Levensverhalen (pagina 997)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen zin meer in het leven

ik heb gewoon geen zin meer in het leven. Het draait om naar school gaan en daarna geld verdienen. ik heb veel vrienden (al zeg ik het zelf) ze zijn altijd lief en zorzaam over me enzo. maar ik heb gewoon geen zin meer om elke dag vroeg op te staan elke dag weer al die meningen van iedereen en maar leuk doen tegen iedereen. me ouders zijn heel lief enzo hoor maar ik heb soms gewoon steeds ruzie met ze vooral over hoelaat ik moet thuis komen, want ik heb eigelijk alleen maar ouderen vrienden en dan moet ik altijd vroeger thuis zijn en dat is ook gewoon k ut ze brengen me altijd thuis en gaan naar huis wanneer ik moet maar dat vind ik ook niet leuk voor hun maar ik weet niet waarom ik er geen zin meer in heb. Ik heb gewoon zo'n leuk leven ik heb echt niks te klagen. Ik kan de kleren kopen die ik wil en voorderest gaat alles gewoon goed. Maar ik wil gewoon niet meer echt niet!
Datum:
09-12-2008
Naam:
eline
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Mijn leven is puinhoop toen mijn vriend het uitgemaakt heeft

ik kende mijn vriend van rijlessen wat bijzonder is... ik ben eigenlijk doof en hij horende.. Ik voelde me zo bijzonder met hem... heerlijk stelletjes... onze toekomst plannen en elkaar steunen wanneer het niet makkelijk is..

Mijn leven is vreselijk in de war: verhuizen, studie, stage en vervelend verjaardag toen mijn vriend een weekje eerder uitgemaakt heeft.

Ik mis hem elke dag.. huil elke dag.. iedereen zegt makkelijk dat ik gewoon verder met mijn leven moet doen.. niemand begrijpt me..Ik voel me zo eenzamer en verdrietig..Zonder hem weet ik echt niet wat ik met mijn leven ga doen..In onze toekomst(mijne en mijn vriend) droomde ik van alles.. Op dit moment wilde ik eigenlijk mijn studie opgeven.. Nu heb ik niet meer zin in moeilijkheden tussen verhuizen, mijn vriend dumpt me, vervelend verjaardag, studeren en stagelopen. Ik ben het zat om hard voor onze toekomst te werken.. Voor onze nieuwe huis had ik het allang verwacht dat ik me echt niet gelukkig in zo'n nieuwe huis voel en kreeg drepressieve gedachten. ben net 21 geworden en heb helemaal niet van mijn 21e verjaardag genoten..Volwassen is nooit leuk.. hij feliciteert me helemaal niet met mijn verjaardag.. kreeg opeens een zelfmoordgedachten.. dacht dat mijn dood het beste voor iedereen is.. Niemand snapt me.. Met hem wilde ik graag een leven delen en steunen elkaar wanneer het leven niet makkelijk is. Met hem voelde ik me altijd bijzonder.. Toch wilt hij me niet meer!! Dumpen en weglopen is geen oplossing (ongezond) voor iedereen... Hij snapt het niet hoe het leven niet makkelijk is en iemand in zijn leven nodig bijvoorbeeld zorgen of steunen.. ik kan mijn leven niet meer aan.. ik mis mijn oude leven en oude huis..Wat dan ik ben eigenlijk van plan om XTC tabletten te slikken.

MIJN RELATIE(PARTNER) IS MIJN GROTE VERLIEZER!!!
Datum:
09-12-2008
Naam:
Denise
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Waarom zou ik zo doorgaan

Nou eerst maar is wat over mezelf ik ben gewoon beetje standaard jongen die altijd veel voor andere over heeft

