Levensverhalen (pagina 1137)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Heeft het leven nog wel zin.

ik ben een meisje van 17 jaar oud. vroeger had ik altijd een hele goeie band met mijn ouders maar sinds ik in de puberteit zit niet meer. ik hou niet meer van mijn vader. ik lieg heel veel tegen mijn moeder, en me vader die zegt heel vaak tegen me dat ik een hoer ben en dat hij me dood wilt hebben. ik heb zo vaak zelfmoordpogingen maar ik durf het gewoon niet, maar toch diep ik me hart wil ik dood. ik hou niet meer van mijn vader hij maakt heel me jeugd kapot en me moeder die maakt zich ernstige zorgen om me. maar met me vader wil ik het liefst niks meer te maken mee hebben. ik weet gewoon niet wat ik moet doen!!
Datum:
31-03-2008
Naam:
Anoniem meisje,
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

verdomme

ik zit iin een hele diepe put. ik heb geen contact met mijn vader meer elke dag ruzie met moeder en zus, mijnvrienden lieten mij in de steek, ik heb het gevoel dat ik er alleen voor sta. en ik zou er zo graag uitstappen, ik heb mijn afscheidsbrieven klaarliggen, de playlist voor op mijn begravenenis ook, het gedicht wat ze moeten voorlezen, alles en toch doe ik het neit op een of andere manier houdt mij nog iets tegen maar ik denk niet dat het nog lang duurt...
groeten iemand die het gehad heeft met de wereld
Datum:
31-03-2008
Naam:
ano
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

....

ik weet niet wat het is, maar ik typ wel even van me af, ik ben nu alles aan het plannen in mijn hoofd, en ben daardoor erg in de war, en krijg hiervan stemmen in mijn hoofd. ik wil de druk van het leven niet meer, ik wil geen geregel meer, en ik wil mensen niet meer vertrouwen! want als het erop aankomt laten ze je vallen! ik wil geen pijn meer, ik ben mezelf kwijt, en die vind ik never nooit meer terug. ik weet het allemaal niet meer...ik wil zo de trein instappen...maar ja hoe gaat het dan met mijn katten.
Datum:
31-03-2008
Naam:
djan
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

geen zin meer

ben een meisje van 16 jaar..en heb al genoeg ellende meegemaakt vanaf me 1e jaar dat ik leef eigenlijk al.
en nou sinds kort geef ik echt veel om een jonge maar hij dnek dat die er een spelletje van kan maken maar ik heb me al een x. laten gebruiken en dat gebeurt niej nog eens maar omdat ik van hem hou blijf ik er in trappen maar mensen gaan roddelen en dan heb ikweer ruzie met hem maar doordat ik ruzie met hem heb heb ik geen zin meer in het leven hij is en blijft alles voor me maar in die tijden wil ik niej meer en doordat ik me niej goed voel heb ik zoveel zelfmoord neigingen gehad dat ik nou echt zo iets heb van laat me gaan maar mensne houden me tegen die weten wanneer ik het doe...dus mensen ik weet dat jullie dan van me houden maar het is mooi geweest heb geen zin meer in pijn ... leuke tijden heb ik niej gehad ken het niej eens..

Datum:
30-03-2008
Naam:
truusjjee
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

achja

Me ouders gingen scheiden toen ik 7 jaar was en toen ontmoette mijn moeder deze chaggereinige zeikerd die je de heletijd op nek zit . heb altijd ruzie gehad met zijn zoontjes die nu nog steeds meer recht hebben op dingen dan mij . m'n eigen vader zie ik nu al 2 jaar niet meer , zit lekker aan de wiet met z'n vriendinnetje nu kreeg ik een jaar geleden een boete waar ik nog steeds mee zit thuis kan ik mezelf niet zijn door die gozer en dan heb ik deze stoplicht relatie met nu NOG m'n vriendin maar wat waarschijnlijk binnenkort weer uit gaat we kunne niet zonder elkaar maar ik heb er geen zin meer in ! wat moet ik nog in dit leventje een beetje werken en school. leuk
Datum:
30-03-2008
Naam:
Sjaak
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

