Levensverhalen (pagina 916)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

genoeg

Een uitweg, wist ik die maar te vinden. 8 Maanden alleen, een kleiner huis, niet af, kinderen bij mijn ex. Kozen voor een bekende omgeving met geld. Niet voor een rijtjeswoning waar geleg wordt op de kleintjes. Vrienden die geen vrienden waren. Maar elke drie maanden een werkcontract. 45 uur per week werken, wel leuk, dat lijdt lekker af. Een date die meld dat hij alleen wil weten hoeveel hypotheek ik heb en hoeveel geld op de bank, ik moest maar niet denken dat hij om mijn uiterlijk viel. Terwijl mensen om mij heen zeggen dat ik niet lelijk ben. Ja ha ha geloof dat maar.
De eenzaamheid, de gruwelijke eenzaamheid. Het oneindige gemis van die twee kids. Het missen van een paar armen om je heen die zeggen: het komt goed.
Het komt niet goed, het is een kwestie van overleven, en dat gaat niet meer.
Genoeg is genoeg.
Datum:
25-04-2009
Naam:
Sophie
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

ik mis mijn liefde Z.

ik ben een man van boven veertig en heb heel veel van mijn vriendin gehouden en hou nog steeds zielsveel van haar, alleen door haar labiele gedrag heeft zij en ik het uitgemaakt en ik ben daardoor heel er down en hebt zelfmoord neigingen en heb geen zin om te leven en vindt niks meer mooi en voor te leven.
ik vraag me elke dag af waarvoor ik morgens opsta.
ik heb elke dag pijn aan mijn lichaam en vooral mijn borst.
Als ik met haar ben dan baal ik soms van haar gedrag en maar als ze er niet is dan mis ik haar , en ik weet echt geen raad en niemand begrijpt mij en ze zeggen om haar te vergeten, maar ik kan het niet , zij is voor mijn echt liefde, maar we kunnen elkaar soms niet uitstaan en ze wordt heel erg boos als ik met haar probeert te praten en een discussie is uitgesloten, ze vat alles te persoonlijk op.
Nu ik zonder haar zit baal ik enorm en zie het leven heel somber.
we hebben elkaar heel geleden leren kennen en het was voor mij liefde op het eerste gezicht,maar voor haar was ik een object om te gebruiken op bed.
maar toen ben ik toch verliefd geworden op haar.
en heb altijd zielsveel van haar gehouden en nu weet het niet meer.


een wanhopige
Datum:
25-04-2009
Naam:
joellie
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

Gedicht over ons gevoel; zelf gemaakt

De pijn die door me lichaam loopt
En je alleen nog maar hoopt
Dat alles weer beter gaat
Je gaat met jezelf in beraad
Je kunt het allemaal niet meer aan
Waar kun je heen gaan?
Als je zo diep in de goot zit zoals ik
Dan wil je alleen maar dood
Ik ben alleen
Niemand om mij heen
Niemand die van mij houd

Dat gevoel,
Dat je er alleen voor staat
Dat je iedereen kwijtraakt
Dat niemand om je geeft
En niemand voor je leeft
Dat niemand van je houdt
En dat je zelf niemand meer vertrouwt
Al die tranen, de stress, het verdriet.
Maar er is niemand die dat ziet
Je voelt je zo eenzaam en alleen
Totaal geen vrienden om je heen
Niemand die je gelooft
Je denkt alleen nog maar aan de dood
Ik wil hier weg, ik hoor hier niet
Maar er is niemand die dat mag zien

Steeds weer die pijn
Steeds weer dat verdriet
Denken hoe het over paar jaar zou zijn
Gelukkig is er niemand die mijn pijn ziet
Mijn hart is kapot
Denken dat het zo niet meer door kan gaan
Ik zit steeds dieper in die donkere grot
In elke lach zit er bij mij een traan
Ik vraag me af wie ik nou eigenlijk ben
Of ik dit nog wel trek
Of ik het leven nog wel aanken
Ik word helemaal gek
Ik kan dit echt niet meer aan
Ik weet niet wie ik kan vertrouwen
Is het misschien niet beter om te gaan
Zijn er nog wel mensen die van mij houden
Er zijn zoveel mensen om me heen
Maar toch ben ik en voel ik me zo alleen
Datum:
25-04-2009
Naam:
Kaylee
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