Het is bij mij allemaal na de zomer vakantie begonnen, ik werd door me ouders heel erg gepusht op school en ik mog steeds minder dus ik begon te liegen over onzin dingen zelfs maar ik ging me steeds kutter voelen dus ik ben begonnen met roken. Maarja ik kreeg daar ook gezeik mee en ik had steeds minder zin om thuis te komen ,ik moest ook altyd heel veel doen, ik ben nu uiteindelijk zo moe dat ik niet eens meer normaal naar school kan, maar de ruzies worden steeds erger en ik ben nu bang voor me vader want ik wil het zo graag goed doen en ik wil ook geen ruzie, en nu heb ik dat gezegd en praat hij niet meer met me, maar ik hou wel van hem, en ik weet zeker dat ik me vrienden er meer pijn mee zou doen dan me ouders, want ik ben op en altyd maar thuis blijven is niets en eogelijk wil ik gewoon dood, en ik ga het doen ook,
Het spijt me jongens ik ben te zwak
Datum:
09-12-2008
Naam:
Live your own life or dont live
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Weg weg Het leven heeft geen nut...

Toen ik vanavond naar bed ging dacht ik... Zouden mensen mij gaan missen en wat gebeurt er met de mensen die ik ken als ik zelfmoord pleeg?? Wat zou er gebeuren met mijn grote liefde?? Ik ben nu de hele tijd depressief en denk na over het leven, is het wel een leuk leven heb ik de laatste tijd geen lol meer in wat ik doe... Hoe moet het nu verder denk ik steeds maar...
Datum:
08-12-2008
Naam:
michiel
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

..

ik ben dus 17 ik zit op het mbo, toerisme. en ik woon sinds een jaar in rotterdam (hiervoor in arnhem) al een grote stap. vroeger was het allemaal leuk ik ben enigskind met mijn ouders had ik een goede band. alleen mijn vader is nogal gesloten hij toont nooit echt zijn gevoel soms weet ik wel dat hij trots op me is maar laat dat nooit zien. mijn ouders hebben vaak ruzie
steeds vaker en erger. een paar jaar geleden kreeg mijn vader problemen in 1 klap al het geld weg en ons huis weg. we hadden niks meer ik moest een paar weken bij mijn vriendin wonen totdat mijn ouders een huis hadden gevonden. ik ben nooit verwend geweest en gelukkig ook maar het was wel raar eerst woon je in een dorp naast arnhem in een mooi huis en ineens woon je IN arnhem in een klote buurt, inmiddels ging het op school al zwaar klote ik spijbelde en ikdeed verkeerde dingen als je begrijpt wat ik bedoel. en daar was de zus van mijn moeder ze was een soort van 2e moeder voor me stond altijd voor me klaar kon zelf geen kinderen krijgen , ik was een soort van dochter van haar. ik logeerde er elk weekend en we deden vaak dingen samen. en ze luisterde naar me, ze luisterede echt.. mijn ouders hadden vaak ruzie ze wist dat ik het moeilijk had. ze voelde met me mee, tot die keer toen alle problemen kwamen juist toen ik haar hard nodig had liet ze ons alle 3 vallen. er was opeens een grote ruzie was tussen haar , haar man en mijn ouders. de oorzaak weet ik nog steeds niet echt. ik miste haar heel erg steeds erger en begreep maar niet waarom ze me zo had laten vallen. op een dag was mijn moeder nogal overstuur bleek dat die tante borstkanker had, dat was een klap voor ons maar we wisten dat het goed met haar kwam. nog steeds geen contact en ik miste haar vreselijk en niemand die me ECHT begreep. in arnhem had ik altijd een super leuke vriende groep echte vrienden die mij begrepen en met alles steunde. ik had ook een hele goede vriendin die buiten die groep hoorde , ik zag haar elke dag ze woonde die tijd in mijn straat. toen kreeg ze een ongeluk ze was aangereden lag weken in coma voor ze overleed. dat was ontezettend moeilijk. toen een dag zei mijn vader dat we gingen verhuizen hij had wee reen goede baan als daarvoor en we gingen naar rotterdam. eerst vond ik dat heel erg later niet meer. ik kwam daar in de 4e klas hele andere mensen maar ik had het erg naar me zin! de ruzies met mijn oujders kwamen vaker soms zo erg dat ze elkaar helemaal uitschelde en elkaar dagen negeerde. dat was lastig. net wanneer het even beter ging hoorde ik van mijn moeder dat mijn tante was overleden de borstkanker was niet te genezen het was erger geworden. het leek net of iemand mijn keel dichtkneep tot vandaag kan ik het nog steeds niet accepteren. ik mis haar zo erg en dat doet zo'n pijn. mijn moeder wilt er niet met me over praten (het was toch haar zusje en ze vind dat ze ons in de steek heeft gelaten). met mijn vader kan ik zowiezo nergens over praten en hier al helemaal niet over hij zit er totaal niet mee. met mij is dat wel anders.. ik mis haar elke dag nog. ik zit nu dus op het mbo mijn klas is verschrikkelijk dit keer de vrienden die ik vorig jaar had zijn er maar weinig van over gebleven. en mijn echte vrienden uit arnhem zie ik zo'n 6 keer per jaar. ik voel me heel erg eenzaam echt weer ongelukkig. niemand echt die me begrijpt. ik voel me zo onbegrepen en eenzaam , ik wils toppen met deze opleiding ik kan niet meer ik zit er zo tegen op om naar school te gaan mijn moeder begrijpt me maar mijn vader totaal niet. ik heb gewoon nergens meer zin in iik voel me zo down.
Datum:
08-12-2008
Naam:
lieverniet
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

