Levensverhalen (pagina 538)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

liefde

hallo ik heb al een relatie van 7 jaar met mijn vriend en hebben samen een prachtige zoon
onlangs ben ik gewoon vriendschappelijke berichten beginne sturen met de beste vriend van mijn vriend dat ook de vriend is van de ex van mijn vriend
maar blijkt dat die ook gevoelens heeft voor mij
met de tijd zijn die gevoelens bij mij ook beginne groeien
nu onlangs heeft de vriendin van die gast 1 bericht gevonden van mij en is het blijkbaar niet goed bekomen heb natuurlijk heel veel schuld gevoel tegenover zijn vriendin maar ondertussen wil hij ook nog door doen met mij maar doe het ook pijn van dat we ons een tijd niet meer gaan horen

heb in verlede ook al veel problemen gat met mijn moeder een zoon van 9 jaar dat ik niet meer zie en vandaag nog en al 1 jaar lang als het niet langer is zie ik het echt niet meer zitten

alles steekt tegen

ik probeer mij sterk te houden voor mijn zoontje van 2 jaar maar heb zodanig veel rond mijn hoofd en dan het verboden liefde
Datum:
15-02-2011
Naam:
ness
Leeftijd:
24
Provincie:
België

down

ik voel me verschrikkelijk, ik word gek thuis op school overal. ik heb medelijden met mezelf en anderen, ik durf geen zelfmoord te plegen al wou ik soms wel dat ik dood was, iedereen haat me, ik wou dat iemand medelijden met me had, alleen durf ik mezelf niet te snijden, ik wou dat ik in het ziekenhuis lag en dat mensen medelijden met me hebben en me eindelijk zouden zien, ik heb nog zo veel te doen in mijn levne alleen lukt het allemaal niet meer,, ik kan beter dood zijn alleen durf ik mijn ouders de pijn niet aan te doen, ik hou van mijn ouders ik hou echt heel veel van ze alleen ik hou niet vanmezelf, ik haat mezelf ik wil mezelf echt snijden, ik ben niet bang voor bloed en pijn (alleen voor overgeven) ik ben elke avond misselijk en ik hoop dat als ik ooit in de hemel kom ik nooit meer misselijk word. dat slaat eigenlijk nergends op, maar niemand begrijpt mij, ik huil elke avond en ik wou dat ik iemand had om mee te praten, ik ben verschrikkelijk bang dat als mijn ouders dood gaan of iemand anders ik kan mezelf niet redden, ik haat school. ik haat buikpijn
ik ben bang voor de toekoms maar ik durg gewoon niet dood te gaan. het enige wat ik wil is met iemand praten echt praten en niet iemand die me niet sirieus neemt maar iemand die luister me tips geeft niet boos word. ik voel me zo alleen en zo down. en nu heb ik ook al ruzie met me vader, en toen hoorde ik hem zeggen dat hij me niet meer wil. mijn moeder roept me om te eten maar ik durf niet, en ik ben bang dat mijn vader straks komt en heel boos word. mijn ouders begrijpen me niet, ze nemen me niet sirieus, ik zit nu ook al bij een stom gebeuren die me helpt met zelfverzekertheid en voor de klas staan contact leggen en dat soort onzin waarschijnlijk als ik vertel dat ik me zo down voel gaan ze het daarmee vergelijken dat wil ik niet ze snappen me niet. ik wil niet dood maar ergends tog weer wel, ik kan wel lol maken maar alleen voel ik me verschrikkelijk, met ruzie voor ik me verschrikkelijk bijna elke avond voel ik me verschrikkelijk en miss klinkt het kinderachtig maar ik haar huiswerk en ik kan het allemaal neit meer aan.

