Levensverhalen (pagina 1760)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord

we waren op de camping met 2 caravans. ik en mijn vrouw met onze kids en vrienden.
de vrienden hebben lopen stoken.
mijn vrouw en ik hadden een leuke dag we zaten in de veluwe omdat we overspannen waren wegens schulden.
door het gestook kregen ik en mijn vrouw ruzie. ik wilde naar huis naar purmerend. met me zoontje.
mijn vrouw bleef voor de auto staan.
ik duwde haar hard weg omdat ik niet over haar heen kan rijden., ze viel op het grint.
ik reed weg later kwam ik terug om me zoontje naar zijn moeder en zusje te brengen toen ging ik weer praten met mijn vrouw.
toen werd ik gearresteert door 5 agenten.
ik heb 3 dagen vast gezeten en ben geschorst. wacht nog op me zitting. dit is vorig jaar 6 juli gebeurt.
ik heb na 3 maanden me kids niet gezien een bezoeks regeling. me zoontje is een papa's kindje dus zondags een ramp als hij terug gaat.
vanaf juli tot aan nu probeert mijn vrouw me nog steeds te pakken en me geestelijk kapot te maken.
ze probeert me kids weer van me weg te houden
ik heb door alles een aantal keer in het ziekenhuis gelegen wegens hart-aanval.
ik loop met messen om me pols door te snijden. heb op de rant van me balkon gestaan. steeds zie ik me knullentje voor me en zijn lieve stemmentje. en dan lukt het me niet meer. maar ik merk wel dat ik het steeds makkelijker probeert. als me zoontje en dochtertje bij me zijn zien ze dat ik verscheurt bent. en dan gaat me zoontje me omhelsen, een jochie van 4 jaar. die geeft me nog een beetje hoop.
en huilen we samen. hij zegt dan wat is er papa. ik zeg. papa hebt fouten gemaakt bij mama maar papa wil weer bij jullie komen wonen. ik mis mijn vrouw en kinderen echt. ik woon in purmerend en mijn gezin in Groningen. ik laat zo alles achter om bij me gezin te zijn ik ben verbittert, verscheurt ik loop op me tandvlees. en toch hou ik nog veel vsan mijn vrouw. ik kan niet meer verder. het leven hebt geen zin meer, er is geen uitweg meer. er is en uitweg en dat is R.I.P.
Datum:
04-02-2006
Naam:
Gertjan
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

WAAROM!!!

hoi allemaal
ik vraag me steeds af waarom ik nog leef:S:S!!!!! Sinds me vader overleden is is myn leven egt sow verandert. Me moeder heeft een nieuwe vriend daar wonen we nu in huis... We hebbe altijd rusies egt elke dag !!! Ik kan er egt gewoon NIET meer tegen.. ik heb me heel vaak gesneden in me arm en polss
dus ik veel naar me vader!!!!!1
Datum:
04-02-2006
Naam:
Wendy
Leeftijd:
10
Provincie:
Zuid-holland

waarom eigenlijk?

vaak loop ik over straat en denk ik.. hmm van welke pillen zou je dood gaan? hmmm is er niet ergens een heel scherp mes? zalk voor die vrachtwagen springen? ik heb helemala geen zin meer in het leven.. elke dag sta ik op denk ik hmm wat zouden er vandaag weer voor problemen komen? wat zal ik vandaag fout doen? wie zal er vandaag kritiek op me leveren? Ik doe me best voor iedereen, probeer ze te helpen, goed voor ze te zijn alles!!! vaak wordt het niet gewaardeerd.. ik kan mensen niet het gevoel geven dat ze dingen goed doen, en ik blij ben met dingen dat ik om ze geef en van ze hou!! maar ik doe zo me best!..

ik kan niet leven met elke dag opnieuw pijn en telleurstellingen... maar wanneer is de dag? wie weet et?
Datum:
04-02-2006
Naam:
*wie!
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

als ik dood ga...

als ik dood ga huil dan niet,
ik ga niet echt dood moet je weten.
het is de heimwee die ik achterliet,
echt dood ben ik pas als jij mij bent vergeten...
beste troetl,cé,greet,en allle anderen die het niet begripen etc begrijp het nu eindelijk eens als iemand echt dood wilt heeft die persoon zen redenen en dat wilt dan nog niet zeggen dat jouw vriendschap hem/haar niets doet!!!(bij mij integendeel)maar wel dat deze persoon gewoon niet gelukkig is hier op dees wereld(so am i)en gelukkiger zouden zijn als ze niet meer hoeven te leven.xxxliefs jullie mandarijntje
Datum:
03-02-2006
Naam:
mandarijntje
Leeftijd:
17
Provincie:
Flevoland

WAAROM !!

