daarom wil ik ergens hulp vinden maar durf niets tegen iemand te zeggen
Datum:
19-01-2013
Naam:
darkangel
Leeftijd:
16
Provincie:
België

In de war

Ik wil zelfmoord plegen maar dan doe hele familie pijn en dat wil ik niet maar ik wil mijn ook niet wat moet ik doen
Datum:
19-01-2013
Naam:
Engel
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

hart onder de riem

Hoi allemaal,

Ik heb al een paar keer wat geplaatst op deze site onder dezelfde naam. Ik heb niet de illusie dat ik iemands gevoel kan beïnvloeden met wat ik schrijf, maar ik zou willen dat ik het wel kon.

Ik kan namelijk zeggen dat het nu eigenlijk wel lekker gaat. Het geheim? Geen idee. Zoals ik het zie: het ene moment ben ik er, het volgende moment niet meer. Misschien plant ik me voort, misschien ook niet en in wezen maakt dat ook geen verschil. Ik ga sowieso dood en is alles voor niets geweest (ik ben niet religieus). Dus kan ik er maar beter het beste van maken nu ik er toch ben.

Ik heb aardig wat nare dingen meegemaakt in mijn leven (o.a. zelfmoord in de familie, verlies van baan, weinig geluk in de liefde, problemen ten gevolge van hoogbegaafdheid, relatieproblemen in naaste omgeving) en er staan me ongetwijfeld nog meer vervelende dingen te wachten, maar zo is het leven.

Gelukkig merk ik ook dat er genoeg mooie dingen zijn om voor te leven; o.a. muziek, vrienden, familie, de luxe waarin ik leef. Genieten van het moment, ondanks alles, en dat waar mogelijk delen met anderen. Want het is voorbij voordat je het weet. Als er al een geheim is, is dat het denk ik.

Heel veel sterkte! (en misschien heeft het je toch een beetje geholpen).
Datum:
19-01-2013
Naam:
Gerrit
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

Liefdesverdriet

Mijn verhaal dat ik had opgeschreven op 7 januari is waar. Maar kwam voort uit liefdesverdriet. Omdat ik dacht dat ik mijn grote liefde kwijt was. Maar dat is niet zo. Gelukkig.
Datum:
18-01-2013
Naam:
Han
Leeftijd:
44
Provincie:
Noord-holland

suicide neen toch maar niet

tja
na het lezen van al die tekst sommige langer dan een ander moet ik bekennen dat ik er toch meer van af zie.
het is zeker we komen niet meer tot elkander mijn vrouw en ik, we verschillen teveel van elkaar besloot ze na 20 jaar, en dus zijn we aan het afbouwen.
zeg het nog niet aan de kinderen volwassenen al toch op 18 en 20 jaar.Maar ja toch maakt het je depri van deze zaken en sporten 2 uur per dag fitness geeft toch een afwisseling tot dat je weer thuis komt. Prettige ervaringen heb ik de laatste tijd ook niet . werk is er niet meer en kans op ....helaas 50 + specialist en geen ander vakgebied dan wat je kan helaas, nada niets.
Daarnaast een dementerende aangetrouwde lid die je moet begeleiden en sturen wat ie niet wil, tja drinken en roken tot ik erbij neerval zegt ie, ik bepaal zelf wat ik doe, zegt ie.
Bots ,ach val kapot denk ik, drink je maar dood en rook jezelf kapot beseffen doe je het toch niet.
maar dan die bezinning och zielig toch, je mag niet drinken van de dokter! En alweer een strijd tussen die ouwe en ik ....ach man doe wat je niet laten kan ....sterven doe je toch, later of nu
maar voor nu toch ook een beetje zelfmoord, al is zonder besef.
Neen ik doe morgen weer een beetje zelfmoord op de fitness, zelfcastijding.
gelukkig ik kan mijn gedachten kwijt
Datum:
17-01-2013
Naam:
Roland
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-brabant

Ik

Ik ben 14 en denk over zelfmoord nadat mijn vader 3 jaar geleden is overleden en om het gepest op mijn basisschool en nu nog steeds ik hou wel van mijn vriendinnen daarom twijfel ik!
Meisje van 14
Datum:
17-01-2013
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Ik ben Lisa en ik wil zelfmoord plegen. Ik heb 2 zusjes, Sara en Rosa. Mijn jongste zusje Rosa is het laatste halfjaar heel vervelend en agressief. Ze krijgt alle aandacht en ik leidt daaronder. Mijn andere zusje Sara is een beetje een heel erge aansteller. Ze huilt om alles en geeft mij van alles de schuld. Mijn moeder geeft hun alle aandacht. Mijn moeder doet alles voor me. Als ik iets nodig heb regelt ze het. Maar ik kan haar nooit iets vertellen, daar heeft ze het te druk voor. Als ik uit school kom, luistert ze naar mijn verhaal, maar het lijkt of het haar niks kan schelen. Mijn beste vriendin bespreekt alles met haar moeder. Ze lijken wel beste vriendinnen.

