Levensverhalen (pagina 352)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ben er klaar mee !!!

Ik, een banketbakker van 21 ben het zat om te leven. Ik ben als 1 van de weinigen die zich 400% inzet om van alles mogelijk te maken. Dit heeft ook al 2 burn puts opgeleverd maar oké. Nu heb ik 1 dag van dat ik op ben. Maar opeens wordt ik behandeld als een stuk grof vuil. Ben het echt zat... Ik geef me liever op omdat ik t zat ben zo hard werken en dan zo worden behandeld. Mijn vader is niet goed meer te been helaas en met mijn stiefmoeder kan ik niet op schieten.
Datum:
09-11-2012
Naam:
uhhmmm
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

morgenvroeg

Dan pleeg ik zelfmoord ,kan alles niet meer aan ,heb mijn man verlaten omdat hij me constant bedroog en zit nu eenzaam op een appartement .Iedereen heeft me laten vallen omdat het zo een "lieve en goede " man is
Had contact opgenomen met mijn jeugdliefde die ook gescheiden is .Onze liefde bloeide op in alle hevigheid en voelde me intens gelukkig .na 40 j terug samen .Nu is hij zich aan het bedenken omdat ik te hevig ben ,probeer hem alle ruimte te geven die hij nodig heeft ,wil zelfs een latrelatie aan houden maar wil hem niet kwijt ,wil niet zonder hem leven .Mijn hele leven heb ik de verkeerde beslissingen genomen maar kan niet meer ,ga er aan kapot
Datum:
09-11-2012
Naam:
elise
Leeftijd:
60
Provincie:
België

Waar gezinsdrama en dolle schutters geboren worden

3weken geleden kwam ik thuis,niks was nog hetzelfde sinds die dag. Me dochtertje laura weg en haar moeder; de vrouw van me leven. ze had op haar werk ontslag gekregen omdat ze met haar collega steeds zat te flirten. Die toffe collega heeft haar de oplossing geboden bij hem te gaan wonen.Zo zou ze financieel niet in de put zitten;zo bleef ik alleen achter.Als man heb je geen rechten juist plichten; ik mag mij dochter niet zien voor kerstdag want papierwerk moet gedaan worden in rechtbank; Zelf moet ik me dagelijks inhouden om me wagen niet door voorgevel van het huis te ploegen waar ze zit.Ik hou zielsveel van me vrouw en dochter, meer dan ze ooit zullen weten. ik weet niet of ik kerstavond haal; alles zou ik geven om men vrouwtje te laten voelen hoeveel ik van haar hou, maar niemand luistert nog.
Datum:
08-11-2012
Naam:
ggv
Leeftijd:
27
Provincie:
België

Doodmoe.

Ik ben het allem beu! Iedereen zit te haten & praten ovr mij.Ik word zelf gepest op school. De jongen waar van ik hou..Haat mij! Ik wil gewoon weten waarom iedereen zo doet tgen mij? Hb ik iets fout gedaan? Ik weet het niet.. Soms hebk ik zo een zin om alles op te geven. Maar dn dnk ik aan de mensen die me ng wel steunen.& als ik de verhalen hier lees,snap ik de mensen! Ik Zou gewoon dood graag een normaal leven hbben --" Dus voor de mensen die ook zo denken Head Up & Stay Strong! (:
Datum:
08-11-2012
Naam:
Annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Kappen

Ik ben al drie jaar tegen de steeds terug kerende gedachten aan zelfmoord aan het vechten. Ik heb het overleefd tot nu toe. Alleen maakt mijn omgeving het f*cking moeilijk voor mij om vol te houden. Mijn broertje noemt me steeds dik terwijl ik zo weinig eet dat ik van de week bijna flauwviel. En mijn beste vriend waar ik ook nog eens verliefd op ben geeft me een vijf voor uiterlijk een vier voor kleding en een vijf voor innerlijk. Dat komt hard aan. Ik weet niet hoe ik daar mee om moet gaan. Ik wil dan niet dood maar als het kan maakt het me even niet uit. Ik wil gewoon dat er mee wordt verteld over zelfmoord gedachten. Het is niet iets waar je snel vanaf kan komen. Het blijft altijd een deel van je alleen beseffen zo weinig mensen dat.
Datum:
08-11-2012
Naam:
Desiree
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

ik wil dood

Hallo ik wil dood maar ik heb er ook een reden voor ik wordt soms gepest omdat ik te dik ben volgens hun en ik wordt uitgescholden voor hoer en zo ik voel me gewoon niet meer op me gemak zelfs niet bij mijn ouders alleen bij mijn vriendje kan ik mij zelf zijn ik kan hem vertrouwen en hij begrijpt mij ook maar ik durf hem niet te vertellen dat ik zelfmoord wil plegen zouden jullie mij a.u.b. kunnen zeggen wat ik kan doen
Datum:
07-11-2012
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

mensen, zelfmoord is echt geen uitweg:)

