Levensverhalen (pagina 167)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

bepaalde personen menen dat zij het zijn

ik kan er niet meer tegen
Datum:
17-10-2015
Naam:
poncelet danny
Leeftijd:
52
Provincie:
België

Life is, mine is..

Ik heb het volgende in het Engels geschreven, misschien wel gebrekkig engels maar ik kan me dan beter uitdrukken.
Het zijn gedachten. Ik heb op het moment geen serieuze zelfmoordgedachten of plannen. Mijn zoontje is de enige verantwoording die ik voel door te blijven gaan.

There's this need not to struggle, day by day, this should be the way day by day.

Everytime, i try something, i hit the wall, but never go tru it like it should be, to be whatever i had to be, is to be me, but all i can be is a broken mask,
Becouse no selfesteam will kill you,

In my head its a fair with the lights go on and of but never go away, so i pray sorry i should pay to let them go away. But there's no shrink can accomplish that im sure of. Because even if he could, its to late anyway because have to go to my retard job which i hate. And there's no alternative because i'm bad with learning.

So i need to struggle day by day, and for what?
I have everything but hate myself and thats catastrofic to keep on going so i will end it soon son your are the only one i can live for but still its not enough, because i hate myself. Im really sorry.


Work is a nesscasarry evil which you need to fullfill, doesnt mather if you like it or hate is, you must go with the flow, otherwise the will spit you out. I want to live somewhere and build my own vegeteble, no complain by others. But do you think my wife and kid will go with me? Like that the responsability is based on my selfish needs. And thats not good either.

If i die by sickness its ok, ill give up easely becouse i only have my son to live for. And that should be enough to keep on going, but when i think of it he will get older, and when he leave the house he wont be as cute as he was 4 years old, but ill always love him offcourse.

I was go to a special school for kids trouble with learning. Becouse of those adhd kids i get more trouble with leaning, getting insecure of myself. Almost no friends, a lone walker on the schoolyard. I feel stupin becouse the most people even the kids on school exept my mom see me as stupid. Everyday like that my whole youth.
But the truth is, is that i feel smart but ectually i am stupid, made stupid globally speaking.

I hate myself and i wanna die. Thats at least 40% of the time i think like that. But i try not to let my closed one's know about it, becouse the couldn't stay or love with me anymore if i truely open my feelings and thats understandable.

If i didnt have a son or wife i think there would be a big change i was dead allready. So i make the stupid choice to get married and have a kid, so the love i have for them, keeps me going, and thats also the only reason, the love and responsability i feel for them.

Its a chaos in my head, always like that. What i feel i cannot express i whatever something. I hate myself for that becouse i cant get rid of the something in my head, mu heart and my stumic.

What i am i think it have a lot to do with who i was on school. Allmost everybody walked over me mentally and fysycally.

So now i am, Anonymous
Just typed my feelings away....
Datum:
17-10-2015
Naam:
Anonymous
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

Mijn dood willen

Ik ben een man van 53 jaar
Ik loop al jaren met de gedachte om zelfdoding te plegen.
Iedere keer weer laat ik me ompraten om terug te komen
Terwijl ik vastberaden weg loop van enkele grote problemen.
Eerst waren het mijn ouders toen enkele ex-echtgenotes nu is het mijn vriendin waar ik van hou tot mijn laatste adem.
Door weg te lopen lost het probleem niet op de enige oplossing voor mij is zelfdoding tenminste zo voel ik het
Jarenlang ben ik gebruikt geweest als huisslaaf voor de ex-en nu krijg ik dit gevoel weer alsof ik gebruikt word.
Instanties helpen mij niet omdat men zegt " je verbeeld het maar "
Dit gevoel komt niet ineens maar het sleept aan
Mocht ik het mij inbeelden waarom wordt dit gevoel dan zo versterkt met diverse dingen
Zij is de enige waar ik kan verblijven maar ik ga het zeker doen maar de vraag is wanneer
Daarom blijf ik rond lopen met deze gedachte tot ik de moed vind om te doen
Datum:
16-10-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
53
Provincie:
Limburg

leven op de handrem

ik ben geboren met een longafwijking. het is een 'wonder' dat ik de volwassenheid gehaald heb. mijn leven was al zinloos voor het begonnen was. Ik ben een optimist, ik heb veel mogen genieten van deze wereld, maar dat weegt absoluut niet op tegen de zinloosheid, leegheid, doelloosheid en het leed. ik heb nooit gewerkt, geen gezin kunnen stichten of wat dan ook wordt gezien als een simpele vervulling van je leven, voor mij bleef het onbereikbaar. Alsof de natuur nog niet wreed genoeg is, zie ik ook nog constant mensen om ons heen die elkaar lopen te liegen en bedriegen, haat zaaien en elkaar naar het leven staan uit naam van een of andere stompzinnige overtuiging.
waarom al die haat? Waarom al die afgunst?
Dit alles bedrukt mij al sinds mijn puberteit, toen ik (17 jaar oud) mijn eerst poging deed om mij aan deze ellendige wereld te onttrekken. Dit is mij niet gegund, ik werd gevonden en mijn maag leeggepompt. Ik heb geluk dat er mensen zijn die veel van mij houden en de pech dat zij mij niet willen missen.
Ik ben hier enkel en alleen nog omdat zij dat van mij vragen en ik mijn beloften nakom. Ik ben moe, zo moe, zoooo moe! Ik weet echt niet hoelang ik dit nog volhouw.
Datum:
16-10-2015
Naam:
Sabbe
Leeftijd:
57
Provincie:
Zuid-holland

Welke andere weg is er voor herstel?

