Levensverhalen (pagina 169)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Is het nu eindelijk klaar

Daar sta je dan 15 jaar aan je vader zn kist, met de gedachte ik ben de oorzaak. Proberen door te gaan met je leven als kind maar de verantwoordelijkheid van een volwassene in je handen gedrukt.
8 jaar later
Nu een volwassene maar nooit doorgegaan met mn leven. Even ver met school. Nooit kunnen uiten in relaties. Alleen de drank en mm'n bed. En een paar jaar bij de psycholoog gelopen.

Hoe heb ik het kunnen volhouden
Het lichtje dat verscheen vorig jaar, helaas wordt die uitgeblazen door anderen
Datum:
30-09-2015
Naam:
R
Leeftijd:
1
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik was vandaag in de apple store om mijn iphone te maken belt mijn moeder me op om naar huis te komen ik zei ik moet mijn iphone maken wacht even 3/4 uurtjes later belt ze weer en zeg ze kom nuu naar huis en het was ongeveer 18:53 uur ik zei oke ik ging nog wat eten en toen was ik 19:23 uur thuis toen ik thuis aankwam kreeg ik klappen één omdat ik mascara op 1 oog had gedaan en twee omdat ik met mijn broer naar leidseplein. Was gegaan ik wil nu zelfmoord plegen of naar mijn vader maar als ik naar mijn vader ga maakt ze me af en elke keer pakt ze mijn telefoon af ik vind dit heel vervelend iemand tips?
Datum:
29-09-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

hoe het tegenzit...

Ben vorig jaar in september aangereden geweest toen ik met de motor ree,
met als gevolg dat ik een dubbele openbeenbreuk heb opgelopen en een week in kunstmatige coma gehouden. Ben nog steeds aan het revalideren en men sportief en werkleven is voorbij..ik was vroeger actief, sportief en was niet bang van een uitdaging, nu is dit allemaal voorbij en weet ik niet hoe het verder moet, een jaar geleden dacht ik aan zelfmoord, dan weer een tijdje niet en nu is het erg geworden, waarom ik het nog steeds niet gedaan heb is omdat ik teveel denk, spring je van je appartement dan kan je blijven leven, spring je voor een auto is er ook een kans dat je blijft leven, en chemische brol opdrinken kan verholpen worden met maagleging, het liefst van al druk ik gwn op een knop...
voor mij is het leven nogmaals slechter geworden en dat zie ik gwn niet zitten...
Datum:
29-09-2015
Naam:
RV
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Geen uitweg meer

Ik ben Michael en 40 jaar oud .
Vier jaar geleden ben ik gescheiden , mijn ex ging vreemd met haar leidinggevende inmiddels hebben ze een relatie en wonen ze samen.
Dit heeft mij zo veel verdriet en pijn gedaan , dat iemand die ik zo vertrouwde en waar ik twee schatten van kinderen mee heb me zo kon behandelen .
Ze had alles al gepland en voorbereid .
Mijn kinderen zie ik om het weekend wat volgens mij redelijk normaal is bij een scheiding .
Ik mis mijn kinderen verschrikkelijk veel en terwijl ik een goede band met ze heb , voel ik me soms niet eens meer een vader .
Mis gewoon heel veel van de jongens waar ik van hou .
Na mijn scheiding heb ik eerst een poosje geen vaste woon en verblijf plaats gehad , kwam niet in aanmerking voor een huurwoning en had nog een hypotheek voor het huis waar mijn ex in woonde .
Uiteindelijk is het huis verkocht en heb ik een huis kunnen kopen .
Moest helemaal opnieuw beginnen en zit financieel erg zwaar .
Kan nergens meer van genieten en ben erg eenzaam heb weekenden dat ik mijn bed niet uit kom .
Ben het erg zat nu en ondanks mijn kinderen zie ik nog maar één oplossing en sta op het punt om er binnenkort uit te stappen .
Michael
Datum:
28-09-2015
Naam:
Michael
Leeftijd:
40
Provincie:
Overijssel

Stoppen

Stoppen lijkt zoveel beter dan doorgaan. Leven is zo zwaar. Elke dag wakker worden en een nieuwe dag beginnen op de zelfde manier.
Ik wil niet meer leven. Niet op deze manier. Ik voel me zo intens ongelukkig. Ik durf niet meer verder te gaan met leven zo. Mijn leven heeft geen zin. Niemand houdt van me en ik voel me zo alleen. Ik zie geen toekomst voor me.
Datum:
28-09-2015
Naam:
Eline
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

slapen en niet meer wakker worden

ik was altijd lief tegen anderen waarom heb ik dit verdiend al dat gepest.
ik had ooit een beste vriendin en toen ze bij mij op school kwam begon ze me te gebruiken.
mensen zijden waarom laat je je gebruiken?
ik dacht dat is niet dat lijkt maar , maar dat was niet ze sloeg me en ik liet dat toe nu vertrouw ik niemand meer.