ik heb hier een beetje rond zitten te lezen en ik vind het heel erg dat mensen serieus aan zelfmoord denken. vroeger, toen ik nog een klein meisje was werd ik bijna iedere dag mishandeld door me moeder en had toen ook de neiging om me zelf te doden maar durfde het niet:) maargoed dat terzijde. ik ben zelf gelovig. ik geloof in het hiernamaals. ik geloof dat zelfmoord geen uitweg is want in mijn geloof is zelfmoord ten strengste verboden. god heeft jou een leven gegeven en hij is dan ook de enige die je leven weer van je afneemt. anders bega je een heel groot zonde als je aan zelfmoord doet. ik geloof er ook in dat we met een reden op de wereld zijn.GEDULD is iets heel belangrijks en moois, hoe moeilijk je het ook hebt, heb geduld en verlies je geloof in god niet. ik zelf heb ook geen perfect leven( wie nou wel?) als ik iets ergs meemaak of als ik me totaal niet goed voel zoek ik steun bij god.. ik ga me dan meer in me geloof verdiepen (islaam) ik luister dan bijv naar de koraan (zo rustgevend) en dan op de 1 of ander manier voel ik me veel beter.. dan boeien mij al die ellendes die ik meemaak niet meer zo. ook als ik aan het bidden ben (wat ik overigens niet elke dag doe) voel ik echt dat god met me is en dat ik echt contact met hem hheb op dat moment en dat hij naar me kijkt ofzo, ik word daar erg emotioneel van zo mooi gevoel is dat. al deze dingen geeft mij steun dat de ellende die we allemaal meemaken voor even is en dat het weer goedkomt.. mischien niet in dit leven, anders wel in het hiernamaals. je bent niet alleen. wees sterk en accepteer dat sommige dingen eenmaal zo zijn in je leven. heb vooral geduld en zoek steun (bij god) ik hoop dat het allemaal weer goed komt:)
Datum:
07-11-2012
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Ik weet er niet meer..

Soms heb je dat wel eens. Je voelt je gewoon niet lekker. Je voelt je niet thuis in deze maatschappij.. Je probeert toch een soort van seintje naar mensen te sturen maar niemand begrijpt het, behalve je ouder maar daarvan wil je het juist weer niet dat ze er voor je zijn. Je wilt hulp maar je schaamt je er voor. Ik voel me alleen en heb momenteel zoveel hart pijn, dat ik gewoon niet meer wil.. Ik vind niks leuk, heb het gevoel dat de wereld toch doorgaat zonder mij, wat doe ik hier dan? Ik ga niet meer na school elke ochtend sta ik oo en barst ik in huilen uit.. Dag in dag uit heb ik dit gevecht.. Ik denk elke dag ik wil niet meer ik wil gelukkig zijn. Maar ik kan het niet omdat ik enigst Kind ben ik wil men ouders dit niet aan doen.. Maar diep van binnen ben ik dood ongelukkig..
Datum:
06-11-2012
Naam:
Melissa
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Hoelang nog voor mijn einde?

Ik hoop dat mijn moeder dit niet leest, dat wil ik haar niet aan doen. Ze doet al zo veel voor me!

Het begon al op de basisschool. Ben daar gigantisch gepest. Toen VMBO ook weer, zelfs mn mentor deed mee. Toen op 5-5-2010 kwamen mijn ouders er mee dat ze gingen scheiden en dat het huis waar ik bijna mn hele leven in heb gewoont (ik kwam daar toen ik ong. 8 maanden oud was) verkocht moest worden omdat het dan te duur zou worden.
Nou mn ouders zaten al gigantisch krap qua geld i.v.m. faillet gaan van mn vader's zaak dus ik vroeg me al af hoe ze dan in godsnaam het zouden redden als ze gescheiden waren.

Ik heb ADHD dus voor mij zijn grote veranderingen in het leven heel lastig te verwerken. De scheiding en alles heb ik dus ook pas net een maand, misschien 2, verwerkt.
Nou fijn en alles. Tot school lief nog chaotischer werd, ik dus rommeliger in m'n hoofd, nou veel gebeurt en ik had besloten te stoppen met school en een jaartje te gaan werken.
Ook dit ben ik nog bezig te verwerken.
Nee komen ouders lief met het feit dat ze elkaar wel heel erg missen en allebij diep in de financiele shit zitten, en dus besluiten weer te gaan samenwonen! DANK U!! Heb ik dus voor niks bijna 2 jaar in de shit gezeten!!!

Nu gaan we met zn 4en (ook mn oudere broer) in een super klein huis wonen. Ik ben doodsbang voor mn broer en zijn reacties. (Als blikken konden doden was ik er al lang niet meer, was het maar zo'n feest.)

Om een lang verhaal niet nog langer te maken; ik leef al bijna 8 jaar met zelfmoordneigingen maar deed het toch maar niet omdat ik het mn ouders niet wil aandoen dus dan nog maar wat jaartjes in een hel leven en faken dat het goed gaat. Ik loop al (een langere tijd) bij bureau jeugdzorg maar die zien niet echt in dat er toch wel spoed achter gezet moet worden terwijl ik het toch wel een aantal keer heb duidelijk gemaakt dat het steeds slechter gaat.

Nu heb ik geen idee hoe ik dit gedoe met mn ouders ga overleven, maar mn ouders mogen mijn ritalin wel even goed opbergen. Ben zo bang dat ik dalijk een overdosis in neem en hun terug te zien op mijn begravenis.
Mijn ouders zijn echt schatten van mensen, maar ze zien gewoon niet in hoeveel pijn ze mij hiermee aandoen terwijl ik het al zovaak probeer uit teleggen.
En al die mensen horen zeuren in wat voor crisis we wel niet zitten helpt er ook niet bij!! Wouw wat een leuke toekomst heb ik voor me! Ik moet nog zo lang :'(
Datum:
06-11-2012
Naam:
ik
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Denk na en lees dit

Niet zo lang geleden had ik ook al zelfmoord willen plegen, misschien had ik ook al wat berichtjes hier geplaatst. ik hoop dat je dat van het zelfmoord niet gaat doen,want niemand weet zeker wat er na de dood komt. Ik weet hoe zwaar het is, ik hoop dat jullie de kracht kunnen vinden om te blijven leven.
Datum:
06-11-2012
Naam:
Willem
Leeftijd:
25
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.