Levensverhalen (pagina 629)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen nut meer in het leven

Het begon allemaal in het eerste ik maakte fouten vrienden ze rookten en dronken enz.
Natuurlijk begon ik daar ook aan en door dat werd het er niet echt beter op ik kreeg ruzie met 2 jongens die groot en sterk waren ik durfde niet meer naar buiten ik was bang dit klinkt mischien een beetje dom maar me zus zei dat ze me zou helpen ze is beetje ghetto girl maar ze liet me in de steek en al mijn vrienden ook dus ik zie het nut er niet meer van in ik heb al geprobeerd met pillen maar dat lukte niet gelukkig dat me moeder er niet achter kwam want anders had ik nu bij de psychiater gezeten een van mijn vrienden heeft al zelfmoord gepleegd en is er nu niet meer . En ik zie ook het nut er niet meer in om door te gaan.
Datum:
12-09-2010
Naam:
Jordi
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

ben het allemaal beu het heeft geen zin meer

ben een meisje van 23 jaar en zie het allemaal niet meer zitten heb al 2 pogingen ondernomen en wil het opnieuw doen. zie het gewoon niet meer zitten. alles werkt mij tegen zie niks meer roos kleurig in hoe kan het nu toch lukken??!!!!
Datum:
11-09-2010
Naam:
anoniempjexx
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Roze bril

Jarenlang heb ik geleefd in mijn eigen wereld. Een wereldje in de grote mensenwereld. Een wereld waarin alles op mijn manier moest lopen en liep het dan niet, dan brak er paniek bij mij uit en deed ik er alles aan om te zorgen dat het wel weer "goed" liep.
Ik heb gelogen, mensen voor mijn karretje gespannen om mijn wereld te houden zoals ik hem zag door mijn roze bril. Een bril die ik nooit af heb durven zetten.

Een aantal weken geleden is die bril eraf geslagen. Ik kan niet super hockeyen, ik heb geen eetstoornis, ik ben ziek in mijn hoofd en dat kan ik me niet beseffen.

Ik heb mensen gekwetst, mensen verdriet gedaan. En nu sta ik er alleen voor.
Mijn ouders willen niet meer voor me vechten. Ik moet het vanaf nu zelf doen. Ze willen dat ik ergens anders ga wonen. Want dat is beter voor me. Misschien dat ik dan inzie dat je zo de grote mensenwereld niet doorkomt.

En ik? Ik kan niet leven zonder mijn roze bril. Ik wil op deze manier niet verder.

Ik weet dat ik nog veel meer mensen pijn ga doen als ik zelfmoord zou plegen. Vrienden, familie.. en dat weerhoudt me er dan ook van. Ik wil niet nog meer mensen pijn doen.

Nee, ik moet op zoek naar een goede opticien die mij mijn roze bril terug kan geven.
Datum:
11-09-2010
Naam:
Roos
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

dood

ik will dood omdat ik altyd op jongens verliefd word die veel mooier en stoerder dan my zijn en die my nooit willen en my lelijk beschouwen ik wil mooi gezien worden ik doe er alles voor maar het lukt maar niet en me vriendinen zyn veel mooier en thuis maken me ouders elke dag ruzie ik kan er niet mer tegen IK WIL DOOD MAAR HOE>?
Datum:
11-09-2010
Naam:
dilara
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Yes or No.?

Ik ben een touretter van 19. Ik ben zo vaak zo diep ongelukkig. Ben altijd het mikpunt van alles wat er maar zijn kan. Ik heb sinds een aantal weken ook met depressie te kampen. En ik weet het gewoon niet meerr.Ik was vanmiddag aan mn kamer aan het klussen .. Ik dacht, word dit het einde? Maar ik durf het niet. Ik wil geen lafaard zijn die mensen die me wel lief hebben pijn doen, ik wil wel verder, maar zou niet weten hoe. Wat ik wel weet is dat het zoals het nu is moet stoppen. En heel erg snel. Want ik hou dit niet lang meer vol. Maandag om 8 u naar de dokter... Ben bang
Datum:
11-09-2010
Naam:
Pieter
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

het is genoeg geweest

Mijn moeder is opgenomen, mijn vader kijkt niet meer naar mij om. Ik ben deze week mijn beste vriendin kwijtgeraakt, en heb nu nog is erge ruzie met mijn vriend die steeds met andere meisjes afspreekt. Misschien wordt ik voor de 3e keer opgenomen. Ik wil gewoon echt niet meer verder zo. ik kan het gewoon echt niet.
al die jaren volgehouden maar het houdt toch echt ergens op..
Datum:
11-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

