Levensverhalen (pagina 273)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Moeilijk..

Ik ben een meisje van 13 jaar. Ik zie het leven niet meer zitten omdat mijn oma is 2 jaar geleden overleden aan kanker en ik heb daar heel erg moeite mee. In die tijd hadden mijn ouders ook heel veel ruzie met elkaar. Toen werd alles mij even te veel en kwamen mijn eerste zelfmoord neigingen omhoog. Ik ben vroeger namelijk ook vanaf groep 5 t/m groep 8 gepest omdat ik altijd best wel snel rood werd. Gelukkig is dat gepest nu over. Eind vorig jaar zijn mijn ouders gescheiden omdat mijn vader heeft opgebiecht dat hij een andere vrouw had en hij is dus een soort van vreemd gegaan.
Sinds mijn oma dood is, is ook alles heel erg veranderd. Want bij haar kon ik altijd alles kwijt en was er nooit ruzie.
Dan nu over dit jaar. Dit jaar zat ik dus in de 1e en begin van het jaar was dus ook heel moeilijk voor me omdat ja mijn ouders waren net gescheiden en ik dacht nog heel veel aan mijn oma. & toen kwamen er dit jaar nog meer problemen bij. Ik kreeg ruzie met een meisje uit mijn klas en die ruzie was best wel uit de hand gelopen. Ik heb haar geslagen en ik moest dus vaak naar de teamleider. Ik en een vriendin hadden bijna het hele jaar door ruzie met dat meisje. Zij werd dus ook heel veel voorgetrokken. En op een geven moment moest ik met die vriendin van mij en dat meisje en nog een vriendin van dat meisje en mij bij de teamleider komen. Dat het echt moest stoppen nu want anders zou het weer uit de hand lopen. En toen heb ik dus toe moette geven dat ik toen die tijd bijna elke dag zelfmoord neigingen had en ik heb mezelf vaak gesneden. Ik heb weleens een touw opgehangen in de schuur en er een stoel onder gezet maar toen dacht ook weer zo van ik wil mijn familie niet pijn doen dus heb ik het maar niet gedaan. Ook heb ik veelste veel slaappillen ingenomen daardoor ging het ook niet goed met me. Toen ben ik uiteindelijk met een vrouw op school gaan praten elke donderdag en werd het thuis allemaal wat rustiger; geen geruzie, geen gezeik. Ik was echt heel erg opgelucht en ben er toen na een tijdje mee gestopt. Maar nu is dus alles weer opnieuw begonnen. Mijn ouders kunnen niet normaal met elkaar overweg. Ze kunnen niet normaal met elkaar praten. Mijn vader woont nu natuurlijk wel ergens anders al. Alleen hij haalt ons altijd op. Ik zit nu dus ook wel elke avond alleen boven met keiharde muziek op want ik wil natuurlijk dat geschreeuw door de telefoon niet horen. Ik vind het wel moeilijk dat ze elkaar uitschelden voor van alles en nog wat. En ik wil geen kant kiezen. Mijn ouders behandelen me ook niet altijd goed.
Dit allemaal heb ik tegen mijn beste vriend gezegd en hij maakt zich best wel zorgen en wilt mij graag helpen maar ik vind het al fijn dat ik dit teminste aan hem kan vertellen en hij luisterd ook heel goed naar me & hij begrijpt mij. Ook weet mijn beste vriendin hier dingen van en zij luistert en helpt mij ook heel goed en ik help haar ook.
Maar toch zit ik nog met die zelfmoord neigingen. Elke dag denk ik er nog wel aan en verzin allemaal manieren om zelfmoord te plegen.
De enige die mij tegen houd is mijn beste vriend dus. want hij heeft gezegd als ik spring , springt hij ook. en dat wil ik zijn familie niet aan doen en mijn eigen familie ook niet.
Maar ik trek het echt niet meer.
het is zo moeilijk om te overleven thuis.
heb ook steeds vaker ruzie met een vriendin van mij want ze geeft overal commentaar op en ze weet dat ik daar nu niet tegen kan maar ze luistert niet naar mij.
Ik probeer zo min mogelijk aan zelfmoord te denken maar ik heb echt heel veel dip tijden de laatste tijd en alles zit mij tegen. Geluk, liefde. alles.
ik probeer het beste van alles te maken maar ik doe alles verkeerd. krijg echt heel vaak de schuld van alles. ik denk nu zelfs alweer; waarom leef ik eigenlijk? niemand houd van me, niemand geeft om me, niemand zegt ooit dat ik iets goed doe.
Ik denk echt heel vaak na & mijn verdriet kan ik echt niet goed uiten.
Maar Dit was mijn verhaal.
& bedankt voor het lezen.
Datum:
16-08-2013
Naam:
k.
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

