Levensverhalen (pagina 355)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dubbel

Het meest frappante is dat ik vroeger bang was voor de dood en nu minder of niet. Het is niet dat ik er naar verlang maar dat ik het gevoel heb meer voor de ander (mijn kinderen en mijn ouders) blijf leven. Ik wil hen geen pijn doen maar ik merk dat de levenslust me steeds meer ontglipt. Als men van de buitenzijde naar me kijkt dan zal men het niet begrijpen, leuke baan, leuke kinderen, leuke partner maar ik begrijp het zelf ook niet. Ik zal niet snel zelfmoord plegen omdat ik er te moed niet voor heb. Maar de kwelling is des te erger.
Datum:
25-10-2012
Naam:
rolf
Leeftijd:
49
Provincie:
Noord-brabant

Lukt dat wel?..

Als ik in de spiegel kijk, denk ik aan hoe ik mijn leven had kunnen maken. maar hoe erg verkloot ik hem heb. Ik maak ruzies, ben altijd depri, haat mijn moeder, snij mezelf met een liniaal en ik word er gek van! Ik wil normaal kunnen zijn zonder aan allerlei dingen te moeten denken. Ik wil kunnen zijn zoals mijn nicht, tevreden met zichzelf, knap. Het enige wat ik doe is mezelf haten. Dood lijkt mij zo vaak veel fijner, veel minder stomme kinderen die je uitschelden, veel minder gedoe, veel minder haat. Gewoon rust.. Maar ik weet dat dat het verkeerde is en ik juist moet doorzetten... Voor één keer geef ik mezelf wat ik wil: een normaal leven zoals ieder kind.. Als het lukt...
Datum:
25-10-2012
Naam:
F.
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Haat

Haat is een pijn die ik al te goed ken.
Omdat ik haat in levende lijve ben.
Soms dan vraag ik mezelf af: "hoe komt dit dan?"
Waarom voel ik me minder als een andere man.
Als je vanaf jongs af aan geen liefde hebt gekent.
Wordt je vanzelf een gemene vent.
Niet tegen een ander, nee dat doe ik niet.
Alleen mezelf, gun ik mijn verdriet.
Is het een ziekte of is er iets mis met mij.
Waarom wordt ik nou godverdomme niet eens blij.
Ik kan anderen breken, als ik dat wil.
Maar het maakt qua gevoel toch geen verschil.
Daarom schrijf ik de pijn van me weg,
Aan één stuk door, dat is mijn recht.
Boeken, laat ik achter als ik het ooit ga doen.
Als ik ooit kapot en open lig op het plantsoen.
Datum:
25-10-2012
Naam:
Dani
Leeftijd:
18
Provincie:
Overijssel

wat moet ik doen

hallo allemaal,

ik ben nana 29 jaar oud en getrouwd al 7 jaar met man die ik zelf heb uitgekozen
maar hij is verslaaft gokken en hij werkt niet en ik ook niet we leven van uitkering
ik heb ook geen contact meer met me familie
ik voel me zo alleen en geen zin meer om te leven ik heb pijn aan me hart als ik aan denk hoe me leven uit ziet ik huil bijna ieder dag maar die pijn die blijft, soms kan ik niet ademen als ik denk waarom ik geen contact meer heb met me ouders
ik heb schulden soms heb zelfs geen geld om eten te kopen
wat moet ik doe ik wil normaal leven
zonder hoofdpijn ik wil me hoofd op de kussen liggen en slapen en niet meer nadenken
Datum:
25-10-2012
Naam:
nana
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

help me

Ik denk al aan zelfmoord toen ik 10 jaar was ik ben nu al bijna 15 jaar. Ik wil zelfmoord gaan plegen omdat er niemand me helpt op school iedereen is tegen me ze wachten me op na school ze slaan me in elkaar school doet er niks aan en thuis heb ik het ook niet echt bepaalt makkelijk omdat ik de oudste ben krijg ik altijd op mijn kop terweil ik niks doe ik heb ook geen vrienden die me helpen en mijn familie helpt ook niet echt mee. Wat moet ik doen
Datum:
25-10-2012
Naam:
melanie
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

