Levensverhalen (pagina 770)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

afgeloprn jaar ben ik meer dan 5 mensen verloren aan kanker en ik kende ze allemaal heel goed. Ik wil bij hun zijn,niemand zal me hier missen iedereen laat me in de steek en ik doe nog tans niets verkeert ik pest,plaag of haat niemand zelf niet zij die me in de steek hebben gelaten. Op school gaat het ook niet goed met mijn punten dus ik heb toch geen toekomst. Ik wil niet meer leven en er is niemand die me zal missen of me wil tegenhouden.
Datum:
22-01-2010
Naam:
zelfmoord
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

ik kan het niet meer!!!

hallo ik ben een meisje van 14 jaar
en ik denk elke avond ik wil niet nog een morgen
noch een dag leven met pijn en verdriet
maar ik verberg dat achter een masker dat niemand het ziet
want als me ouders het zouden weten werden die ook ongelukkig das ook erg natuurlijk.
toen ik 11 was ben ik aangeramd en bijna megenomen door een oudere man
en steeds noemen mensen me lelijk en ze zeggen dat ik anders ben dan anderen ik vind het zo erg om aan te horen
nu moet ik steeds naar een andere school verhuizen en loop al dagen in het ziekenhuis het gaat neit zo goed met mij
ik wou zelfmoord plegen maar das niet altijd de beste oplossing ....
groetjes lorena
Datum:
22-01-2010
Naam:
lorena
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

-_-

I'm fuckin' feeling so terrible. I hate my life!!!! i wanna die :'( !!
Datum:
22-01-2010
Naam:
ROMY
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

-

Hallo,

Ik ben een meisje van 14 jaar en voel me al een tijdje zo rot he. Mijn zus heeft gehad met een loverboy. Hij valt mij ook nog wel eens lastig. Laatst ben ik voor het eerst echt erg verliefd geworden. En mijn hart is gebroken. Ik ben er nog lang niet overheen en denk er aldoor aan. Ik heb gewoon nergens meer zin in. Op school gaat het steeds slechter en thuis ook. Ik heb echt nergens nergens zin in en wil er gewoon niet meer zijn. Ik vind het vreselijk.
Datum:
21-01-2010
Naam:
Roos
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

:(

ik wil zelfmoord plegen!!
ik wordt in de steek gelaten en
tupac is mijn favoriete rapper
en hij is gewoon dood!!!!!!
soms denk ik ik wil bij hem zijn en die moordenaar af maken!!
alfast bedankt
Datum:
21-01-2010
Naam:
remy
Leeftijd:
21
Provincie:
Flevoland

Ik wordt buitengesloten

Iedereen laat me in de steek net als ik me goed voelt moet het groepje van 4 me weer down maken.
Ik haat hen.
Ik weet dat niemand me zal missen als ik zelfmoord pleeg.
Maar elke keer opnieuw als ik eraan denk, zeg ik: je moet doorgaan, wie nu ongelukkig is, wordt later gelukkig. Maar dat geloof ik niet. :(
Waarom ik dood wil?
Iedereen haat me op school.
Iedereen pest me.
Ze roddelen achter mijn rug.
Al mijn vriendinnen laten me vallen...
Datum:
21-01-2010
Naam:
morgane.
Leeftijd:
11
Provincie:
België

waarom?

ik heb het gevoel dat mijn ouders meer van mijn broer houden dan van mij ik heb nog nooit een lief gehad als ik op iemand ben verliefd schelden ze ik zit bij een jongen op school en ben op hem verliefd
maar hy weet het en scheld me uit ik durf hem niet eens aan te kijken en als mn vrienden over iets praten dan mag ik het meestal niet weten ik werd altyd uitgesloten en uitgescholden op mn oude school ik begrijp niet meer hoe de wereld in elkaar zit ik ben mijn leven beu!!!!!!!!!
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Kapotgevochten