De frustratie van weten, maar niet kunnen

Ik Ben al te Lang kapot, kapot van mijn eigen leven. Kapot van de keuzes die gemaakt zijn, keuzes gemaakt door mijzelf, door anderen.
Zaken die je over komen, zaken die je opzoekt, zaken die je slopen.
Continue aan eisen willen voldoen van vrienden, familie, relaties. Willen leven zoals de maatschappij het doogd.
In mijn hart wetende dat ik niet gelukkig Ben.
Te koppig zijn om te Kiezen voor mezelf, wat ik wil. Te koppig om toe te Geven dat ik hulp nodig hebt. Het masker dat ik Draag is zo sterk dat niemand ooit enig idee had van wat Er speelt achter mijn ogen.
Leugen na leugen na leugen, het goede weer spelen.
Een traan rolt over mijn gezicht, ik heb over alles gelogen, alles en nog meer. Wanneer een traan rolt over mijn gezicht is het alle pijn die ik van binnen voel in vloeibare vorm. Alleen wij Homo sapiens kunnen tranen met tuiten huilen. Het Zou medeleven op moeten wekken, Dit is uit onderzoek gebleken.
Maar wat Als Jij Altijd dat harde meisje was. Die zich nergens door liet raken?! Dat meisje van steen?! Die dodelijke Vrouw?!
Niemand had enig idee wat speelde achter mijn exterieur. En een verandering van karakter, van Rol, had Geen effect meer.
Ik wil dood, ik ga niet dood(ooit wel). Maar ik wil het wel. Ik wil dood. Ik wil rust.
Mijn hoofd zit vol met gedachtes en weetjes waar Geen Enkel "normaal" mens last van heeft.
Er zijn maar weinig Mensen die mij echt kennen. Mijn hart van binnen kennen en mijn gedachtes weten en accepteren.
Te horen moeten Krijgen dat niemand in jouw hoofd wil Zijn omdat Er nooit rust is, is een feit.
In mijn ogen gaat het Dan allemaal Terug naar hoe conditioneer ik mezelf.
Mijn grootste ergernis is, dat ik weet hoe het "hoort" in het leven. Ik kan het Gewoon niet.
Ik Ben Geen prima Donna zoals mijn Andere "siblings" zijn. Ik Ben dat schaap, dat zwarte schaap. Ik vecht, ik wil zo graag goed doen in ieders ogen, maar ik kan het niet.
Nu Ben ik al bijna 2 jaar nutteloos. Ik lig op bed, ik Val af, ik leefde van geld wat ik kreeg van de ib groep. Toen dat stop gezet werd had ik mijn plan. Ik ging Er een eind aan maken. Alsof ze t rook, Belde mijn beste vriendin. Ze zei je hebt niks meer te verliezen Mel.. Vecht! Terwijl ik dacht dat ik al gevochten had!
Zoals t in mijn familie eraan toe gaat, is Er nooit iets psychisch mis met je! Nooit! Tis of lichamelijk de oorzaak en Anders is het met hard werken wel te fixen. Dus ik ging hard werken. T brak me en DIt Keer was mijn depressie nog heviger Als eerst. Ik stootte iedereen die me dierbaar was af. Ik was mezelf niet meer. Wie dat ook mag zijn. En toen gebeurde Er iets. Iemand zag me. Ze zag me echt. En zij zette de eerste stappen voor mij. Want zij snapte het, zij snapte dat een brief openen al teveel Werk voor me was. Ze deed het voor me. Nu wil ik nog steeds dood.
Ik voel me misbruikt en mishandeld door Mensen in het verleden en het heden. Ik zoek t ook Zelf op. mijn ex is een soort maatstaf geworden voor me, hoe Zeer ik ook weet dat je nooit je leven moet laten bepalen door 1 persoon. Ik bedoel kijk hoeveel Mensen Er op aarde rondlopen, Waarom is de mening en houding zo belangrijk van dat ene minuscule hoopje mens? Toch is het zo bij mij, vaak is het des te kutter iemand met mij omgaat, des te meer ik iemand wil.
Heel ziek is dat van me. Dat terwijl ik er zelf een eind achter had gezet met hem. Ik wou dat ik daarvan af Kwam. Daar moet ik aan werken, maar telkens Als hij me Dan zo behandelt wil ik een einde maken aan mezelf. En ik kan met niemand praten. Vandaar mijn verhaal.
Ik weet het allemaal zo goed, ik kan Er Alleen niet naar handelen!
T besluit dat ik hulp wil is gevallen, nu moet ik door zetten! Opgeven is Geen optie meer, ik kies voor leven! Hoe Fucking tering tyfus zwaar het ook is. Sorry voor mijn taalgebruik!
Ik ben op, maar ik ga door! Ik ben alleen, zo kom je en ga je ook. Dus ik verdien t om met mezelf een leuke tijd te hebben. Ik verdien het om mezelf niet te verminken en de masochist uit te hangen, zowel lichamelijk als psychisch niet.
Leven... Ik moet voor leven kiezen! En t word tijd dat ik echt achter mijn keuze sta.
Ik wil niet horen dat ik de capaciteiten heb om t ver te schoppen, ik wil het nu zelf weten. Ik wil zeggen dat ik het verdien en het Dan ook echt vinden. Want ik vind mezelf waardeloos.
Het is een lange weg, maar ik ga hem aan. Met mijn gedachtes... Die horen bij mij! En die zijn van mij! Op een dag laat ik ze Los en Ben ik verlost!

