Levensverhalen (pagina 1621)

hai mijn naam is lisa ik ben 15 jaar oud en ik heb grote problemen maar ik word er voor geholpen ik snijd in mezelf en ik heb zelfmoord gedachten ik word deze week opgenomen in een spichiatrisch ziekenhuis. eigenlijk wil ik het wel maar ook niet maar ik heb al 3 mensen gehad om mee te praten en het heeft niet geholpen en ik slik nou medicijnen maar dat werkt niet. ik heb deze gedachtens en ik snijd mezelf omdat ik werd gepest en mijn ouders grote problemen hadden dus eigenlijk wil ik de mensen waarschuwen die iemand pest of meeloopt met de mensen die het doen. ik heb al een zelfmoordpoging gedaan toen ik 13 was maar dat was meer een roep om aandacht maar dat had ook niet geholpen. ik hoop dat ik in het ziekenhuis eindelijk de hulp krijg die ik nodig heb.
-xxx- lisa

Ik kan er niet meer tegen.
Er is serieus NIEMAND die mij begrijpt.
Ik kan tegen niemand mijn verhalen kwijt.
Ik voel me zo ontzettend k*t ..
Ik wil echt gewoon heel graag zelfmoord plegen...
Maar ik ben zo'n sgijterd dat ik dat niet durf.
Als er een auto of trein aan komt rijden denk ik wel van.. ja ik spring ervoor ofzo. Maar ik doe het gewoon niet.. Of ik durf het niet of ik doe het niet..
Ik ben gewoon echt mislukt.
Waarom kan ik nou niet een leuk leven lijden. Waarom ben ik nou niet een mooi vrolijk meisje zonder problemen en met een hoop vriendinnen. De wereld is zó oneerlyk. Niemand is gewoon gelijk de een is raaaazend populair terwijl de ander bijna helemaal van de wereld weggepest word. Pff ik wil gewoon echt dood. Wat heeft mijn leven nou voor zin?! Ik blijf zo dom ik blijf zo lelijk.. Ik blijf deze lelijke sukkel. Het kan nie tdat ik oppeens wakker word en superknap en alles ben. Ik ben zoals ik ben (jammer genoeg) en daar kan gewoon niks aan veranderd worden. Waarom zou ik verder willen leven:S Ik heb toch iets nutteloos hier. Alsof uberhaubt iemand mij gaat missen!
Echt ik houd het niet meer weet iemand gewoon een manier om dood te gaan of iets ik haat dit leven echt gwoon te hatelijk..
Sterkte allemaal!
xxx

Ik denk op het moment niet aan zelfmoord, maar heb dit regelmatig gedaan. Ik ben depressief, maar ben er onverschillig over en heb het geaccepteerd; het hoort bij mij, net zoals iemand die b.v. een been mist.
Ik heb, op momenten dat ik klem zat, een paar minder serieuze pogingen/experimenten ondernomen (overdosis medicijnen, vormen van verstikking/verwurging...). Niet voor de aandacht, maar als manier om te ontsnappen uit het ondraaglijke. (Beetje zwak van me, om in een superwelvarend land m'n leven soms als ondraaglijk te zien.)
Ook al zag ik zelf geen andere uitweg, ik heb het gelukkig onderkend, en zoek indien nodig zelf professionele hulp.
Bovendien is zelfmoord knap egoïstisch; er zijn immers mensen die mijn aanwezigheid op dit bolletje aarde wél waarderen.
Vaak zeg ik in mezelf "ik wil dood". Beetje een gewoonte, een trekje. Niet dat ik haast heb, ik zit mijn tijd hier wel uit.
Ik ben nu stabiel, gezond (...), heb een goede baan, eigen nestje en goede banden met mijn omgeving (geen relatie, maar da's vaak standaard als je depri bent ;-) Zonder dergelijke pijlers ga ik wankelen.
Als je klem zit in een situatie, en je wil direct dood als uitweg, dan is dat minder, echter iedereen die dood wil heeft eigenlijk mazzel; we gáán immers dood!We moeten gewoon wat geduld hebben.
Het moet echt ZWAAR balen zijn voor al die optimistische levensgenieters. Mensen die van het leven houden, en zich steeds ouder zien worden, wetende dat ze gebreken gaan krijgen en uiteindelijk alles achter moeten laten. Op zich al rede genoeg om depri te worden, paradoxaal. Waarom proberen er iets van te maken? We weten allemaal waar het eindigd. De zin van het leven? Is er dus niet. We zijn er nu eenmaal door de evolutie, probeer je te vermaken. Wat kan ons leven dan nog zinvol maken? Om te beginnen mensen helpen die er wél iets om geven. Anderen helpen geeft waarde aan je eigen leven, zelfrespect. (Tenzij je je laat misbruiken, natuurlijk.)
Denk hierbij b.v. aan het dankbare werk van ambulance-personeel, brandweer, of geestelijke hulpverlening.

