Levensverhalen (pagina 236)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gemaakte beslissing hoe moeilijk dit ook is

hoi

Ik zoek een pijnloze snelle manier om zelfmoord te plegen. Volgende week dan hoop ik dat ik alles geregeld heb voor mijn familie dat ze niet zoveel hoeven te regelen. ik hoop alleen dat je niet in het hiernamaals straf krijgt of tussen hemel en aarde blijf zweven. maar ik kan niet meer tegen de pijn in mijn lichaam het steeds maar mislukken van alles overal moet ik maar weg heb zo mijn best gedaan om iets te maken van het leven en nu 10 jaar later is er niks veranderd geen mens die het gaat interesseren behalve mijn dochter daar vind ik het verschrikkelijk voor maar zo gaat het ook niet. ze zou dan geen ouders meer hebben. tenzij haar vader opduikt maar dat is ook niet echt een leuke man. dat is wel het ergste en doet me erg pijn maar wat moet ik dan? gewoon zo verder gaan is ook niks. maar het is wel moeilijk om alles te regelen het afscheid en alles gaat me zeker niet in de koude kleren zitten
Datum:
17-06-2014
Naam:
iris
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

Het einde

Ik heb niemand die echt van me houdt en ik heb inmiddels ook niemand meer waar ik echt van houd c.q. kan houden.
Ik help de wereld niet en de wereld helpt mij niet. Ik hoor nergens echt bij
en heb dat eigenlijk ook nooit gedaan. Die eenzaamheid is ook echt te zwaar aan het worden.

Waarom zou ik dan hier nog door gaan. Ik heb genoeg van al deze zwaarte en ellende.
Wat ik ook doe, hoe veel ik ook probeer, hoe hard ik ook werk en hoe dramatisch ik ook maar verander, niets helpt, niks wordt beter, niets wordt milder of prettiger.

het geld is op
het geduld is op
de energie is al heel lang op
de tegenslagen blijven maar komen terwijl ik geen tijd heb om van de vorige te herstellen
alle feeling van samenhorigheid met de wereld is op
zelfs mijn ideeën zijn op …
ik ben hier klaar

Ik snap nu ook helemaal dat ik niet wilde reïncarneren, met goede reden dus, als je het mij nu weer vraagt.
Deze ronde was niet voor mij, deze ronde had niet moeten zijn.
Ik hoop nu zelfs dat er niet nog een ronde komt
Hoe extreem wil je het hebben?!

Wat ik ook probeer, het lukt me niet en ik voel nu ook dat het niet meer gaat lukken, dus vanaf nu zal het aanmodderen blijven … aanmodderen en tegen de spreekwoordelijke bierkaai vechten. Maar waarom zou ik nog

Ik heb dit nog nooit in mijn leven zo gevoelt en gedacht
Ik heb zelfs nooit begrepen dat iemand zo zou kunnen denken en geen uitweg meer te zien ….tot heden…

Ik zal mijn best doen om dingen zo goed mogelijk af te wikkelen voordat ik ergens uit zou gaan stappen, want het laatste dat ik zou willen is dat er alsnog mensen benadeelt worden door me, ondanks dat zij dat wellicht wel naar mij toe zo gedaan hebben of voelen dat ik dat naar hen toe al gedaan zou hebben. Zo ongeveer alles in dit leven heb ik gedaan om mensen te helpen, andere mensen, mezelf daar voor het grootste deel weg gecijferd ondanks dat velen dat zeker niet zo zullen herkennen.
Het liefst zou ik dan gewoon opeens ophouden te bestaan en dat anderen er eigenlijk niet eens erg in hebben, zoals het nu dus ook al zo vaak voelt.

Ik kan me niet langer groot houden … punt
Datum:
15-06-2014
Naam:
Real
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

life hates me

heb eergister nacht slaap pillen genomen en ben gaan slapen met een zak over mn hoofd... ik leefde de volgende dag nog helaas.. nacht daarna veeeeel sterkere slaap pillen genomen na 3 van die dingen hoor je al dood te zijn atans dat zei de zocter dus ik heb er van genomen en sliep weer met een zak over me hoofd... ik leef nog steeds... i really dont wanna live anymore can please someone help me!!!!
Datum:
15-06-2014
Naam:
Br00talSuicide
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

Zelfmoord

Soms heb ik wel het gevoel dat niemand om mij geeft en zelf als ik dood zou gaan dat niemand mij zou gaan missen mijn moeder wenst mij soms ook wel eens de dood toe dan denk ik weleens als toch niemand om je geeft waarom dan leven.
Datum:
14-06-2014
Naam:
Doenja
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik kan het leven zo haten !!

