Levensverhalen (pagina 985)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

smeken om rust

In m´n leven heb ik in prencipe alles.
Een groot huis, een mooie vrouw, een
prachtige zoon en een leuke baan.
Enkel ontbreekt het mij ontzettend aan geluk. Ik wil het leven niet, al zo lang als ik mij kan herinneren heb ik die gevoelens al. Hierdoor sta ik anders op m´n benen dan anderen. Ik loop bij een zorginstelling, krijg 4 uur therapie per dag. Maar het gaat alleen maar slechter, en ik ben bezig de hele wereld om mij heen te vernietigen. Ik maak elke dag ruzie met m´n vrouw, die er zo langzamerhand onderdoor gaat, m´n zoon is vaak bang van me. M´n familie laat me koud, net als het hele leven, dat als een waas aan me voorbij gaat. Ik wil er zo graag mee stoppen maar ze laten me niet gaan, ze vragen me te wachten, te vechten, maar ik zie de reden niet. Hierdoor voel ik me opgesloten. Ik wil zo graag dood, maar ik wil niemand pijn doen. M´n hoofd loopt over met gedachten en spinsels over de dood, m´n somberheid, schuldgevoel en angsten. Ik wil rust, zo graag. ik verlang naar het duister, naar het niets, de eeuwige vergetelheid. Het nadert, het trekt en het roept, en ik wil me overgeven......
Datum:
30-12-2008
Naam:
Paul
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

verkrachting en zelfmoord

ik wil alleen mijn verhaal vertellen.
ik heb pas mijn biologische vader lere kennen en hij schijnd een gevoel van verliefdheid te hebben bij mij en heeft dat ook geuit. ik wilde hem niet meer zien en de rechter die zegt nu ook dat het het beste is om niet naar de rechtzaak te komen maar dat wil ik juist wel want ik ben een goede vol houder en ik zat goed in het leven maar toen ik de laatste keer bij hem was was het helemaal erg ik weet niet of mensen het willen horen maar ik zit er mee en het zou voor mij helpen om het te vertellen. het begon dat ik naar hem toe wou om te zien wat het voor een man was ik had natuurlijk al wel verhalen gehoord over hoe hij vroeger was en hij dreigte dus ook vaak met messen voor iedereen maar of hij het echt ooit gedaan heeft dat weet ik niet hij zat de heletijd aan me en ik zat te rillen op de bank ik wilde het niet maar ik was bang om het tegen iemand te zeggen en heb mijn mond gehouden tegen iedereen. hij zat aan me op plekken waar hij nooit had mogen komen en dat wist ik wel maar ik had niemand om het tegen te zeggen en de laatste keer dat ik hem zag was op 4 augustus 2008 toen lag ik in bed en hij was boos. waarom weet ik nietr meer en hij zij allerlij lelijke dingen tegen mij en daarna kwam hij bij mij in bed liggen en later trok hij zijn onderbroek tot over zijn knién en dat deed hij ook bij mij ik gilde en zei dat ik naar huis wilde gaan en dat hij me los moest laten maar dat deed hij niet en hij kwam tot net aan niet in mij maar had het er wel tegen aan geduwt ik weet niet of hij zig heeft afgetrokken in zijn eige kamer maar ik weet wel dat ik die zelfde nacht naar de politie ben gegaan en dat ik nu ontzettend bang ben voor iedere man. ik schaam me dood en wil eigelijk niet meer leven maar dan heeft hij zijn zin en dat wil ik al helemaal niet dus de dood is geen oplossing voor mijn probleem
Datum:
30-12-2008
Naam:
ikke
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Waarom zelfmoord?

Hee! Ik las een stukje op een site dat zelfmoord.nl weg moest. Ik ging juist daarom kijken wat het is. En ik zie alleen maar depresieve berichten. Natuurlijk snap ik dat iedereen het moelijk heeft. Maar het is toch de bedoeling dat je gelukkig wordt. Schrijf eens een droom op die je waar wil maken. Denk is na over de tijd die je geweldig vond. Denk eens na over de mensen die zo veel van je houden. Vecht voor de mensen die om je geven. Vecht voor je dromen. En vecht voor je zelf. Ik heb ontieglijk veel mee gemaakt. Al mijn dierbare mensen zijn verloren. Maar ik gun mij zelf de dood niet. Ik moet er van maken wat ik kan. En dat heb ik geleerd! Het is natuurlijk moeilijk dingen te verwerken. Maar je kan er tegen strijden.. Doe de dingen die je leuk vind en pak stap voor stap je problemen aan. Koop leuke dingen voor je hobby, wee ik veel wat. Maak je zelf gelukkig door je te verwennen! Iedereen heeft daar geld voor over!

