Levensverhalen (pagina 270)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wanneer ben je gelukkig?

Hoi,
Ik ben in mijn jeugd vele malen door mijn vader verkracht, toen ik 12 was... Werd ik zwanger van hem en heb anoniem abortus gepleegd. Op m'n tiende zijn m'n ouders gescheiden en heb het m'n moeder verteld. Zij vond echter dat ik gewoon naar m'n vader toe moest. Ik heb m'n vader gezien tot m'n 15de en was eindelijk sterk genoeg om van me af te bijten. Ik ben op m'n 16de gaan samenwonen met een man van toen 32 en hij bleek erg losse handjes te hebben. Ik wilde bij hem weg maar ik bleek zwanger te zijn. Echter is m'n dochter toen overleden door het hellp syndroom en heb ik ook op sterven gelegen. Een week na haar begrafenis ben ik door m'n toenmalige vriend het huis uitgezet. Hij gooide me van de trap en me spullen er achter aan en zijn laatste woorden tegen me waren: "je hebt me me dochter ontnomen, vuile moordenaar". Heb toen weer een korte tijd bij m'n moeder gewoond, maar de relatie met m'n moeder was en is niet optimaal. Al snel leerde ik een lieve jonge man kennen en heb hier 5 jaar een relatie meegehad en we hebben een prachtige zoon, helaas ging de relatie tussen ons nooit "goed" en zijn daarom ook uit elkaar gegaan. Ik had gelukkig nog een goeie en leuke baan, maar daar ben ik helaas weggepest (naar vermoeden). Verkracht door een collega en een werkgever die hem het hand boven het hoofd hield en mij heeft afgekocht. Gelukkig vond ik al snel een andere baan, het verdiende niet zoveel... Maar ik had iets. Toen ben ik weer depressief geworden, maar dit keer zo erg dat ik niet meer in staat was om te werken en heb me ziek gemeld. M'n werkgever heeft me toen op non-actief gesteld om een beetje op adem te komen, maar hij zou me contract ook in verlengen. Ik heb me toen gemeld bij het UWV en daar ben ik nu 11 maanden mee bezig en heb nog steeds geen geld. Inmiddels zit ik zo'n 12000€ in de schuld en zijn al m'n reserves op. Ik leef dalijk met m'n kind op straat, als m'n kind überhaupt al bij me mag blijven. Gelukkig heb ik de huur voor deze maand nog kunnen betalen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Na al een aantal pogingen tot zelfmoord heb ik de hoop dat zelfmoord lukt wel opgegeven, maar ik kan en wil niet meer verder. Ik voel me geen goeie moeder, want ik ben niet instaat om voor me kind te zorgen en ben er van overtuigd dat m'n kind en de rest van de mensen om me heen beter af zijn zonder me. Ik zak iedere dag steeds dieper weg in het dal. Ik probeer echt bij het UWV door te dringen dat ik geld nodig heb, maar ik wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Dus het UWV wordt bedankt!!!
Datum:
08-09-2013
Naam:
Niemand
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

verhaal

mijn verhaal gaat over werd altijd gepest in de klas kon niets goed doen voor iedereen werd altijd uitgestoten bij activiteiten maar heb daar toen ook veel last van gehad maar hield stand nu ik afgestudeerd ben heb ik er geen last meer van, heb sinds kort een vrienddin leren kennen die dan mijn lief is geworden alles leek goed te gaan relatie tussen ouders enz. tot ze bij mijn familie is komen logeren voor een maand omdat die werd geopereert dus voor te helpen, die man hield zich meer met mijn lief bezig enzo dan werd de vrouw ervan jaloers en is die hun relatie ook gebroken en gaan uit elkaar en ze geven mijn en mijn lief de schuld van alle problemen en weet niet hoe ik dat kan oplossen het gaat zelfs heel slecht tusse mij en mijn lief zie het gewoon allemaal nietmeer goed komen en kan niets goed meer doen voor niemand wil er nietmeer zijn
Datum:
07-09-2013
Naam:
bjornson
Leeftijd:
20
Provincie:
België

