Levensverhalen (pagina 1762)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

het leven is verwarrend en keihard!

Hier mijn verhaal.Op school vroeger werd ik erg gepest omdat ik te dik was.Mijn ouders hebben altijd mijn broer voorgetrokken.Toen ik eindelijk uit huis was,viel ik 22 kilo af!Kon me geluk niet op,wat een aandacht van mannen!Ik leerde in 2000 een lieve jongen kennen.Anderhalf jaar lang zijn we samen geweest.Toen ging hij plotseling dood.Ik vond hem dood op een bank en heb hem nog een kwartier beademd en hartmassage gegeven maar t was te laat..De politie heeft nooit onderzoek naar de dood van mijn vriend gedaan met als gevolg dat ik nu nog niet weet waaraan hij op 29-12-2001 gestorven is.Hij zou heel goed vermoord kunnen zijn want het huis waar ik hem vond,daar woonde een man die gek was.Die vermoordde een jaar later een juwelier in Rotterdam met een bijl!Daar werd hij na een korte vlucht voor opgepakt en na 3 maanden voorarrest hing hij zichzelf op in zijn cel.De politie heeft in die tijd nooit naar mij geluisterd.Heb vaak zat me zegje gedaan over allerlei dingen die niet klopten en over vreemd gedrag van die persoon.Maar ik werd voor gek verklaard en dat ging ik bijna geloven tot dat met die juwelier gebeurde..toen dacht ik,nee ik ben niet gek!
Ik dacht nooit meer verliefd te kunnen worden.Maar ik werd het wel en op de verkeerde.Een jongen waar ik een jaar mee samen heb gewoond en dat ging goed.Tot er een veel jonger grietje tussen kwam.Tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog een miskraam.Al had ik dan de vader niet kunnen houden,ik had het kind heeel graag gewild.Mijn buurvrouw/vriendin heeft pas een dochtertje gekregen en ik ben echt ontzettend blij voor haar.Maar als mijn kindje was blijven leven,waren we misschien wel tegelijk bevallen,had ik berekend.En had ik dus ook nu een klein baby'tje kunnen hebben.
Het probleem is ook dat ik nu dus 2 onmogelijke liefdes heb.De 1 is dood en de ander weet steeds niet wat hij wil,maar houd wel van me.Dat voel ik en weet ik maar toch kan hij het niet bij 1 vrouw houden.
Ik weet gewoon soms niet meer hoe het verder moet.Ik had me leven met 28 jaar heeel anders voorgesteld.Me baan ben ik ook al kwijtgeraakt en het is moeilijk een nieuwe te vinden in de verkoop,aangezien ze graag meisjes van 17,18 hebben...net als me ex...
Het lijkt wel allemaal moeilijker en erger te worden...alsof ik steeds dieper in een zwart gat donder!
Mensen,allemaal sterkte ook..
Ik ben te laf om zelfmoord te plegen.
Ben ergens ook bang dat ik dan naar die "afdeling" ga en dan zie ik daar die engerd weer die zich op had gehangen...dat is wat mij tegenhoud!
Datum:
01-02-2006
Naam:
Roos
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verhaal

Hoi, ik ben Peter. Een jongen van 15 jaar en had altijd een postieve kijk op het leven. Totdat mijn ouders waren gescheiden en ik een nieuwe vader kreeg. Mijn stiefvader had nogal losse handjes en zat graag aan me. Tijdens een slaapfeestje wat ik had met mijn vrienden (toen waren we 10) werden we allemaal seksueel misbruikt, en niemand heeft het ooit durven te vertellen. Mijn vrienden hebben me daarom ook in de steek gelaten. Op school vind iedereen mij vaag en een nurd en niemand wil met mij omgaan. Mijn stiefvader misbruikt mij nu wel minder maar nog wel af en toe. Maar ik durf het aan niemand te vertellen. Ik heb al een paar keer zelfmoord proberen te plegen maar als ik met een mes in mijn pols probeer te snijden doet dat pijn en hou ik er na een paar sneeen weer mee op. Maar er komt een tijd dat ik er echt een punt achter zet.
Datum:
31-01-2006
Naam:
Peter
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

