Levensverhalen (pagina 1477)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Kapot

Kapot..

Van de buitenkant blij
Van de buitenkant zeker
Iedereen die denkt dat het goed met me gaat

Van de binnenkant verdrietig
Van de binnenkant onzeker
Niemand die weet dat het slecht met me gaat

Van de buitenkant mooi
Van de binnenkant lelijk
Iemand die het denkt, niemand die het weet

Van de buitenkant alleen een blauwe plek
Van de binnenkant pijn
Maar diep in mijn hart.. helemaal kapot

** Zulke momenten zijn zwaar **


Datum:
11-03-2007
Naam:
Emma
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

weetneit...

Ik heb best vage verhaal. 2 jaar geleden ontmoette ik een meisje, was echt zo verliefd op haar. dat ben ik nu ook nog steeds. we hebben wel wat maar in het geheim zeg maar. waarom we dat doen is omdat haar vader niet wilt dat zij met een donker persoon gaat. dat vond ik in het begin erg kut, zij zelf ook. Het sucks serieus, ik kan niet bij haar thuis komen, zij niet bij mij. Het is ook wel stom dat het in het geheim moet. Ik heb haar soms wel verteld om het tegen haar vader te zeggen, maar dat durft ze niet. haar moeder weet het wel, begrijp ook niet waarom haar moeder er niet over begint met haar vader. maar iik wilde dus zelfmoord plegen. want ik kon er gewoon niet tegen. dat ik niet bij haar kan zijn, en soms ook allerlei andere gek*t. ik kon er toen gewoon niet tegen dat ik niet bij haar kan zijn enzoo...:S toen ik alleen thuis was, zat ik daar dan met een mes in mn handen, en dat mes op mn pols. alleen durfde het niet. ook wilde ik het niet denk ik. ik was gewoon HEEL down. want als ik het deed deed ik geen leuke dingen hier met fam. en vrienden, en kan ik zowiezo nooit bij haar zijn. dat sucks nog erger. soms heb ik nog wel van die tja neigingen om het te doen:S, dat weet ze niet volgens mij, maar ze weet wel dat ik het wilde doen. en heb haar gzegd en beloofd dat ik het niet zal doen. maar ik ga haar ook niet vertellen dat ik soms neigingen heb want dan is ze bang dat ik het tog doe. bedank dat jullie wilden lezen:) en iedereen op deze site, egt waar STERKTE!
Datum:
11-03-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

wie ben ik eigenlijk....?

ik ben mezelf niet....ik leef een leven zoals mijn moeder dat zou hebben gewild....ik geloof niet in mezelf...dus doe ik maar wat mijn moeder zegt....ik heb geen zelfvertrouwen en begrijp van heel veel dingen niet waarom ik het überhaupt doe...ik doe nooit dingen die ik zelf zou willen....behalve als mijn moeder dat ook zou doen...anders denk ik dat ik voor gek sta....wordt uitgelachen...en dat iedereen me haat...ik probeer dus ook alleen maar voldoendes te halen op school...en probeer zo weinig mogelijk fouten te maken...dus ik zit op het gymnasium...omdat ik van mezelf de beste moet zijn....ik ben kapot als ik een onvoldoende haal....en dat gebeurt de laatste tijd wel heel vaak...vooral voor Latijn en Grieks....je zou denken: "waarom vindt ze het erg om een onvoldoende te halen?! dat is toch menselijk?!" jah...ik weet het...maar toch...ik ben kapot als mijn moeder dan weer zegt dat ik iets fout heb gedaan...wat moet ik doen..? mijn leven (van mijn moeder) door blijven leven...of toch gewoon mezelf proberen te vinden...ik weet niet wat ik zelf wil! ik hou van dingen waar mijn moeder ook van houdt...ik wil alles zo graag zó goed doen...ik maak mezelf kapot! op de basisschool dachten ze al dat ik faalangst had....mijn moeder geloofde het niet...dus ik dacht dat ik het inderdaad niet had...maar nu denk ik daar wel anders over...ik weet het niet meer!
ik heb al een paar keer zelfmoordpogingen gedaan...maar steeds vlak voordat ik dan flauwval denk ik: "dit wil ik niet!" maar daarna denk ik dan weer: "waarom niet..? niemand houd van míj, iedereen houdt van mijn moeder!"
ow..ik word hier gek van!!!!!!
Datum:
11-03-2007
Naam:
een dovende kaars...
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