en ik wil alleen maar met iemand praten en aaandacht krijgen.
groetjes.
Datum:
13-02-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

ik wil dood

hoi mensen ik heb echt zooon klote leven gehad ouders dood enzoo (moeder ook door zelfmoord) en stond op punt zelfmoord teplegen toen ik me vriendin ontmoeten ik was weeer helemaaal blij en gelukkig met me leven maarjah sinds 1 maand alleenmaal weer gezeik met der
lijkt alsof ze niet vn me houdt en ze heeft laaste tijd geen tijd meer voor mij dus jah ik gaf me leven een laaste kans maar werkt niet meer ik ben niet gemaakt om te leven
Datum:
13-02-2011
Naam:
B J
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

herboren

Hallo,

Ik heb tot nu toe een leven van misdaad geleid. Heb vaak vast gezeten, mijn misdaden waren niet alleen voor geld maar ook voor respect. Ziekelijk zinloos geweld en diefstallen inbraken en berovingen leidde mijn leven. Nu ben ik 19 jaar en heb ik meerdere malen vastgezeten. Ik vond dit niet kunnen natuurlijk en ben gestopt met alle verkeerde dingen die ik uithaalde. Maar makkelijker gezegd dan gedaan, de woede en agressie die in mij zit zijn moeilijk over te geven. Dus ik val af en toe terug, ook word de woede steeds meer op mijzelf gericht en raak ik steeds verder in mijn eigen psychose.


Nu kwam ik dus op het idee mijzelf van kant te maken, dat sprak me niet zo aan. Maar een bijna doodservaring lijkt me wel prima. Even het moment van ultieme rust bereiken, je eigen toekomst en verleden in het heden zien alles tegelijk. Natuurlijk is dat riskant maar ik ga het wel een kansje geven. Mijn polsen heb ik besloten door te snijden ik ga wel van te voren de ambulance bellen zodat de kans dat het fout gaat wat kleiner word.

Even jullie mening peilen?
Mij lijkt het wel wat inieval

gr X
Datum:
13-02-2011
Naam:
X
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Vervolg op 8 februari, plus waarschuwing tegen slaapmedicatie

Wanneer je je hele gedachteleven en fantasiewereld al bijna zes jaar lang ophangt aan één persoon van wie je ooit negen lessen hebt mogen genieten, je grote idool, en die bijzondere man sterft veel te vroeg, stort je als een kaartenhuis in.
Hij had alles, wat aan mij ontbrak: hij kon het leven met gemak aan, bezat een onuitroeibaar optimisme, een ijzeren discipline en tomeloze energie, legde gemakkelijk contacten door zijn geestigheid en ongedwongenheid, wist vele mensen te inspireren met zijn buitengewone intellect en eruditie.

Op een vreemde manier zijn de afgelopen maanden niet alleen Eros en Thanatos, maar ook dood, doodsangst, rouw, doodsverlangen en suïcidaliteit opnieuw samengekomen. Het lukt me nauwelijks mezelf in de hand te houden.
Naar zijn begrafenis kan ik niet gaan, want mijn grote emoties - die ik beslist niet zou kunnen verbergen - zouden volkomen ongepast zijn in een gezelschap van mensen die een aanzienlijk grotere rol in zijn leven hebben gespeeld en veel nader tot hem stonden dan ik.

Naar is dat ik altijd met het idee zal moeten blijven rondlopen dat hij mij iets kwalijk nam. En niet alleen hij, ook sommige mensen om hem heen. Dat hij mijn gedrag verwerpelijk vond, min. Eén gesprek was misschien genoeg geweest om meer duidelijk te maken, maar die gelegenheid is er nooit geweest en de kansen om hem wel te spreken heb ik voorbij laten gaan uit diepe angst voor afwijzing.

De laatste zes jaar hebben er bij mij ingehakt. Waarom heb ik vaker een poging gedaan mezelf van het leven te beroven? Omdat me dikwijls de paniek beving dat ik niet meer opgewassen was tegen mijn eigen zelfhaat, tegen de voortdurende afwijzing van anderen en tegen de nare onrechtvaardigheid in deze wereld. Telkens heb ik me weer hernomen en heb opnieuw oprecht geprobeerd er ‘iets van te maken’.
Lukt dat nu weer? Zonder me te kunnen vastklampen aan mijn gedachten aan hem?