Waarom leef k ..
Kwrod al heel mijn leven gepest omdat k anders ben als alle andere mensen.
K kan hier nie meer tegen
Datum:
03-02-2006
Naam:
Anoniempjee
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

Dood

Wat gebeurt er als J dood bent
vinden ze dan een egoist
omdak je voor de makkelijkste weg koos
Geen meelij had met de andere
Maar als j zelf in de put zit
Dan pas begrijp je ook de andere kant
Zeg eens eerlijk
Als je een egoist ben
Ga je dan ook naar de hemel?..
Datum:
03-02-2006
Naam:
Lill Devil
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Mijn leven kapot

Ik ben nu 14 en ik ben depressief niemand behalve 2 meisjes die ik goed ken weten ervan maar ik snij vaak in men polsen maar ik wil stoppen. ik nij omdat ik gepest word en weinig vrienden heb, ik heb ook nu al 2 jaar lang geen vriendin gehad en dat trek ik me ook aan. ik wil graag weten of mensen tips hebben om te stoppen ? ik wil geen profesionele hulp want ik wil niet dat men ouders het weten ? tips zijn welkom !
Datum:
03-02-2006
Naam:
Robbert
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

wat is de zin?

ik zie het niet meer zitte, als ik op sta zie ik een zwarte waas voor mijn ogen, als ik door de straat loop voelt het alsof ik weg rot voor de zon. Ik voel me het kanker gezwel van de maatschapij. ik ben een neger! wat kan ik hier tegen doen? warom begrijpt niemand?
Datum:
03-02-2006
Naam:
ali
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

gebroken hart

ik ben iemand met zwart haar zwarte kleren en snijwonden op mijn arm.
ik zie het nut van het leven niet meer omdat mijn moeder mij heeft verbannen uit huis. nu wil ik dood, de reden waarom ik nog zou leven. ik ben dood van binnen en dood van buiten wat ze ook wel gothic noemen. op school mag ik niet meer komen omdat ik te veel sneden in mijn lijf heb.
Datum:
03-02-2006
Naam:
gothic
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

