toen ik werd geboren zijn mijn ouders gescheiden. ik heb danook nooit mijn vader gezien of leren kennen. hij heeft van de een op de andere dag het gezin in de steek gelaten. Mijn moeder moest werken dus ik werd ondergebracht bij tantes en nichten. ik heb helemaal geen herinneringen meer van mijn jeugd of de lagere school. Toen ik 15 was ontimoette ik mijn eerste man, we zijn getrouwd omdat we allebei uit ons gezin wegwilde. School enz was ondergeschikt voor onze ouders. we hebben beide met veel moeite onze school afgemaakt. Enfin het huwelijk heeft 10 jaar geduurd, mijn man was veel weg en ik had veel vriendjes..... Op mijn 32e ben ik gescheiden. Toen ik mijn vader wilde opzoeken na veel gedoe, is hij de nacht ervoor overleden. Mijn moeder heeft mij gezegt dat als ik ook nog scheidde van de kinderen, dat dat haar dood zou betekenen. Ze is dan ook 3 weken na mijn scheiding gestorven. Daarna ben ik een aantal jaar alleen geweest, wel wat vriendjes gehad, maar geen echte relatie. Toen ontmoette ik iemand die achteraf gokverslaafd bleek te zijn. Hij heeft mij en mijn zuster compleet in elkaar geslagen. ik ben verhuisd, heb een huis gekocht en een carriere opgebouwd. Toen ontmoette ik mijn 2e man. Die bleek na 10 jaar met psychische problemen van incest te kampen. Ik ben in die tijd verschrikkelijk verliefd geworden op mijn derde man. En heb danook met veel praten en moeite mijn 2e man voor hem verlaten. We zijn nu tien jaar bij elkaar en ik ben inmiddels 56. Nu heeft hij 3 weken geleden mij verlaten voor een jongere vrouw. van de een op de andere dag. het lijkt erop dat iedereen in mijn leven mijn verlaat, en ik met zeer veel moeite mijn relaties in stand moet houden. Ik vooel me nu leeg, verlaten, gewond, verdrietig en ik heb geen energie meer. Ik heb een hele goede maar stress volle baan. en ik zie het gewoon niet meer zitten. Mijn grote liefde heeft me van de een op de andere dag laten zitten. Zo maar... ik ben mijn hele leven al bezig te overleven. ik heb geen kinderen, ben alleen en de jongste van het gezin. Wat heeft het allemaal nog voor zin. Waarom in godsnaam zou ik nog een keer opnieuw beginnen? tot nu toe gaat alles stuk.. Waarom kan ik er niet gewoon mee stoppen. Waarom krijgen aardige mensen ziektes als kanker enzo, en waarom moet ik doorleven. Weer opnieuw. Weer energie erin steken... waarom.....
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.