Ik ken jullie niet. Maar niemand gun ik de dood. Omdat iedereen mens is. En ieder mens heeft recht op een leven. En ik had liever dat mijn vader & moeder nog leefden.. Want hun maakten er geen eind aan. Hun konden niet meer na 6 jaar vechten.. Jullie steken een mes in je keel en klaar en gooien je leven weg dat is niet echt dank baar. Dat vind ik jammer. Misschien had die engergie dan naar m'n ouders gekunt. Of niet?
Datum:
30-12-2008
Naam:
Klaproos (Jongen)
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

IK ben moe van het vechten

Ik ben heel moe en na 5 pogingen om zelfmoord te plegen en die dus mislukt zijn wil ik nu een raad. Ik wil al 3 jaar geen zelfmoord plegen maar nu ben ik zover dat ik het weleens zal doen zonder dat iemand er vanaf weet,
Ik heb mijn begrafenispolis zo ingevuld dat ik alleen begraven zal worden zonder dat anderen dat weten zo eenzaam ben ik nu.
Niemand zal weten dat ik er niet meer ben misschien wat later maar dat is hun probleem. Ik wil mijn verhaal vertellen waardoor ik zover kom. Ik ben 26 jaar getrouwd geweest waarvan heel wat jaren door ziekte van mijn man zijn ingevuld (hij is 26 sept 2000) overleden Hij was toen 49 en ik 46. We hadden 2 kinderen waarvan de een al gauw zei ik ga mijn eigen leven leiden daar hoor jij noch wel bij maar op mijn momenten. Die zijn er bijna nooit. Nu na 8 jaar zegt ook mijn oudste dochter ik denk noch alleen maar aan mijzelf maar je hoort er noch wel bij. Ik hoor niets meer van deze twee dus ik denk nu maar moeder had beter dood kunnen zijn en niet de vader.
ik voel mij zo nutteloos ongeveer 25 jaar heb ik voor man kinderen en werk klaargestaan maar nu is er niemand meer voor mij.
Kan iemand mij hier overheen helpen want ik weet dat het van God niet mag maar voor mij hoef het niet meer. Ik ben ten einde raad en zer dicht bij een definitive beslissing misschien vandaag noch wel want het leven heeft voor mij totaal geen zin meer. Help me aub.


IK WIL NAAR MIJN MAN


Een wanhopige vrouw van noch maar 54
Datum:
29-12-2008
Naam:
coby
Leeftijd:
54
Provincie:
Zuid-holland

liever niet

heej mijn ouders gaan scheiden (dat heel onverwachts is en een ongeloovlijke tegenslag) en ik voel de laaste tijd dat ik steeds minder goed gaat met mij en dat merk ik ook aan mijn geweldige vrienden een paar afstand beginnen te neemen en iedereen begint mij een beetje te pesten en plagen een einde er aan maken lijkt me geen oplossing.
Datum:
29-12-2008
Naam:
henk
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

geen rede meer

ik ben lang aan het zoeken geweest, maar hoe langer ik leef, hoe minder redenen ik lijk te vinden. momenteel heb ik er nog 2, mijn broer en mijn zus.
is dat genoeg? voor mij niet. HELP!!!
Datum:
29-12-2008
Naam:
maxime
Leeftijd:
15
Provincie:
België

na de doood

ik ben een meisje van 17 en ik heb al regelmatig zelfmoord probere plege. waarom? Ik haat mn vader, mn vader haat mij, mn moeder haat mij, mn oudste broer haat mij, mn jongere broer nog meer en mn zus die weet zelfs ni dat ik besta. ik heb niemand in mn leven die van me houd.. dus het heeft geen nut meer. ik heb wel vrienden maar ik zie ze alleen op school en echte vriende kun je ze niet noemen. ik doe hard mn best op school omdat ik toch nix anders te doen heb.. ik heb voor een zeeer moeilijke richting gekozen al 5 jaar. ik denk dat mn gezin beter af is zonder mij. mn moeder en vader zeggen vragen zich af waarom ze me gewoon ni afgemaakt hebben bij mijn gebooorte.. want meisjes zijn toch maar last. ik kan het leven niet meer aan. ik weet niet wa doen. ik wou dat ik iemand had die van me hield, misschien heb ik zo 1 iemand en dat is mn hond. mn ouders dreigdden zelf mijn hond te vermoorden omdat ik zo'n last aan hun schouders ben.. ik breng niets op, alleeen maar ellende.. ik wil dood, ik hooop op een beter leven na de dood.

