Levensverhalen (pagina 606)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben moe

al vanaf kleinmeisje ben ik geestelijk en lichamelijk misbruik en gebruikt.ook secueel door familie,en daarna uitgekots.Op mijn 15e deed ik mijn eerste zelfmoordpoging,Ben al 13 jaar in behandeling maar het help niet.Heb 3 jaar geleden veel slaappillen ingenomen maar werd helaas na2 dagen wakker.Ik ben moe.
Datum:
14-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

--

ik was een echte populaire jongen, maar op een gegeven moment reed ik met me fiets tegen de verkeerde persoon aan waardoor er bedreigingen naar me zijn gestuurd en mijn hele buurt is tegen me en ziet me graag dood, misschien is het ook beter... als ik dood ga, ik bedoel wie zou me nou missen..
Datum:
14-10-2010
Naam:
justin
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

NOG 1 KANS

Hoi,ben Denny 36 jaar,en had maandag besloten om afscheid te nemen van mijn wereldje,ik had met mijn huidige vrouw alles doorgenomen,wat ze kon vertellen tegen mijn dochters van 5 en 8,mijn ouders,vrienden..onze en mijn favoriete nummers gedraaid voor mijn begrafenis,daarna vertrokken en liet mijn partner mee luisteren via de telefoon,dat de trein eraan kwam en moment van gaan was daar,maar mijn hoofd wilde maar mijn benen verstijfde,de trein passeerde,rillend en verbijsterd wat ik bijna had gedaan,reed ik naar ons huis maar mijn liefde van mijn leven was uiteraard vertrokken....spijt spijt voor al het verdriet wat ik haar heb aangedaan,ben ik naar flink aarzelen hulp gaan zoeken,rond 1 uur in de nacht de hulplijn gebeld,maar het rare was steeds in gesprek,maar die zei bel morgen de dokter en die verwees me naar de acute dienst maar daar heb je wachttijd van 4 a 6 weken,en in die tijd zit ik alleen thuis,klaar om terug te komen in deze wereld..ik weet dat het me gaat lukken,mijn vrouw kiest toch partij voor mij,maar ook zij moet dit verwerken,zoals ik me nu voel,mis ik haar ze is tijdelijk ergens anders alles op een rijtje aan het zetten.maar ze hoopt dat ik en wij ook eruit komen en ik moet haar de tijd geven,maar ik mis haar zij gaf me de vreugde weer terug in mijn leven,en raak ik dit nu weer kwijt hopelijk niet,maar dat ligt aan mij.iedereen mijn familie,werk,vrienden en ex vrouw zijn op de hoogte.ze wensen me sterkte ik heb een weg tegaan,met ook mijn woede uitbarstingen,niet luisteren naar andermans gevoelens en deze gedachte van zelfdoding.dus dat moet uit mijn koppie..als dat weer goed is kan ik er zijn voor mijn vrouw en kids en hun een alle liefde en geluk geven die ook in mij zit.
hoop doet echt leven,mijn vrouw en omgeving staan achter mij,ook al heeft ze het nu zelf moeilijk,ik zie dit als nog 1 kans...
Datum:
14-10-2010
Naam:
Denny
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

veel verdriet

Ik heb vier jaar geleden een schoondochter erbij die mijn hele gezinnetje uit elkaar heeft getrokken door manipuleren van mensen waar zij als er een prijs voor te winnen is de beker vast en zeker wint. Mijn twee zoons komen bijna niet meer thuis en erover praten gaat niet want mijn man en ik krijgen alleen maar verwijten. Mijn moeder van negentig en broers en zussen begrijpen er ook niets van want die hebben het van dichtbij meegemaakt dat we alles voor ze over hebben gehad. Ze zijn nu 30 en 32 jaar. Ik huil mezelf zeker twee keer in de week in slaap, na eerst een heel jaar te hebben gehuild. Dat is nu al weer twee jaar. Onze enigste kleinkind mag niet met ons een wandelingetje maken of een keer bij ons slapen wel bij de ouders van mijn schoondochter want zegt deze moeder ik laat me gewoon zo af en toe uitkafferen want anders zie ik mijn kleinkind ook niet meer, dit alles en nog andere dingen uit het verleden doet mijn al een hele tijd doen denken aan zelfmoord, wat heb ik nog denk ik dan. Ik zoek alles uit om als het zover moet komen ik dan weet wat ik kan doen. Hoe kan het dat ik zo word behandeld door mijn eigen jongens. En er zit natuurlijk veel meer verdriet in me. Van vroeger, het maakt mij niet uit of het gepubliceerd word ik moest het gewoon even op schrijven.
Datum:
14-10-2010
Naam:
kim
Leeftijd:
58
Provincie:
België

leven

het leven is zwaar heb een depresie achter de rug maar er blijft altijd dat gevoel naar rust ..doe nu een training vers , hoe ik met emoties moet omgaan hoop dat het me lukt en niet meer aan nare dingen denk
Datum:
14-10-2010
Naam:
loes
Leeftijd:
42
Provincie:
Friesland

