Levensverhalen (pagina 1377)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

ik wil echt heel graag weg zijn hier.. het lijkt me allemaal zo vredig, zo rustig.. ik snap mezelf niet meer, ik ben borderliner, en reageer daardoor op sommige dingen misschien raar.. maar toch.. het is al een hele tijd aan de gang..
het gaat nooit goed, niks lukt..
alles mislukt gewoon wat ik probeer..
net zoals nu.. mijn vriend maakt het uit.. op zicht kan je daar gewoon overheen komen, maar het is alles bij elkaar wat het zo ondraaglijk maakt..
ik kan er niet meer tegen, en wil graag weg.. maar ik weet dat ik er mensen pijn mee zal doen..
hou van jullie
Datum:
17-06-2007
Naam:
els
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

ik zal altijd met vraagtekens moeten leven

waarom? de eenzaamheid? Ik kan er echt wel inkomen dat je word aangezet om een actie te willen ondernemen in je leven. Ik ben mijn vader net amper drie weken geleden verloren door zelfdoding hij heeft zichzelf opgehangen in het bos. Jullie mogen gerust weten ik ga nu echt door een hel,.ik geef jullie ook groot gelijk als jullie denken maar daar zitten we toch al maar hoe je het ook went of keert er zijn altijd wel lichtpuntjes in je leven dat je wel moet lachen of iets leuk vind. Morgen is het vaderdag en precies drie weken geleden dat ik dit voor mij gruwelijke nieuws kreeg,.hij was voor mij mijn grote voorbeeld een positief persoon die mij juist uit alle dalen trok en waar iedereen echt tegenop keek daarom kon ik het ook niet geloven dat hij dit had gedaan. Het kan niet het kan gewoon niet dat hij deze beslissing heeft genomen. Als hij nu eens gezien had hoeveel mensen er voor hem stonden tijdens zijn afscheid honderden mensen stonden te huilen en huilen nog steeds met dit oh zo grote verlies!
Snapen zal ik het denk ik nooit niet maar wat er ook is gebeurt of nog zal gaan gebeuren ik moet de moed erin zien te houden ik wil dit verdriet niet aan de mensen om mijn heen doen,.ik wil niet dat zij voelen wat ik nu moet voelen en probeer de kracht te putten dat er wel degelijk dingen zijn om voor te leven dat wil ik en daar zal ik voor proberen te vechten! Hij zei altijd Jij en Ik wij vechten ervoor maar dat is nu niet meer IK zal verder moeten vechten totdat het weer die dag zal zijn dat we weer samen komen en het weer een WIJ zal zijn!
Datum:
16-06-2007
Naam:
verdriet
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

KRIJG ALLEMAAL WAT

fuck die kk leventje van my ik haat mezelf en al dat gezeik ik word gek van alle leraren en weet ik veel .. ik zie het niet meer zitten ik wil dood niet meer leven DOOOOOOD wie wil der met mij mee doen? gaan we tegelijk
Datum:
16-06-2007
Naam:
boosboosboos
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Terugkijken

Ik weet nog de dag dat ik op de wereld kwam en iedereen was blij.
Alleen was dat het begin van ellende voor mij.
Het leven was zwaar , eenzaam en alleen.
Heel veel mensen om me heen .
Maar toch het gevoel van ik sta in t niets.
En als ik om me heen kijk zie ik enkel verdriet.
Of is dit slechts een spiegel van mijn hert.
Zo ontzettend eenzaam en verward.
Vertrapt en verstoten , en zo veel pijn gedaan.
Levend een leven , voor een ander een onmogelijk bestaan.
Waar een ander allang was afgehaakt ,
en al meerdere malen de strijd had gestaakt.
Sta ik hier nu aan t einde van mijn weg,
word t links of wordt t rechts.
Ik kijk terug en wat ik dan zie,
verscheurt mijn hart vol van verdriet.
Ik zie wat ik andere heb aangedaan,
omdat ik nooit geleerd heb normaal in t leven te staan.
Was als een wals ging over alles heen,
de wereld draaide om mij alleen.
Ik had nooit geleerd wat liefde is,
wist alleen maar er is iets mis.
Terugkijkend denk ik , had ik misschien,
dit alles niet eerder moeten zien?
Mijn weg loopt dood , t is beter dat ik hem verlaat,
voordat mijn verwoesting verder gaat.
Ik hoop alleen dat iedereen weet ,
het was geen opzet wat ik deed.
Ik deed mijn best maar ik wist niet,
hoe je kon leven zonder pijn en verdriet.
Ik zeg u allen , doe het beter dan mij,
want mijn tijd is voorbij.
En als ik zo meteen terugkijk uit de hemel of de hel,
dan snap ik waarschijnlijk wel,
waar de essentie van het leven ligt,
maar nu gaan mijn ogen voor altijd dicht.

