Levensverhalen (pagina 979)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

...

hey ik ben al ik weet niet hoe lang al pogingen met zelfmoord plegen zonder sucses de reden is gwn dat alles fout gaat ik wil dat niet meer maar wil ook niet meer alleen er voor staan zoals ik nu doe al jaren
i just don't know it anny more please someone just kill me
Datum:
07-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

zelfmoord

iedereen die zelfmoord wilt plegen, beseft niet wat hij/zij de ander aandoet. je kan er niets aan doen als je zelfmoord wilt plegen, vooral in de puberteid heb je het er zwaar mee. ik kan erover meepraten, mijn broer heeft zelfmoord gepleegd, waarom dat weet ik nou nog steeds niet. hij was altijd vrolijk liet niets merken, hij was wel onzeker. en dan op een nacht, belt hij inneens naar huis toe dat hij zelfmoord wil plegen, in eerste instantie dacht ik van dat hij dit niet zou doen, ik bedoel dat kan hij ons toch neit aandoen? helaas heeft hij het wel gedaan, en het beseffen doe ik nog steeds niet. iedereen die ook met deze gedachten rondloop: praat erover, doe het vooral niet want het verdriet dat je er iedereen mee aandoet is ondragelijk. voor alle problemen zijn oplossingen,dus ook voor jou probleem!
Datum:
07-01-2009
Naam:
nienke
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Het Levn mooi of niet mooi ?

Ik ben Een jonge van 18, en ik heb nu al 18 jaar esceem, en word er gek van man, egt ik wou dat het weg ging.

Dokter's zeggen dat het niet meer weg gaat, nou mooi is dat!! hbe weer gedoe gehad met de vriendin geen ruzie nee iets anders maar gwn heb er zoon spijt van en ze zegt is ni joun schuld maar ik huil er elke avond om en ik wou dat ik dood kon.

Alleen ja ik denk er wel over na wie laat ik achter dat vind ik zo moeilijk.

Ik heb er zo vaak aan gedacht aan, zelfmoord maar kan het niet zal wel blijven leven maar wel met een rod gevoel,

En ook al gaat mijn esceem weg dan is mun lichaam weer ok , maar mijn vriendin blijfd met veel pijn zitten en ik denk daar zo vaak aan ook al woon ik dan met haar zamen, mijn gedachten liggen dan alleen bij dat punt, en nu zullen veel zeggen maar waarom vertel je het ni dat lucht op maar zo iets doms ken je beter stil houden want, ik vergeef het mij zelf nooit, tot zo lang ik leef hoop ik dat de mensen die ook problemen hebben kunne proberen om alleen leuke dingen te doen
in hun leven en hoe moeilijk dat ook is,het leven alleen maar regels en wil je beetje goed onder dak moet je bij 6 -7 op staan en werke tot 5-6 en das je leven tsjonge jonge wat un life !! .
Datum:
07-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

help

Wat raar. Het leven is een en al raar. Waaom leef je? Ik heb vaak van die momenten wanneer ik denk niemand heeft me meer nodig iedereen heeft elkaar en het leven is rot. waarom besta ik nog als ik toch niks kan doen en toch alles fout doe. Ik zeg altijd de verkeerde dingen en ik wil zo graag een meisje zijn dat sportief is spontaan lief en met iedereen goed kan praten en nooit ophoud met praten maar ik weet nooit wat ik moet zeggen en alles gaat fout en niemand heeft me dan ook nodig en dat denk ik dan... en dan denk ik. hoe zou ik het beste zelfmoord kunnen plegen? het leven heeft toch geen zin in meer. Maar dat zijn bepaalde uren dat ik zoon gevoel heb. Als ik alleen ben heb ik dat heel vaak en op school/ Want ik kan me bek niet open trekken op school en ben een nerd vind ik zelf en dat wil ik niet... maar ik denk ook altijd dat ik nooit een relatie zou kunnen krijgen want ik ben best wel lang enzo.. maar ja als ik dit schrijf denk ik ook weer ahjoh maak je niet zo druk en be happy. Mijn motto is; DON;T WORRY BE HAPPY.
Dus alle mensen die een zelfmoordgedachten probleem hebben denk don't worry be happy en blijf altijd lachen wat er ook gebeurd don't care.
Datum:
07-01-2009
Naam:
emm
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Ik ben het zat

Ik ben het zat.

Dit is de derde keer in mijn leven dat ik serieus aan zelfmoord denk. Waarom? Omdat ik voor mijn theorie examen gezakt ben en ik simpelweg weiger om me opnieuw te focussen hierop. Ik moet telkens opnieuw dingen doen waar ik een hekel aan heb, ik word moe van alle plichten en stress waar ik met m'n nog jonge leven doorheen moet gaan. Snappen mensen dan niet dat je kneitergestoord wordt als je continu aan het werk bent, altijd bezig moet zijn en niet gewoon lekker kan genieten van het leven?