Was het maar nu... Conditioneer jezelf: no use crying over spuilt milk! Ik word gek.. Correctie: Ben het.

Alles komt goed... Zo niet? Dan toch!
Datum:
15-08-2013
Naam:
Melanie
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

klote gevoel

ik weet nou dat ik 3 maanden ben besmet met hiv ik vind het heel moeilijk mss heb ik me ex ook besmet en ik loop nu met een enorm schuld gevoel omdat zij het mss heeft en dat doet zo pijn dat ik geen zin meer heb om verder te leven wat moeet ik doen
Datum:
14-08-2013
Naam:
geenzin
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

Beu

Heel deze maatschappij is zo fucked up anonieme haat overal ik ben het zo beu..ik ben gewoon het leven beu... Sinds mijn Pepe gestorven is, is mijn hoofd een rommeltje ik kan het niet verwerken dat hij er nooit meer zal zijn en denk elke avond aan alle mooie momenten van ons & ook nog de momenten die hij zeker moest mee maken ik mis hem zo!
Datum:
14-08-2013
Naam:
Inez
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik voel me niet Goed

Hallo ,
Ik Ben Sally een meisje uit irak 5 jaar in nl ik woon met familie me vader me moeder zusje van 18 en 2 broertjes een van 14 en een van 15 .. Ik woon in het azc sinds een jaar en 2 maanden ik heb op 26.07.2013 verblijfs verguning gekregen en nu hebben we in Geschreven voor een huis in Utrecht .
Mensen ik word geslagen door me vader dat is heel Lang geleden begonen en ik kon er niks doen nu ook niet natuurlijk maar ik wil dat niet ik wil nie geslagen worden . Ik Ben Geen dier ik heb gevoelens ik word vaak geslagen door mijn broertje van 15 hij doet dingen die ik niet leuk vind ik ga schelden tegen hem komt me vader of me moeder mij Slaan .