het leven is nou eenmaal leeg

Ik zie hier een hoop mensen huilen over wat dan ook. Zelf heb ik geen ouders meer, geen familie, nog nooit een vriendin gehad. zielig klote baantje en overal om me heen gaat het om sex en geld. Ik weet best dat elke vrouw boven de 13 uitgehold is en gozers afhankelijk zijn van hun ouders tot hun 40 ste. Word Wakker! er is geen hoop, dit is de era waar mensen laten zien dat ze alleen kunnen overleven als de tv hun leidt en ze altijd continu hun zin hebben. Wil je een kutleven? blijf dan zielig doen, want jullie willen niet weten wat een echte hel is. Als ik dood ben is iedereen gelukkig omdat hun leugens over mij dan niet meer tegengesproken worden. Ik gebruik geen drugs en werk hard toch ben ik alleen en wil niemand mij. Dat is een kutleven, jullie ouders zullen echt wel van jullie houden als jullie je niet zo aanstellen over alles.
Datum:
11-09-2010
Naam:
Geoff
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

ik wil wel maar het lukt me niet

probeer al 12 jaar me best te doen altyd heb ik peg en zit alles tegen wrm vraag ik me af ... vrienden die je naaien famielie die je kaal plut en familie die aleen komen die wat nodig hebben
bedrijven die je gebruiken je bent maar een nummertje en bedrijven die je gvd ziekelijk behandelend met hun fouten en door hun gemaakt foute het is een zieken werel waar we in leven en eenigste wat ik wil is rust ... ik heb nog al in 6 jaar dit gevoel en 6 jaar dat ik al nauwlijks slaap ik heb het gevoel dat ik voor niks leef en word geleefd inplaatz dat ik vry ben voel me gevange op een naare plek zonder uitweg
Datum:
11-09-2010
Naam:
michael
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

Wat is gelukkig zijn?

Ik weet niet hoe t is om gelukkig te zijn, ken wel gelukkige momenten. Door mijn toestand kan ik niet meer werken. Kan er niet meer tegen hoe mensen met mekaar omgaan. Mensen zien niet meer t goede in de ander of zeggen eerlijk waar je aan moet werken. Heb nu een vriend waar ik ontiegelijk veel van hou....zou niet meer zonder m kunnen. Hij is de eerste sinds 3 jaar, waar ik echt gevoelens voor heb, waarbij ik tot rust kom. Toch blijf ik regelmatig nadenken over zelfmoord. Ik kan er niets aan doen. Het begint zodra ik erachter kom dat bepaalde mensen me niet moeten. Of ze hebben me verwijderd van hyves, of ze antwoorden overal op, behalve op berichten van mij......Ik voel me niet geliefd...alles waar ik van hou wordt van me afgepakt.... Ik blijf knokken, maar weet niet hoe lang ik t nog vol kan houden. Voor R en mn honden blijf ik wel knokken. Hoop dat ik t volhou.

Vaker ben ik jaloers op anderen.... was ik maar niet hypersensitief, was ik maar niet zo onhandig met mensen, was ik maar....

Ooit ben ik bij mn grote broeren voel ik geen pijn en verdriet meer.
Datum:
11-09-2010
Naam:
Een vechter, maar voor hoe lang nog?
Leeftijd:
30
Provincie:
Limburg

Pechvogel

Hoi lotgenoten,

Ik wil hier graag mijn verhaal kwijt.
Ik werd als klein kind altijd gepest. Ik heb op jonge leeftijd al geleerd dat ik tot de loser-categorie hoor.
Met mijn broers heb ik nooit echt een band gehad. De ene lijdt aan schizofrenie en heeft met zijn gedragsproblemen heel veel ellende in ons gezin bezorgd. Hij heeft me ook aangerand toen ik een tiener was. Die ervaring heeft mij getekend voor het leven. Sindsdien ben ik eigenlijk de hoop gaan opgeven in mijn leven. Ik ben het zat om alsmaar sterk te moeten zijn en te geloven in het positieve. Mijn andere broer heeft 10 jaar geleden een zelfmoordpoging gedaan. Mijn ouders hebben hem op tijd gered. Daarna is hij getrouwd met een vroue die doet alsof ze heel aardig is, maar eigenlijk op ons neerkijkt. Mijn broer kijkt ook op ons neer. Ik vind hem ondankbaar, want zonder mijn ouders zou hij er niet eens zijn. Ik heb het contact met mijn broers verbroken. Ik zie steeds meer om me heen dat anderen van mijn leeftijd iets van hun leven maken, maar ik kan het niet. Ik heb geen kracht. Mijn kracht en mijn zin in het leven begint op te raken. Ik krijg steeds meer woede aanvallen en ik begin het af te reageren op de mensen om mij heen. En zo raak ik steeds meer mensen kwijt in mijn leven. Alles is een puinhoop, omdat ik het verleden maar niet kan vergeven en vergeten. Ik snap het niet... mijn broer gelooft niet in god en hij heeft alles wat hij wenst. ik bid al mijn leven lang en mijn wensen lijken steeds verder weg te zijn. ik voel me echt heel erg shit en ik heb niemand om mee te praten. ik kan me niet uiten en daarom begin ik steds vaker agressief te worden. ik sla op de deuren en ik schreeuw en scheld heel veel. Ik ben de ergste versie van mezelf geworden en de persoon die ik nu ben staat ver weg van de persoon die ik had kunnen zijn. Ik ben een loser.
Datum:
10-09-2010
Naam:
Loser
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.