Teveel negativiteit

Sinds klein ben ik al 10 jaar mishandeld door mijn eigen vader. Nooit heb ik erover kunnen praten. Nu is hij dan wel in de hemel maar kan het niet verwerken.
Goed of fout het blijft mijn vader. Dat begrijp ik ook wel. Na al deze jaren heb ik geen goede band meer met mijn moeder.
ze zit met zichzelf ook vaak in de knoop.
En ze heeft teveel stress. en dat mag ze niet van de dokter.! ze zegt dat de stress door mij komt!. 24 uur per dag krijg ik alleen maar negativiteit om me heen te horen. van haar. en op college gaat het ook niet al te best. want heb de verkeerde richting gekozen. kom vaak niet opdagen op school. omdat ik die motivatie niet hebt. en elke keer blijft het zich herhalen. en ik word er gek van.
ik heb het geprobeerd en er beste van te maken. maar er komt steeds negativiteit naar mijn hoofd door mijn ouders!. en daar wil je echt niet mee leven.
Dit laat mij denken om beter dood te gaan.
Mijn ma had hetzelf gezegd dat ze mij liever dood wilt zien dan levend, dan had ze minder stress in haar hoofd en kan ze een leuke relaxte leven leiden.
Datum:
14-10-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Pijn

Ik heb nu al 3 zelfmoordpogingen gedaan, maar steeds gefaald. Ik kan echt niet meer tegen de pijn van alles, ik wil mezelf van kant maken... Kan alsjeblieft iemand mij helpen door mij te zeggen hoe ik terug kan 'genezen' van alle depresies en pijn!?
Datum:
14-10-2010
Naam:
Sammy
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

gino

gino,, wat een mooi..en heel hartbrekend ,ontroerend verhaal
je bent een bijzonder mens en wat je ook doet,,verlies je gloof niet,,dat sterkt je juist,,ook je geloof in je zelf ,,zonder bijbedoelingen kan ik je vertellen,, ik wou dat ik ooit zo'n standvastige man als jou hand ontmoed,,verslies dat niet dat is jou gegeven kracht bewonderingswaardig
Datum:
14-10-2010
Naam:
marika
Leeftijd:
43
Provincie:
Friesland

voor geen titel uit utrecht

meiss,,ik ken dat presies,, hij heeft alle macht,,over je hart ,,maakt je blij,,maar ook diep ongelukkig,,ik heb dat 10 jaar volgehouden,,je wilt m'n litekens niet zien,lichaamlijk en geestlijk..ik dachtook dat t tog niet erger kon,,,nou,,wel dus! en ik weet dat je vaak vcan 'm houd,,nog vaker denkt dat je 'm nodig hebt,,en zonder hem helemaal niets meer bent,, maar dat is niet waar lieverd,,echt! ik weet dat t niet hoort,, maar ik geef je m'n mail,,in de hoop dat verder niemand hier 'm misbruikt,,,,,vertrouwen is hier alles
Datum:
14-10-2010
Naam:
maike
Leeftijd:
36
Provincie:
Friesland

hey meestal jonge lotgenootjes

ik ben mar,, 43 jaar oud, en nu verwacht ik wel een klein applausje,want ik ben best trots dat ik t zo lang al vol hou.
okkee ook omdat ik toen ik jong was best knullige pogingen deed,,maar tog,,zeker later wel erg m'n best gedaan..met de bijbehorende schade..wil jullie niet op ideen brengen die je zelf niet kan verzinnen,,maar ,,nierschade wil je niet,,maakt leven alleen maar nog moeilijker! maargoed ik was dus vanaf een jaar of 8..9,,al ''zeker'dat ,,zoals ik t noem,,'deze ronde over wou slaan'',niet dat ik toen,of nu echt in zoiets geloof,,maar een diep donker gevoel van binnen heeft me nooit meer los gelaten,,ik heb hele klote tijden gehad,maar ook opmerkenlijke successen,ben zelfs met m'n eerste man,van een uitkering,,in 10 jaar tot millionair geworden(zelf weten of je t geloofd).ben ook in minder dan 10 jaar tot bijstand en schulden gekomen(ja dat geloof je wel he?) maar in al die tijd heb ik me niet anders gevoeld,,altijd minderwaardig,,met kleine zelf overschattings buitjes,,heb me de tyfus gewerkt voor m'n eerste man,,want ik kon wat,,meubels opknappen,,en hij liet me rustig 14 uur per dag werken,,voor een kus en een complimentje tot ie me niet meer nodig had,,,toen kreeg ik een ander,,die graag m'n centjes op wou maken
geen kus geen komplimentjes,,maar ook geen slaag meer dus ik dacht dat t goed was,,hum,tja toen was alles op,,en hij dus ook..lang verhaal kort ik ben nu dus 43,, ,,ga je niet vertellen hoevaak ik eruit heb geprobeert te stappen,,en zeker niet hoe vaak ik er aan denk..ik heb een klein verouderd huurhuisje,,geen kinderen en bijstand,,en waarom? omdat ik niet optijd aan m'n problemen heb gewerkt!! hoe ouder je wordt hoe moeilijker t is,,dus gvd asjullieblieft jonge ikkes probeer nu er aan te werken,,doe t voor mij,,om niet te worden als ik??
Datum:
14-10-2010
Naam:
maike
Leeftijd:
34
Provincie:
Friesland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.