Ik weet het allemaal niet mee zo goed, kwil de ene moment zo graag dood ! Gewoon weg van alles en geen zorgen meer. Niemand zal me toch echt missen. Maar dan denk misschien overdrijf ik toch maar en is het niet zo erg als het lijkt, misschien zijn het de hormonen zoals ze zo vaak zeggen.. Ik weet het niet meer, ik heb er al zo vaak aan gedacht maar ik durf niet ik wil geen pijn meer lijden. Ik wil gewoon weg. Mijn papa zit vol stress van zijn werk en dan werkt hij dat op ons uit, dan begint mijn mama te Wenen en dan natuurlijk ik ook. Overtlaatst moest ik iets in he nachtjasje van mijn mama halen. Wan ik daar toen vond is gewoon te erg voor woorden ik begin meteen weer te wenen, het was een soort van dagboek van mijn mama ze zei erin dat ze dacht dat mijn papa haar bedroog !! Ik vond het zo erg ! Ik zou me echt niet kunnen inbeelden dat z zouden scheiden ! Mijn punten op school zijn ook al niet zo goed, ik doe Latijn-Grieks en ik kan niets van dat Grieks ik snap er niks van ! Ik stop volgenjaar sowieso met Grieks maa ik wil wel graag Latijn verderdoen maar die punten zijn ook niet zo goed, ik weet dat er niet mag van afhangen maar al mijn vrienden zitte in de Latijnse ! Ik ken niemand anders. En economie interesseert me ook gewoon niet. Ik kan deze gedachten bij niemand echt kwijt, mijn oudes zeker niet, daar kan ik niks tegen kwijt en mik vriendinnen zien me ook wel altij als een vrolijk meisje ze vermoeden niks, ze weten niets van mij, niemand weet iets van mij. Ik wou deze gedachten gewoon even opschrijven. Misschien overdrijf ik , maar als het leven zo is wil ik liever nu dood dan hoef ik doe erge dingen die er nog gaan gebeuren niet mee mee te maken...
Datum:
13-06-2014
Naam:
Eleane
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Onzichtbaar verdriet

Elke traan ziet iemand niet
Elke lach, ben ik niet
Toch wil ik wel
Ik kan het niet

Hou toch op
o lieve pijn
laat me gewoon
mezelf zijn

tot morgen
of misschien toch niet

ik weet
dat ik lachen zal
hier
of
niet

hvj xxx slaapzacht

Datum:
12-06-2014
Naam:
Ik
Leeftijd:
28
Provincie:
België

Ik ben het zat

Mensen zijn niets anders dan apen. Nog minder dan dat, het zijn leugenachtige, minachtende, zieke wezens die er alleen op uit zijn om anderen kapot te maken en er zelf beter van te worden. Ik ben het zat om nog langer in deze leugenachtige, verrotte wereld te moeten leven. Ik hoef geen reacties, want die komen toch van zieke, zielige personen die geen serieuze reactie kunnen geven. Ik heb genoeg gezien van deze wereld. Krijg allemaal maar de klere! Het leven was gewoon een grote leugen. Vaarwel!
Datum:
11-06-2014
Naam:
Ikbenhetzat
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

Het leven..

Oké, ik heb nog nooit een persoonlijk verhaal geschreven om het vervolgens aan andere mensen te laten lezen. Goed, ik schrijf af en toe wel op de computer, maar dat laat ik verder aan niemand lezen. In ieder geval, dit is mijn verhaal:

Ik denk al heel lang na over zelfmoord (als in een aantal jaren al), ik ben al heel lang klaar met leven eigenlijk. Heel veel momenten zie ik het niet meer zitten en wil ik gewoon dat het afgelopen is. Ik ben klaar om verder te gaan, ik wil weten wat er is na de dood en ik wil af zijn van dit leven op deze wereld. Ik vind de wereld namelijk een verschrikkelijke plek en het lijkt tot nu toe niet beter te gaan worden.. Maar ik durf het niet, want het is niet bekend wat er nou precies komt na de dood, wat nou als het verschrikkelijk is?
Een vriend van me durfde het wel, 10-07-2013 sprong hij voor de trein en verliet ons hiermee voorgoed.. Dit is ook een reden dat ik het niet zou doen, ik weet hoe het voelt om iemand op zo'n manier te verliezen en dat is verschrikkelijk. Je blijft met zoveel vragen zitten die nooit beantwoord zullen worden. Daarbij is het gemis ongelofelijk. Kijk je opa of je zieke tante die overlijdt is gewoon totaal iets anders (niet dat dit niet erg is, maar anders in ieder geval) dan een vriend of vriendin van je die zelf besloot dat hij/zij er zo doorheen zat en geen andere mogelijkheid meer zag dan zichzelf te vermoorden. Dat is een totaal ander soort gemis dan iemand die niet zelf koos voor de dood.

Misschien vraag je jezelf nog af; waarom vind je het dan zo erg om te leven? Ik kan hier geen concrete reden voor bedenken. Mijn jeugd verliep redelijk goed, buiten het feit dat mijn ouders me van een betere opvoeding hadden kunnen voorzien, ik heb het geluk een geweldige vriendengroep te hebben en een superlief vriendje. Maar ik weet gewoon niet wat ik met mijn leven aan moet en ik ben echt gewoon klaar om te sterven, al een paar jaar... Daarbij zie ik het nut van het leven niet in, waar doen we het allemaal voor? Waarom eten, slapen, werken we, om uiteindelijk toch allemaal een keer te sterven? Dan kan ik net zo goed nu al gaan toch?
Datum:
11-06-2014
Naam:
Bloempje
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

pff

De laatste tijd wordt het steeds erger, die zelfmoord gedachten.. Vaak als ik ruzie met mijn moeder heb, spelen die gedachten weer op. Ik begin mezelf dan soms een beetje te schaven aan mijn pols en begin allemaal pilletjes door elkaar te nemen, ik wil dan gewoon dat er iets gebeurd.. Ik denk ook vaak na over wie me dan nog zal missen, wie ik het meeste pijn zal doen, of juist totaal niet, wauw, het is onwijs rot.
Datum:
10-06-2014
Naam:
Lis
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Ik heb problemen doordat ik niet kan en wil leren en me vader verziekt me hele leven doordat ik niet leer en zo als het nu gaat is het niet leuk meer.
Ik wik gewoon graag op een onpijnlijke manier me leven stoppen
Datum:
10-06-2014
Naam:
Roy
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.