?..

hey,
Ik ben een meisje van 16, die dacht ze alles had. ik woonde in amsterdam daar begonnen alle problemen. Ik had veel vriendinnen dacht ik en kreeg veel aandacht vanjongens. ik kreeg wat met een jongen J. Hij was heel lief voor me en we gingn verder dan zoenen. Toen het uit was, was die opeens niet zo lief meer, hij stuurde al onze msn gesprekken naar iedereen en vertelde wat we samen hadde gedaan. ik had dit nooit tegen iemand vertelt want ik wist dt me vriendinnen dit niet goed zoude vinden, iedreen wist nu wat ik had gedaan en eerst was niemand boos. Maar er kwamen steeds meer verhalen over wat ik nog met andre jongens zou hbbe gedaan, dit was natuurlijk niet waar, Maar omdat ik Niet eerlijk was geweest tegen me vriendinnen vertrouwde ze me niet meer. Toen was er een avond dat ik iets te veel had gedronken. Me vriendinnen hielpen me maar woude later niks meer met me te maken hebben. Ik kreeg ruzie met heel veel mensen en voelde me ontzettend klote. Ik dacht dat het me vrienden waren maar iedereen liet me in de steek. Ik was toen 14 jaar. Op school ging het nu ook steeds slechter, ik spijbelde heel veel en me cijfers waren heel slecht. Ik rookte al en nu begon ik ook met blowen omdat ik me kut voelde en het enige wat ik wou was met mensen zijn die me aardig vonden en ik wou me goed voelen, dat bereikte ik door onder schooltijd te gaan blowen. Toen zat ik in 3 vwo. Ik was bijna nooit meer thuis want daar ging het ook niet zo goed, Ik had al best veel ruzie met me ouders en het werd alleen maar erger, altyd als ik thuis was had ik ruzie. dan gooide me vader dingen kapot en gooide dngen naar mij. toen ik 15 was besloten me ouders naar een dorpje te verhuizen ver van amsterdam, ze hoopten dat het dan beter zou gaan. Maar dat ging het niet. Ik was boos dat ze me weghaalde bij me nieuwe vrienden, ik maakte weer vrienden die blowde en dronken dus daar ging ik gewoon mee door. de ruzie's met me ouders werden erger en ik dreigde steeds met weglopen en zelfmoord. Op school werd het ook niet beter ik had een paar vriendinnen maar voor de rest mocht niemand me heel erg. ik wou steeds naar amsterdam maar dt mocht ook al niet. Op een dag na ruzie met me ouders besloot ik weg te gaan. de volgende ochtend zei ik dat ik eerste uur vrij had en zodra iederen weg was pakte ik me spullen en vertrok naar amsterdam. ik ging naar me oude school, en s avonds sliep ik bij een vriendin van me, me ouders belde me elke dag, maar ik nam me telefoon niet op. uiteindelijk kwamen ze achter het nummer van de vriendin waar ik sliep. Ze belde haar en ik besloot tog maar te gaan praten. Maar alleen met me moeder, me vader wou ik nooit meer spreken. uiteindelijk ben ik een paar weken bij me opa en oma gaan slapen om tot rust te komen. Daar ben ik nu nog steeds, me ouders zijn een internaat aan het zoeke omdat ik liever daar ben dan hier.
Datum:
08-12-2008
Naam:
...
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord ideëen