Goodbye .
Datum:
29-12-2008
Naam:
Annelien
Leeftijd:
17
Provincie:
België

dood

Ik vecht al 6 jaar tegen geld. Ik heb nu een kind van een illegale vrouw waar ik niet van hou. Dit hele proces heeft mij 25.000 wueo gekost. Ik hou niet van deze vrpuw en ik wil dood.

André
Datum:
29-12-2008
Naam:
Andre
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

Verdriet.

3 jaar geleden zijn ik en m'n vriendin uit elkaar gegaan. ik mis haar nog steeds heel hard. Elke keer staat ze met een ander meisje voor m'n ogen. en ze weet dat ik nog van haar houd. Er is zoveel gebeurt in die tijd dat ik haar niet kan vergeten. ik hou echt van dit meisje. zoveel pijn dat ze me aandoet. Elke dag lopen er tranen over m'n wangen.En dan nog die stomme Ruzie's . ik word totaal niet gerespecteerd in de familie van m'n vader. ik ben altijd de schuldige als er iets gebeurt. Ik weet dat ze me nii graag hebben. maarja wat doe ik eraan? ik doe zo hard men best. om zo goed mogelijk te doen. maar het heeft geen zin. En ik mis mn tante heeeel hard. ze is nog maar 1 jaar dood. Ik kan haar niet vergeten. wil steeds meer en meer bij haar zijn. Kwil dit leventje achter me laten. Het is niet voor me bestemd. Geen vrienden, geen liefde,geen geluk. altijd ruzie. Ik weet niet meer wat doen. Kheb zin om alles hier achter laten.. T spijt me..
Datum:
29-12-2008
Naam:
Ikke
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

...

Hallo allemaal.. Ik ben een meisje van 17 jaar.. Bijna 18:) Ik heb een probleem waar ik voor durend aan denk.. Het rare is dit ik het probleem zelf niet eens helemaal snap.. En toch huil ik 3 x per dag,, en als het 1 van me mindere dagen is nog vaker. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen alle dingen die door me hoofd heen gaan.. Het houd niet op. Praten met iemand dat wil ik niet ik zou toch niet uit mijn woorden komen en weet het ook echt niet uit teleggen. Ik denk dat ik echt gek aan het worden ben. Ik heb alles wat ik wil hebben.. Heb goeie vriendinnen mijn ouders doen echt alles voor mij.. Maar op 1 of andere manier klikt het niet tussen ons, we hebben echt altijd ruzie. Om de kleinste dingen! Ik begrijp het ook niet echt.. soms zeg ik iets en dan denk ik en heb ik achteraf echt spijt.. Maar in z'n situatie geven ze mij z'n kutgevoel. Ze zeggen dat ze alles van me weten en dat ze weten hoe ik ben en wie ik ben.. Nou als ze alles zo goed weten waarom zien ze dan niet dat het echt slecht met me gaat.. Nu ik dit ook zo zeg.. voel ik me weer schuldig op 1 of andere manier,, Dat ik zo praat want het is echt niet hun schuld dat ik zulke gedachtens heb. Ik wil gewoon dat iemand het ziet.. dat het slecht gaat want ik kom steeds dichter bij.. paar maanden geleden zou ik echt niet durven zelfmoord te plegen maar had wel echt de gedachten al.. Ik heb al best vaak een afscheidsbrief getypt en voelde me daarna ook wat beter.. Omdat ik het er dan even er weer uit had gegooit en niet steeds over na zat te denken. Gister kwam ik terug van het uitgaan.. Had ruzie met me vader op de terug weg.. toen ik thuis was heb een grote keukenmes gepakt en me polsen door gesneden.. doorgesneden dat viel mee.. Maar heb allemaal kleine sneetjes.. en schaam me daar echt voor als iemand dat ziet hoe moet ik dat verantwoorden.. Ik heb mijn moeder 3 jaar geleden gevonden in de douche toen had ze ook haar polsen door gesneden.. Me vader en ik waren net optijd.. We hebben hier nooit echt over gepraat.. Ik weet het echt niet meer ik weet alleen dat ik echt niet meer bang ben voor dood.. verlost van alle dingen die door me hoofd razen!
Datum:
28-12-2008
Naam:
Kim
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.