de grote loser

ik denk altijd aan zelfmoord in tijden dat ik het gevoel heb dat ik niet heb voldaan aan de verwachtingen van de maatschappij. mijn gezinssituatie is niet helemaal dat je zegt fijn, maar ik weet dat iedereen van me houdt al heb ik al zeven maanden geen contact meer met mijn moeder door omstandigheden.
je denkt nooit aan zelfmoord als het goed met je gaat en dat je zoiets hebt van ik ben tevreden met zoals het nu gaat.
ik heb een onstabiel arbeidsverleden heb hier en daar gewerkt met veel tussenpozen waarin ik thuis zat te niksen. ik heb zes jaar over de mavo gedaan op drie verschillende scholen maar uiteindelijk gehaald. toen naar een mbo gegaan en na drie kwart jaar afgebroken omdat het me geen hol interesseerde toen was ik in het leger gegaan bij de kmar maar na tweeeneenhalve maand ook al verneukt. dat had me wel pijn gedaan ik was toen ook weggelopen van huis van schaamte en na een koude winternacht op straat en na gepraat te hebben met een psycholoog waar ik emotioneel gebroken terecht kwam toch maar naar huis gegaan waar ik door de meeste warm werd onthaald behalve door mijn broer die de daarop volgende drie jaar niet meer tegen me had gepraat terwijl we op een kamer sliepen.
na die baan zat ik weer heel lang thuis met door mijn kop malend wat ik had vergooit ik had geen inkomen want van het cwi kon ik niets krijgen zeiden ze dus ik raakte in een sociaal isolement geen vrienden meer, voor mij hoefde het allemaal niet meer en toen begon het weer door mijn kop te malen van waarvoor leef ik. na een periode van negen maanden kreeg ik van het cwi een baantje bij een gesubsidieerde stichting waar ik productiewerk deed met een stel collega's waar je van denkt wat doe ik hier eigenlijk tussen. maar ik begon me beter te voelen en het doel was om van daaruit verder te zoeken naar een echte baan met behulp van een jobcoach. na een half jaar had ik nog steeds geen baantje gevonden en ik kon daar niet meer blijven omdat de regering de geldkraan had afgesloten dus ik kwam thuis te zitten met een uitkering voor een half jaar en daarna bijstand. ik had wel een jobcoach en na een jaar en drie maanden had ik een baantje gekregen voor een half jaar bij een echt bedrijf ze kregen wel subsidie maar ze hadden me alleen nodig voor de drukke periode en ik vloog er uit na dat half jaar waardoor ik weer in de bijstand kwam. maar dan komt het ergste gedeelte en dat is het gaan naar het cwi. het cwi is voor mij de ergste plek om heen te gaan want je weet nooit van tevoren of je vrolijk of kwaad naar huis gaat. als je in de bijstand komt dan moet je alles aanvaarden wat je aangeboden krijgt en daar had ik bezwaar tegen want ik wil geen vuilnisman worden en dan beginnen ze te dreigen. toen had ik besloten om niet meer naar het cwi te gaan terwijl de gemeente mijn bijstand op mijn rekening had kunnen storten omdat ze alle info hadden die ze nodig hadden maar dat deden ze niet meer omdat ik niet meer naar het cwi ging dus ik werd niet meer erkent als mens die ook zijn vaste lasten heeft. werklozen worden zo slecht behandeld door die ....... van het cwi dat we er niet graag komen en ons de das om wordt gedaan waardoor we in financiele problemen komen en je niet meer weet wat je moet doen en de enige uitweg lijkt dan nog de dood.
je zou ook kunnen zeggen waarom ga je niet gewoon werken net zoals iedereen.
dat net zoals iedereen dat staat me niet aan en dat zit gewoon in me dat kan ik niet. toen ik werkloos was had ik weer contact gekregen met mijn broer en ben bij hem gaan wonen na vijf maanden geen inkomen te hebben gehad en een schuld op mijn rekening kon ik weer een tijdje gaan werken bij mijn oude werkgever en kreeg een contract van zeven maanden. ik had er zin in en was blij dat ik weer geld ging verdienen en weer dingen kon doen zoals uitgaan kleding kopen en gewoon goed eten. ik dacht ook wel dat ik nu een verlengcontract zou krijgen want we hadden afgesproken dat ik eerder een verlengcontract zou krijgen dan een andere die er voor de eerste keer zou gaan werken. wat doe hij na zeven maanden werken hij geeft iemand anders die er twee maanden werkt een verlengcontract en mij niet. misschien denk je van het zal wel aan jou liggen maar dat is echt niet zo overal waar ik gewerkt heb waren ze tevreden over me en ik weet bij god niet waarom ze het zo hebben gedaan terwijl ze weten hoe instabiel mijn arbeidsverleden was. dat is nu een maand geleden en ik krijg een uitkering maar de regels worden steeds strenger en ik voel me steeds minder op mijn gemak bij het cwi waardoor ik het gevoel heb dat ik weer snel in de problemen kom alleen nu woon ik niet meer thuis en moet ik voor mezelf zorgen maar als ik geen inkomen of geen spaargeld meer heb dan zal ik toch moeten vluchten of weg van huis of in de dood. het is niet zo dat ik andere de schuld geef van mijn falen maar als we het niet doen zoals de bedoeling is dan worden we meteen gestraft en dat vind ik zo jammer aan het leven.iemand die niet werkt moet worden geelimineerd lijkt het wel. ik kan veel meer vertellen maar goed het is maar een verhaaltje aan iemand van niemand.

mark
Datum:
03-02-2006
Naam:
mark
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.