Tevens heb ik geen liefde in mijn leven, ik heb verschillende mensen leuk gevonden, zelfs verliefd gevonden, maar zelfs op deze leeftijd heb ik nog niks kunnen bereiken in de liefde. Helemaal, niets. Mensen zeggen wel eens dat liefde het enige is dat hun leven iets waard maakt, ik heb geen liefde. Wat maakt mijn leven het dan wel waard? Vanwege de mensen die van mij houden? Ach, de pot op met hun, tranen zullen vloeien maar na enkele dagen gaan zij verder en vergeten zij mij. Waarom? Omdat mijn rol in dit leven irrelevant is.

Ik wil niet telkens verplicht zijn aan dezelfde routine, ik wil niet telkens zenuwachtig zijn als ik iets belangrijks moet doen, ik wil niet gevoelens hebben. Ik wil gevoelloos zijn, en niet bij alles moeten nadenken totdat mijn hersens uit m'n hoofd knallen.

Ik weiger in deze maatschappij mee te doen en ik weiger verder te gaan met het oh zo mooie patroon. Middelbare school, studeren, werken, oud worden, met pensioen? Zit er voor mij niet in met deze vergrijzing. "I'm so sick sick sick and tired, of working just to be retired".''

Gelukkige momenten duren mij te kort. Ongeluk is wat 80% van mijn leven beheerst. Ik ben moe van dit achterlijke massa individualisme waarin jou mening oh zo belangrijk is. Je wordt gedwongen zelfstandig te zijn, kan ik dat? Nee. Dat kan ik niet. Ik heb die hulp nodig. Kan ik om die hulp vragen? Nee, dan ben ik zielig, zwak, een dom kind.
Datum:
07-01-2009
Naam:
J.
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

IK WEET HET NIET MEER

Ikweet het niet meer. ik heb geprobeerd er met mijn patner uit te komen, maar het lukt niet. ookniet met hulpverlening. ik weet niet meer hoe het verder moet. ik heb geprobeerd om te praen. maar dat werkt niet. crisisdienst werkt niet. Mijn ding is dat er heel enorm stemmingswisselingen zijn. Bij mij. Er zit in mij een deel wat sterk is, maar er is ook een (groot) deel die het allemaal niet meer trekt en nu heb ik de grens bereikt. Ik heb alles gegeven wat ik te geven heb en ik heb al allerlei therapieën gedaan met én zonder partner en het helpt niet. Vanochtend zijn we bij het Altrecht geweest, hebben elkaar vanmiddag fysiek aangevallen. En ik heb nu besloten om een eind aan mijn leven te maken. Ik heb vaak genoeg aangegeven dat ik het niet meer trek, maar niemand luisterd, dus nu ga ik er serieus werk van maken. Ondanks mijn zoontje van 6 jaar. Dat is wel wat mij het meeste dwarszit (Ik kamp sowieso met een enorm schuldgevoel), dat ik het niet anders (beter) heb kunnen doen dan mijn ouders. Ik ben tot nu toe niet in staat geweest om een moeder te zijn voor mijn zoontje. En heel lang heeft mijn overtuiging dat niemand beter voor hem kan zorgen dan ik, mij tegen gehouden. Maar inmiddels kiest hij er zelf (verbaal) voor om bij zijn vader te zijn en ik snap dat ook, want hij is de kalmste van ons 2. letterlijke qoute: "Mama, als jullie gaan scheiden, dan wil ik graag bij pap blijven, want ik vind jou wel lief, maar jij schreewt altijd zo en dan ben ik een beetje bang en dan ben ik helemaal alleen met jou." t Is niet dat ik afga op een uitspraak van een 6 jarige, maar het is met mijn andere ervaringen in het gezin (man, vrouw, vrouwelijk kind van man en mannelijk kind van man en vrouw) wel inmiddels duidelijk dat er mensen zijn die heel wat beter voor hem kunnen zorgen. Na vandaag heb ik definitief genoeg van dit leven (ondanks dat ik geloof in reïncarnatie en alle gevolgen van zelfmoord vandien), maar ik trek het simpelweg niet meer. Ik word niet gehoor, niet gezien (ook niet door mijn partner die zegt dat hij zoveel van mij houdt!). Ik ben niet in staat mijn grenzen te handhaven en werkelijk te gaan voor mijn eigen ding. Afgelopen zomer wilde ik weg uit dit huis/ van deze partner en een eigen flat zoekn. Ik weet niet hoe mijn partner het voor elkaar gekregen (waarschijnlijk met verborgen dreigementen op spiritueel gebied), maar hij heeft het voor elkaar gekregen dat ik mee ben gegaan in therapie, vanochtend zijn wel zelfs het 'reguliere' circuit ingegaan van Altrecht (hij aangevraag onder druk van de bedrijfsarts). Mijn moed om te breken met deze relatie is door zijn vechten en spirituele dreiging ook verloren gegaan, maar ik kan het leven op deze manier ook niet aan, dus maak ik er een einde aan, de 'spirituele' gevolgen ten spijt. U vind misschien dat ik vaak de spirituele gevolgen aanhaal, maar dat is een van de 2 redenen wat mij tot nu toe heeft tegen gehouden. De gevolgen voor mijn ziel. Nu is te druk te hoog en helpt bijna het bestaan van mijn zoontje niet meer.
als er iemand is die mij concreet kan helpen, dan hoor ik het graag (ik ben al zo'n 10 jaar bezig zowel alternatief al regulier). Kom me niet met praktische tips en psychologie geneuzel. Het is niet dat ik er niet keihard voor gewerkt heb om het beter te maken, maar hel lukt gewoon niet! 1 februari is de limt!
Datum:
07-01-2009
Naam:
Brighid
Leeftijd:
41
Provincie:
Utrecht