Natuurlijk heb ik me afgevraagd hoe het mogelijk is dat je op bepaalde momenten tot een impulsieve destructieve daad komt en op andere momenten heel verdrietig en wanhopig kunt zijn, zonder suïcidaliteit.
Ik heb ontdekt dat alle keren dat het fout bij mij is gegaan er slaapmedicatie bij betrokken was. In de bijsluiter van verschillende ‘pammetjes’ (Temazepam, lorazepam, enzovoort, de benzodiazepines) staat als mogelijke bijwerkingen: depressie, verwardheid, afvlakking van het gevoel. Bij onthouding, dus de volgende dag als de tablet is uitgewerkt, kan er een tegenreactie optreden in de vorm van paniek, onrust en zelfs zinsbegoochelingen. Bovendien is er een wisselwerking met alcohol en bepaalde antipsychotica (die ik ook helaas moet gebruiken) en ook met nog veel meer psychofarmaca trouwens.
Verder kunnen medicijnen op verschillende mensen een heel andere uitwerking hebben, artsen zijn vaak ook niet in staat dat in te schatten (denk aan recente gevallen van moord en zelfmoord ten gevolge van het gebruik van bepaalde moderne antidepressiva).

Ik schrijf dit allemaal op omdat ik hier anderen voor wil waarschuwen. Ben je wanhopig, denk je veel aan suïcide, gebruik dan liever geen slaapmedicatie (zeker niet in combinatie met alcohol en psychofarmaca). Een weekje slaappillengebruik zou net voldoende kunnen zijn om je over de streep te trekken een suïcidepoging te doen.
Slaappillen verstoren de REM-slaap. Wat dit na enige nachten gebruik precies met je doet, weet niemand. Ik heb bij verschillende artsen al aangedrongen om hier degelijk onderzoek naar te doen.
Uiteraard moet je zorgen voor voldoende nachtrust. Als je nachten niet slaapt, kan dat ook fataal zijn. Maar de zogenaamde ‘pammetjes’ bieden geen oplossing.
Ik zou wel eens willen weten bij hoeveel zelfmoorden per jaar er sprake was van een interactie met slaapmiddelengebruik.
Of het allemaal klopt wat ik hier opschrijf, zal de komende maanden duidelijk worden. Inmiddels gebruik ik al anderhalf jaar geen slaapmedicatie meer, omdat ik het niet vertrouw. Als ik nu standhoud, ondanks alle ellende die de afgelopen periode op me af is gekomen, dan weet ik dat de slaappillen de fatale q-factor vormen.
Datum:
13-02-2011
Naam:
Sara
Leeftijd:
40
Provincie:
Gelderland

Kan het niet meer aan

Het begon allemaal zo mooi,ik ging uit met mijn vriendin enz...
Toen kwamen we op een idee van stelen...
Maar op een dag werden we ontdekt.
Haar ouders waren zo boos,mijn ouders ook.
Vanaf toen haatte ik polities.
De vader van mijn vriendin zoekt alleen maar meer problemen.
Hij zei dat als de Directrice van ons school het weet,gaat hij alles analyseren en alles grondig uitzoeken met een detector en meer...(hij was vroeger een politieman)
Uiteindelijk zal hij toch te weten komen dat het niet onze eerste keer is.
Ik heb nu al 1ster op mijn password voor diefstal.
De directrice gaat natuurlijk een briefje of telefoontje krijgen van het politie bureau...
Als de polities weten dat wij het meerdere keren hebben gedaan,zal het ons bezuren.Natuurlijk gaan wij dan naar een kindergevangenis.
Ik ga zoiezo geen goede beroep krijgen.
Om dit allemaal op te lossen is er maar 1 oplossing ! Zelfmmord!
Vandaag zal ik nog springlevend zijn...
Maar morgen,na school ga ik naar de "hemel" of "de hell"
Datum:
13-02-2011
Naam:
Vertel ik niet
Leeftijd:
13
Provincie:
België

