Lang heb ik gepeinst en gedacht dat het wel beter zou gaan met alles wat waarde had in mijn leven.
Lang heb ik gehoopt dat gedachtten en hersenspinsels een bijprodukt waren van de realiteit,nu weet ik wel beter,t is tijd,het is tijd om te gaan,heb gestreden voor wat ik dacht te zijn,heb gestreden voor wat ik dacht te hebben,ik strijd nu enkel nog voor mijn enigge doel en dat is totale vrijheid en rust!
Al vroeg in mijn jeugd had ik het gevoel anders te zijn dan een ander,en door mijn zuid europese afkomst had ik al gauw te maken met discriminatie van alle aarden.hoedanook de eerste12 jaar van mijn leven waren een hel,buiten de problemen die er buitenshuis waren was het binnenshuis ook geen pretje,met gelovige ouders in een heidense maatschapij kreeg je de eerste angsten en kindertraumas erin gepompt. elke dag weer de zelfde ellende.
Op mijn 14e zag ik dat de wereld er anders uitzag dan wat ik al die tijd gedacht had en doordat ik in de pubertijd belande zat ik ook met mezelf in de klinsch.
Zoals ieder puber heb je de ups en downs ,en ik vertrok uit mijn oudelijk huis op mijn 18e met 500 gulden op zak no steun van familie de wijde wereld in.
De algelopen 38 jaar heb ik 104 banen gehad,gaan we ff uit dat ik de allereerste niet meetel want die duurde 2 uur.
104 banen in vele branches en nog krijg ik de vraag gesteld,"hebt u ervaring meneer,sorry meneer u ligt er nu een paar jaar uit en dan kunt u geen werk meer vinden in deze branche!het is gewoon een ziekmakende maatschapij geworden als men je weigerd omdat je teveel ervaring hebt.
Ofschoon je dat niet verdiend hebt ga je toch voor een boterham minder en ga je te werk voor veel minder ,werk waarbij je niet echt gemotiveerd bent als je smorgens opstaat.
ok 500 gulden en daar ging ik linia recta naar de gokcafe waar ik met toepen die avond mijn geld verdrievoudigde en kocht daarmee een oude barrel van 500 en met het restand op zak vertrok ik richting spanje.
In spanje leerde ik al gauw en mooie dame kennen en met deze lieve dame trouwde ik een jaar later en ze gaf me 4 wonderschone kids in de jaren erna.
Op 2 junnie 1997 verongelukt mijn lady met 2 kinderen tijdens een ongeluk in het zuiden en een maand later verongelukt de derde tijdens een schooltrip in zuid spanje.
La mala racha noemen wij dat, een diep gat in mn leven en zowel lichamelijk als geestelijk krijg ik veel te verduren en het kost me dik 3 jaar om erbovenuit te komen en alles een plaats te geven.
Teruggekomen in Nederland merk ik dat ik moe en lusteloos ben ,slecht slaap en een kort lontje begin te krijgen,kan niet meer goed met mensen overweg en veel vrienden raak ik kwijt.
Als werk beland ik in een nachtclub waarbij ik tot in de vroege uurtjes een goedbetaalde baan vervul als nachtportier.
Een relatie durf ik niet meer aan ,ben banger om wat te verliezen door er niet aan te beginnen,heb veel losse kontakten en vertrouw eigenlijk niemand meer.
De rest van de familie hier valt uit elkaar door ruzies en andere redenen en er blijft niet veel meer over dan de herinneringen aan betere dagen.
Ik ben altijd van mening geweest dat het wel goed zou komen zoals je verteld wordt,tijd heeld de wonden toch?
Geloof me als je van binnen bloed kun je beter een open wond hebben dan een die genezen is,van binnen bloed ik dood
en dat is al een hele poos zo.
Ik heb ook gen zin om met de vinger te gaan wijzen ,ben tot de conclusie gekomen dat het zo heeft moeten zijn,
Ik heb er gewoon geen zin meer in om te leven zonder werk,zonder vrouw en kinderen,zonder familie,zonder vrienden en zonder de goede gezondheid die je zou moeten hebben om ook maar een kans te maken om opnieuw te draaien in de molen.
Ik heb geen zin meer om te blijven zwerfen ,ik heb gereist en heb mijn einddoel bereikt.
Ik ben trots op wie ik ben ,ik ben trots op wat ik heb gedaan,en ik ben trots op alle mensen die me altijd gesteund hebben.
IK hoop enkel voor diegene die me kenden de afgelopen jaren dat men ook trots kan zijn op die ene die uiteindelijk gelijk kreeg.degene die 38 jaar lang geleeft,gelachen ,gehuild ,gewerkt en gefeest heeft.
aan alles komt een eind,sterk toch dat ik het weer anders zie ,mijn einde zal een mooi begin zijn voor een ander
het leven is veel waard,maar de dood verzilverd het ten alle tijden .
Mijn datum staat vast ,niet omdat ik er na uitkijk maar omdat die datum voor mij een speciale betekenis heeft.
Tot slot een gedicht die ik een jaar geledn schreef na opgenomen te zijn geweest en waarin ik bijna in ben blijven hangen.
Het leven ,zo mooi maar ook zo gemeen
Waarom zal altijd blijven en ook al is het geen,niet mischien maar ook niet bevestigt,de reden om te blijven leven wordt maar door een regel gevestigt.
Liefde voor elkaar,liefde voor een ander als dat niet meer kan ,als dat niet meer hoeft,als ik dat niet meer mag geven.
is de dood beter dan het leven.
Ik heb gestreden ga als winnaar hier vandaan,met mijn herinneringen ,liefde en een beetje ontdaan waarom ik bewust er voor moet kiezen om als laaste te gaan,mijn tijd en geluk zit er nu op,wat rest is vrijheid rust en uit de zorgen,ik heb geleefd elke morgen.
t ga jullie goed. s
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.