Was er maar een weg, een weg dat je in 1 keer vrij bent van al je pijn en verdriet. Het idee dat er mensen bestaan die je verschrikkelijk veel pijn kunnen doen. Alsof alles wat je al hebt meegemaakt niet genoeg is. Het idee dat je dieper moet zinken, nog dieper in die put. Dat je vriend niet echt van je houd maar werd ingezet door iemand anders(deanderejongendieikeerstleukvond), dat hij dat heeft gedaan om van je af te zijn. En dan kom je ook nog meerdere vervelende confrontaties tegen in die week. Dan denk je waarom? Waarom overkomt dit mij allemaal? Zijn er wel mensen die echt van me houden? Of doen ze allemaal maar Alsof? Mijn vader is overleden! S'nachts lig je te strijden tegen je boosheid en zelfmoordgedaxhten, en overdag doe je vrolijk omdat je andere mensen niet wil belasten met jou shit. Er moet een andere weg zijn voor bevrijding tegen die pijjn dan zelfmoord. En die ga Ik hoop Ik vinden!
Datum:
16-10-2015
Naam:
Carol
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

Ik leef alleen omdat ik een kind heb

Dat ik alleen nog leef omdat ik een kind heb is mijn overtuiging. Ik denk ook dat ik moeder ben geworden om mijzelf te redden.
Begrijp mij niet verkeerd, ik doe alles wat ik kan om een fijne, lieve moeder te zijn. Maar op de momenten dat ik alleen ben, komt de zwaarte naar boven. De pijn.
Ik weet hoe dit stukje leest. Ik hoop dat ik mijn kind niet belast met mijn donkerte. Ik ben bijna twee mensen, ik onderdruk de pijn. ik ben wanhopig om mij te verlossen van de pijn. Ik wil leven, maar het valt mij zwaar. ik weet wel dat ik dit gevecht niet ga verliezen. Ik blijf hier voor haar.
Datum:
14-10-2015
Naam:
m
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

dood

ik ben feije ik ben 13 jaar en door alle domme fouten die ik heb gemaakt haat me zus mij ze is me alles ik wil alles weer terug draaien maar dat kan niet ik wil gewoon dood zijn sinds gister avond snij ik me heel erg ik wil gewoon dood zijn alleen ik weet niet hoe en wanneer het liefst wil ik dat iemand een mes tegen me keel drukt en me dood laat bloeden ik heb een moeder en vader die van me houden maar voor hun kan ik niet blijven leven alles is gewoon een hel niemand die mij snapt ik leg hun ook niet uit hoe me leven in elkaar zit tot ziens allemaal ik zal jullie missen
Datum:
14-10-2015
Naam:
f
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

Ik weet het niet meer

Me eigen ouders houden niet van me iedereen om heen kots me uit ik ben niks waart niemand geeft om ik weet niet waarom ik hier ben maar wat ik wel weet dat ik niet langer meer zo kan leven ik voel niks meer dan dat mezelf het liefste onder de grond zie presies waar thuis hoor niemand die me zal missen ik ben pas 17aar het voelt als 65 voor mij hoeft dit niet meer ik ben er klaar mee ik weet wel dat niet oké is om zo te denken maar om dit me moment is niks in het leven wat me van deze gedachte kan af houden IK WEET HET NIET MEER
Datum:
12-10-2015
Naam:
Ik weet het niet meer
Leeftijd:
17
Provincie:
Flevoland

Waarom

Ik heb het goed. Werk, een fantastische vrouw en een dochter om trots op te zijn. Toch hapert er iets. Wat precies... ik kan er geen vinger op leggen. Van mijn pensioen ga ik niet genieten. Hoe of wat weet ik nog niet. Wanneer?? Binnen afzienbare tijd. Het ga je goed. Fred ik mis je
Datum:
11-10-2015
Naam:
Rob
Leeftijd:
57
Provincie:
Gelderland

Voldoening

Hallo,
Ik ben net met glans afgestudeerd als kleuterjuf, heb al een eigen klas, een vriend en prachtige vrienden en vriendinnen. Maar toch speelt elke dag 'zelfmoord' in mijn hoofd. Ik haat mezelf zo hard dat ik walg van mezelf. Eerst dacht ik dat dit aan mijn uiterlijk lag, dus begon aan een sportiever leven en verloor 20 kilo en woog 54. Maar of dit hielp? Nee.. Integendeel. Het mooiste wat me voldoening geeft is mijn kleine spruitjes in de klas de opvoeding te geven die ze verdienen, hen gewaardeerd, veilig en goed in hun vel voelen. Hier haal ik enorm veel voldoening uit. Maar eenmaal thuis of als ik alleen ben zit ik terug met de gedachte. Ik wil het zo graag. Ik wil zo graag uit het leven stappen. Er niet meer zijn. Dit zou mij die voldoening geven waar mijn lichaam nood aan heeft.
Datum:
09-10-2015
Naam:
Een kleuterjuf
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.