niemand

ik heb een hele tijd mezelf gehaat, ik dacht dat niemand me moest, dat ze maar aardig deden omdat ze iets van me moesten! ik was stapelverliefd op een jongen en die had al meerdere keren mijn hart heel hard gebroken! toen ging ik twijfelen aan mezelf... waarom zou iemand me meerdere keren pijn doen? toen dacht ik dat niemand me moest, omdat ze me haatten!! ik deed mezelf pijn, heelveel pijn! vanbinnen en vanbuiten! ik durfde het aan niemand te vertellen, bang omdat ze dan al helemaal niet meer met me omgingen! ik denk, laat die nep-vrienden nu nog maar even hier! ondertussen had ik al allemaal plannen gemaakt hoe en wanneer ik het zou doen! ik zou mezelf ophangen, ik had de strop al! opeens kon ik er niet meer tegen... ik heb iemand alles verteld, dat ik mezelf pijn deed omdat ik mezelf, lelijk vond, dik, afgrijselijk, onuitstaanbaar en een monster! daarom wou geen enkele jongen met me... omdat ik dat alles was! ze vertelde me dat het niet waar was, en dat ik moest ophouden met mezelf pijn te doen... ik beloofde het! en ik heb gepraat met die jongen, en die zei dat hij zijn gevoelens niet begreep! en dat hij ook bang was voor pijn! en hij had geen idee dat hij me pijn deed. dat wou hij eigenlijk helemaal niet! en nu gaat alles weer beter, verschillende mensen weten ervan... wat ik wou doen en waarom. en ze helpen me nu ook heel goed! het zijn geen nep-vrienden, ze zijn goudwaard en ik wil ze nooit meer kwijt!

-XxX- Myrthe
Datum:
11-03-2007
Naam:
Myrthe
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

mijn leven

Ik wil graag iets over mijn leven vertellen

Vroeger toen ik nog jong was werd ik mishandeld en gebruikt door mijn eigen vader, mijn moeder was altijd bang voor hem en kon mij niet beschermen. Zij werd zelf ook geslagen. Ik ben een aantal keer verkracht door mijn vader.. Ik was doodsbang voor hem. S'nacht kwam hij stiekem in mn kamer en ging bij mij in bed liggen, vreselijk vond ik dat. Toen was ik 9 of 10 jaar. Mijn moeder heeft 2 jaar geleden zelfmoord gepleegd. Vanaf die tijd doe ik aan AM.. Ik was er zo kapot van, dat het Ammen steeds erger werd. Ik word thuis nog steeds slecht behandeld door mijn vader. en ga dagelijks met blauwe plekken naar school. Ik durf het tegen niemand te vertellen. Als hij daar achterkomt gaat hij flippen en me in elkaar slaan.. Ook komen er nooit vriendinnen bij mij thuis. Ik heb 2 keer geprobeerd mn polsen door te snijden, maar neit gelukt. Op dit moment zie ik het leven echt niet meer zitten. Als mn vader me nog een keer iets aandoet ga ik mezelf ophangen aan de trap. ik wil mn vader laten zietn waarin ik toe ik staat ben.. dat hij mn hele korte leven heeft verneukt!

xxMereltje

Datum:
11-03-2007
Naam:
Merel
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

FF mn ei kwijt...

Zinloos. Een zinloos bestaan. Dit is ook een zinloze post.
Alleen zijn is het ergste wat er is. Heb je vrienden of familie of kennissen of buren of wie dan ook, hou van ze. Hou ze vast. Alleen kun je niets. Ik ook niet.
Datum:
11-03-2007
Naam:
Naamloos
Leeftijd:
46
Provincie:
Groningen

Woorden schieten me te kort...