Datum:
16-06-2007
Naam:
Wilfried
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

eenzaamheid sluipt in de schaduwen van mijn donkere pijn

iedere dag rond 22 uur komen de tranen. er is weer een dag voorbij gegaan zonder liefde,hoop,warmte.
Iedere dag hoop ik dat er iemand is die mij nodig heeft,van me houd en iedere dag is het weer even stil,even koud.
Iedereen verlaat mij,niemand heeft mij nodig. Er is niemand die mijn hart wil verwarmen,me hoop wilt geven.
Mijn ouders zijn er niet en mijn vrienden zien mijn lijden niet.
Ik wil de rust die dood brengt,en die een einde brengt aan de eenzaamheid.
soms vraag ik mij af wie er een traan zou laten om mij moest ik mezelf vermoorden,wie zou er aan mijn kist staan? ik vertrouw niemand meer,iedereen van wie ik ooit gehouden hebt laat me vroeg of laat in de steek. en wat is leven zonder liefde?
ik ben moe,ik vecht al 4 jaar tegen die donkere kracht.ik heb al een poging ondernomen maar ze hebben me gered.
hadden ze dat maar niet gedaan...
Datum:
16-06-2007
Naam:
inge g.
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Stampertje

Alles in het leven heeft mij benauwd.Dit heeft er voor gezorgd dat ik nooit heb kunnen kiezen voor mijn ex-vriendin waar ik elf jaar een "relatie" mee had.
Zij is diabeet en daarbij ook nog eens nierpatient.
Zij is zo een lieve en geduldige vrouw die het elf jaar met mij uitgehouden heeft. Maar ik zat zo rot inmekaar dat zij uiteindelijk voor haarzelf gekozen heeft.
Toen zij dit besluit nam viel bij mij het kwartje.
Ik realiseerde mij wat ze al die jaren toch voor mij betekent heeft.
Toen pas ben ik van haar gaan houden en wist ik dat ik veel voor haar had kunnen betekenen.
Uiteraard heeft zij me toen niet geloofd.
Ik kon haar niks meer weigeren en daardoor heb ik haar geholpen met haar flat.
Nu een jaar later heb ik haar echt verloren omdat ik nog altijd dom inmekaar zit.Zij is de enigste die echt van mij gehouden heeft.
had ik maar 10% van haar positvfiteit.
Nu krijg ik het niet gebolwerkt dat ik haar kwijt ben maar ook de manier hoe ik met haar ben omgegaan.
Mijn hersens weigeren om dit te laten rusten.
Ik heb nooit goed gespoort maar nu ben ik ontspoort
26 juni mondriaan en dan hoop ik dat ik ooit echt voor iemand kan kiezen en dat die benauwdheid dan een heel stuk minder is.
Hoe lang dit gaat duren geen idee
Ik moet geduldig zijn en dat is moeilijk!!!!
Door al die verhalen te lezen relativeer je de dingen weer maar daarna gaan je hersens je weer rot laten voelen.
Omdat je zo met je negatieve gedachte`s bezig bent kan ik niks op het moment weer leuk vinden .
Als je bij mensen bent wil je alleen maar dat rotgevoel van je af praten.
Daar hebben zij ook op een gegeven moment geen zin meer in.
Tot mijn 25ste altijd het gevoel dat er nooit iemand voor mij zal zijn.
Nu Stampertje bij mij weg is is die benauwdheid zo erg dat mij dat belemmert om mij goed te gaan voelen
`T komt goed is wat mensen standaard zeggen maar ik geloof daar niks van
Wij zullen zien wat de toekomst met mij doet
Over precies een jaar schrijjf ik weer op deze site en dan hoop ik een posieve instelling te hebben.
Stampertje ik mis jou en ik hoop dat gevoel dat ik uiteindelijk bij jou had ooit weer te krijgen.
Ik wens jou en de nieuwe woezel een fijn en een zo gezond mogelijk leven toe.
Robijntje