Hoi,
Ik ben een meid van 20 jaar en heb al veel en keihard moeten vechten.
Het begon al toen ik werd geboren en niet welkom was bij mijn moeder. Ze sloeg me regelmatig en belande zo nu en dan in het ziekenhuis.
Daarnaast ben ik vanaf mijn 4e sexueel misbruikt en heb met mannen dingen moeten doen waar een ander dan weer geld voor kreeg.
Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest en ging veel sporten en muziek maken.
Op school liep het ook niet lekker. Werd erg veel gepest en had dan ook geen vrienden om me heen.
Binnen in huis, op school, op straat, bij sport of bij muziek.... Nergens voelde ik me meer veilig.
Op mijn 12e lagen mijn ouders op scheiding en nam m´n moeder me mee naar het buitenland waar we een paar weken verbleven.
Heb gedaan wat ik kon om m´n ouders weer bij elkaar te krijgen. En met het gewenste resultaat.
Helaas was dit voor mij niet het beste en werd mijn thuissituatie alleen maar erger.
Toen ik 13 was kregen we te horen dat mijn vader kanker had en op mijn verjaardag kregen we te horen dat hij stervende was. Dit bracht nog meer ellende met zich mee. M´n moeder kon dit niet aan en werd nog agressiever.
M´n vader overleed enkele weken later.
Het half jaar daarna was een hel. Ik woonde nog steeds bij mijn moeder maar wilde daar niet meer blijven. Ik voelde me nergens meer veilig en was continu bang dat ik weer geslagen zou worden of verkracht.
6 maanden nadat mijn vader stierf werd mijn moeder ziek en ze overleed een maand later in het ziekenhuis.
Ons laatste contact was een ruzie waarin ik iets niet naar haar zin deed en ze mij sloeg.
Na de dood van mijn moeder was er geen tijd om te rouwen want het volgende gevaar lag al weer op de loer.
Een man die ik al langer kende ging doodleuk verder met misbruik en de mishandeling.
Ik heb zo vaak het leven op willen geven maar nooit is het echt goed gelukt en op andere momenten had ik er te weinig lef voor.
De laatste tijd loopt alles weer in het honderd... Heb veel herbelevingen en voel me nergens meer veilig en bijna nergens meer welkom.
Ik heb 20 lange jaren kei en keihard gevochten.
Maar nu wordt het voor mij toch echt te veel en wil ik echt weg uit dit leven. Ik kan zo niet meer verder leven.
Het meer en deels van m´n leven heb ik me depressief gevoeld, mezelf verminkt (automutilatie) Heb in verschillende instanties van jeugdzorg gezeten en in een kliniek voor therapie.
Maar niks lijkt te helpen.
Ik ben kapot gevochten!!!
Datum:
21-01-2010
Naam:
Lonely Girl
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

???

hoi ik ben een meisje van 13 jaar en ik zie het leefen niet meer zitten het begon toen ik 7 was en mijn vader voor de 2e keer werd uitgezonden omdat hij militair is mijn moeder kon dat niet aan en ging het op mij en mijn broertje ( nu 10 ) afreageeren ze ging druks gebruiken en ze dronk toen mijn vader terug kwam was hij heel boos op haar ik kon het niet aanzien en ik liep weg ik kwam in contact met foute jongens en raakte druks verslaaft op mijn 9e ik ging steeds meer druks gebruiken en ik ben nu elke dag stoned ik ga niet meer naar school en ik weet niet meer wat ik moet doen volgens mij is de enige oplossing zelfmoord want er is toch niemand die om mij geeft ik typ dit nu op de computer van een vriend
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

haat aan alles

hallo.

ik heb sinds groep 5 al zelfmoordneigingen.
als k ruzie heb met mijn vriend zoals nu wil ik echt dood.
ik heb het gevoel dat mijn ouders niet om me geven.
ze geven me ook altijd straf! :S
ik haat mijn leven.
en ik wil niet meer verder.
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.