Levensverhalen (pagina 994)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

liefdespijn

er is een meisje dat ik heel erg leuwk vind maar die heeft al iemand anders en dat vind ik helemaal niet leuk duzz ik heb owk al een kutweek duzz

Datum:
15-12-2008
Naam:
kleinkutjoch
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

zo zwaar nutteloos

het is niet voor het eerst dat ik me zo voel, 5 jaar geleden voelde ik me precies hetzelfde dat was ook mn eerste poging om er een einde aan te maken het was niet gelukt misschien moet ik dat als iets goeds zien maar dat is gewoon niet zo. niemand om me heen schijnt het te begrijpen maar dat verwacht ik ook niet van ze. vorige week was de derde keer dat ik het geprobeerd heb. zou iemand me kunnen zeggen waarom ik nog zou door gaan met leven ik zie er het nut gewoon echt niet meer van in. het feit dat iedereen van me verwacht dat ik sterk ben helpt ook niet mee.
Datum:
14-12-2008
Naam:
eline
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Met je rug tegen de muur

Vijf jaar geleden heb ik een paar leningen afgesloten om verschillende redenen. Daar heb ik heel veel spijt van omdat ik al geruime tijd door de aflossingen in stille armoe leef. Sinds bijna vier jaar heb ik een vriendin, ik heb haar verteld van mijn problemen en zij helpt me waar ze kan. Anderhalf jaar geleden is mijn moeder (56)plotseling overleden aan een herseninfarct. We (mijn zusje en ik) hebben zo goed en zo kwaad als dat ging geprobeerd om mijn vader er door heen te slepen. Vorig jaar november kreeg mijn vader (63)te horen dat hij kanker heeft. Hij is geopereerd in december met als resultaat dat de tumor niet verwijderd kon worden. Hij kreeg te horen dat hij nog enkele weken tot enkele maanden te leven heeft. Nu op dit moment leef ik met het verdriet dat ik mn moeder kwijt ben, mn vader die kanker heeft en elk moment kan overlijden en het feit dat ik mn huur en mn verdere vaste lasten (ik loop al maanden achter) niet meer kan betalen. Het is niet direct dat ik met zelfmoordplannen rondloop maar ik sta financieel en qua emoties letterlijk met mn rug tegen de muur. Toch wil ik doorgaan want ik weet dat hoe moeilijk het ook is er zeker een tijd gaat komen dat ook ik de ruimte krijg om mijn geluk te gaan beproeven. Dit stukje wilde ik even kwijt voor mezelf maar ook voor anderen om te laten weten dat hoe moeilijk bepaalde dingen ook zijn, je altijd door moet gaan en nooit je geloof voor betere tijden mag verliezen. Ed
Datum:
14-12-2008
Naam:
ed
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

zonder jou! hoe nu verder?

ik heb dr genoeg van.
ik word gek van verdriet,
heb het uit met me grote liefde.
zij wil dr ex terug.
zit er nu midden in gemixd door woede frustratie en emotie,
ze wil vrienden met me zijn maar hoe lang hou ik dat nog vol?
ik mis dr zoo wil haar weer liefhebben maar ik ben te stil niet spontaan genoeg volgens haar.
mijn onzekerheid groeit met de dag.
ik slaap slecht eet slecht drink te veel rook teveel niks boeit me meer.
ik ken niet meer verder met me leven!
ik stop dr mee.
vaarwel me liefste ik hou van jou!!!
Datum:
14-12-2008
Naam:
caroline
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

gek verhaal weet ook niet hoe het komt!

