Levensverhalen (pagina 276)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn leven is een hel

Mijn leven is een pure hel. Ik ben 19 jaar, toen ik 16 was overleed mijn vader aan de gevolgen van botkanker. Mijn moeder is gek en heeft 'aanvallen' waarin ze mij mentaal kapot maakt. Ik heb geen broers of zussen. Ik had vrienden, maar ik viel in een diepe depressie en ze lieten mij barsten. Nu heb ik niemand meer. Ja één vriendin, soortvan. Ze vraagt nooit hoe het met me gaat, ze gebruikt me gewoon. Ik doe een hbo studie die me niet ligt, ik ben zo diep ongelukkig. Ik snijd mijn bovenbenen open met stanley mesjes om mezelf kapot te maken. Ik wil gewoon dood, simpel. Maar hoe!?
Datum:
01-08-2013
Naam:
Meisje
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

help

Goedenavond.,

ik lees hier verhalen van een jongen van limburg 18 jaar die op jongens valt en geadopteerd is. zelf ben ik ook geadopteerd en heb veel moeilijke dingen meegemaakt maar door veel te blijven doorzetten ben ik er toch weer bovenop gekomen. ik snap hoe je je voelt en al heb je behoefte aan iemand die naar je luistert je begrijpt of helpt kun je mij mailen: voor een andere man uit limburg geld hetzelfde waarvan de dochter zelfmoordneigingen heeft ook u kunt mij mailen en ieder ander hier. het lijkt me verschrikkelijk je zo te voelen en dat gun je geen mens zelfmoord , daarom als mensen iets kwijt willen . mail mij alsjeblieft elk mens is te mooi en te bijzonder voor (en ook jullie )zulke nare gedachtes, en ik zal je helpen waar het kan.



Datum:
01-08-2013
Naam:
veertje
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

leeg

moe,moe,en nog eens moe,wacht nu al 4 mnd op een consult van een psych.
v/h kastje naar de muur,leuk hé die gezondheidszorg,leuker kan niet,wel beroerder.........................
Datum:
31-07-2013
Naam:
gert
Leeftijd:
55
Provincie:
Overijssel

einde relatie

hallo

ik ben nicolas 18 jaar en sinds 30 november 2011 had ik een relatie met een meisje waar ik ziels veel van hield en alles liep gewoon perfect tot een week geleden...ik stuurde een bericht naar een vriendin waar ik per ongeluk ly had begeschreven en daarmee kon mijn vriendin niet met lache en maakte het uit ze wilde dat ik veranderde en deed dat ook maar toen begon zij ze tegen mij dat zij een jongen gekust heeft (haar ex) en dat ze een relatie samen zijn begonnen en ik voelde helemaal down maar ze wilde nog probere voor onze relatie te redden maar ze wou het geheim houden...tot gisteren precies 20 maand samen ik vertelde alles aan haar stiefmam omdat ik niemand anders heb om tegen te praten geen vriendinnen....en mij vrienden begrijpen dat toch niet

en ze was zo boos omdat ik vertelde dat we onze relatie wouden redden in het geheim heeft ze definitief voor hem gekozen :(

en nu zit ik er helemaal door want mijn (ex)vriendin was de ware voor mij



wat moet ik nu verder doen :(
Datum:
31-07-2013
Naam:
Nicolas
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Helemaal alleen..

Ik weet niet eens hoe ik zou moeten beginnen met vertellen hoe ik me voel..
Ben in ieder geval totaal de weg kwijt,mn vader heeft lang geleden zelfmoord gepleegd en ik heb daar heel veel last mee..
Ook heb ik het gevoel dat niemand me echt begrijpt en ik voel me daardoor heel erg rot..
Heb totaal geen zelfvertrouwen meer en wil heel erg graag hulp nu het nog kan..
Ik probeer net te doen alsof er niks is tegen mn moeder en vriendin..
Kan niet eens voor mn vriendin zorgen op dit moment en dat valt me enorm zwaar..
mn moeder trekt veel meer naar mn succesvolle broertje, en terecht want wat stel ik voor denk ik altijd..
Ik heb geen echte baan en dus onzekerheid over mn inkomen altijd..wil echt zo graag oplossingen zoeken en mn leven weer kunnen leven als een normaal mens..
zoals het nu gaat hoeft het van mij echt niet meer...
Datum:
31-07-2013
Naam:
HF
Leeftijd:
28
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord als enige optie

Hallo, dit is mijn verhaal:
Ik ben 20 jaar oud, M, van Turks komaf. Ik woon samen met mijn ouders die me vaak dingen commanderen, alsof ik nog een klein kind ben. Ik heb altijd het gevoel dat mijn vrijheid door hen beperkt wordt. Ik wil gamen, maar telkens dat ik mijn ps3 aanzet zegt mijn moeder dat het ofwel niet mag, ofwel maar een uurtje mag duren.
Ik wil eigenlijk heel graag met vrienden uitgaan, maar die heb ik niet. 2 jaren geleden had ik een discussie met mijn beste vriend, van toe af aan praat ik niet meer met hem (hij is ook nog mijn buurjongen).
Ik zit nu in de unief, en van mijn oude vrienden uit het humaniora hoor ik niets meer. Een andere goede vriend waarmee ik vaak tijdens de schooluren mee omging heeft alle contact met me verbroken, geen idee waarom.
Hier op de unief zijn er wel mensen waarmee ik praat, maar dat is erg oppervlakkig, we praten enkel wanneer ik hen tegenkom, anders bellen, sms'en, ... ze me nooit, ook op facebook heb ik het gevoel dat ik genegeerd word.

