Levensverhalen (pagina 945)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

raadeloos

halo ben een man van 40heb een schat v een vrouw en twee dochters maar kan er niet v geniete wan het leven heeft geen zin meer altyd maar die tegeslage kan er niet meer tegen heb een tyd gelen ik weet dat het niet mer zal duuren dat ik de tweede poging zal doen beneeden een overdozis genomer maar het mocht niet baten ben zo moe wil nu me rust hebbe
Datum:
09-03-2009
Naam:
jaap
Leeftijd:
40
Provincie:
Limburg

heb zo vaak zelfmoord plegent

hoi ..
ik heb veel in me leven mee gemaakt ....geen goeie jeugd gehad ...waar ik van hou gaan weg van me ...dat deed me altijd pijn.op me 12 de begon ik krassen temaken op me arm ...maar laterna kon ik nie meer ..had ik nog diepere snee gedaan ....was bijna dood aan gegaan ....toen werdt ik wakker in het ziekenhuis .... 16de had ik vergift gedronken .....ik kon nie meer adame niets was bewusteloos bn ook bijna dood gegaan .... laterna weer in het ziekenhuis wakker ..ik moeste 2 weken in ziekenhuis blijfen ik kon niets meer eten of niet deed pijn...... telkens hoor ik van die woorden die mij pijn doen .... en waar ik van hou gaan later na weg negeren alles.... en toen begon ik weer mijn arme open tesnijden nu nog steedts op me 21ste kan nie stoppen telkens als ik iets mee maakt of pijn voelt in mij gevoelens doet het pijn ....dan snij ik me arme open me pols ...... maar dan bid ik de god waarom komt geen einde aan me leven .... en waarom ik niet dood ga .... waarom wordt ik geredt ....ik hoop dat er een einde aan komt aan me leven.....en dan heb ik minstens rust boven .....dit is mijn verhaal
Datum:
09-03-2009
Naam:
un meisje
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

with scars on my wrists to proof i'll try again

leuk om te weten. Vlak voor je in slaap valt met de wetenschap dat je morgen niet meer wakker word, zie je alles heel erg positief, denkt aan alles wat je nog had willen doen. Alles is heel erg helder en de wil om alles te doen is er opeens. Meteen krijg je spijt dat het nu te laat is...
Wanneer je later ondanks alles toch weer wakker word, zijn de positieve ideeën en gevoelens die je vlak ervoor had niet meer aanwezig.... De nachtmerrie, de straf begint weer.

De angst om zo'n overlevingsdrang te krijgen terwijl het eigenlijk te laat is, weerhoud mij ervan om het weer te doen..... maar eens zal ik sterk genoeg zijn om het goed te doen!

mvg een diehard
Datum:
09-03-2009
Naam:
nee
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

ik kan het niet meer aan

hallo,
Ik ben al ongeveer 2 jaar samen met een belg. Ik ben een moslim en mijn ouders zijn er daardoor tegen dat ik nu al een vriend heb en zeker omdat het een vriend is.
Ik mag thuis nooit weg, enkel naar school, heel uitzonderlijk mag ik met vriendinnen weg.
Ik krijg af en toe ook slaag van mijn ouders als ze merken dat ik aan het wenen ben om mijn vriend.
Ik weet echter niet meer wat te doen, thuis word ik dagelijks uitgescholden en word ik bekeken als een stuk vuil, ook maken mijn ouders heel vaak verwijten dat ik hen leven heb verpest.
Mijn ouders weten waar mijn vriend woont, als ik thuis zou weglopen wat ik al vaak heb gedaan, dan gaan ze hem iets aandoen. Mijn vriend krijgt nu al vaak dreigtelefoontjes van mijn vader.
Ik wil niet dat mijn vriend in de problemen geraakt door mij, maar zo verder leven zie ik het ook niet zitten, ik heb al een paar keer zelfmoord proberen te plegen maar het is niet gelukt.
Ik wil echt niet meer leven, ik heb ook hulp gekregen van verenigingen die opkomen voor de rechten van de kinderen maar omdat ik nu 18 ben kan ik er niet meer terecht. Als ik met een psycholoog ga praten dan wilt die mij in een psychiatrische stoppen, maar mijn enige probleem is dat ik thuis niet kan leven.
Mijn vriend zijn ouders kunnen op het moment ook niet verhuizen omdat de huurprijzen zo duur zijn.
En voor mij is het niet meer haalbaar om nog een paar maanden vol te houden.
Ik wil gewoon dood gaan en rust hebben.
Ik weet echter niet wat ik moet doen en ik wil zo graag dat mijn probleem wordt opgelost, dat ik een leven leid zonder problemen of zorgen aan mijn kop.
:(
Datum:
08-03-2009
Naam:
d
Leeftijd:
18
Provincie:
België