Ik ben tegenover de rest misschien een beetje vreemd. Heb namelijk dat kutleven al achter de rug: mijn ouders zijn toen ik jonbg was gescheiden mijn vader sloeg me altijd en de scheiding was een ramp heb mijn vader ook al een hele tijd niet meer gezien gelukkig werd op school altijd gepest kon moeilijk een vriendje krijgen, nu nog steeds. Mijn moeder had geen geld om mij naar het mbo te kunnen sturen dus moest ik gaan werken. Ik werkte al want ik werkte al vanaf mijn 13e jaar omdat mijn moeder niets verdiende en we wel met zijn drieen zijn thuis. kon na mijn middelbare school geen werk vinden en heb zo'n beetje overal en nergens gewerkt. Heb een hernia gehad door al het zware werk wat ik heb gedaan. Verder gingt het met mijn gezondheid ook helemaal niet goed, nu nog steeds niet. Heb eindelijk een goeie baan verdien goed. Had een vriend maar die heeft me ook heel hard laten vallen!
Mijn baas werd de vriend van mijn moeder en alles werd verpest mijn baas werd een eikel mocht thuis ook ineens niets meer ben 20 jaar en mocht zonder toestemming de deur niet uit! heb veel ruzie gehad met mijn moeder, broer en mijn zus, omdat ik de jongste ben vinden ze maar dat ik moet luisteren. nou denk het niet!
Weet nu niet meer wat ik moet doen had veel geld gespaard zodat ik hier weg kon heb het allemaal opgemaakt aan drugs alcohol kleding sigaretten alles om maar niet aan het gezeik te hoeven denken. Nu heb ik niets meer als ik overnieuw wil beginnen met sparen ben ik drie jaar bezig voordat ik weer hetzelfde bij elkaar gespaart heb. Ik word gek en wil er echt een einde aan maken heb hier nog nooit aan gedacht maar nu wel moet echt thuis weg maar kan nu weer niet en ik weet niet meer wat ik wil doen wil ook echt geen drie jaar meer voor die eikel blijven werken maar omdat ik geen diploma's heb word het weer een hele strijd om werk te kunnen vinden ik weet het echt niet meer zou gewoon willen dat iemand me neerschoot serieus. Ben ook nog eens super lelijk dus een vriend zal ik ook nooit krijgen en nu helemaal niet meer na die zelfmoordneigingen. Ik snap gewoon niet wat ik hier doe waarom ik leef heb alleen maar narigheid en pech. Wil gewoon weg hier ik word gek zo.!!!!!!!!!!
Weet er toevallig iemand wat de minst pijnlijke en snelste manier is om er een einde aan te maken zonder dat ik er spullen voor nodig hyeb wil het namelijk het liefst onder een brug doen ofzo mijn moeder en mijn zus en broer merken toch niet dat ik weg ben tot ze mijn lijk hebben gezien.
Datum:
14-12-2008
Naam:
mandy
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

en hoe moet het nu??

ik moet het gewoon even kwijt maar ik weet niet aan wie omdat ik niemand durf te vertrouwen dus schrijf ik het hier maar anoniem op...
: het begon toen ik 7 was, mijn ouders gingen scheiden, op zich niet zo erg maar als je vader maar ruzie blijven maken over van alles ook al zijn ze niet meer bij elkaar dan blijf je hier tussen in zitten en ik heb dan ook vaak tussen zulke confrotaties gezeten als ik weg werd gebracht of werd gehaald in het weekeind. als je van je moeder dan heel veel liefde krijgt valt hier nog best mee om te gaan maar toen ik een jaar of 9 was begon het pesten ik ben nooit dik geweest maar ook niet slank en doordat ik die confrontaties tussen mijn ouders steeds mee maakten ging mijzelf steeds ongelukkiger voelen en een ding dat mij hielp was eten.. hierdoor werd ik steeds wat dikker en werd ik vanaf mijn 9e buitengesloten op school niet zo zeer gepest maar wel uitgescholden en dingen werden achter mijn rug om vertelt.. gelukkig had ik mijn moeder die van mij hield om wie ik was en ben. toen moest het ergste nog komen.. op een dag in maart 2003 (ik weet de precieze datum niet meer) is mijn huis afgebrand.. niet helmaal tot de grond aan toe maar toch we waren een hoop kwijt. omdat mijn moeder in de bijstand zat en gescheiden was. hebben we het nooit breed gehad, toen mijn moeder na de brand er achter kwam dat ze niks terug zou krijgen van de verzekering stortte we financieel in.. toen we na een halfjaar ons eigen huis weer in konden kwam we in de schuld senering we hebben met het minste van het minste moeten leven.. de rest van het jaar zit niet meer in mijn herrinering.. toen ik naar de middelbare ging, begon ik voor mijn gevoel met een nieuwe start. maar ok daar werd ik gepest,uitgescholden en buitengesloten ik voelden mij gigantisch alleen. toen kwam ik in de 4e en kwam ik in een klas met 30 meiden. de meeste waren gelukkig heel aardig en mijn zelfvertrouwen kreeg een kleine boost na dat jaar kon het voor mij niet meer stuk ik had mijn zelfvertrouwen terug ik werd geaccepteerd okee het ging niet lekker met mijn cijfers en bleef daardoor ook zitten. de tweede keer in de 4e barstte ik van de zelfvertrouwen en het was dan ook een fantastisch jaar tot mijn moeder haar nieuwe vriend leerde kennen in het begin was er niks aan de hand want ik zag hem alleen in het weekend en de zaterdagen werktte ik ook nog. tot dat er werd aangekondigd dat we in de zomervakantie gingen verhuizen.. ik heb nooit tegen gestribbeld omdat het wel goed ging tussen die vriend en mij.. mja ik zag hem dan ook nauwelijks. ook werd ik gedwongen om mijn vrienden die ik na 8jaar eindelijk had achter te laten ik hem mijzelf nog nooit zo kut gevoeld.. ook moest ik mijn eindexamenjaar ergens anders doen. ik ben afgelopen zomer verhuist en vanaf dag een voel ik mij kut ik ben weer alleen heb geen vrienden. gelukkig ben ik op een hele leuke school terecht gekomen waar ik niet word buitengesloten of gepest.. wel door de school ernaast ben ik een paar keer uitgescholden en dan krijg je toch een klap in je gezicht als iemand je zeug,of zeekoe noemt en komt alles van vroeger weer naar boven.. bovendien moest mijn moeder na 20 jaar weer gaan werken.. en zie ik haar alleen nog maar bij het avond eten..en de vriend van mijn moeder is compleet veranderd.. hij is niet meer het schatje maar veranderd in een monster en ik heb dan ook gigantische hekel aan hem.. en probeer hem ook zoveel mogelijk te vermijden.. ik zit dus bijna elke dag alleen op mijn kamer, zonder vrienden of enige kennis van mijn omgeving ik voel mij alleen en in de steek gelaten en ik heb er dan ook meerdere malen over gedacht om zelfmoord te plegen.. maar ik durf het niet omdat ik dan mijn moeder achter moet laten en ik hou te veel van haar. ook ben ik bang dat door het geschreeuw en geruzie van mijn moeder en haar vriend mijn moeder dalijk weer depressief wordt..
hoe moet het nou verder??
Datum:
14-12-2008
Naam:
......
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Me moeder

