tis geen leven meer enkele jaren gelden heb ik de diagnose autisme gekregen ik dacht eindelijk weet ik (het is niet zoon zware vorm maar wel merkbaar ook in de buitenwereld)
maar nee het werd juist slechter mensen aanvaarden het niet of ze aanvaarden het wel mart misnte dater iets is word ik gewezen op die dingen hebtge u pilleke wel gepakt zwijg es ne keer.
het stomste is als ik men pil pak ben ik heel rustig eigelijk gwn te rustig dat vinden ze dan ook niet goed u dochter let ni op in de klas ze slaapt hoe zouet komen pak ik men pil niet bennek actief vrolijk (iets te) en dan ist weer u dochter stoort de klas
nu das nit ergste vind ik persoonlijk daar heb ik mee leren leven ze zullen me moeten nemen zoals ik ben chaotisch het ergste voor mezelf vind ik is dat ik men dromen niet kan waarmaken het geen wat ik heel graag wil doen ietts wat men droom is altijd al geweest zal nooit kunnen kheb mij er lange tijd mee kunnen verzoenen eel simpel nu ni meer en natuurlijk zijn er weer mensen die zeggen het ligt allemaal aan haar autisme ze kan niet normaal denken niks van waar op deze moment ben ik ontzettend helder en wetek wat ik wil
weg van deze wereld opweg naar de vrijheid op weg naar men bompatje hij is ng geen jaar dood enkmi hem verschrikkelijk hij was men alles en is veel te vroeg gestorven in januari ontdekten ze zijn kanker in april was hij al dood voor hem goed hij heeft niet echt geleden en is niet door de kanker gestorven maar een fatale hersenbloeding maar die moment met hem op de paliatieve afdeling hij hield van kikskes awel ik ben kikskes gaan kopen die kikskes leven nu ng en binnenkort moetenze weg door ne verplichte verhuis ik heb men bompa ook als laatste van de familie gezien voor zijn dood ik kwam die avond laat aan na men stage en kben heel lang gebleven al goed want de volgede dag weekendwerk op men stage en om 11 uur was hij er al niet meer die paar dingen zijn voor mij ernstig genoeg om te zeggen tis genoeg geweest ik kan men dromen toch niet waarmaken waarom dan nog blijven nee ik wil niet meer ik ben van iedereen afscheid aan het nemen men rieven aan het schrijven en als dat gebeurt is ben ik er klaar voor klaar om naar men bompa te gaan klaar om naar de vrijheid te gaan
kheb ook gevraagd om boven de zee uitgestrooid te worden
kzien iedereen graag maar voor mij gaat het niet meer
JAX
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.