Rosa wordt heel erg voorgetrokken, ookal scheld ze mijn vader uit voor lul en mijn moeder voor rotwijf. Als ik zeg dat dit niet normaal is zegt ze dat ik mij er niet mee moet bemoeien. Ik erger me dood aan mijn zusjes. Rosa komt uit school en pleurt haar tas neer pakt haar ipad en sluit zich helemaal af, wat we ook zeggen en roepen en doen ze reageert dan niet, totdat we haar aantikken. Dan begrijpt ze het. Ze luistert nooit en lijkt op een kind van 2 terwijl ze 5 jaar is. Ik vind dit gedrag niet normaal, ik erger me hier dagelijks aan en als ik er iets van zeg, flipt mijn moeder uit. Mijn ouders geven mij wel eens een tik. Maar de laatste tijd is het niet normaal, ze doen niks tegen het gedrag van Rosa en Sara, ze moeten altijd mij hebben.
Ik ben ongelukkig, er is gelukkig wel mijn oma die mij begrijpt, maar mijn moeder steukt haar altijd op met dingen die ik verkeerd doe, ze vertelt nooit wat ze zelf doet.

Dit wou ik even kwijt.
Ik hoop op goede tips en leuke reacties.

Liefs,
Lisa xxx
Datum:
17-01-2013
Naam:
Lisa
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Pesten en dan dood?

Hoi allemaal,

kort wil ik mijn levensverhaal opschrijven aangezien ik niet meer verder wilde vanaf mijn 8e levensjaar. Nu begint daar iets verandering in te komen en dat kan misschien helpen voor anderen.

Eerst schrijf ik de spiraal naar beneden en als laatste kom ik op de spiraal naar boven. Niet dat ik nooit helemaal van de zelfmoordgedachten afkom, daar geloof ik niet in. Maar het is wel mogelijk om de gedachten dragelijk te maken.

Sinds dat ik naar school ging werd ik al vaak gepest. Niet door een vreemde, nee, een nichtje van mij deed dat. Toen ik naar een andere school ging op mijn 8e (niet door pesten maar om andere redenen) werd het snel erger. Pesters zien gelijk hoe ze iemand moeten pakken. Nou ja, het moment dat ik niet meer wilde was toen ze me tussen de muur en de vuilniscontainer gekraakt hebben. De sterretjes zag ik al en hoopte dat t snel voorbij was. Voor mijzelf was ik al dood. Maar helaas gingen ze niet verder en moest ik wel verder leven.
In die schooltijd hebben ze mijn leven zuur gemaakt en heb ik veel littekens opgelopen door de mishandelingen. Veel schoppen, slaan enz. Dat was voor mij nog het ergste. Op mijn 18 ben ik van school gegaan uiteindelijk en toen hield het pesten ook op. In die tussentijd is zoveel gebeurd dat ik een boek kan schrijven en misschien doe ik dat ook wel.

Ondertussen ben ik al een aantal keer depressief geweest en de laatste keer was voor mij het ergste. Niet de depressie op zichzelf maar de therapie die ik wilde volgen want ik wil van mijn negatieve spiraal af.

Nu heb ik bijna een jaar therapie, EMDR. Een geweldige therapie die ik iedereen wil aanbevelen want het werkt. Je moet diep, heel diep en het lijkt je te verstikken maar... eindelijk kan ik wel de pesterijen een plaatsje geven.

Ik ben nu nog steeds bezig met therapie en dat is goed om nog vol te houden. Want weet je, je hebt veel meegemaakt en dat werkt door, continu. Het maakt de persoon die je bent.

Nu heb ik sinds een paar weken een eigen zaak en het gaat super! Heerlijk positieve aandacht en zelfvertrouwen komt weer terug.
Datum:
17-01-2013
Naam:
Meisje
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.