hoop

God lieve mensen, god...
vergeet hem niet in je leven op te nemen!
God heeft jou het leven gegeven hier op aard!
Geniet ervan en bedenk jezelf dat iedereen liefde nodig heeft! Iedereen om je heen !
ook jij!! Bid ' s nachts voor je gaat slapen een paar minuutjes tot god en vraag hem je kracht te geven. HIJ zal aan je denken!
HIJ zal je kracht geven, moed,hoop en liefde! Je zal de kracht in je lichaam voelen stromen en beseffen dat het leven heel veel dingen bevat dat goddelijk heerlijk is.
Wat denken we van de heerlijke zonnestralen op je gezicht, wat denk je van het lachje van een baby. Wat denk je als je naar je partner kijkt en je ziet gewoon de liefde die ze voor je hebben, wat denk je als je naar je familie kijkt die om jou geven en die het vreselijk zouden vinden om je te moeten missen.
GENIET van het leven, hoeveel problemen je ook hebt! Het zal over gaan! God zal je helpen! Hij heeft je het leven gegeven en hij zal je pas nemen als hij het de tijd ervoor vind. Wees rustig en leef je leven zo goed als je kan! Behandel de wereld zoals jijzelf behandeld zou willen worden en als mensen jou slecht behandelen, ga dan niet hetzelfde doen , maar laat ze dan zien hoe het wel moet! dat is pas echt liefde en kracht in je lichaam en geest!
JIJ kan het !! Jij bent het waard, want God heeft jou hier op aarde het leven geschonken. Wees hem hier dankbaar voor en geniet van je leven zoveel als je kan!!!
Je bent een goed mens en jij verdient het om hier tussen ons te leven!


LEEF JE LEVEN EN GENIET TEN TOP!!!
OOK JIJ BENT HET WAARD!!!!!
GOD ZEGEN JE EN DAT JE EEN HEERLIJK LEVEN MAG LIJDEN HIER OP AARD(L)!!!

X Christina
Datum:
12-02-2011
Naam:
christina
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

wat te doen

Hoi. het begon allemaal toen ik vijf jaar was. toen begonnen mijn problemen. ik werd toen al geconfroteerd met de thuissituatie van mijn beste vriendin. we trokken ons altijd op aan elkaar. op mijn twaalf jaar verloor ik mijn vriendje in een ongeval. nog geen maand later ook een goede vriend van me. ik kon er amper over praten maar besloot toch hulp te zoeken, ik ging echt kapot. toen ben ik met CLB gaan praten op school en uiteindelijk naar psychologe. in het begin hielp het wel een beetje mar na een tijd niet meer. ik ging er onderdoor, en dat gevoel werd enkel erger toen mijn beste vriendin zelfmoord pleegde. na 8 jaar een steun te zijn voor elkaar stondik er helemaal alleen voor . en weer ging ik achteruit. mijn polsen lagen altijd open, vanaf de wonde genazen kwamen er nieuwe in de plaats. ik zocht weer hulpbij CLB en psychologe en werd uiteindelijk ook naar de huisarts gestuurd. de gesprekken hielpen na een tijd nietmeer. ik werd opgenomen in psychiatrie waar ik een maand gezeten heb. daarna ging het weer beter met me. maar vanaf ik thuiswas, ging het weer achteruit. in maart deed ik een zelfmoordpoging door een overdosis aan slaappillen. helaas waren ze er op tijd bij. weer twee maanden in psychiatrie. maar ik vond het niet erg, ik voelde me er thuis,. de vertrouwde verpleging, het irriterende geluid van de telefoon. alles. ik voelde me er op mijn gemak. maar ze konden me niet eeuwig houden. dus mogt ik weer naar huis. nu , een jaar later wil ik terug zelfmoord plegen maar dan via het oversnijden van mijn polsen. ik wil het doodgraag doen en heb zelfs al een datum. maar ikheb schrik voor ding : dat ik pijn zal hebben..
Datum:
11-02-2011
Naam:
Ilona
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Van negatief naar positief. Maar de vraag is:

Mijn gevoel uit ik door middel van een gedicht.
De rijm is moeilijk te vinden, maar het is AB-AB.

"Kan jij voelen wat ik voel?

Stel je voor:
‘Je bent een meisje dat gelukkig ter wereld is gebracht.
Met een moeder, een vader en een zus. Daar komt het door.
Je weet het nog niet, maar er staan heel wat verrassingen in de wacht.

Als je drie bent komt nummer één.
Je ouders gaan scheiden.
Je vader gaat weg, maar je weet niet waar heen.
Iedereen probeert elkaar te vermijden.

Je bent te klein om het te begrijpen, maar groot genoeg om het te voelen.
Dat gevoel is vreselijk.
Dat is waar scheidingen vaak op doelen.
Scheidingen zijn eigenlijk onwezenlijk.