de gedachtte

Hallo, mijn naam is A ben geboren in Amsterdam, en woon met mijn 2 zoons alweer bijna 11 jaar in Tilburg, inmiddels ben ik bijna 10 jaar gelukkig getrouwd mijn man heeft 3 kinderen waarvan zijn dochter van 16 bij ons woon sinds kort, mijn zoons van 23 en 18 wonen ook nog bij ons. Doordat ik al lange tijd straatangst heb en een verleden waar ik een boek van kan schrijven, komen er bepaalde dingen weer naar boven, plus mijn bejaarde ouders van bijna 80 en 79 jaar wonen in Purmerend, ze wonen nog op zichzelf gelukkig, maar met mijn moeder gaat het niet zo goed, ze heeft een pacemaker, mijn vader heeft attrose maar kan nog rijden in zijn autootje, mijn broer,schoonzus en nichtje wonen ook in Purmerend, ik mis hun allemaal heel erg, en doordat we financieel niet goed zitten is het voor mij moeilijk ff te kunnen zeggen nu wil ik naar mijn ouders....alles bij elkaar heeft mij er toe gebracht via internet een strop te maken en de gedachtte naar het bos te fietsen en een einde aan mijn leven te maken....ik weet ik doe mijn dierbaren daar veel verdriet mee, nou is het zo dat mijn oudste zoon het allemaal is komen te weten, ook hij loopt bij een psygoloog en gister heeft hij die met nog iemand hierheen laten komen en later is de huisarts geweest.....hij zei heb je weer die gedachtte bellen dan word je opgenomen...ik probeer zo mijn best te doen er niet aan te denken maar het lijkt me niet te lukken, is er hier iemand die mij kan helpen? Ik weet echt niet meer wat ik moet doen....liefs A uit Tilburg
Datum:
07-09-2013
Naam:
a
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

het lijkt of...

Het lijkt of ik nooit iets goeds doe geen dankjewel of ik ben trots op je van mn vader en stiefmoeder ik ben erachter gekomen dat mn vriendje nog twee andere meisjes heeft dus ik heb het uitgemaakt ik ben net op Het v.o. met ook weer kinderen uit mn klas mn beste vriendin daar zit ik ook mee in de klas en ze laat me stikken en gaat met andere meisjes over me roddelen en al die meisjes zijn nu populair enzo dat maak me niet eens zoveel uit maar het is gwn een naar gevoel dat een van je beste vriendinnen je zo laat stikken.
Dit was mijn verhaal
Datum:
07-09-2013
Naam:
annoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

mijn verhaal

Ik was 5 toen mijn vader overleed het deed me toen niks omdat ik dacht dat hij nog terug zou komen. Mijn broer en ik konden goed overweg met elkaar tot hij 4 jaar later mij heeft verkracht. Ik had/heb niks tegen mijn moeder familie of wie dan verteld. Mijn moeder had het ook te druk met mannen ze was vaak weg en ik moest regelmatig bij mijn oom en tante slapen. Mijn moeder werd ziek ze kreeg een longembolie en moest toen 3 weken in het ziekenhuis blijven toen drong het me pas echt door dat ik geen vader meer had en ik was op dat moment ook bijna mijn moeder kwijt. Ik heb nog nooit over mijn gevoelens gepraat tegen mijn familie alsof dat verboden was. Ik was 12 en heb toen een tattoo laten zetten van me vader. Ik ben sinds de ziekte van me moeder volwassen geworden en het voelde alsof ik nooit een jeugd heb gehad. Mijn moeder schold me uit dat ik dik was en dat ik een hoer ben mijn broer deed ook mee. Rond die tijd heb ik ook mijn eerste zelfmoord poging gedaan. toen ik 15 werd leerde ik een jongen kennen alles ging goed tot hij doodgeschoten werd ik raakte toen alles kwijt mn baantje het ging slecht op school praatte niet met vriendinnen en me moeder wist er niks van. Het werd me te veel ik ging mezelf snijden ging aan de alcohol en rookte veel wiet. Ik wilde niet meer leven. Na een jaar leerde ik weer een jongen kennen maar die heeft me gebruikt voor seks omdat ik gewoon een zwak persoon was en daarna hebben meerdere jongens dat gedaan. Nu ben ik bijna 18 ik heb van de week foto's gezien van mijn vader dat hij dood in zijn kist lag dat was afschuwelijk. Ik kan niet meer vechten en ik heb er ook geen zin meer in. Dan ben ik misschien maar zwak maar ik heb genoeg gevochten voor een plekje bij iemand in zijn hart en nooit gekregen. Ik kan het niet meer.
Datum:
06-09-2013
Naam:
N
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