een vriend vroeg ooit aan mij voel jij je soms depressief en ik zij hoezo vraag je dat.
hij zij omdat een jongen uit je klas dat tegen me zij
ik wist niet wat ik moest zeggen

ik had laatst ruzie met een jongen op school. S Avons steurde ik hem een berichtje en heb hem latten weten wat ik wouw
hij zij wil je echt slapen en nooit meer wakker worden
ik zij ja
en daarom dat ik geen ruzie wil met mensen ik wil vrede
nu is hij mijn enigste vriend , maar wel een vriend die me begrijpt en die me wil begrijpen

ik was op de basisschool heel lief en verlegen nu op de middelbare ben ik druk en durf ik alles , maar nog word ik gepest
ik weet niet meer wat ik moet doen dus ik begon te schrijven en schrijf alles op en op gegeven moment begon het een boek te worden ik kan hierin al mijn woede en verdriet ik kwijt.

nu ben ik ook nog blijven zitten en word ik zelfs gepest door een oude vriendin die zegt dat ik te dom ben ik voel met kut en wil echt dood , maar ik ga twee dingen dan missen m'n boek die nog niet af is en het paardrijden en m'n lievelingspaard Viblesse hij is voor mij een voorbeeld hij durft alles en doet wat hij wilt ondanks dat hij maar een ander paard mag


ik wil gewoon slapen en nooit meer wakker worden
en dat ik zelf de keuze niet hoef te maken tussen leven en dood

maar voor nu is het leven , want ik ben pas 13 er kan nog van alles geburen hopen voor het goede dan

ik ben het pak melk wat niet word gekocht tot dat iemand ziet dat ik langer houdbaar ben dan pakt iemand mij en kan mijn leven weer een nieuwe start krijgen

dus blijf dromen dat doe ik ook alles kan namelijk als je er maar in geloofd
ik hou in ieder geval van iedereen als ik op het nieuws hoor dat iemand zelfmoord heeft gelegd huil ik al niet doen dus
ik hou van jullie allemaal


Datum:
27-09-2015
Naam:
ilse
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik schrijf dit omdat ik wil dat er iemand 1 x naar me luistert. ik vind het heet erg moeilijk om dit mee te delen maar ik ga het proberen.
ik ben een meisje , ik zit in de 1e maar hoor in de 3e [ 2 x blijven zitten]. alles ging goed tot groep 5. ik had een normaal leven net als ieder ander meisje. maar toen ging onze klas uit elkaar. we keken voor het eerst naar het journaal. ik was een meisje dat veel droomde en durfde niet naar het journaal te kijken elke pauze ging ik dus op de gang zitten . helemaal alleen. ik was het stilste meisje van de klas. ik werd getreiterd doordat ik niet naar het journaal wilde kijken. een half jaar later werd ik verliefd op een nieuw jongentje. ik had het blijkbaar tegen een meisje vertelt en binnen de kortste keren wist de hele klas het ik werd daar heel erg mee geplaagd . die ene jongen hielp me door deze situatie heen . hij was de enige die ik had om mee te spelen of mee te praten in de pauze. in groep 6 werd er nog steeds over dat jaar daarvoor geplaagd en sluiten ze me telkens buiten. ik werd telkens uitgelachen ik werd DIK of LELIJK genoemd . ik geloofde dat en ben dan ook heel erg overstuur geweest. dat bleef maar door gaan. in groep 7 d8 ik van: yes nieuwe kinderen in de klas, meteen nieuwe kansen op vrienden. en ik meteen op een meisje afgestapt. we werden beste vriendinnen. wij waren best wel klein vergeleken de populaire meisjes. ik vond het super gaan totdat mijn bff me opeens liet stikken. ze had nog meer vriendinnen in de klas die in dat populaire clubje zaten. en toen kwam het ... ik werd ongesteld . en ik dat natuurlijk tegen mn beste vriend en beste vriendin zeggen. nou toen negeerde ze me echt totaal en heeft ze het tegen de populaire meisjes vertelt. het was een hel . ik werd uitgescholden , opgewacht. en getreiterd. ik werd er helemaal gek van. ik wou niets anders dan in mijn bed liggen wachten totdat de dag voorbij was. na 3 weken thuis liggen. begonnen ze weer ik deed het allemaal expres volgens hun. ik was niets waard volgens hen. gelukkig kwam de zomer. ik had een geweldige zomervakantie. ik had vakantie vriendinnen en voelde me geweldig. maar toen kwam het eind van de vakantie. een nieuw schooljaar. ik sleepte me door de 1e week heen. het werd alsmaar erger ik kwam met blauwe ogen thuis. ik heb 4 x voor de trein gestaan om er voor te springen maar op 1 of andere manier wou ik ze die lol niet aan doen. ik sneed me uit verdriet. het leek me een betere uitweg. en toen hadden we kamp. verschrikkelijk!... ik had allemaal wonden op mn lichaam die ik moest verbergen en ik was ongesteld. ik deed altijd al lange mouwen aan. maar nu moest je korte mouwen aan en we gingen zelfs zwemmen!!! verschrikkelijk. en zij daar natuurlijk over plagen. maar toen moest ik op een kamer met iemand het was een super lief meisje. ik ben nu nog steeds super goeie vriendinnen met haar. maar dat was een lichtpuntje. na het kamp treiterde ze me steeds erger zeker tijden gym en tijdens de les. ik was super blij dat ik naar de 1e mocht. owja ik ben in groep 1-3 blijven zitten.
maar ik was super blij en tijdens het eindfeest was ik dus helemaal niet verdrietig . ik dacht zo van :'yes !! eindelijk vanze af '. in de zomervakantie kwamen mijn ouders erachter dat ik mezelf sneed. ze waren helemaal over stuur. maar ik wist niets beters te zeggen van :"ik zal het nooit meer doen"' nou het was een super klas en ik voelde me r al meteen goed in. ik had super veel vriendinnen en vriendin .;] maar tijdens de`1e x gym vroegen ze allemaal wat er was gebeurt met die wonden. ik moest het eerlijk vertelllen want 4 verhalen door elkaar werkte niet merkte ik. er kwam eerder een meisje op me af die zei dat ze zichzelf ook sneed . vanaf die x had ik alles tegen haar vertelt. maar de rest wou het ook weten. nou zij wou het tgen de hele klas vertellen. nou dan denk ik van nouja als zij dat doet dan help ik haar en dan zeg ik het ook. maar dat wou ze via app doen. ik in de appgroep begonnen. en zij zei helemaal niets. en meteen had de mentor gebelt naa mijn ouders en alles vertelt en ik moest dus mn verhaal doen bij mn ouders en psigiatoren ofso idc. maar dus helemaal bonje. toen had ik gesprek met mentor en begeleider en toen bleek er in die ruimte meer mensen te zitten . die konden alles afluisteren. :{ en wat blijkt dat ene meisje moest ook op gesprek komen, ze had het allemaal verzonnen!!!! hoe gek kun je zijn!! en ik maar denken dat ik gelukkig niet de enige ben en dat ik eindelijk iemand kan vertrouwen!!! nou blijkbaar helemaal niemand. en sinds die tijd ben ik stiekem aan het snijden en verberg ik het. en praat ik er liever niet meer over want ik voel me al vaak genoeg rot. ik heb die zelfmoordideen nog steeds. alles stapelt bij mij het op. alles word te veel.