Keus

De keus is van mij en van niemand anders.
Niemand voelt wat ik voel.
altijd weer raar aangekeken.
Zo veel vrienden maar tog zo alleen..
ik kan het echt niet meer.
ik wil er nu echt mee stoppen.
iedere dag een opmerking.
als je denkt dat het wel over is komt er nog een.
en waarom.
Omdat ik nou eenmaal een homo ben.
ik mag mezelf niet meer.
ik ben mezelf niet meer.
ik zal mezelf ook nooit meer worden.

Het moet stoppen.
Het gaat stoppen.
Datum:
07-01-2009
Naam:
M
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

jongens

doe eens even rustig allemaal. Je kan altijd problemen hebben en zeker als je jong bent probeer nou te genieten van je jeugd en het komt allemaal goed het lijkt allemaal wel heel diep maar het komt goed zo makkelijk is het
Datum:
07-01-2009
Naam:
sjaak
Leeftijd:
44
Provincie:
Gelderland

Titel loos

Ik ben 15 jaar 2 jaar geleden hoorde ik dat mijn vader kanker heeft waar door ik heel erg geschrokken ben. Op school haalde ik voor die tyd altyd goede cijfers. Maar sinds ik het van myn vader weet kan niets me meer intereseren. School belde iedere week naar huis dat het niet goed ging ik ging m'n ouders negeren kreeg steeds meer ruzie thuis en op school uiteindelijk werd ik het pis paaltje van de klas. Ik werd bedrijgt en geslagen. ik werd ook steeds deprisiever. Uit eindelijk leerde ik een jongen kennen op wie ik helemaal verlieft werd tot over mijn oren. Ik kreeg wat met hem en ik zag het als punt dat mijn leven beter zou woren. Maar ook met hem kreeg ik steeds vaker ruzie tot op een dag hy voor myn ogen myn beste en enige vriendin een kus gaf ik weet dat het niet veel voorstelde maar het deed wel pijn. Als we ruzie kregen en ik deed wat verkeerd wees ik hem er altyd op dat het niet myn schuld was en dat ik het deed omdat hy voor myn ogen myn vriendin een kus gaf. Steeds als we ruzie kregen wouw ik dat ik dood was ik heb heel vaak aan het spoor gestaan en geprobeert voor de trein te springen maar altyd hield er wel iemand me tegen. Vaak heb ik het gevoel dat ik er alleen voor sta en niemand om me geeft. Door de slegte relatie met myn ouders kan ik met niemand praten ze stuurden me naar een psygiater en daar werd ik geholpen ik zei steeds dat het me niet hielp alleen omdat ik geen zin had om er steeds heen te gaan. Nu is het uit met mijn vriend en probeer ik m'n leven weer op de rails te krijgen. Al gaat dat heel moeilijk nog steeds heb ik zelfmoord nijgingen, ik wil me graag ophangen pillen eten alles om maar dood te gaan ik vraag me af wat ik nog voor toekomst heb ik voel me gewoon machteloos over mijn eigen leven ik weeet gewoon niet meer wat ik moet doen.
Datum:
07-01-2009
Naam:
Anouk
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

weet het niet zeker meer

ik denk ook over zelfmoord en nu nog steeds maar ik weet het nog niet helemaal zeker maar ik vraag gewoon mij willen helpen dan ik gewoon blijf leven en volgends mij heb ik ook suikersiekte
Datum:
07-01-2009
Naam:
zeg ik liever niet
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.