doodse leegte

zaterdag jongstleden heb ik een leegte in mijn lichaam gevoeld die angstaanjagend was. ik voelde helemaal niets meer..geen verdriet, geen emoties, ik dacht niks..het leek wel of de dood me even liet weten hoe heerlijk rustig het kan zijn als je er niet meer bent..sindsdien denk ik alleen nog maar aan zelfmoord. ik wil niet dood, maar het overmant me. hoe zet ik deze negativiteit om in positiviteit? hoe krijg ik deze gedachtes uit mn hoofd. weet me geen raad meer, en de dagen maken me bang..bang dat ik zoveel met zelfmoord in mijn hoofd zit.
Datum:
24-10-2012
Naam:
loetje
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

ik ken jou verhaal

Het kan alemaal ereger ik heb 4 jaar vast gezeten en heb 2 (totaal 6 jaar) niet meer thuis gewoond ik weet hoe het voelt om niet eens meer het gevoel te kennen om thuis te wonen, je kan altijd zo denken hoe je der ook uit ziet zodra je 18 bent kan je zelf alles invullen hoe je leefen der uit gaat zien enz. Wat ook helpt is een doel voor ogen hebbe, kom jer niet uit dan kan je me altijd mailen ik wil je graag helepen omdat ik de zelfde gevoel als jou had.
Datum:
23-10-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Lees maar.

Hoi,
ik ben Bieke, ik ben 15jaar.
Ik woon in België en heb een paar van jullie verhalen gelezen.
Ik wou even vertellen dat ik het al geprobeerd heb, heel die zelfmoordsituatie.
En het is het niet waard, er is altijd wel iemand die van je houdt, hoe moeilijk het ook is om te geloven.
De meesten van jullie zijn zo jong, geniet ervan. Jullie mogen misschien niet naar een feest ofzo maar dat maakt toch niet uit? Maak zelf een feest thuis, je kan het ook leuk hebben, geluk begint bij jezelf.
De meesten zeggen hoe lelijk en stom ze zichzelf vinden, hoe anderen hun uitschelden. Maar leer eerst van jezelf houden en maak dan vrienden.
Als je je verhaal wil doen, mag je me altijd toevoegen op facebook.
Ik zal je zo goed als mogelijk proberen helpen en ja, ik ben geïntresseerd.
Misschien tot nog eens,
groetjes Bieke.
Datum:
23-10-2012
Naam:
Bieke
Leeftijd:
15
Provincie:
België

fuck my fucking life

Als ik nu dood zou vallen, zou ik zo blij zijn.
Elke dag hoop ik om niet wakker te worden. Niemand zou me missen. Alles in mijn leven gaat mis, serieus alles. De dagen worden te lang om te overleven, ik trek het gewoon niet meer. Mijn ouders zijn zo streng, ik mag niks. Mijn vriendinnen laten me vallen, als ik het vriendinnen mag noemen. Mijn klasgenoten lachen me uit en roddelen over mij. Het enige wat mij blij maak is muziek. Het is gewoon oneerlijk dat andere mensen wel van hun leven kunnen genieten en ik niet. Dat zij wel die leuke jongen ontmoeten, dat zij wel naar die feesten mogen. Elk jaar denk ik: ''volgend jaar word beter'' , maar het is juist anders om. Elk jaar voel ik me slechter en slechter. Ik word steeds depressiever en begin mezelf te snijden. Op school noemen ze me emo, emotieloos, hoer, slet. Ik wil niet meer zo leven. Waarom ben ik nou geboren? Ik doe niks op deze planeet, ik ben een obstakel voor andere. Het zou beter zijn als ik er niet was, niemand zou me missen. Merci beaucoup, pour lire.
Datum:
23-10-2012
Naam:
fout
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Help

Ik woon al Sins mijn 2 niet meer bij me vader Sins me 6 niet meer bij me moeder, heb nooit mijn broertje gekend, woon in een pleeggezin, op school ben ik blijven zitten,mag hier niets!

Dit is NIET een LEUK leven!
Grz. Nikki
P.s. IK WIL DOOD!
Datum:
22-10-2012
Naam:
Nikki
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.