mijn verhaal

ik denk aan opgeven,
alles spookt door mijn hoofd.
ik zit aan pillen en snij mij zelf...
ik wil opgeven ik wil dat het stopt...
oke ja mijn leven moet nog beginne zeggen ze... maar als ik het zo bekijk wil ik niet meer.
ik heb een vriendin zien sterven en voelen en horen sterven ... khad ze in mijn armen tijdes ongeluk..; vol bloed... al pratent stierf ze met zieken wagen in verte die te laat was.
andere vrienden zijn vermoord....
familie lid tijdes operatie gestorven.....
ik .... ik ben verkracht....kwas verdoofd... ik was net verlamd en kon niets meer ...
kwou weg lopen ... roepen .. maar ik kon niets doen. niets... niets... ik was verlamd....
mijn ouders zijn verslaafd aan de pc....
en trekke ales wa ik doe en zeg in het belachelijke....
ik oe nets goed voor niemand..
er zijn zo veel meer dingen...
die niemand weet....
ik kan niet meer en geef op
ik gooi de hand doek in de ring
ik heis de witte vlag..
ik stop er meer
want ik geef op.
Datum:
08-03-2009
Naam:
zippie
Leeftijd:
14
Provincie:
België

geestelijk ziek

vanaf mijn 18 jaar sitzofreen
12 keer geprobeerd zelfmoord te plegen
12 keer opgenomen in een kutziekenhuis
erg moe van binnen
waarom laat niemand mij gaan
henk
Datum:
08-03-2009
Naam:
henk
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

gevangen in mezelf

Na een zwaar jaar anorexia, begon ik aan drank en drugs. Dat was echt een verschikkelijk depressieve tijd. Nu ben ik proberen te minderen met drank en drugs, wat met vallen en opstaan gaat. Want de drang om weg te zijn, niet meer na hoeven te denken is groot. Heel groot.
Het constant moeten denken aan de dood, is geen pretje en heel benauwend...
Datum:
08-03-2009
Naam:
Bo
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Opgesloten in mijn eigen hoofd.. :S

Hoi,

ik voel mezelf opgesloten in me eigen hoofd.. ik heb borderline en ben te dik.. me ma is vorig jaar overleden.. maar mensen denken dat dat niet zwaar voor mij is ofzo.. :( Maar dat doet heel veel pijn, over paar dagen word ik uit huis geplaatst :*( ik heb er geen zin meer in.. naar school durf ik ook niet omdat ik gepest word.. iedereen zegt: STA ER BOVEN, maar dat kan ik niet.. ik ben een heel gevoelig persoon.. zelfmoord durf ik eignlijk niet te plegen.. mja, als dat de enige uitweg is om mij te redden van mij.. dan zal het wel moeten.. :-O

Dit is nog nieteens de helf van me verhaal..
Datum:
08-03-2009
Naam:
Het virus
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord gedachten

ik heb zins kort zelfmoord gedachten, ik woon bij mijn ouders en heb een zus, ik heb vaak ruzie met me zus. En ik wil me zus beschermen en dus lieg ik heel veel, ik wil me zus geen kwaad leven aan doen en mijn leven boeit me niet zo. Ik doe me best voor school maar dat lukt nu ook niet meer omdat ik gewoon bij elke zin dat ik zeg aan zelfmoord denk, nu: vandaag was het zo dat ik echt heel laat naar bed was gegaan en ik kreeg ruzie met me ouders en nu heb ik ervoor gezorgd dat hun nooit meer naar een feest willen(gister hadden ze een feest) en nu denk ik het hefstigst nu kijk ik zelfs op het internet voor manieren hoe ik zelfmoord kan plegen, ik maak echt de elendigste tijd mee van me leven, kan iemand me hieruit helpen, ik zelf weet nog maar een weg

groetjes anoniempje
Datum:
08-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Hoe?

Elke drie maanden kom ik weer in de sleur terecht, ik denk aan wat ik moet doen, wat ik wil bereiken en waarom ik nog op deze wereld ben en ik kan geen goede reden of doel vinden.

Vroeger was het allemaal nog makkelijk en vanzelfsprekend om verder te gaan, maar vandaag is er niemand om me heen. Ik heb mezelf afgesloten voor de buitenwereld en heb het gevoel dat niemand eigenlijk doorheeft hoe dood ik me van binnen voel.

Ik kijk ook om heen om een reden te vinden om door te gaan, om niet op te geven en het allemaal maar op te geven, maar ik vind geen geschikt antwoord. Keer op keer dat ik in deze put terecht kom voelt het alsof het dieper is uitgegraven en de weg naar de oppervlakte moeilijker te belopen is.
Datum:
08-03-2009
Naam:
anon
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.