Levensverhalen (pagina 1470)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

En toen had ik niemand meer...

Hallo Allemaal,

Ik schrijf dit omdat ik mij ei nog even kwijt wil voordat ik een treintje ga koppen. Waarschijnlijk zal het jullie niks interesseren want mensen luisteren nooit naar me. Ik ben een gezonde jongen van 22 maar ben alleen ontzettend verlegen. Ik had 1 vriend (eigenlijk alleen op msn) maar deze heeft me laten stikken omdat ik niet mijn spaargeld over wilde maken naar hem. Hij zei dat wanneer ik dat niet deed ik net zo goed dood kon vallen. Dit heeft me aan het denken gezet en hij heeft gewoon gelijk.

Ik heb er geen zin meer in, na 22 jaar stopt het voor mij hier.
Datum:
17-03-2007
Naam:
Jarno
Leeftijd:
22
Provincie:
Drenthe

3 focking lui!

gvd!, ik ben nu al één maand bezig met een schoolopdracht ( informatiefolder) en ik koos het onderwerp 'zelfmoord'voor die folder, hij is bijna af, alleen het probleem is dat sinds die maand dat ik er aan werk 3 mensen uit mijn vriendenkring zelfmoord hebben gepleegd, ze kenden elkaar niet, maar het waren er 3 in één focking maand, precies die maand dat ik er iets over moetmaken... voel me echt kut! :S jah 't leven gaat door, op een leuke of nietleuke manier...

gr
Datum:
17-03-2007
Naam:
boeit niet
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Hee hee allemaal..
Ik wou even wat kwijt..
Ik vind mezelf echt heel erg lelijk enzo en ben echt heel erg onzeker over mijn uiterlijk enzo en ja ik zag het allemaal niet meer zitten.. Ik had gelezen op internet dat je met 20 paracetamols al zelfmoord kon plegen.. Ik ging naar de winkel en heb daar meer dan 100 ofzo gekocht.. Diezelfde dag nog heb ik er 50 á 60 geslikt.. Ik moest heel veel overgeven en werd heel misselijk toen heb ik het de volgnde dag tegen me pa gezegt want ik had echt heel veel pijn.. Wij dus heel snel naar het ziekenhuis en daar hoorde ik dat ik het niet zoiu overleven misschien of dat ik een nieuwe lever moest krijgen enzo.. Ik heb heel veel nagedacht ik het ziekenhuis want ik heb daar meer dan een week gelegen.. Ik mocht gisterenavond naar huis.. En dan zul je wel denken van als je echt zo in het ziekenhuis ligt vanne dat je blij bent dat je het hebt overleeft maar nee alles is gewoon nog precies hetzelfde .. En mijn ouders willen dat ik opgenomen word enzo hun doen net alsof ik helemaal gestoord ben terwijl ik mezelf gewoon echt echt echt hééél lelijk en nutteloos vind ik moet ook elke dag huilen omdat ik er gewoon geen zin meer in heb zo.. Waarom moet je perse dun zijn om knap ofzo te zijn of mooi zijn en een gladde huid enzo.. Waar slaat het op dat mensen iemadn pesten weet je niet hoeveel verdriet je iemand doet sommige mensen gaan daardoor ook zelfmoord plegen en snijden ik haat mensen echt die pesten alsof ze zelf perfect zijn ze hebben dan soms hun uiterlijk mee maar hun innerlijk is niks die mensen hebben gewoon geen hart! Maja ik wou alleen even dit kwijt niet dat ik er veel aan heb gehad maja..
Xxx een lelijkerd.
Datum:
17-03-2007
Naam:
Anouk
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Gehandicapt

Ik ben gehandicapt... Dat is zo moeilijk voor mij te accepteren. Mensen zien me als psychisch in de war, als een meisje dat niks snapt..
Ik heb geen vrienden; iedereen kotst me uit. Zelfs de mensen bij mijn hobby, roddelen over me alsof ik een lelijk aanhangsel ben. Ik heb het gevoel dat ik opgeruimd moet worden, dat ik de wereld vervuil.
Vroeger ben ik zo erg gepest, dat ik onzeker ben. Ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis wegens een eetstoornis, en tot 2 keer aan toe in een psychiatrische instelling voor aggressieve en depressieve kinderen. Daar werd ik ook depressief, en ben er nooit meer uitgekomen. Ik werd er gepest, en als ik mijn bek opentrok, werd ik zonder pardon de separeercel ingegooid. Ze haatten me daar allemaal. Op school pestten ze ook weer gewoon, ik was weer het zwarte schaap. Thuis lachen ze me ook uit, vanwege mijn handicap. Zo kan ik het toch nooit accepteren... En dan zegt mijn zus ook nog van: je hebt geluk dat we niet zo zijn als die familie van die autist... Nou, wel dus, als je dat al van jezelf zegt.