Datum:
16-06-2007
Naam:
robijntje
Leeftijd:
36
Provincie:
Limburg

tjsaa.

okee. dus ikwas aan het surfen naar zelfmoord.(whah, nee dat klinkt lekker) en toen vond ik deze site. nou eens zien of het werkt:
okee, mijn oh zo lieve bruder heeft ADHD en hij maakt altidj ruzie met iedereen, vroeger sloeg hij me wel eens, nu wel minder maar af entoe nog wel, laatst gaf hij me een trap en draaide hij mn arm om toen me ouders er niet waren...
mijn ouders doen er niets aan(ik zie je denken: wat een rotouders) maar dat valt nog best wel mee, want ze kúnnen er gewoon nix aan doen, ze zíjn niet zo. mijn mama is een boerendochter, die had een vredeliefende familie, allemaal vroljik en lief en perfect en shit. mijn paa heeft een spierziekte en is heeeel slechthorend dus hij krijgt vaak niet veel mee dus hij kan ook nix erover zeggen.(ik vind het een nog al lame excuus maarja, dat zegt hij zelf altijd) en mijn maa verwacht ook dat als ze gewoon tegen mijnbroer/mij/ons zegt dat het niet mag wat we doen dat we het dan niet meer doen. ik weet niet waarom ze dat denkt want dat doet ze al dr hele leven en nogsteds zijn we zoo mislukt. eehm, ik snij mezelf ook.. zegmaar.. nu een half jaar, maar ik ben er mee opgehouden ong. drie weken geleden ofzo omdat mijn vreind zich heel erg zorgen maakte en het gaat al niet goed met hem dus ik moest hem helpen en ermee ophouden en dat heb ik dus gedaan. het was eignelijk alleen maar aanstellerij. dat is het allemaal eignljik. ik bedoel, mijn broer is ook wel eens wél aardig, en alles wawt ik doe is zeuren over waneer hij níet aardig is. en mama en papa doen ook hun best... ik moet het ze gewoon niet zoo kwalijk nemen. njaa, dat is dus zegmaarmijn verhaal. korte samenvatting: ik ben nogal mislukt. met all dit samen dus zie ik het nut van het leven niet echt meer... ik loop van school naar huis en van huis naar school, enn dna moet ik een viaduct over, soms staa ik daar wel eens.. gewoon naar beneden te kijken, te denken: wat zou er gebeuren als ik spring?. nou is het niet zo superhoog dus de kans dat ik het overleef is te groot. als ik het ga doen, dan ga ik het goed doen. voor een trein ofzo... ik zag ooit bij oprah een meisje die onder de trein was gesprongen en ze leefde nog alleen haar benen waren eraf. dat vond/vind ik best stom. als ik eronder zou gaan, zou ik met mn hoofd óp de rails gaan liggen. zodat de 'wielen'(noemje dat zo bij een trein?) over mn hersenen zou rijden en ik meteen dood zou gaan. maar weejt, ik ben ook gelofig, en in de bijbel staat dat je leven je afnemen het ergste is wat je kan doen en dat je dan naar de hel gaat. daar heb ik ook niet zoon behoefte aan.. dus eignlijk aga ik gewoon door met het leven. sinds kort lijkt het alsof ik geen emoties meer heb... als ik iets verneuk(tspijtme ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden) dan lag ik me kapot. laatst op school had ik een millioen proefwekren op een dag en ik had voor neit geneen geleerd... en ik kwam niet meer bij. ook als er thuis ruzie is(lees: ook thuis altijd) dan moet ik lagen. ik las ooit ergens: als je lven om te janken is , kun je er mara beter om lachen. nou dat doe ik goed dus.