Vanavond :
Ik zat op me bed me broertje liep me kamer binnen op de deur hangt me handoek hij was net van buiten gekomen hij was Aan het voetbalen met andere jongens hij ging Zijn gezicht vegen met mijn handoek en ging door naar Zijn kamer , ik ging schelden tegen hem in mijn taal ik zei vieze jongen eizel .
Toen kwam me vader schreewend me kamer binnen hij schold tegen mij en hij ging mij schopen op mijn borst hij had slippers Aan ik ging me Handen op me borst leggen ging Jij Zijn slippers uit doen en daar mee mij Slaan over mijn hele lijf ik kan me zelf niet verdiedgin hij bleef schelden Daarna ging hij weg. En Daarna kwam me moeder mij de schuld Geven van dat mij broertje niks heeft gedaan en zo en dat ik heel slecht Ben .
Daar voor heeft mijn stiekm Vriendje ons relatie uit gemaakt hij vindt mij hoer gedragen en hij Wilde mij niet meer .
Ik Lig nu in bed en ik kijk naar me raam ik wil springen ik wil weg hier .
Ik kan niet alleen wonen ik mag niet van me ouders
Ik kan niet met me Vriendje Zijn omdat me Vriendje getrouwd is en hij 45 jaar plus dat hij katoleek is en niet Muslim ik Ben Muslim .
Wat Moët ik doen ? Daar zat ik net Aan te denken zelfmoord is de einge oplossing ik voel me niet Welkom niemand wilt mij
Niemand heeft respect voor mij zelfs me eigen vader en moeder niet .
Datum:
14-08-2013
Naam:
Sally
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

ik wil er niet meer zijn

hey ik ben een meisje van 12 jaar,
en iedereen denkt dat mn leven perfect is.
maar dat is niet zo ik krijg alles wat ik wil.
ik heb een pony gekrege mn beste vriend.
op school wordt ik gepest getrapt geklopt..
ik wil dit niet meer ik ben bang om naar school te gaan.
mama zegt ja godverdomme is er iet ofwa gij debiel .
ik mag mn familie niet meer zien.
ik wil er niet meer zijn.mn leve is cut.
ik wil er ni meer zijn!!!!!
Datum:
14-08-2013
Naam:
zari
Leeftijd:
12
Provincie:
België

zelfmoord gedachten

Mijn vader verlate mijn moeder, toen ik nog een baby was. Ik ben arm opgevoed, niet goed geschoold en niet veel geleerd.

Nu ik 22 ben, heb ik een jongen leren kennen, waar ik veel van houd. Alsof hij mijn ziel heeft geraakt..Ik huil elke dag, elke avond in mijn slaap. Ik denk constant aan hem. De ene keer lijkt hij om mij te geven en goed te praten. De ander moment is hij afstandelijk. Omdat wij beide gelovig zijn, wordt ons samen zijn ook een beetje geblokkeerd.

Het is immers een maand en 2 weken geleden dat ik hem niet goed gesproken heb. Hij belt mij niet en laat niets van zich horen. Ik zit vol vragen met. Voelt hij dezelfde als mij? Houdt hij stiekem ook van mij ? Wat speelt er in in? Waarom doet hij zo afstandelijk. Doordat ik minder goed kan communiceren met mensen, lukt het mij ook niet om echt assertief te zijn tegen hem. Hoe kan ik hem aanspreken? Hoe moet ik mijn gevoelens uiten? Wat moet ik precies zeggen? Hoe moet ik het verwoorden? Ik voel me heel onzeker en kan het leven op zo'n manier niet aan zien. Ook heb ik hiernaast thuis problemen.