hopelijk begrijpen mensen mij en hopelijk zijn jullie wel te vertrouwen.
[p.s. ik hb niet alle details vertelt]

groeten anoniem x
Datum:
25-09-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

ik voel me alleen

ik zit nu in de 2 de van de middelbare school in de eerste had ik het al erg moeilijk opscchool is was verlegen en had de eerste 4 maanden nog geen vrienden toen had ik een brief gekregen van een paar klasgenoten dat ik achter mensen aanloop en echt vrienden moet zoeken enzo.. Daar was ik toen zo verdrietig om maar ik ging meer praten met mensen en werd steeds minder verlegen toen had ik een vriendin gevonden ze is nu egt me hartsvriendin. Maar aan het einde van het vertelde ze me dat ze weg moest van deze school omdat ze helemaal uit een andere stad kwam. Ik was daar wel verdrietig om. Maar ik dacht er nog niet eht aan hoe het zonder haar zou zijn. In de zomervakantie moest ik een paar keer huilen omdat ik het zo erg vond dat ze weg zou gaan. De eerste week van school was verschrikkelijk ik voelde me zo alleen, verdrietig en zo eenzaam ik wou dood elke dag kwam ik van shool in tranen uitgebarst ik wou niet meer leven. Ik wist niet meer wat ik moest, mensen wouden me helpen en probeerde me te helpen maar het hielp niet ik voelde me zo eenzaam en nu nog. Ik ben bang dat het nooit meer goed komt en ik altijd alleen zal gaan blijven..
Datum:
25-09-2015
Naam:
Sinem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Polsdoorsnijden

Afgelopen tijd is er zo veel in mijn leven gebeurt. Het heeft alles over hoop gehaald. Mishandeld, verkracht . Woord totaal nie begrepen. Ben t zat ik kan niet meer heb al zo me best gedaan om verder tegaan maar ik kan niet
Datum:
23-09-2015
Naam:
C
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

In mijn hoofd word ik gek.

Ik weet niet zo goed hoe ik zo iets moet beginnen, maar vanavond zitten de gedachten erg hoog... Ik ben sinds een tijdje depressief, en dit is niet zomaar. Ik ben jaren lang gepest, vroeger omdat ik 'dik' en 'lelijk' was en daarna door een kut streek van mijn ex-vriendje, en nu, nu omdat ik anders ben door al deze hier voor genoemde oorzaken... Ik ben nu dus bijna 18 en zwaar depressief...

Door alles wat ik in 18 jaar heb meegemaakt gedraag ik me iets volwassener dan mijn leeftijds genoten, en dus val ik een beetje buiten de groep, door alles wat ik hiervoor heb meegemaakt, maak ik me gek in mijn hoofd, het enige wat mij deze avond de heletijd in mijn hoofd zit is; waarom ben ik zo moeilijk te begrijpen, waarom is alles wat ik zeg voor andere te moeilijk, waarom is het leven zo moeilijk en de dood zo makkelijk? ...
Datum:
23-09-2015
Naam:
Jantje
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.