Hoi, mijn naam is Dylan,
ik heb sins 2 dagen een vriendin, waar ik echt super veel van hou!,
maar nu het volgende, ik weet niet of ze mij gebruikt,en sins vandaag heb ik de neiging om mezelf op te hangen,omdat ik het leven niet meer zie zitten, ik heb het gevoel dat ik voor niets of niemand meer goed ben,
waarom leef ik ?,ik word toch altijd gepest... en dan reageer ik en wie krijgt er problemen? ik ben de gene, ik heb 2jaar speciaale hulp gehad + nog 1.5jaar ander speciaal hulp en nog 2 jaar Speciale school, door mijn agressie, dat is gelukkig heel erg veranderd, mijn levenservaring is ook veel hoger dan de meeste, en kan goed omgaan met veel situaties, maar voor mij is dit een compleet nieuwe situatie, Zelfmoord...
ik zou echt niet wete hoe ik hier mee om moet gaan,
Help me alsjebliefd , voordat ik mezelf van kant maak...
Datum:
08-12-2008
Naam:
Dylan
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

kan niet meer

ik zit aan de grond financieel door gemaakte schulden en gezondheid heb geen geld meer voor eten en de hond ben diabeet spuit insuline 80enh per dag en ook metformine 2000mg per dag nu ook oxepam 10 mg denk er nu over een overdpsis te nemen zo dat ik niet meer wakker word heb een vriendin maar die wil ik niet in de problemen brengen doordat ik schuld heb van 2000 euro dus dat maak ik uit 4jaar relatie we waren van plan samen te gaan wonen maar door die ziekte diabeet is alles verloren heb de thuiszorg al op gezegd vandaag verdere familie heb ik niet mijn hondje waar ik zeer veel van hou gaat ook weg heb nog voor 3 dagen eten voor hem het beste is de auto te pakken en voor de trein te zetten is het snel gebeurd of met insuline overdosis weet niet of dat snel werkt.
Datum:
08-12-2008
Naam:
hans
Leeftijd:
54
Provincie:
Zeeland

Moe

Ik loop sinds kort bij een pshy, maar heb niet het gevoel dat ik begrepen wordt. Je krijgt alleen te horen dat je doelen moet blijven stellen, maar wat als niet weet hoe je het moet doen... Nee, ze weten het mooi te brengen, maar uiteindelijk sta je er toch alleen voor.
Ik zie geen doel meer om te leven, want je wordt toch alleen maar teleurgesteld.
Mijn laatste relatie is stuk gegaan, omdat ze het gevoel niet meer had, maar wel na 4 dagen een andere relatie beginnen. Ik heb alles gegeven en ben het helemaal zat. Het leven is een grote sleur waar ik zelfs door hulp niet meer weet hoe ik eruit moet komen.
Datum:
08-12-2008
Naam:
D
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

heb er geen zin meer in

ik heb er geen zin meer in in het leven want dankzij de jeugdzorg krijg ik mijn kind niet meer terug ondanks dat ik hem vrijwillig heb laten opnemen bij de horizon in rotterdam want mijn kind was toen 7 jaar toen hij al met hang jongeren omging ik wist er eerst niets van omdat ik hele dagen werkte en mijn oudste zoon zou op hem letten mar te vergeefs maar omdat het thuis niet meer ging had ik de jeugdzorg ingeschakeld en die vonden dat hij naar een drie milieusvoorziening moest in het begin was het zwaar nu nog trouwens hoor maar ik kreeg nu ook te horen dat ik hem er niet meer eruit kan halen terwijl ik de enige bent die de voogdij heb want hij heb niemand enkeld ik ben er voor hem maar zo zie je maar als je aleenstaand bent maar nu stop ik want het word mij nu allemaal teveel voor mij sorry mensen?
Datum:
08-12-2008
Naam:
veronica
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.