haat

He mensen ik ben iemand met pdd sorry als ik het verkeerd schrijf delen van bordeline adhd nu heb ik mijn vriend jaren geleden voor het eerst betrapt op sex sites hij doet het nog steeds ok ik pijnig mijzelf al vanaf mijn 9 e jaar als het niet eerder is eerst met naalden later krabben slaan steken snijden. Heb ook zware psychoses dat ik echt gek word praten hrlpt nie echt meederw keren mij eigen van het leven proberen te roven sorry maar ik wil echt gaan ik heb hier niks. Al zegt iedereen van wel ik heb het gehad met alles en iedereen hou wel van ze maar haat ze ook. K vetrouw niemand. Als er toch es iemand was waar ik echt van kan houden. En niet half o ik haat andrre vrouwen tot op het bot 9 van de 10 zijn het kuthoeren die mijn relatie willen verkloten. En ale internet porno wijven haat ik hey allermeest sorry maar ik ben een en al haat en ik kom er niet van af ja aks mijn leven over is
Datum:
05-09-2013
Naam:
haat
Leeftijd:
22
Provincie:
Drenthe

TE dik

ik ben een meisje van 13 jaar.
ik loop al een paar jaar met een groot problem rond. ik ben te dik. ik heb er al zoveeel aan geprobeerd te doen !! zoveeeel !! maar helemaal niks ljkt te helpen, k eet helemaal net veel ofso , en ben een groote liefhebber van fruit... dus ik snap er niks van.
het ergste vindt ik nog wel dat elke jongen me afwijst omdat ik TE dik ben.. net omdat ik niet aardg ben of arrogant ofso , nee gewoon te dik ! ik ben er klaar mee om zoo te behandeld te wrden !! ik heb al meerdere keren geprobeerd zm te plegen, maar als ik de kans kreeg , kon ik het niet meer. ik wou dat ik het gewoon kon doen.. ik haat mn leven
Datum:
05-09-2013
Naam:
---
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