Ik ben elke dag depressief. Ik heb zelfmoordgedachten en heb neiging om mezelf iets aan te doen waardoor het lijkt op een ongeluk (bijv verdrinking) Tijdens deze zelfmoord gedachtes gaan er ook gedachtes door me heen over mijn moeder die ik geen pijn wil geven. Ik wil haar ook niet alleen laten...
Datum:
13-08-2013
Naam:
tushii
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

hoi ik heb al 5 keer zelmoord proberen te plegen dit heb ik geprobeerd:1x schaar tegen mijn hart 3x verdrinken en dat wil ik doen omdat ik veel van water hou 1x wurgen.en ik word gepest omdat ik anders ben ik ben gevoelig en dik en ik kan er niet tegen als mensen met het woord kanker schelden en mijn EX vriendje pest mij nu en noemt mij een k*nk*er h**r en k*nk*r kind
Datum:
13-08-2013
Naam:
róbinn
Leeftijd:
10
Provincie:
Noord-brabant

my life story.

Toen ik 2 was gingen mijn ouders scheiden. En toen ik 4 of 5 was werd mijn stiefmoeder depressief. Mijn stiefmoeder en moeder werden gelijktijdig zwanger. Ze vorloren allebei hun kind. Daarnaast had mijn moeder ook nog een miskraam gehad. Dat heb ik pas te horen gekregen.. mijn stiefmoeder raakte depressief. Is meerdere keren opgenomen in t ziekenhuis. Als ze thuis was ging t nooit goed. Er was zoveel ruzoe.
Datum:
13-08-2013
Naam:
demi.
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Van de Top naar Beneden en Langzaam omhoog...

BESTE MENSEN ZELFMOORD IS GEEN OPTIE!!
Waarom niet?! Zullen jullie denken!?


Heb alles al meegehad in me leventje.. Rijke ouders, populair op school, goede cijfers, altijd vriendinnen,mooie auto's, alles zat mee.... Dat dacht ik tenminste.
wat voor iedereen t mooiste is wat er kan gebeuren is papa worden! Ik werd het op mijn 21ste... Papa .Een dochtertje..
Kocht met mijn vriendin een huis, geluk kon niet op .... Mooi huis, 2 auto's voor de deur, gevulde bankrekening alles was goed.
Toen werd ik depressief ... Kwam niet meer opdagen op het werk, ging met verkeerde vrienden om en greep naar de coke..
Omdat het voor de buitenwereld het er allemaal rooskleurig uit zag had niemand wat door behalve me ouders en vriendin..
Werd het huis uitgezet en plunderde de rekeningen om drugs te halen en daar zat je dan fijne kerel, in je dure BMW op een parkeerplaats te slapen en niemand die je begreep terwijl ik toch echt degene was die fout zat.
Omdat ze me toch wilden helpen ging ik naar een kliniek om af te kicken maar dat hielp niet terwijl ik steeds meer aan ZELFMOORD dacht. Wat heb t voor zin hoe kan ik als papa zijnde zo verslaafd zijn en iedereen teleurstellen, me vrienden lieten me vallen, me ouders, me familie, iedereen...
Heb weken aan zelfmoord gedacht en waarom heb ik het niet gedaan dan als ik er zo Zeker van was... Dat mijn leven alleen maar ellende met zich meebrengt.
Mijn verslaving heeft zo n 2 jaar geduurd tot mijn 23ste.
Kijk je bent hier met een reden... Het leven bestaat uit vallen en opstaan.
Je staat altijd weer een x op kan een tijdje duren maar t gebeurd altijd.
Ben 2 jaar gevallen en toen stond ik weer op.
Het mooiste is nog dat ik cker weet dat had ik wel zelfmoord gepleegd er spijt van zou hebben .
In mijn geval zocht ik mijn geluk in mijn hobby motorrijden en mijn gezin.
Heb heel wat mensen om me heen verloren aan zelfmoord. En als je dan ziet wat een verdiet je aan doet bij je familie etc.
Het is gewoon LAF en ZWAK om dat de doen... Er is hulp, en met die ene % gezond verstand kun je er al komen Kijk naar mij.
Nu 25 jaar oud, Goed lopend bedrijf, Gelukkig en geniet van t leven.
Kom op Mensen heb 100 redenen gehad om het te doen maar die 1e reden om het niet te doen heeft GEWONNEN.
Jullie kunnen het ook

Je leeft tenslotte maar 1x dus pak die kans
Datum:
12-08-2013
Naam:
Jamie
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.