Al maanden voel ik me rot.
rot is zelfs niet het woord.
het woordenboek staat vol met woorden maar toch schieten ze me te kort.
Niets of niemand kan mijn gevoel begrijpen,
denken het wel, maar is niet.
ik ben een zwarte vlek, gemorst op wat met tijd noemt.
al bijna 4 jaar voel ik me zoals nu.
een zware boei dobberend op een zee vol pijn.
hulp kan ik niet betalen en gaat ook niet lukken, ik geraak na zoveel jaar nog niet uit mijn woorden, leg het dan maar eens uit. Gelukkig zijn, na regen komt zonnenschijn, weten zei veel: ik ben de betekenis er al jaren van kwijt, hoe ziet dat eruit?
zoveel uren in een duistere schemerwereld geleefd, in m'n eentje.
Steeds zwaardere bagages op mijn rug.
Dagenlang, urenlang gepiekerd over wanneer ze mij komen halen.
Wanneer het mijn tijd is,
zien ze dan verdomme niet dat het meer dan tijd wordt?!
Het lef ontbreekt maar de sprong komt dichter...
korte pijn om de lange pijn te vermijden.

Datum:
11-03-2007
Naam:
Melissa
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

deprie

Vanaf groep5 van de basis sgool tot halvergwege de eerste klas ging het slegt.
groep 5 wist ik gelukkig nie wat zelfmoord inhield.ging vaak met verkeerde kinderen om. in groep7 ging het een paar maandjes goed. tot ik me eerste vriendje kreeg. hij heeft me 2keer bedrogen. ik ging er bijna aan onder door. groep8 was versgriklijk. een meisj liep steeds bij me en ik werd alleen maar knettergek van haar. heb daar sekers 3maanden me gelopen. begin groep8 hoorde ik over zelfmoord. het sloop er langsaam in. had weinig vriendinne(altans dagt ik). langsaam ging ik er aan kapot. zat net in de brugklas en voelde me erg alleen. heb toen aan en paar vriendinne verteld dat ik het leven nie meer zag zitte. werd allen maar erger. op een gegeven moment stond ik voor het aanrecht met een mes op mijn keel. ik begon erg te huile. ik wist dat ik er wel mensen mee pijn dee. me ouders broertje vriendinne familie. kreeg rusie met een vriendin die ook nog eens erg populair is. ze stookte die paar vriendinne die ik had tegen me op. al snel sagen se in dat dat nie ging lukke en was sij de enigste die nog boos was. een week erna maakte ze het weer goed. ik ging er aan kapot. ik ging naar de loods(maken van de carnavalswagens) en kwam er een jonge tegen. hij was een ex van me vriendin dus ik kende hem wel maar niet persoonlijk. we kwamen wat aan de praat. en het klikte wel. als ik bij hem was voelde ik me fijn had ik dat kutgevoel niet en kon ik weer lagge. kort daarna heb ik viiaa msn gevraagd of hij met mij wou(heele grote stap voor mij) en hij sij ook nog ja. ik was helemaal blij. maar de gevolgen waren groot. ik vertelde het aan me vriendin die duss met hem had gehad. sij was waarschijnlijk heel erg jaloers se sij dat ze hoopte dat het snell uitging en dat hij nie kon soenne. andere sijden dat ik beter kon krijge. gelukkig kwam ik er net van boven op en was ik iets sterker dan voorheen. ik had gelukkig weer selfvetrouwen gekregen. en heb tegen haar zitte schreeuwe dat se moest oprotte. dat ze zig met haar eigen leven moest bemoeiie en mij met rust moest late. het drong langsaam maar seker tot haar door. het is jammergenoeg maar een week aangeweest. eerst zij hij tege mij dat hij het uitmaakte omdat hij gehoord had dat ik dood wou. (best wel vaag want ik had al tegen hem gesegd dat ik best wel een kut leven heb gehad.) ik geloofe er geen bast van. en vroeg op msn aan hem of we er een keer over konden praate. hij vroeg waarover. ik vroeg dus wrom het nou uit was. EN PRECIES WAT IK DAGT KWAM UIT. IK KAN DE ZIN ZO UIT ME HOOFD OPZEGGE. --> IK HAD ER GEWOON GEEN SIN MEER IN IEDEREEN DIE PUSHDE ME ENSO. al met al was ik nie pissig op hem. ik had zelfs meedelijde met hem. alles wat ik te hoore kreeg kreeg hij ook te hore. ik wist gelukkig dat ik mijn eigen leven wou leven. en allen ik dat kan. dus ik was sterk genoeg om het aan te houden. als ik me waarschijnlijk net zo deprie had gevoeld als op de basisgool. dan had ik er naar 3 dagen al en punt agter geset. gelukkig heeft hij me weer op het regte pad gezet. en denk iik nu heel anders over het leven. ik was in die tijd heel erg met mezelf besig dat ik hem toen links liet ligge( erg stom
van me duss)
Ik moet het oden met de herineringen die ik nu heb. Ik ben hem ook erg dankbaar.