op, over en uit

Hoi.mijn verhaal speelt zich al mijn hele leven af, dus zal ik 't beknopt houden. Mijn hele leven voel ik bij mezelf dat er iets niet klopt. Zo'n 18 jaar geleden ging mijn toenmalige liefde van mijn leven " dacht ik " bij mij weg, ik ging eronderdoor aan dat gevoel van haar kwijt te zijn. Kon het toen niet aan en deed 'n zelfmoordpoging. De pillen deden het net niet en heb dagen voor bijna dood gelegen in mijn woning. Mijn zus vond mij en heeft alles opgeruimd, en er nooit iets over gezegd. Zo'n 2 jaar later leerde ik mijn vrouw kennen, en ik werd gelukkig. We trouwden en kregen 'n kind. Mijn geluk kon niet op. Ondertussen knaagde dat rare gevoel dat ik heel mijn leven al had, intensief aan mij. In de tussentijd nog 'n kind erbij en ik was zo superhappy. Mijn gevoel werd erger en mijn gezin merkte dat ik aan het veranderen was in negatieve zin. Op aanraden van mijn vrouw n gesprek met de huisarts. Zij verwees mij door naar psycholoog. Daar had ik geen zin in om mijn verhaal aan n vreemde te vertellen. Uiteindelijk kwam ik via een krantenartikel erachter, ik ben depressief. Ben toen zelf in therapie gegaan, en ja hoor ik had de volle bak van alle kenmerken van depressie. In deze periode leer n nieuwe vrouw kennen. Alle gevoelens die ik al n hele tijd niet meer gevoelt had kwamen u vrij. Dit gebeurt alleen als ervoor open staat en dat wist ik niet. Dus ik verlaat mijn gezin voor mijn nieuwe vriendin. In deze tijd krijgt mijn zus, die mij toen geholpen had, n herseninfarct. 1-zijdig helemaal verlamd, moeilijk lopen, geen spraak meer. Dus neem ik ook de zorg van haar op mij. Zij geen contact met onze ouders en ik heel weinig. Ondertussen gaat het gevecht met mn exvrouw gewoon door en zie ik de kinderen bijna niet.Al deze didingen bij elkaar hebben n grote impact op mij en zorgen ervoor dat mijn nieuwe relatie zeer slecht loopt. Deze vriendin is echt de vrouw waarvoor ik door alle vuren heen zou gaan zij is en nog steeds de liefde van mijn leven. Het gemis gevoel maakt mij kapot n paar maanden later is mijn vriendin bij mij weg. Zij zegt jij bent ziek jij moet hulp hebben jij doet dingen om aandacht te vragen. Heb al n paar keer gezegd dat zij mij niet begrijpt zij zegt van wel ik heb tijdens haar ook al n poging tot zelfmoord gedaan. Had alles klaarliggen tot zij onverwachts binnenkwam. Daarna heb ik nog n paar keer de gedachtes gehad. Nu komt mijn laatste poging die ook zal gaan lukken. Zal niemand iets vertellen hoe en wanneer. Zal alleen mijn ex-vriendin nog uitleggen dat mijn schreeuw om aandacht niet de schreeuw was om haar bij me te houden. Deze schreeuwen waren om duidelijk te maken dat het niet meer lang duurt. Maar kreeg dat haar niet uitgelegd omdat ze wel vaker de dingen niet wilde horen zoals ik ze bedoelde. Daar kon zij ook niks aan doen omdat ik n persoon ben die ze nog nooit meegemaakt had. Dan wordt je objectiviteit niet reëel meer. Alles vanuit onbegrip. Mijn kinderen heb ik op ong.8 mnd tijd 5 x gezien vanwege het gevecht met mijn ex die niet wilt toegeven op 1 puntje. Dat ik mijn kids in 1 week 2. uurtjes extra wil zien. Anders krijg ik ze 1 weekend op de 2weken. Dit is samen met alle problemen de druppel en hier zal ik nooit meer uitkomen. Mijn besluit staat vast. Dit is het dit was het ik laat het. Zij die gaan groeten u.
Datum:
05-09-2013
Naam:
muts
Leeftijd:
47
Provincie:
Limburg

Ik ga sterven......

Mijn halve leven werd ik beheerst door angst en haat. Angst van mij en haat door anderen. Omdat ik anders ben dan anderen. De enige gelukkige jaren waren met mijn soulmate die een verschrikkelijke dood is gestorven. Sindsdien word ik weer geterroriseerd door mijn omgeving. Ik kan niet meer tegen de haat. Tegen de onjuiste beschuldigingen. Ik heb ooit al eens een poging ondernomen, weet nu hoe het moet, en het zal gaan gebeuren.
Einde bericht!
Datum:
04-09-2013
Naam:
Anne-Mieke
Leeftijd:
57
Provincie:
Flevoland

heb te veel meegemaakt

Heb al zoveel dingen moeten verduren mijn vader heeft me jarenlang verkracht 2 van mijn broers hebben mij betast ben 5 jaar lang geslagen geweest door mijn echtgenoot ik moest sex hebben met vrienden van hem voor drugs en geld sigaretten zijn uitgeduwd op mij er is een chronise ziekte bij me vast gesteld mijn kinderen zijn daardoor van mij afgepakt en nu wil mijn huidige vriend mij verlaten
Datum:
04-09-2013
Naam:
unknow
Leeftijd:
23
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.