Levensverhalen (pagina 394)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik weet het niet meer.

Hoi,

Ik ben een meisje van 15 en ik weet niet meer wat ik wil of moet doen. Sinds twee jaar is mijn hele leven een grote chaos, door niks, het kwam zomaar en is nooit meer weggaan. Ik heb hele domme dingen gedaan om te pijn te vergeten, maar het heeft het erger gemaakt. Zelfmoord zit nu gelukkig alleen nog maar in m'n gedachtes. IK heb het geprobeerd, ik heb geprobeerd om weer beter te worden, maar door een ongeluk ben ik weer af bij het begin. Dus nu op dit moment weet ik niet meer wat ik moet doen om me uberhaupt weer vrolijk te voelen. Ik moest dit gewoon kwijt..
Datum:
18-05-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

mijn vrouw

mijn vrouw is net overleden aan kanker ik wil niet leven zonder haar!
Datum:
18-05-2012
Naam:
jan
Leeftijd:
55
Provincie:
België

Een goede vriend denkt aan zelfmoord help!

Een goede vriend van mij vertelde me net dat hij een einde aan zijn leven wilde maken omdat het gedaan is met zijn vriendin. Hij heeft al veel stukgelopen relaties gehad en is er altijd depressief van, met zijn ouder heeft hij ook niet zo'n goede band en op school is het de laatste tijd niet meer leuk zegt hij. Hij wil zichzelf iets aan doen zodat hij kan doen wat zijn vriendin zei 'Haar met rust laten" hij ziet dit als enige oplossing . Wat kan ik doen om hem te overtuige om zichzelf niets aan te doen??

mvg
Annelies
Datum:
18-05-2012
Naam:
Annelies
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Elke dag weer

Ik ben een meisje van bijna 16. Elke dag weer scheld me vader me uit, soms slaat hij me daarbij. Ik durf het zelf tegen niemand te zeggen en ook niemand weet het. Sommige weten wel dat het thuis niet lekker loopt maar dat is dan ook alles.
Op school gaat het ook steeds slechter en als het zo door gaat ga ik niet over.
Alles en bijna iedereen is op het moment tegen me gekeerd.
De enige reden waarom ik nog leef is om me echte vrienden nog gelukkig te maken. Maar wat nou als die er straks niet meer zijn of me ook in de steek laten? Dan heeft het al helemaal geen zin meer om te leven.
Datum:
17-05-2012
Naam:
Dees
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik heb het gehad

het leven is oneindige waanzin
ik heb het gehad met de mensen die elke dag vroeg opstaan in de trein of auto stappen en zichzelf doodwerken totdat ze blij zijn dat ze naar huis kunnen gaan om het journaal te kijken en dan dit gebeuren weer te herhalen. als ze zichzelf eens goed willen doen kopen deze nietwetende zielen nieuwe schoenen om weer lekker aandacht krijgen van hun collegas om weer op te vrolijken

ik heb het gehad
Datum:
17-05-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

geen 1 vriendin

hey,

ik durf nooit contact met iemand te zoeken.
Had iemand dit probleem al maar aangepakt
in het lager, ik sloot me toen al af van anderen, in de kleuterschool deed ik kinderen pijn, weet niet waarom maar ik wou het nooit toegeven aan mijn mama. Mijn mama vind me zielig, zegt dak beter naar mijn zus zou kijken als het om sociaal contact gaat, en als ik eens boos word zegt ze: 'als je zo doet, begrijp ik dat je nooit vrienden zal hebben, denk eens na over je gedrag'. Dat helpt mij alleen maar dieper in de put! Ondertussen zit ik al in het middelbaar. Ik dacht, nieuwe start, nieuw leven, nieuwe kans op vrienden te maken. Aangezien ik hier geen ervaring mee had, verviel ik weer in mn oude gewoontes, mijn klas begon groepjes te vormen, te roddelen over mij, als ik contact zocht kreeg ik te horen 'Wa doe hie hier?' (wat doe jij hier?) Uiteindelijk vond ik 2 'vriendinnen' in een andere klas, na 1 moeilijk jaar kwamen ze naar mij met de boodschap 'we moeten je niet meer hebben', dat was een serieuze dip in mn zelfvertrouwen. Toen de ene vriendin na het 2de middelbaar wegging (andere richting) zaten we daar nog met 2.We praten wel met elkaar, maar ik voel dat het niet echt klikt we hebben meestal een andere mening en niemand in mn klas lijkt geïnteresseerd in mij. Ik ben een paar keer op kamp geweest, 1ste x veel vrienden, maar andere keren was er altijd een probleem, op mij 2de kamp kwam ik terug van de wc naar mijn kamer. Een meisje (ik noem haar N.) was aan het wenen, een ander meisje (S.) deed teken naar mij van 'ze wil je dood'. Het was voor mij echt een raadsel waarom en ik heb die nacht dan ook veel gehuild (niemand had dat gezien natuurlijk). Nu moet ik een weerbaarheidscursus volgen, maar heb niet echt het gevoel dat dat gaat helpen als ik me niet goed voel met de mensen in klas. Heb nooit echt een goede vriendin gehad en eerlijk gezegd, als ik naar een andere school zou gaan gebeurt er vast weer hetzelfde. Ik probeer me sterk te houden, maar op sommige momenten zie ik zelfmoord als enige uitweg. Weet echt geen raad meer met mezelf. Niemand wil me!!!