Ow lieve mama ze is van een gebouw gesprongen ze was pas 24 ik heb de'r dood zien gaan thuis lag er een briefje dat ze iedereen haate ik voel me nu heel erg rot ik heb nu ook geen zin meer in me leven help me !!! owja ik ben hoer
Datum:
14-12-2008
Naam:
llisat
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Nog niet

Na de zomer ga ik het doen, ik wil nog op vakantie, lekker in de zee zwemmen en ik wil aangenomen worden op de kunstacademie, kijken of het lukt puur nieuwsgierigheid. Deze afspraak met mezelf geeft een hoop rust want wat er ook gebeurd, ik ben straks weg! Ciao
Datum:
13-12-2008
Naam:
sjoerd
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

een eind aan me leven

mijn naam is barry ik ben 16 jaar

ik heb thuis veel problemen me vader is vaak gesterst en slaat me soms gelukkig nu niet meer maar hij gooit met dingen niet op mij gelukkig me ouders hebben vaak ruzie en ik zelf heb veel problemen ik rook teveel ik drink teveel en heb de leerplicht achter me aan omdat ik nie vaak naar school ga me ouders willen dat ik veel ga doen en voor me zelf zorg maar dat vind ik nog te moeilijk me opa is vorige maand overleden en ik miss hem heel erg en daarom zie ik het leven nier meer zitten en daaarom ga ik denk ik zlefmoord plegen maar ik weet ik ga me vrienden en me vriendin en me familie veel pijn doen.


maar ik ben gewn te zwak voor deze wereld en daarom ga ik het denk ik doen sorry mensen die ik ken en wwar ik van hou het spijt me maar ik moet het doen
Datum:
13-12-2008
Naam:
barry
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

why!

waarom ik maak altijd verkeerde keuzes volgens mijn ouders maar ik wil gewoon ook een keer iets goeds doen en ook een keer dat ze trots op me zijn maar dat gebeurt nooit ik kan er gwn niet tegen soms denk ik dat ik zelfmoord wil plegen maar dan houd iets me toch weer tegen ik zie gewoon geen nut meer in dit leven ik ben altijd alleen wat moet je dan ;(
Datum:
13-12-2008
Naam:
K
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.