Meer hoef ik eigenlijk niet kwijt.
Thanx, groetjes!

"zelfmoord is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem"

ik werk me de tering en heb na 6 dagen al geen geld meer! ik geef niet eens wat uit. ik word gek! soms kan ik maar beter dood zijn,geen haan die na me kraait...

Ik heb al heel vaak me zelf proberen te vermoorde om dat ik me zelf haaat !!
ik doe nooit iets goed en iedereen haat me !!
Me moeder trek me oudste zus altijd vooor en ik ben niemand !!!
niemand houd van meee

Ik heb gewoon totaal geen zin meer in het leven. Ik ben lelijk. Ik heb geen talenten. Wat doe ik hier nog? Ik heb mezelf al meerdere keren gesneden, maar nooit voor een zelfmoordpoging. De laatste tijd heb ik een drang als ik een auto zie rijden om er gewoon voor te springen. Maar ik doe het steeds niet.

Na de scheiding is het alles verkeert gegaan. zei heeft alles mee kan me self niet verdedegen. in allles. zij bepaaldt over de kits waar ik niets te zeggen heb. ik ben op de verkeerdE plaats. ik heb nu deschulden zij heeft nits meer betaald ik
moest haar auto voort betalen ook het huis voor afbetaling rst. ze wou nog 650 per maand er bij wat daar is inverandertt is in 300 met terug kracht zou ik dat ook terug krijgenvan het huis waar ik al een jaar betaal 1000€.ben er ziek van bijna een jaar heb dan ook niets getrokken van de verzekering dat telt niet zeggen ze .ook nit van ziekenbond man is machteloos hier in belgie .ik ben nu alles kwijt huis auto inboedel en 1850000fr van leen de imobielenkantoor zo gezegt en ackoort was mondeling en vrouw kinderen waar mijn vriendin lieverde kinderen bij mijn ex laat. Om datze mijn kits niet aan kan. pfff word me alles te veel ben in alles beu. Ik maak me zelf kapot. ben einde raadt heb poging gedaan om mij op te gangen mss nu eens onder de trein . Ik denk er alle dagen op. moet enkel de durfzoals in kou water springen.had ik maar een wapen ging mss rapper gedaan zijn met mij. Ben een week verder alleen wat ik doe is slapen slapen en nog eens slapen zonder mediseinen of drank. ben ik weet niet meer wie ik ben heb nu een brief gekregen waar ik moet nog betalen 1000 en als ik ze nieet betaal van de week nemen ze mijn vivaro mee dus nu al mijn autos komt op neer dat ik niets meer mag hebben. het eenge dat ik niet wist na scheiding zo erg zouden zijn. En ook mijn vader heb ik heen steun aan. ma is we’ll ziek zij kan er niet aan doen zee heeft een tumor . Ik had we’ll stuun van brenda.en van mijn zus.voel me zo ziek nu

in tussen is mijn moeder gestorven ik wou alle dagen eens de kits horen aan de tellefoon ex mis bruik van ze gaat naar de politie ze zegt dat is stalking ik ben nu vrij gesproken maar het sta wel in de krant dat ik een stalker ben pff gewoon om ik de kits wil aan de lijn

weer mijn zoveelste keer
had ik een pistool gekocht was het pistool nat geworden waardoor hij niet ontsteekt.
echt man ik mis me pa
ik word door niemand begrepen
snij me polsen door en het lukt maar niet
ik heb honderden pillen ingenomen ik ben het zat ik wil niet verder zo.
de overleden zijn die ik ken roepen mij
ik praat met ze heel vaag
heb in het satanisme gezeten
dat betekend dat je god niet aanbid maar de duivel
ik ben in de hel geweest door mijn droomen
ik wil niet meer ik ga terug naar het satanisme.
ik praat nog steeds met de poortwachter.
ik wil niet meer ik wil heen ik kan niet meer leven zo help me alsjeblieft ik vraag je praat asjeblief met me ik heb al die psycholochise termen al gehoord ze kunnen me rug op
ze zeggen dat ik een skkl ben dat iik aan de heroine gaa
ik zit allen aan de wiet want dat is mijn middel om te kalmeren

Ik weet wat JIJ doet
Gebruik me maar
Doe maar alsof of je van me houd
En dan ga je met een ander
Wat dat met MIJ doet ?!
Net of jou het IETS kan schelen ..