mijn leven

ik voel me al sinds dat ik heel klein ben al doodongelukkig. ik kom uit een gezin met een nederlandse vader en een buitenlandse moeder, heb 1 broer en 1 broertje ik ben dus de middelste.
ik werd als kind door mijn vader en door mijn broer lichamelijk mishandeld en door mijn broer heel erg gepest. op school ging het ook altijd slecht want ik werd altijd door iedereen gepest klas na klas. thuis hadden mijn ouders altijd ruzie en de politie was al verscheidende keren bij mn huis geweest. ik was altijd alleen en werd op school, thuis, en buiten altijd gepest, ik had nergens rust. toen ik een jaar of 8 was braken mijn ouders het contact met de familie van mijn vader, ze probeerden onse levens kapot te maken en mochten mijn moeder niet omdat ze buitenlandse is en zeiden door het hele dorp door dat ze een hoer was. later dat ik 12 werd stopten de mishandelingen van mn broer en van mn vader omdat ik mezelf begon te verdedigen tegen de klappen. dus begon mijn vader me geestelijk te mishandelen. ik voelde me altijd zo ongelukkig en zo eenzaam.... ik had geen familie geen vrienden helemaal niks. de woorden die mn vader tegen me zei en wat anderen tegen me zeiden buiten of op school waren zo vernederend en zo pijnlijk dat ik zelfmoord wou plegen. hun woorden herhaalden zich eindeloos in mn hoofd. ik denk dat mijn jeugd de ergste jaren van mijn leven zijn geweest. ik werd ook altrijd door iedereen uitgelachen, ik kon ook niet goed opschieten met mensen van mijn leeftijd. in het land waar mn moeder vandaan komt had ik wel leuke familie en daar had ik het wel goed maar had nooit vrienden. totdat ik daar mensen leerden kennen buiten op de straat, het waren mensen van in de 30 en in de 40 en ze gebruikten allemaal drugs. ze hadden ook veel verdriet en voor het eerst had ik eindelijk vrienden, mensen die mijn gevoelens begrepen en ik die van hun en die ook dingen hadden meegegmaakt zoals ik. maar het foute was dat ik ook drugs begon te gebruiken ik wilde alles vergeten wat er was gebeurd al mijn pijn, eenzaamheid en verdriet en zelfmoordgedachtes die ik voelde vergeten, ik kraste weleens op mn polsen en heb een litteken. ik begon crack te gebruiken en te snuiven, dat ik weer terug kwam in nederland leerde ik ook weer mensen kennen ook mensen van in de 30 en 40, ik kan nou eenmaal alleen maar goed opschieten met oudere mensen en niet met mensen van mijn leeftijd. door mijn vrienden begon ik dus drugs te gebruiken en daarna voelde ik me nog depressiever,ik vond mezelf zo minderwaardig, als ik terugdacht aan alles wat er met me was gebeurd dacht ik echt dat ik geen moer waard was, als ik andere jongens zag van mijn leeftijd dacht ik altijd: waarom hebben hun vrienden en een vriendin en gaan ze uit en doen ze leuke dingen en lachen ze altijd? ik ben altijd eenzaam en gebruik troep en verkoop mn eigen lichaam.. (door de minderwaardige gevoelens was ik de prostitutie ingegaan) een aantal van mijn vriendinnen en vrienden deden het ook. dus ik begon in het dorp hier in nederland waar ik woon te tippelen snachts en dan werd ik door alle jongeren uitegscholden voor hoer en gingen ze me uitlachen en vervelende opmerkingen maken, ook was ik in een huis waar de klanten dan kwamen en dan ging ik met hun naar bed voor geld. thuis was het ook zo vreselijk, ik woon onder hetzelfde dak met mn vader en mn broer en het is afschuwelijk om zo te leven. tot nu toe gebruik ik nog steeds en bied ik mezelf nog steeds aan en is het thuis niet leuk, door dit en alles wat er vroeger met me is gebeurd wil ik zelfmoord plegen ik voel me doodongelukkig ik heb nog nooit een dag in mn leven gehad dat ik me gelukkig voelde. ik schaam me ook voor mn moeder want welke vrouw wilt er nou zo een mislukte zoon als ik??? dit is maar een klein stukje wat ik vertelt heb het is heel erg lang als ik echt alle vreselijke dingen moet vertellen wat er met me gebeurd is, kortom ik voel me mn hele leven al zo minderwaardig, mislukt en ongelukkig dat ik zelfmoord wil plegen.
Datum:
30-03-2008
Naam:
halfbloedje
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Kutzooi