Ik haat mijn leven, want mensen haten mij.. Anders zou ik wel vriendinnen hebben.

Ik wil het liefste dood, en misschien gaat het gebeuren ook... Ik word gek van al die drammende mensen.. Sorry hoor, maar wie vind mij nu aardig? Ikzelf niet eens!

Geer
Datum:
17-03-2007
Naam:
Geertje
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

Ik weet niet meer hoe??

Mijn leven is kapot ik weet niet meer waarom ik hier nog ben ik voel me niet geliefd al jaren niet meer voel me zeer eenzaam mijn ouders geven niks om mij en dat doet zeer pijn.
Vroeger toen ik 10 jaar was gaf ik het al op om verder te leven ik wilde aandacht van mijn ouders liefde en ik kreeg een pak slaag.Nu jaren erna het begint weer opnieuwe mijn opa overleden mijn oom op sterven alles wordt me teveel ik heb er geen kracht meer voor.
vrijheid heb ik ook niet want ik mag niet genieten van mij leven Ik wil niet meer leven ik kan het niet meer aan alleen en dat terwijl ik niemand heb die weet hoe ik me voel van buiten ben ik gelukkig niemand zou het van me denken dan ik er geen zin meer in heb.
en er zal een dag komen dat ik er niet meer zal zijn dat ook ik mijn eigen rust heb gevonden
Datum:
17-03-2007
Naam:
brina
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

...

Hey ik voel me al een hele tijd kut over van alles, zo zijn m'n ouders sinds 3 jaar uit elkaar en kunnen ondertussen niet eens meer normaal met elkaar praten en zeggen tegen mij de slechtste dingen over elkaar, ben ik al meer dan een jaar smoor verliefd op een jongen die ik zoo niet kan krijgen en dan is hij ook nog eens niet duidelijk in het afwijzen. En dan heb k ook nog eens lasdt van het niks kunnen, m'n school gaat slecht, ben slecht in sport kan geen andere creatieve dingen enzo.. Vriendinnen die me soms heel hard negeren en me zeg maar soms een beetje buitensluiten omdat ik me kutvoel en zij altijd vrolijk zijn en dan ook nog eens het zelfvertrouwen van niks. Klinkt misschien nioet heel bijzonder maar toch denk ik vaak aan zelfmoord, alleen weet ik zeker dat ik te schijterig ben om het ook echt te doen. Maar t kopmt er dus op neer dat omdat ik me best wel kuttig voel mensen me soms buitensluiten waardoor ik me nog kutter voel, ze hebben me wel geprobeerd blijer te krijgen maar het lukt gewoon echt niet...
Datum:
17-03-2007
Naam:
Daan
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

verdriet

nou de reden dat ik zelfmoord wil plegen is omadat ik heel ongelukkig ben ik hou heel veel van mijn vriend en hij heeft het nu gewoon al twee keer uit gemaakt in twee weken dus nu weer dus voel mij gewoon heel verdrietig ik weet dat er ook nog andere mensen zijn die van mij houden maar ben gewoon heel ongelukkig
Datum:
17-03-2007
Naam:
charlene
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

diep dal

ik kan het niet meer aan...ben getrouwd maar me man weet niet meer of hij nog wel van me houdt. ik ga naar de kerk en soms heb ik het gevoel dat ik er nog wel uit kom maar een paar uur later kom ik weer in dat diepe dal terecht... ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik voel me zo verloren en ben echt de weg even kwijt... misschien is het wel t beste als ik er gewoon niet meer ben...
Datum:
17-03-2007
Naam:
mc
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Mijn rotte leven is niks meer waard!

Ik wil hier iets over mijn rotte leven kwijt.

Ik zal iets over mijn leven vertellen.
Mijn moeder was alcohlist, en heeft zichzelf dood gereden toen ze dronken was met mijn zusje van 4 zat ook in de auto en is ook overleden, ik was toen 10 jaar. Mijn vader kijkt nooit naar mij om en mijn broertje van 9. Ik zorg sinds de dood van mijn moeder voor mijn broertje.
Nu nog vreselijk nieuws, mijn broertje heeft een hersentumor, dat is sinds 2 maanden bekend en hij heeft al uitzaaingen. Het is nog maar de vraag of mijn broertje blijft leven. Als mijn broertje zal overleiden zal ik ook zeker uit het leven stappen!
Datum:
17-03-2007
Naam:
Silvia
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

