Levensverhalen (pagina 942)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wrm?

momenteel gaat alles mis in me leven,
ik kan de rekeningen niet meer betalen doordat ik zo weinig verdien.. meer uren maken zou je zeggen... dat ging niet.. ander werk? dat is moeilijk te vinden... me ouders... die hebben al problemen zat..
me vriend.... dat gaat ook al niet goed... de relatie loop na klote doordsat er mensen lopen te stoken... kreeg december vorig jaar te horen dat ik 7 weken zwanger was.. liep uit op een miskraam..
2 goede vrienden verongeluk ,, en vrienden die bij me weglopen omdat ze hun vriendin liever geloven dan een vriendin die ze al 14 jaar kennen.

mijn polsen zien er niet meer uit.. en kan ze ook niet meer vertonen in het openbaar. mijn benen en buik zitten al vol lit tekens.. ik heb verschillende manieren van zelfmoord pogingen gedaan... ma alles is mislukt.. tog wil ik doorzetten,,, wan mijn leven .. dat ben ik egt zat.. een afscheids brief heb ik al meerdere keren geschreven... en die is aan 2 mensen gericht... mijn vriend... waar ik heel veel van hou.. en me ouders wrm ik het doe zodat ze niet met vragen blijven zitten .. maar of ze ze ooit kunnen leze da is de vraag... want dan moet ik eerst dood zijn... en da is wat er waarschijnlijk snel gaat komen.
Datum:
13-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Nu

Dus? Geen reactie op mijn verhaal? Ach, ik weet ook niet, wie kan mij helpen?
Ik ben het prototype van 'doe me groot voor', ik weet niet meer wat ik moet doen en waar ik moet zoeken voor hulp. Huisarts begrijpt weinig. Ik ben klaar, ik heb me op laten nemen, vrijwillig, voor psychische hulp, ik heb nog steeds therapie. Maar nog steeds heb ik de levenskunst niet onder controle, ik probeer zoveel maar begrijp waarschijnlijk de juiste factor niet. Mijn ouders wilden me niet, mijn werk wilt me niet en ik ben net weer alleen gaan wonen omdat ik een partner die me wel wil, echt wil, ook niet vindt. Bla bla, veel boehoe en drama, maar hoe dan ook echte zelfacceptatie lukt ook niet. Je omgeving speelt ook mee. Hoe vaak ik dan ook probeer om de sleutel te vinden bij zelfacceptatie, toch zou het fijn zijn om het weerspiegelt te zien in andermans ogen. Maar ja, my weakness, dat gebeurt dus niet. Helaas, de wereld is rot, ik ben niet de enige dus why bother?
Datum:
12-03-2009
Naam:
Dani
Leeftijd:
34
Provincie:
Utrecht

Te Laat

Ik ben nu 49 jaar en heb geen donder bereikt in mijn leven, alles wat me lief was is mij afgenomen en iedereen keert zich tegen mij ik kan op deze manier niet leven dus is er maar een oplossing en dat gaat dus gebeuren.
Datum:
12-03-2009
Naam:
Marcel
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

verschrikkelijk

ik ben 13 en ik word al vanaf groep 3 gepest, iedereen op school haat me en ik ben ook al vaak genoeg in elkaar geslagen, op sporten die ik doe word ik ook meteen weggepest, ik heb helemaal geen vrienden en kan alleen dingen kwijt bij mijn moeder want andere mensen vertrouw ik gewoon niet en door al mijn verhalen word mijn moeder helemaal gestrest waardoor zij ook veel last heeft van wat ik meemaak, en soms probeer ik gewoon aardig te doen tegen anderen maar of ze wijzen me af of ik heb meteen woedende reacties doordat ik helemaal overstuur ben, verder gaat het met mijn school ook helemaal niet goed, ik zit nu in 2 gymnasium en ik ben helemaal wanhopig ik heb zelfs al meerdere sociale vaardigheidstrainingen gehad en dat hielp ook niet net zoals soms gewoon een week ziek door het gepest thuis blijven.
ik denk dat zelfmoord het beste is want dan is iedereen van zon rotkind af
Datum:
12-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

geen zin meer

Ik ben lelijk en dik...niemand ziet em staan. Ik kan ook niets meer goed doen voor een ander. Mijn 2lingbroer heeft het gemaakt en ik? ik ben de loser die mnooit heeft gesmaakt. Ik heb besloten om me zelf om het leven te brengen waneer weet ik nog niet... Ik zal alleen mijn ouders kwetsen... Had ik maar een normaal postuur zoals ieder1 en een normale geest. Vielen vrouwen ook maar op mij. Mijn leven heeft geen zin meer.
Datum:
12-03-2009
Naam:
Bert
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

adhd

Ik wou dat ik eens een keer rustig in me kop was. Ik wou dat ik gewoon wat relaxter werd. Ik kan nu(door NFB behandeling) niet blowen. Dat is zoiezo geen oplossing maar wel een rustmiddel.
Zucht, Zucht soms wordt alle frustratie veranderd in agressie. Daar maak ik alleen maar dingen mee kapot. Gelukkig uit het zich vooral in verbale agressie tegenwoordig, maar toch.
Het begint met veilig voelen en zinvolle activiteiten. Maar als ik die niet kan, bleghh. Ik zou willen werken, maarja dat gaat lastig.
Datum:
12-03-2009
Naam:
ADHD
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

Redenloos, Soundless.