Je bent gewoon een player
Nee je hoeft niets meer te zeggen
Ga er maar NIET meer tegenin
Je hoeft het echt niet te ontkennen
Want ik weet het al lang
Ik weet genoeg, MEER dan genoeg

Doe verdomme niet of je van me houd!
Terwijl ik een van de ZOVELE voor jou ben ..
Hou gewoon je smoel
Donder op, laat me alleen !!
Dat is wat ik denk en wat ik zeg en doe alsof
Maar toch wil ik nog steeds zo graag bij je zijn ..


Ik raak mijn beste vriend kwijt, die ik ken van internet en van plan is niet meer op MSN te komen.. Ik ken hem al ong. 2 jaar. Dat vond ik al zo klote. Maar gelukkig was er een jongen die waarschijnlijk mijn vriendje zou worden. Ik had al met hem afgesproken en we hadden gezoent. Hij bleef maar zeggen dat ie van me hield en dat we snel weer af zouden spreken.. En nu ; heeft hij een vriendin. Hij heeft me gewoon geplayed. Ik heb mezelf vaak genoeg gesneden, en gezegt dat ik dood wilde, maar eigenlijk was dat gewoon bluf. Maar deze keer wilde ik het echt. Er werden ook allemaal kutopmerkingen gemaakt dus ik had het even niet meer. Ik zit bij het Riagg en het gaan gelukkig steeds ietsje beter maar ik ben nog lang niet van al mijn problemen af. Deze keer is het al gelukt om NIET te snijden, dus ik hoop dat het steeds weer ietsje beter zal gaan ...