geen zin meer

ik heb er geen zin meer in , myn leven bestaat alleen nog maar uit werken we hebben een inkomen van 2700 euro , maar dat is te weinig om nog van te leven , geld geld en nog eens geld,ik ben het zo zat ik ga ermee naar bed en ik word er me wakker (hellaas).
ik heb een liefe vrouw en twee kinderen waar ik echt heel veel van hou ,, maar ik kan niet meer , ik wil rust maar ik voel me dan ook heel laf , ik weet het niet meer .dood ben ik meer waard dan levend, door de verzekeringen die we hebben, aan de ene kant wil ik van myn gezin genieten maar aan de andere kant wil ik rust ,,,,voel me laf !!!!!!!!!
Datum:
31-01-2006
Naam:
henkie
Leeftijd:
40
Provincie:
Utrecht

Geesten

Ik ben altijd een buitenbeentje geweest ik wil dood. Geen vrienden meer omdat ik geesten zie enzo ik wil gewoon dood. Ze pesten mij daarom. Ik ben nog klein maar ik zie geen nut meer trouwens waarom zijn we op aarde. Er WAS een iemand die van mij hield en die is overleden. Dat was mijn oma. Als er ook maar 1 iemand in de klas was die bevriend wou zijn ben ik al tevreden. Mijn ouders zeggen dat ze mij niet meer helpen en ze zeggen dat alles mijn schuld is. Ik heb ze niet verteld van zelfmoord, maar ik wil het doen hoe weet ik niet en waarom dus wel. Als ik niet de hele tijd in de steek gelaten zou worden dan zou ik nog meschien willen blijven. Ik wil in iedergeval naar oma toe.
Datum:
31-01-2006
Naam:
Kristiaan
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

together

ik weet hoeveel pijn het doet om te blijven leven, en ik weet ook dat waarschijnlijk iedereen hier weet dat hij of zij mensen pijn doet als hij/zij zm pleegt. Ik weet niet hoe andere mensen hier over voelen maar ik zou graag met iemand praten die het zelfde over zelfmoord plegen, denkt. .......alsjeblieft, ik wil niet langer alleen zijn.
Datum:
31-01-2006
Naam:
Inge
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

eeuwige leegte

ik ben Inge, op het eerste gezicht heb ik niets te klagen, ik heb een mooi lichaam, leuke vrienden, lieve ouders en zit op het vwo. Toch wil ik dood. Ik heb hier niets op aarde. Ik hou niet van mensen, sterker nog, ik haat ze. Ze zijn langzaam de aarde aan het vernietigen, met planten en dieren. Ik hou van dieren en mijn beste vriend is een kat. Maar hij is weggelopen en nu heb ik niemand meer. Ik heb ook een gedrags stoornis, borderline, daardoor wordt ik eerder kwaad en heb wisselende stemmingen en relaties. Snijden doe ik ook, door de pijn in mijn lichaam voel ik de pijn van binnen niet, die leegte. Ik heb vaak het gevoel dat er niemand om mij geeft. Ook al weet ik dat het eigenlijk wel zo is, ze begrijpen mij niet, en ik begrijp hun niet. Het stomme is, dat pas na jouw dood, ze zich pas willen aanpassen om het terug te draaien. De mens wil te veel, kijkt over de andere dingen heen. De wereld valt in een zwart gat, en ik heb geen zin om mee te vallen.
Datum:
31-01-2006
Naam:
inge
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Bewust

Ik ga hier geen lang verhaal vertellen. Er is geen verhaal. Ik zie dat veel mensen die aan zelfdoding denken een achtergrond van pijn of verdriet hebben.

Vraag.

Wat als je dat niet hebt, wat als je gewoon niet weet hoe je jezelf moet handhaven, als je kan denken maar jezelf niet kan plaatsen in dit leven, in deze maatschappij en tussen mensen die je niet boeien ?