Ik ben al eens opgenomen voor het doorsnijden van mijn polsslagader maar ik wil dood! GVD! Iedereen negeert me als ik praat en ik word vastgehouden ze wachten tot ik gek word! Ze zeggen alles tegen mij om mij kwaad te maken ze zeggen dikzak en mijn vader zegt ik snij je keel door! en vetzak de hele tijd
Datum:
30-03-2008
Naam:
ano niem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ben ziek ..

Ik voel me al maanden erg ziek. Heb ziekte van Horton dat veel pijn met zich mee brengt. Ik voel me daar door erg depresief en zie het niet zitten om nog meer pijn te hebben. Alle behandelingen die ik gehad heb, hebben niets kunnen doen tegen de pijn aanvallen die ik continu moet mee maken. Ik zit al 6 maanden te denken om een eind aan mijn leven te maken maar het enigste wat mij tegen houd is mijn vriendin waar ik erg veel van houd. Door mijn ziekte heeft zij het ook erg moeilijk en dat doet mij erg veel pijn van binnen. Ik will niemand tot last zijn maar ben afhankelijk van anderen die voor mij de dokter moeten bellen of de ambulance dienst die mij dan vol spuit met morfine en valium. Ik vind het mijzelf niet zielig maar het is de pijn van de aanvallen die mij zo moe en lusteloos maakt. Ik wil graag uit het leven stappen maar heb de ballen er niet voor. Ik wil dood maar ben bang voor de gevolgen. Ik weet namelijk niet hoe mijn vriendin erop reageert en hou zij dit zal vinden. Ik heb wel eens gezegt tegen haar dat ik liever niet meer verder wil leven maar ze denkt dat ik dit niet meen of neemt me niet erg serieus als ik er over begin. Ik heb mij altijd voor gehouden dat er voor mijn ziekte altijd nog eens een oplossing zal komen zodat ik geen pijn hoef te lijden, maar naar jaren wachten en veel onderzoeken is er nog steeds niets dat mij kan helpen...
Ik wil dood maar weet niet hoe ik dit moet doen?
Help
Datum:
30-03-2008
Naam:
D
Leeftijd:
31
Provincie:
Drenthe

goodbye

it's to late to apologize... it's just to late.. Ik kan er niet meer tegen,, ik wil dit gewoon niet meer,, God!!! kom me maar halen, dan hoef ik het zelf niet te doen
xx
Datum:
30-03-2008
Naam:
ik
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

Another story

Ik heb nooit iets ergs meegemaakt, zou ik er daarom geen recht op hebben om me kut te voelen? Ik vraag het me af.. Mijn ouders zijn gewoon al tig jaar getrouwd, ik ben nog nooit verkracht, aangerand of wat dan ook. Het is ook weer niet dat ik dood wil ik wil er gewoon vanaf, van dat iets wat mijn leven overschaduwd. Overdag draag ik een masker. Ik speel iemand die ik niet bent, maar ik kan gewoon niet mezelf zijn. Dan zou iedereen gek van me worden- ik word al gek van mezelf.
Datum:
29-03-2008
Naam:
Ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.