Ik ben niet depressief, bevind me ook niet in ontkenning. Alleen de vraag heerst; waarom verder leven?
Ik hoef de aftakeling niet mee te maken, zo ongelofelijk prachtig is het leven niet. Ik ben verliefd, heb alles wat ik wil. En nog steeds heeft alles geen reden. Ik ben niet gelovig, kan het ook niet zijn want de wetenschap heeft het voor me verklaard.
Ik wil voller leven, en met het uitzicht op een einde is dat makkelijker. Het plan staat op nog 3 jaar. Ik heb dit plan al enkele jaren geleden gemaakt, toen ik 12 was ongeveer.

Dat we de tig-jaren nooit meemaken. :)
Datum:
12-03-2009
Naam:
Problematiekkind in oneindig veel machten
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

zelfmoord.

Hey,

Ik ben een meisje van 15 jaar & loop al bijna 3 jaar met zelfmoord gedachten.
De oorzaak is een slechte jeugd het ging vroeger nooit goed op school & ik werd vaak geslagen door mijn moeder ( nu nog steeds )
Met de jaren werd het minder & daar was ik blij om & het ging ook beter op school enzo & ik kon het goed met mensen vinden.

Totdat ze theo leerde kennen.
in het begin was ik blij voor mijn moeder dat ze weer in love was. & theo leek ook een hele aardige man.
totdat we een keer naar Frankrijk gingen met zijn alle.
Ik was chagerijnig omdat ik niet in het donker naar de paarden mocht, dus ik keek de hele avond chagerijnig & toen zij theo opeens : ' heb je ook een ander gezicht' ik reageerde niet & hij bleef de hele avond maar door zeuren.

Ik ging naar bed & heb heerlijk geslapen.
De volgende ochtend was het zover theo was boos & ik wou niet mee naar de stad.
Ik was weggelopen uit angst dat ik weer geslagen zou worden.
Hij kwam met de auto achter me aan & al was ik niet op de hooibalen gesprongen had ik onder de auto gelegen.

Maargoed hij sleurde me van de hooibalen af & greep me bij mn keel & schreeuwde tegen me ik was helemaal overstuur & moest huile maar hij bleef schreeuwen & me moeder stond erbij maar die stond maar een beetje te kijken.
Ik had er zo de pest in dat ze niks deed me eigen moeder.

totslot begon ik mezelf te snijden omdat dat een oplichting bleek te zijn.
een paar maanden later hadden we een feest, gewoon in NL weer.
Dus we moesten bij theo overnachten omdat dat weer een halfuur rijden scheelde.
Ik wou niet alleen in de huiskamer slapen want dat vond ik dood eng, zo alleen in een huis waar je nog nooit bent geweest & in een dorp waar je nooit bent geweest.
Toen kregen we het weer hij gooide me op de bank en ging op me zitten & hij greep weer naar mijn keel
Dit keer was ik bijna gestikt & k spuugde een beetje bloed op.

2 jaar later gingen ze samenwonen ik ben nu ondertussen dus 15 jaar bijna 16.
Hij heeft me niet meer bij mijn keel gegrepen maar hij bedreigt me wel vaak.
Ik werk nu op een dresuurstal & heb het erg naar mijn zin maar als ik een dagje vrij wil dan kan dat niet want dan zit ik de hele dag alleen met theo.
& ik ben bang voor hem dus dat gaat niet.

Ik vraag me vaak af waarom ik leef ik bedoel mijn ouders geven niet om me & me oma is er niet meer.
Voor de rest heb ik niemand waarmee ik goed kan praten.
Alleen er is wel iemand maar die heeft bijna nooit tijd want die heeft het druk met een eigen bedrijf.

Ik heb vaak geprobeerd zelfmoord te plegen, zoals me pols doorsnijden in een warm bad, mezelf ophangen & dat soort dingen maar iets hield me tegen wat weet ik niet.
Maar ik wil nog steeds zelfmoord plegen dus misschien ben ik er straks wel niet meer.
Ik haat me leven waarom bestaat het leven eigenlijk is het een soort straf of is het geluk?
Datum:
12-03-2009
Naam:
Shirley
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik

al zolang zit ik met het gevoel het gevoel wat niet te omshrijven is.....niet in woorden uit te leggen het gevoel dat niet zo maar weg gaat zoveel onrust inmijn hoofd ik kan het niet zomaar laten stoppen 1 manier is ervoor....maar de gedachte hoe en wat bang om te leven en bang om dood te gaan altijd die onzekerheid word het ooit anders????
Datum:
12-03-2009
Naam:
Indo
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

Als me niet snel iets wordt gegeven dan zal ik alle pijn wegenem

Geef me wat pille en ik zal mezelf kille.
Dit is zeker niet het leven wat zou wille.
Tog probeer ik hier the chille en me gevoel op te tille. Maar in zwart blijft mijn lichaam trille.

Dus pass die pille en geef me dat mess.
Ik snij alles strezz bij mezelf weg. Wat is echt wat is nep dit pad wat ik aflloop is niet recht.
Dus pak ik die strop en hang mezelf op. Ga alle jaren van binnen uit kapot. verrot . Een dag stond ik aan de top , toen zette god me in een krot. Het leven is focked op.

Dus verkoop me het lood. Ik stop mijn nood in de loop en ga voor de laatste keer op rook.
Datum:
12-03-2009
Naam:
P...K.....
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.