De laatste tijden valt ook alles tegen. Ik kan geen succes meer boeken wat betreft school, rijexamen, liefde (waar ik altijd al slecht in was), ...

Soms denk ik van: wat doe ik nog in deze wereld? Als ik zelfmoord pleeg gaat toch niemand mij missen. Deze kapitalistische wereld, waarin alles om geld draait, waarin de mens een wolf is voor zijn medemens, is helemaal niets voor mij. Ik zie mensen lijden onder de hiërarchie, ik zie oneerlijkheid, veel beperkingen (dingen die jij niet mag/kan, maar een ander wel doet),..

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Het wordt me allemaal te veel, en ik zie zelfmoord als de enige optie.
Datum:
31-07-2013
Naam:
S
Leeftijd:
20
Provincie:
België

echtscheiding

ik ben nu een jaar gescheiden mijn ex woont in ons huis ik voel me kut en wil haar en ons gezin terug zonder hun hoeft het voor mijn niet meer
Datum:
29-07-2013
Naam:
red
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

eenzaam,gehaat,gepest,onbegrepen.

ik ben al mijn hele leven gepest.
ik was altijd heel stil en verlegen en daarom een makkelijk doelwit. altijd werden er tekeningen van gemaakt of mensen zeiden dat ik kanker moest krijgen(terwijl ik zoveel dierbare er aan ben verloren.)nepprofielen van mij waarin ik als hoer werd omschreven.
te veel om op te noemen.
mensen hebben me zo ver gekregen tot zelf moord neigingen. mijn hele polsen zitten ook vol met sneeen die ik heb gemaakt toen ik depressief was ,maar ik verberg ze met polsbandjes.
ik zei altijd ja op alles en liet altijd over me heen lopen. ik heb nooit echt (veel)vrienden gehad.
ik was ook altijd het meisje uit de klas die gepest werd en mensen zeiden maar dat ik dom,dik,lelijk,lomp,en een hoer was.
ze wisten niet beter.
niemand kende me dus hadden ze vooroordelen.
ik vertelde nooit aan iemand dat ik werd gepest ook niet mijn ouders. mijn ouders willen me toch dood. ik meen het ,mijn ouders hebben letterlijk in mijn gezicht gezegd dat ik mn kop tegen de muur moet aan slaan tot dat ik dood ben en een keer toen ik heel hard aan het huilen was zei ik tegen mijn moeder' moet ik soms mijn polsen door snijden zodat je van me af bent. een normale moeder zou zeggen: nee ,niet doen! maar de mijne zei:ja pak je toch een mes ,ben ik van je af kutwijf.
ik irriteer me hier heel erg aan , omdat niemand me gelooft. een meisje waar ik mee omga zegt altijd dat haar beste vriendin het zwaar heeft omdat ze altijd met haar broertje ruzie heeft, ze moest eens weten wat hier allemaal gebeurt. het is niet meteen dat ik word mishandelt maar mijn ouders worden meteen kwaad op me, alles wat ik doe is fout.
ik wil gewoon een beetje liefde krijgen van mijn ouders maar het is blijkbaar te veel gevraagd. ik word gewoon zo jaloers op die kinderen die zo een goede band hebben met hun ouders. en op dit moment zit ik ook al zo wat de hele dag op mn kamer omdat ik niet naar onder mag gaan. ik heb niet eens eten.
ik moet toch binnenkort wss het huis uit. mijn moeder noemt me ook altijd duivel.
omdat de mensen op school me zo kwaad maken heb ik inderdaad thuis wel eens woedeaanvallen. maar ik kan er niks aan doen. de mensen op school hebben me gewoon zoveel pijn gedaan. ik wil graag iets met muziek gaan doen. met mijn gitaar.in een band zitten zoals 'bring me the horizon' maar weet je op dit moment zie ik het niet voor me... ik denk alleen maar..als ik dood ben..hoef ik niks meer te doen en kan ik niks meer fout doen. ik hoef niet naar school ,mijn ouders zijn gelukkig, ik hoef me gewoon nergens meer zorgen over te maken! het is ook dat ik in een groot gezin woon met 6 andere kinderen en het is in dit huis altijd troep.ook een van de redenen waarom ik zo wat geen vrienden heb ,vrienden willen bij je langskomen en afspreken maar nee ik moest altijd smoesjes bedenken waarom ze niet langs konden komen. ik wou gewoon dat er mensen waren die echt van me houden en die me accepteerden en iets goeds in me zagen. mijn familie ziet dat in ieder geval niet in me..
Datum:
29-07-2013
Naam:
Serena
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

''Rood worden''

ik ben een meisje van 14 jaar.. ik word snel rood bij als mensen mij aanspreken of als ik ruzie heb, of voor de klas moet staan. Dat is zo vernederend, mensen lachen me uit en zelf kan ik er niks aan doen ik zie nu al op tegen volgend schooljaar want dan krijg ik ook klusterklassen enzo dus steeds een andere klas bij sommige vakken en dan ziet iedereen het.. ik huil mezelf elke dag in slaap zowat. En de laatste tijd zie ik het leven niet meer zo zitten en dan denk ik ik wil weg van hier wie zou me missen.. de enigste die het ook hebben die rood worden zijn m'n beste vriendin en me zusje verder durf ik er met niemand over te praten.. het zit zo diep bij mij dat ik liever dood wil dan merk ik er niks meer van maar ik wil het me ouders niet aan doen dit verdriet..
Datum:
29-07-2013
Naam:
Skully
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

ik word zo moe

het altijd alleen zijn en als je wat zeg o hoe bedoel als antwoord of ik begrijp het niet en je met allerlei verhalen alleen laten
Datum:
28-07-2013
Naam:
hw
Leeftijd:
64
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.