Datum:
17-05-2012
Naam:
gehaatdoormezelf
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Mislukt

Ik ben een meisje van 19 jaar.
Als je me zou zien zou je denken dat er niks met me aan de hand is, maar achter mijn lachende masker zit wel meer schuil.
Ik heb pijnlijke gezondheidsklachten met mn darmen waar je amper over kunt praten zonder uitgelachen te worden of schuin aangekeken wordt omdat ze vinden dat je je aanstelt. De waarheid is, soms is de pijn ondragelijk, kan ik weken niet eens uit bed komen van de pijn. En mijn ouders tonen alleen maar onbegrip. Door mijn gezondheid kan ik geen opleiding doen en kan ik geen baan vinden, al probeer ik het wel. Een uitkering zit er voor mij ook niet in, ook al geprobeerd. Mijn ouders roepen alleen maar dat ik niks waard ben, dat ik zo'n grote last voor hun ben en dat ik lui ben. Ik ben al eerder depressief geweest, omdat de enige die mij steunde in het leven overleed. vanaf mn 14e tot mn 16e ben ik depressief geweest. Heb geen hulp gezocht want ik vertrouw mensen gewoon niet. Maar ben er toen weer uitgekomen. Laatste tijd zijn mijn ouders nog meer negatief over me dan anders en ik trek het niet meer. Als ik zo'n last ben kan ik netzogoed zelfmoord plegen toch? Zijn ze van me af.
Alles in mijn leven is mislukt. Baan, Opleiding, Liefde.
Ik weet echt niet meer wat ik moet, ik wil zo graag dood maar ik ben bang voor de pijn, omdat ik al zoveel lichamelijke en geestelijke pijn heb. Misschien vind ik ooit de moed om het te doen, en dat is waarschijnlijk binnekort want het wordt steeds erger.
Datum:
17-05-2012
Naam:
M
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord plegen

ik wil me zelfmoord plegen, omdat ik ben het zat van dit leven!!! ik heb pijn in me hart, iedereen laat me in de steek. als ik iemand nodig heb, staat niemand voor me klaar!!! zelfs me vriend laat me in de steeks ik heb alles voor hem gedaan allleeees wat die will. uit eindelijk, hij speelde een spelletje met me. ik heb geprobeerd om me zelf te vermoorden maar het lukt me niet
Datum:
16-05-2012
Naam:
yeapa
Leeftijd:
21
Provincie:
Flevoland

Gepest, gehaat en uitgebuit

Ik heb het gevoel als of de wereld instort.
Ik ben altijd gepest. Ik word gehaat en zelfs me familie buit me uit. Me moeder en mijn zus denken dat ik gek ben. Ik wil mezelf gewoon vermoorden. Iedereen is tegen mij en pest me. Ik ben van binnen al dood. Nu nog van buiten.
Datum:
16-05-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

Bijna

Financieel aan de grond, problemen met mijn vriendin, last van een posttraumatische stressstoornis. Ik trek het simpelweg niet meer. Ik heb vorig jaar op een dag uren langs het spoor gestaan, hopend dat ik de kracht zou hebben mezelf voor de trein te gooien. Vooralsnog weerhoudt iets me er kennelijk van, wat dat is weet ik niet. Ik weet alleen wel dat dit niet veel langer moet duren.
Datum:
16-05-2012
Naam:
Marcel
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.