Je bent inmiddels zes en nog steeds depressief.
Maar voor jou is dat normaal.
Depressief is normaal en goed en niet negatief.
Toch mis je iets, je voelt je kaal.

Dat gelukkige gevoel is wat je mist.
En daarom moet je elke week naar de psychiater.
“Die gelukkigheid is niet weg, maar ligt ergens ver weg opgeborgen in je hart, in een kist.
Dat verdwenen gevoel is geen flater.

Jij kan er niks aan doen dat het zo ver weg ligt.” Is wat je te horen krijgt.
Dus je gaat op zoek naar dat gevoel.
Daar ver weg in een donker hoekje in je hart, maar de moedeloosheid stijgt.
Die zoektocht is nu je doel.

Maar na vijf jaar je doel niet bereikt te hebben denk je dat je dat gevoel niet kende.
Je concludeert dat dat gevoel voor jou niet is weggelegd.
Je leeft een jaar in wanhoop, verdriet en ellende.
Tot voor jou het besluit is vastgelegd.

Maar je ziet nog één laatste kans; je vervuld je levensdroom en zet daarmee je laatste hulpmiddel in.
Je koopt een hond en staat voor het eerst echt positief in het leven.
Voor jou heeft het leven nu weer zin.
Je voelt je stralend en wilt niks meer opgeven.

Maar na een paar maanden overvallen alle negatieve gevoelens je weer.
Je zit op het randje van de dood.
“Ik ben te jong! Ik ben dertien.” Denk je keer op keer.
Je voelt je net een lekke boot.

Je krijgt alles; liefde; spullen; waar je om vraagt,
Maar alles ontglipt je weer te vlug.
Je bezwijkt onder wat je draagt.
Je zinkt naar de bodem van de put. En ziet voor je die brug.

Die brug waar je op staat te wankelen tussen de dood en het leven.
Je weet wat je kiezen moet.
En je wilt alles nu opgeven.’

Kan jij voelen wat ik voel?"

Ik schreef dit gedicht om mijn gevoel te uiten. om het binnenste uit me te halen. Wie weet brengt het u op ideeen. Misschien kan iemand mij helpen.

Maar om naar positief te gaan moet je deze lezen.


"GEEF NOOIT OP

Hoop doet leven,
Moedeloosheid niet.
Je moet nooit opgeven,
Al heb je verdriet.

Angst is een vijand,
Die je moet overwinnen.
En krijgt angst toch de overhand,
Dan kan je morgen weer opnieuw beginnen.

Een huilbui, op z’n tijd,
Is zeker niet slecht.
Maar ben je alles weer kwijt,
Houd dan je hoofd weer recht.

Soms zit alles je tegen
En lijkt iedereen tegen je te zijn,
Maar heus, ook na tijd van regen,
Komt altijd weer zonneschijn.

Denk niet te negatief over het leven,
Want ondanks de narigheden,
Heeft het ook veel goeds te geven.
Kijk vooruit, en niet naar je verleden.

Maar:

Waar je ook naar verlangt,
Je zult eerst moeten geven
Alvorens je iets ontvangt.
Zo is nu eenmaal het leven…"
Datum:
11-02-2011
Naam:
Rebecca
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

GewoonNIETdoen

Mensen ik heb deze gedachten ook gehad ik wou het zelf ook doen.. Maar nee als je het kan zien heb ik het niet gedaan.. Mijn juffrouw van de basisschool heeft het erover gehad met mijn ouders. Zoals ik het zei het zijn GEDACHTEN, mensen die dit denken te doen.. zijn zwak (niet beledigend bedoeld) daarmee bedoel ik : Je hebt bijvoorbeeld nooit tijd voor jezelf, of je laat je snel beïnvloeden.. Doe dit gewoon niet. DENK ERAAN HET ZIJN GEDACHTEN DIE OVER GAAN GELOOF ME ZE ZULLEN OVER GAAN HEEL VEEL MENSEN HEBBEN DIT GEHAD EN ALS JE KAN ZIEN ZE ZIJN ER NOG ! DOOR ERVOOR TE VECHTEN.
Datum:
10-02-2011
Naam:
GewoonNIETdoen
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.