oke ik ben dus een meisje van 15 bijna 16, mijn naam geef ik niet, omdat ik liever anoniem wil blijven, maar ik wil graag mijn verhaal kwijt wil. Mijn jeugd was niet bepaald leuk. Mijn moeder scheidde met mijn pa toen ik 3 was, ik weet niks van hem. Ik groeide op bij mijn moeder en haar nieuwe man. Op mijn 9e gingen ze scheiden ik wist niet wat me overkwam. mijn broertje woon nu bij hem. mijn ''ex-stiefpa'' was niet echt een klootzak pas later toen de scheiding naderde. Op een dag ging ik samen met mijn zus van school naar huis, we wisten nog van niks. De sleutel paste niet meer in de slot. Hij deed open en zei dat de deurwaarde de sleutel heeft veranderd en dat we niet meer naar binnen mochten. daar stonden we dan in een regenachtige koude dag, buiten in de voortuin terwijl onze spullen in vuilniszakken in de tuin lagen. mijn moeder haalde me later op samen met haar vriendinnen. we werden opgevangen door haar vrienden. na maanden kreeg mijn moeder een flat waarin wij gingen wonen. ik was 9 toen het allemaal gebeurde. dus ik heb niet echt vastigheid gehad. ik kon niet goed vrienden maken op mijn nieuwe school, dat was moeilijk (ik werd vroeger op mijn oude school gepest dus durfte ik niet goed). En nog steeds heb ik wat meer moeite met het maken van vrienden dan andere leeftijdsgenoten. ook op mijn 9e was mijn moeder gefrustreed en gestrest met alles. soms als ik wat fout deed of ruzie had met mijn moeder sloeg mijn moeder op los. Ik was altijd een lief, rustig meisje geweest die nog geen vlieg kwaad deed, maar dat veranderde langzamerhand. Ik werd een pestkop ik treiterde mensen, ik had er lol in samen met andere. op mijn 11e/12e hertrouwede mijn moeder waarmee ze nu nog steeds getrouwd mee is. Daarna in de 1e was ik nogal verlegen en had geen vertrouwen in mezelf. Als iemand zei dat tie mij mooi vind/vond dan klapte ik dicht. ik dacht altijd ''ze dollen met me, dat ben ik niet''. In de tweede had ik vrienden op wie ik kon bouwen, nog steeds en ik geef heel veel om ze, en in dat zelfde jaar verhuisde ik van een flat naar een huis, k kreeg mijn eigen kamer. maarjaa ff verder... in de tweede begon ik ook in mezelf te snijden. ik voelde me leeg. had vaak ruzie met mijn moeder, mijn zus en met mijn stiefpa. ik had altijd al gevoeld dat ik er niet bij hoorde, bij mijn hele familie. Ik was nooit het lievelingetje van me oom of tante, mijn zus wel. dat rotkind werd altijd verwend. ze kochten en gaven haar leuke dingen. mij ook wel alleen soms en als ze wat gaven vond ik het maar lelijk en walgelijk. Bij elke fikse ruzie sneed ik in mijn pols. Mijn ouders weten het niet. Ik heb geen goeie band. ik vertel ze niks, want als ik iets vertel dan gebruikt me moeder dat tegen me. ze begrijpt het niet. ik vind haar een tyfus trut! ik haat der zo erg. ze geeft mij een slecht gevoel. Noemt me dom dit en dat. op 4 oktober 2006 werd ik vernederd door mijn moeder op mijn werk. ik had namelijk de sleutel niet op de plek gezet waar iik het had afgesproken. ik kwam mijn zus op mijn werk tegen en legde uit waar het lag. Mijn zus zei ja ja ja geerged. en ik nam natuurlijk aan dat ze het wel weet. komt ze na een uur MIJ storen op het werk (wat natuurlijk geen goeie indruk maakt aangezien ik nog in mijn proeftijd zit) dus ik nog een keer uitleggen aan die trut. komt mijn moeder me om 10 voor half zeven storen dat ik onmiddelijk naar huis moest. ze bleef schreeuwen als een gek als een idioot. en zei dat ik ontslag moest nemen. stoorde mijn collega's en vroeg waar mijn manager was, manager de bij... eiste hij mij ontslag geeft (gelukkig gaf tie het niet). ze maakte een hele scene om niks. ik schaamde me dood. nog steeds en durf niet meer op mijn werk te vertonen. de klaten, het personeel, mijn manager zagen haar tekeer gaan. Ik besefte op dat moment dat ik haar grondig haat en dat ik haar dit nooit zal vergeten. ik wenste dat er een aarbeving kwam en dat ik in dat gat viel en vooraltijd verdween. maarja dat geluk kwam mij niet toe. eenmaal thuis sloeg ze me verrot. ik wou haar zo graag slaan (had ik al eerder gedaan, met spijt) een hele harde vuist dat haar knock-out zal slaan. Ze moet weten dat ik haar aan kan, ik sla der zo verrot als ik mijn beheersing kwijt was. en gisteren was mijn duistere dag. ik kreeg ruzie met mijn zus. ze begon me te klappen, haren trekken BITCH FIGHT. we vochten zo hard. ik kwam in trance ik weet niet wat er gebeurde. ik hypoventileerde, ik beefde, mijn ''emmer gevuld met water was overgelopen''. ik trok het niet meer, ik vocht erop los ik wou die trut pijn doen. even leek het of ik uit mijn lichaam was gestapt. ik schreeuwde zo hard als ik kon het was raar maar geloof me, oordoppen zouden in iedergeval niet helpen. na afloop van het gevecht zat ik nog steeds te hypoventileren en beefde als een gek. dat gevoel was echt heftig, niet normaal. Ik was beland in een situatie die je niemand gunt. ik begon te huilen als een gek. tranen die bleven rolllen. ik kon niet ophouden ik voelde me leeg, mislukt, vedoemd alles. alles werd me teveel ik wou op dat moment egt dood, er waren 2 mensen overleden, ik was stinkendjaloers. ik wou het zijn, hun hadden geen keuze maar ik wel! ik wou in hun plaats! het was oneerlijk! ik pakte mijn mes sneed mijn pols door bloede als een gek. en dat was allemaal gister gebeurd. Ik ben er nog steeds en als mijn leven zo door blijft gaan pleeg ik echt zelfmoord ik ben radeloos! ik weet het egt niet meer. ik voel me egt vanaf mijn negende berroerd! de jongen op wie ik verliefd was bedroog me. mijn vriendje van nu, hou ik niet van, ik schaam me op mijn werk en binnenkort moet ik ze onderogen zien te komen! ik haat mijn leven ik haat het ik haat het.
help me:S
kus