ikdenk dat jullie nu wel genoeg hebbne van mijn verhaal.. dusse.
dat was het .

xxx. Misluktheid
Datum:
16-06-2007
Naam:
Mevr. Mislukt
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

lieve mensen

Lieve mensen,Wat naar om te horen dat julie zo moe zijn,moe van het leven vooral de jonge kinderen wat is dat nou ,ik kan het wel heel goed begrijpen wat er in jullie omgaat ik heb ook zon periode gehad toen ik op school zat maar alles wordt anders als je van school af bent ,en je moet je vooral geen zorgen maken voor je ouders je ouders zijn er om te helpen daar heb je kinderen voor gekregen het zal zeker geen teleurstelling zijn om te zeggen dat je je zo rot voelt ,ze zullen je zeker willen begrijpen en helpen,en voor degene die ouder zijn dan 18,waarom niet 1 x een ommekeer in je leven maak een plan en vertrek rek naar iets waar je altijd al naar toe heb willen gaan ,pak je biezen en verhuis maak voor jezelf 1 x de stap om een nieuw leven op te bouwen dat heb ik ook gedaan en ik ben nu tevreden,ik wou dat ik jullie allemaal kon helpen
Datum:
16-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Zucht

The dreams in wich i'm dying are the best i've ever had... Goed liedje, Wat zou het geweldig zijn om een knopje naast mijn bed te hebben die ik vanavond indruk en ik ben weg.. Moet dat nou perse met een touw of een sprong of wat anders engs? En ik kan het mijn familie niet aandoen denk ik dan steeds. Zelfmoord dat durf ik niet.. Ben altijd teleurgesteld.. keer op keer op keer op keer, en dat terwijl ik steeds maar positiever word en blijf!!! Nu niet meer..., een positieve houding zou moeten helpen volgens de psycholoog, nou dan zou ik nu stinkend gelukkig moeten zijn, "ja maar je moet er ook echt in geloven". Hoe dan? Als iedereen het je leven zuur maakt constant? Volgens mij is de halve wereld depressief, dat kan bijna niet anders.. Het leven is het niet waard ik begrijp veel mensen op deze site. Absoluut. Ik ben te moe om alles op te schrijven.. Misschien dat ik ooit het licht zie. Ik wil geen boodschap meer hebben aan bepaalde mensen, maar dat zeggen alleen mijn hersenen, mijn gevoel lijkt onbestuurbaar.
Datum:
15-06-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

over mij en m'n vriend.

het was 11 mei toen ik met hem ging, het ging goed tussen ons, behalve elekekeer als hij van s0own domme grappen deed maken, ik zei ook tegen hem dat ik het niet leuk vond enzo. maar hij ging er gewoon mee door. en toen un 1x was ik met mijn vriendin zo. vraag hij is je vriendin vrijgezel. en ik zij neej zij heeft een vriend hoesow, hij zij daarna nee gewoon als zij geen vriend had kon ik haar nemen, en toen werd ik boos begon ik te schreeuwen aan de telefoon en drna zij hij is maar een grapje dit dat, ik ben naar huisgegaan ik heb in m;n pols gesnedén, ik heb in totaal nu 10 strepen, ik heb 2 maanden in het ziekenhuis gelegen, ennu is het sinds 14 junii uit, ik vind het so erg. als het aan mij ligt snij ik weer in mijn pols of ik hang mezelf op. maar het probleem is, dat ik nu 24/7 in de gaten gehouden word doorr bepaalde mensen ofsow, die ik zelf ook niet eens ken, het maakt niet uit waar ik ben, zijn hun ook, ik haat gewoon m;n hele leve, mijn leven is niksz zonder mijn (ex) vriend =( =(
Datum:
15-06-2007
Naam:
anoniem,
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.