gedaan met mijn ware

ik ben samen geweest met mijn vriendin ale kbedoel ex voor een jaar en 4 maanden. we deden alles samen. we waren elke dag bij elkaar. ik kon het niet aan zonder haar. we hebben zoveel samen gedaan. overal zie ik haar. ik was en ben nog altijd zotverliefd op haar maar ik ben een stomme fout begaan. ik ben vreemdgegaan. ik had et nooit moete doen maar to ebk et gedaan. ik wist niet wat er op dat moment met mij was. de dag daarna had ik er zo'n spijt van. ik was ook zo bang om mijn vriendin te verliezen. ik zag nachtmerries en huilde bijna elke morgen. na een tijdje is mijn vriendin het te weten gekomen en ze heeft het uit gemaakt. ik voel mij zo alleen nu en mijn leven heeft geen zin zonder haar. ik wil haar terug en ik wil het haar bewijzen dat ik het nooit ga doen omdat ik echt nu weet dat zij mijn leven is en dat ik met haar mijn leven wil delen. ik wil vechten voor haar maar ik weet dat et zo gaat blijven. ik kijk elke dag naar haar foto en ruik elke naar die ene zakdoek met haar parfum erop dak had gekrege van haar. ik zit voortdurend te denken aan haar. ik zie haar overal maar kan haar niet terugkrijge. niemand kan mij helpen want ik wil haar en niemand anders. ik wil et voor altijd. het gaat niet meer goed met mij. zij is mijn alles!alles! alles!alles!alles!alles!ik wil egt voor haar alles doen maar als het zo gaat blijven wilk hier niet meer zijn want zij is mijn leven en zonder haar hebk geen leven dus waarom ben ik hier nog.
Datum:
25-04-2009
Naam:
geen naam
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Geen lust

Lieve lezers, Ik leef al vanaf mijn 16 in een depressie en merk dat het elke keer moeilijker word om er boven op te komen, deze wereld is niet gemaakt voor eerlijke en oprechte mensen. Elke week minsten 4 keer komt de gedachten op om er een eind aan te maken, het kan toch niet de bedoeling zijn dat je zo je leven zou moeten leven, hmmmm alles heeft een rede maar ik vraag me sterk af wat de mijne is, ik voel me onbegrepen, leeg, liefdeloos en sterk gefrustreerd ik weet wel dat er genoeg leuke dingen zijn die de gedachtes weg laten gaan maar dat is altijd voor korte duur. Wat is nou de bedoeling van mijn leven heb gewoon het idee dat het kansloos is en dat er alleen maar meer slechte tijden aan gaan komen, het spijt me en sorry en ik zal het nooit meer doen is het motto wat ik bij me draag me veelste kort en te min doen over wie en wat ik ben gevoelsmatige mezelf dus een dikke nul vinden.

Ik hoop dat iemand hier mij nog kan uitleggen waarvoor ik het zou moeten doen want er is weinig tot geen lust.

Dank jullie wel lieve lezers,

Daan
Datum:
25-04-2009
Naam:
Daan
Leeftijd:
29
Provincie:
Drenthe

Afgebrand! En waarom??

Vandaag zou ik mijn oude therapeut weer even spreken. Dat zou even leuk moeten zijn, maar, O, God, wat viel dat tegen.
Deze vrouw heeft me geholpen en ik wilde maar wat graag verder met haar omdat het voelde alsof zij mij begreep. Maar dat mocht niet zo zijn. Om een of andere reden moest ik naar iemand anders. VERRAAD! Weg vertrouwensrelatie, weg band. Ik doe het niet meer. Ik vertrouw niemand meer. Ik hecht me aan niemand meer. Ik weet dat dit me heel erg alleen en eenzaam maakt, maar iedere keer op je bek gaan? NEE!
Wereld......ik moet dood! Ik kan geen pijn meer verdragen, en ik WIL geen pijn meer verdragen. Ik wil RUST, ik wil DOOD! Ik beroof me niet van het leven, ik bevrijd mij ervan, want als ik ergens last van heb, is het het leven. Ik ga niet vragen om me te helpen, want na vanochtend weet ik dat ik niet meer te helpen ben. Ik ben daar heel verdrietig over en daar is maar 1 oplossing voor: DOOD! Als mensen je zo in de steek laten, zoals mij iedere keer weer gebeurd ,is er echt alleen maar wanhoop. Het kan me niet eens meer schelen hoe ik er een eind aan maak. Denk niet dat het wraak is, of zo, maar het doet zo'n pijn om weer afgewezen te worden. Ontken dan mijn hele bestaan maar, als dat het afscheid voor jullie makkelijker maakt. Geef mij die rust! Gun mij mijn dood!Ik wil niet meer dat mensen zeggen dat ze trots op me zijn, en aan de andere kant mij keihard laten vallen en dan plotseling zeggen, dat je alleen maar tegen alles aanschopt, terwijl je eigenlijk alleen maar de hulp van je "oude" therapeut wilt. Dus, lieve mensen: PAS HEEL ERG OP MET DIE ZOGENAAMDE HULPVERLENING! Je kunt echt nergens terecht: geen Riagg, geen Symfora, noem maar op.
Wat ik nog wil proberen mee te geven: loop naar de zon, dan is de schaduw altijd achter je!
Voor mij is het alleen maar stikdonker en als ik hiermee iemand een hart onder de riem kan steken: alsjeblieft!
Gegroet.
Datum:
24-04-2009
Naam:
M.
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