@ Mara

Hallo Mara, Ik ben nu 20 jaar ouder dan jij maar ik herken jouw situatie precies en zat destijds ook dagelijks aan zelfmoord te denken. Dat ik er mijn familie zeer veel verdriet mee zal hebben gedaan is het enige wat me er van heeft weerhouden. Het klinkt hard maar doorbijten en de positieve dingen, al zijn het maar details, veel meer waarderen... dan zul je je al snel een stuk beter voelen en hopelijk weer wat plezier in het leven krijgen. Probeer je meer te uiten, qua gevoelens, naar je ouders en de leraar of leraren die je vertrouwt daar zij jou toch onschatbare hulp zouden kunnen bieden. Professionele hulp heb je echt niet nodig, je bent sterker dan je denkt als je je maar durft te uiten. Een 'minderwaardigheidscomplex' is niets minder dan negatief over jezelf denken terwijl het achteraf gezien echt wel meevalt. Geloof me, ik heb een ontzettende rotperiode gehad in mijn schooltijd maar door je wat meer gewoner te gedragen (lees: jezelf zijn), niet het idee te moeten hebben zonodig ergens bij te moeten horen qua kleding, gedrag, stijl etc., te laten merken dat je hen niet nodig hebt in je leven en, het belangrijkste nog, altijd met opgeheven hoofd te blijven lopen kom je er al snel achter dat de omgeving wat milder wordt naarmater jij meer duidelijk maakt dat je er niet zo mee zit wat ze over je denken. Laat ze zeggen dat je lelijk bent, dat je dik of dun bent, dat je rare kleding draagt... laat ze... het moet jou sterker maken en je moet dan durven zeggen wat hun probleem daarmee dan wel mag zijn?!?! Vooral rustig blijven, gewoon serieus vragen wat het hen interesseert waarom ze jou zg. lelijk vinden want denken dat je ook lelijk bent is het ergste dat je kan doen want mensen hebben de onbewuste eigenschap zulke mensen er direct uit te pikken en van die zwakte misbruik te gaan maken. Je zegt dat je verlegen en stil bent, erg introvert dus, vooral teruggetrokken en waarschijnlijk thuis ook meer op je kamer te vinden zal zijn dan gezellig bij vrienden thuis of in de woonkamer voor de televisie. Probeer alvast in je omgeving meisjes en/of jongens te vinden van je eigen leeftijd die bij jou de indruk geven dat ze zich normaal gedragen en jou niet voor schut zullen zetten. Het is moeilijk in het begin maar probeer ze aan te spreken, een gesprek aan te knopen over het weer, koetjes en kalfjes, waar ze die broek hebben gekocht of dat shirtje... je ziet dan binnen 10 seconden of diegene gediend is van jou of niet... belangrijk is dat je spontaan en aardig overkomt en vooral niet meteen laat merken dat je negatieve gevoelens/gedachten hebt want dat schrikt die potentiele vrienden weer af. Je wordt vanzelf praatgrager en komt uit je schulp en als je je weer wat beter gaat voelen ga je vanzelf het geheel positiever zien. Laat je niet te snel afschrikken door tegenslag, ga niet bij de eerste de beste afwijzing direct jezelf tot 'niets' verklaren want het kan echt de beste overkomen. Een vriend krijgen kan elk meisje/vrouw dus waarom jij niet?? Als jij wat meer met opgeheven hoofd rondloopt, wat meer (glim)lacht en wat meer praat dan zul je zien dat die ene jongen die jou waard is zichzelf wel zal voorstellen, is het nu niet dan is het morgen wel maar denk niet dat je eeuwig vrijgezel zal blijven, mensen die dit denken die willen dit onbewust ook en blijven het daardoor ook omdat ze totaal niet open staan voor de andere sexe. Als jij een vriend wilt moet je ervoor open staan en hem laten zien dat je het waard bent versierd te worden. Mensen die je stalken en alleen maar uit zijn op 'one-night stands' heb je helemaal niets aan en moet je onmiddellijk links laten liggen want daar zul je zeker spijt van krijgen. Ik hoop dat je nog vele jaren zult blijven leven, de wereld wordt er niet milder van, helaas alleen maar harder maar met een beetje meer zelfwaarde zul je zien dat je het lang nog niet slecht hebt. Ik hoop ook dat je zelfmoordgedachten een stuk minder zullen worden en het leven meer op waarde zal schatten, ga er meer op uit... alleen of met een vriendin... met de fiets of trein, maak plezier, zorg dat je wat socialer wordt... de deuren zullen dan makkelijker opengaan in de wereld waarin wij ons ons, eerlijk gezegd, ongevraagd leven moet slijten. Het beste en sterkte en laat nog eens wat van je horen..... Davy
Datum:
17-03-2007
Naam:
Davy
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.