Wat als je weet dat niemand je kan helpen omdat je geen probleem hebt ?

Wat als je weet dat je alleen jezelf kan helpen en daar geen kans voor ziet ?

Juist, dan zit je in een vacuüm. En dat vacuüm kan geen 20 jaar duren, nee, daar wil je op een gegeven moment uit...

Wat als dát je reden tot zefdoding is ??
Datum:
31-01-2006
Naam:
Jan
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

Mijn reden van bestaan is verdwenen

Al enkele jaren heb ik een ongelukkig leven. Mijn zoon is ontspoord en heeft veel onrust veroorzaakt in ons gezin. Hij heeft de nodige contacten met politie en justitie gehad, steelt, laat sieraden van mijn vrouw verdwijnen, blowt meer dan goed kan zijn en heeft uiteraard zijn school niet afgemaakt. Jeugdzorg en reclassering hebben in het geheel niets gedaan, deze instellingen mogen ze van mij per direct opheffen. Mijn vrouw is het allemaal te veel gegeven en gaat me verlaten. Eerst dacht ik nog ze zet de zaak op scherp maar ze meent het toch echt. 30 jaar zijn we samen. Dit jaar zouden we 25 jaar getrouwd zijn en wordt ik ook nog eens 50. Ik zie er echter tegen op die 50 te halen. Ik ben nog steeds verliefd op mijn vrouw zoals 30 jaar geleden. De reden van bestaanzie ik niet meer. Iik weet niet meer wat ik moet doen en wil zo niet verder.
Datum:
31-01-2006
Naam:
Rob Aarnts
Leeftijd:
49
Provincie:
Noord-holland

kan er niet meer tegen

hallo, ik ben een jongen van 26, dit is mijn verhaal: ik heb een relatie gehad van bijna 2 jaar met een schat van een meid!We hadden het over trouwen enzo, nu blijkt dat ze nadat het uit is gegaan met verschillende jongens heeft gekust enzo, en tegen mij zei ze steeds dat ik nog haar droomjongen was en ben!En ik leef alleen voor haar en niemand anders!het is nu al 4 maanden uit en blijf steeds dag en nacht aan haar denken!Ik word er zo gek van dat ik me afvraag of ik wel wil blijven leven, het doet mij zo pijn :(
Datum:
31-01-2006
Naam:
jaaaaaaaaa
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

een meizje dat het niet meer weet..

hallo, ik moet even mijn verhaal kwijt.
alles gaat fout in mijn Leven, de laatste tijd vraag ik mij af of het leven nog wel zin heeft. ik heb het gevoel dat heel veel mensen mij niet mogen. najaa ik weet gewoon niet meer wie mijn egte vrienden zijn. ik ben uit een groep gegooid. maar ik heb ook nog wel goede vrienden:) maar ik weet het allemaal niet meer, ik heb een vriendje waar ik heel veel van hou égt zo veel, maar ik ben bang om hem kwijt te raken. hij is het mooiste wat mij ooit is overkomen! hij is gewoon alles voor mij. voor hem leef ik egt, maar door de weeks zie ik hem niet en soms in het weekend! heb gewoon nog nooit zoveel van een jongen gehouden. hoop dat ik égt heel lang met hem heb, jullie zullen wel denken goh steld zei zich aan, heeft een vriendje en ook nog vriendinne en die wil zelfmoord plegen! maar ik heb zo'n raar gevoel :S zou ik wel voor de wereld bestemd zijn vraag ik mezelf altijd waarom ik leef, ja voor mijn vriendje maar meer weet ik dan niet. najaa jullie zullen het tog niet snappen:( ik wil er graag niet meer zijn. maar er zijn te veel mensen die om mij geven en waarvan ik hou, die houden mij allemaal tegen als ik met een mes op mijn polsen sta..
Datum:
30-01-2006
Naam:
laura
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.