Naar de tering

IK ben al vanaf me geboorte gewoon vervloekt lijkt het. Van kleins af aan ben ik zwaar mishandelt door een idioot van een vader, hij sloeg me heel vaak kapot al vanaf mijn 9e en heeft me zelfs een keer voor aankomende auto´s gegooid (gelukkig krabbelde ik net op tijd weg) Daarvoor had hij me gevolgd toen ik weg liep van huis en toen hij me inhaalde trapte hij me van een berg af en elke boom waar ik tegenviel trapte hij me nog harder, ik strompelde helemaal vol met kneusingen naar de weg ( Toen gooide hij me nog is voor die auto´s).
En sleurde me vervolgens aan mijn haren mee door de hele buurt naar huis, en ik schreeuwde het uit van de pijn maar niemand hielp mij, ze durfde niet!!

Dit was toen ik 14 jaar was, ik ben nu 22 en herinner het me gewoon nog steeds!!! Ik kom er niet meer overheen, me ouders zijn kort daarna gescheiden, ik had destijds een hele foute vriend, me zus ging uit huis. Toen ik het uitmaakte met mijn pschyo vriend besloot hij me op een dag te ontvoeren en te verkrachten, Ik ben helemaal kapot van binnen. Die dag ben ik eigenlijk gewoon vermoord. Ik val niet meer te redden, ik kan door deze shit geen enkele baan volhouden, geen enkele opleiding maak ik af.

Ik heb geen hoop meer voor mezelf,
Ik probeer al vanaf me 17e zelfmoord te plegen, heb al tiggg keer me polsen doorgesneden of geprobeerd te stikken, een overdosis pillen, ben al 2x in het ziekenhuis belandt omdat ik weer dood wilde.. k zou er vrede mee hebben als ik nu overreden zou worden door een vrachtwagen..ZO naar de klote ben ik..

Ik wil nie meer verder :(
Datum:
24-04-2009
Naam:
Ja whatever
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

liefdes verdriet

oke ik begin ik was vrelieft op een meisje en zij was op mij maar ik was ook op een jongen en ik ben ook een jonge toen ik zij aan de jongen dat ik op hem ben verlieft zij hij ik ook op jou toen was ik heel blij ik ben naar de scouts gwst en ik dacht altijd aan hem tijdens de vrije tijd was ik aan het zonnen en dacht aan hem ik was blij maar toen ik terug kwam3 dagen later was hij op msn en toen zij ik dag schat hoe gaat het en hij zij ik ben wel niet echt op u hij dacht da ik da voor een grap deed en nu ben ik altijd verdrietig ik zou hem willen vragen wil je iets doen voor mij en als hij ja zegt zeg ik belooft? en hij zegt ja dan zeg ik dat hij me moet doden als hij dat niet wilt doe ik zelfmoort behalve als julie me kunnen helpen mischien niet ik hoop dat julie dat echt kunnen
Datum:
24-04-2009
Naam:
julien l
Leeftijd:
12
Provincie:
België

nu

Ik kom er de laatste tijd achter dat ik nooit mezelf geweest ben en me nooit kwetsbaar op heb durven stellen, ik weet gewoon zelf niet meer wie ik ben, ben in therapie geweest en dit is zo confronterend op dit moment dat ik niet weet of ik het nog wel trek allemaal, kom erachter dat ik me nog nooit goed / normaal heb gevoeld en weet niet of ik dat ooit ga voelen....Nu ben ik zo kwetsbaar ik voel me net een pitje van een appel, zonder de appel...heb geen vertrouwen meer in de toekomst en besef me dat ik alles verneukt heb en weet nu ook waar het vandaan komt maar de gedachtes zijn nog steeds heel erg sterk en maken me volledig gek, bang dat het zo zal blijven...Nu denk ik wel eens over zelfmoord, dit geeft me op een enge manier rust, maar ben bang dat ik het in het hiernamaals klote ga krijgen omdat ik het hier zo verneukt heb.......
Datum:
24-04-2009
Naam:
gg
Leeftijd:
26
Provincie:
Zeeland

zelfmoord

ik heb veel problemen met mijn ouders ze willen me niet meer me broertjes en zusjes iriteren me steeds elke dag
ik vind het niet leuk meer
ik denk vaak zelfmoord te plegen omdat ik
geen zin heb in het leven omdat het niet leuk meer is opschool vang ik alleen klappen van me ouders soms sla ik me zelf of snij ik in me arm ik kan er gewoon niet meer tegen
Datum:
24-04-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.