Heet leven is veel ste mooi om aan de kante te gooie ;) daar ben ik nu wel agter gekomen. ik zal hem wel nie snell vergeten.

Maar mijn vooruuitzicht is SKEIT AAN DE HELE WERELD EN BOEIEND WAT ANDEREN TE ZIJKE HEBBEN.


ik ben blij met de dingen die ik heb. leven is veel ste mooi om aan de kante te gooie ;)


xxx Manon
Datum:
10-03-2007
Naam:
manon
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Waarom?

Hoe heeft alles zo ver kunnen komen? Je denkt dat alles weer goed gaat en dan gebeurd er weer vanalles. Echtscheiding ingetrokken en dan nu twee dochters die liever hebben dat hun ouders gaan scheiden. Dit is onbegrijpelijk voor mij. Dit zijn volgens mij de eerste kinderen die graag hebben dat ouders gaan scheiden. Dit is niet te dragen. Dit is zo'n onbeschrijflijke pijn. Ze willen me helemaal niet zien en iet praten over wat er is gebeurd. Heb een relatie gehad met een andere man maar dat is allang weer verleden tijd. Ben weer terug bij mijn man en de kinderen (volwassen) willen nergens over praten terwijl ik dat zelf graag zou willen. Ik begrijp hun boosheid, verdriet en de teleurstelling in hun moeder. Andere moeders doen dit maar niet hun eigen moeder. Ik kan alleen niet begrijpen dat ze niet willen praten. Dit is zo verschrikkelijk. Ik heb mijn hele leven voor ze klaar gestaan met veel liefde mag i wel zeggen. Nu ruim een jaar later en vele pogingen om alles weer goed te maken denk ik zelf dat het beter is om een einde aan mijn leven te maken. Ze zullen me niet missen en miin man komt er wel overheen als ik er niet meer ben. Hij heeft immers zijn dochters nog. Ik ben zo moe en opgebrand om steeds vanalles te proberen om het weer goed te maken. Het gaat nooit meer lukken. Dit is geen leven voor een moeder. Ze zijn beter af zonder mij. In alles wat ik zeg en doe geeft mijn man de kinderen gelijk en moet ik het maar begrijpen. Begrip houd ook een keer op. Wanneer begrijpen ze mij? Nooit!! Ik kan dit leven niet meer aan dus het moet afgelopen zijn. Ben zo moe en depri dat ik geen uitweg meer zie. Of is er iemand die me kan helpen? ben ik dan de enige vrouw die ooit vreemd is gegaan? Kan het me niet voorstellen. Ik kan in ieder geval niet meer. ik ben gek van verdriet dat ik geen uitweg meer zie.
Datum:
10-03-2007
Naam:
marian
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-brabant

.....

De wereld is gewoon verrot en daar is niets waar je als mens aan kan doen. Ik ben een slecht mens en doet anderen pijn, waarmee ik mezelf pijn doe. Ik zie hoe andere mensen zijn. Met 1 blik kan ik al het slechte in hun vinden, terwijl ik dat goede ook zie, maar dat is een kant die mij nooit zou bedonderen dus bescherm ik mezelf. Waarom willen mensen jou laten blijken wat ze vinden. Dit vinden is dan egoistisch een mening uiten naar de ander over het ongenoegen en het verkeerde. Althans dat verkeerde is datgene wat de ander anders zou doen.
Toch jammer dat dit een negatieve stempel krijgt, anders zijn…
Het enige wat mensen nog kunnen is mij kwetsen, want dat voelt normaal. Liefde doet mij pijn en zo zal dit worden op deze hele aarde, dus wat voor zin heeft het hier....
Datum:
10-03-2007
Naam:
i.
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.