Levensverhalen (pagina 1462)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom vind hij me niet leuk?

ik ben gek op een jongen van onze school.. hij heeft een vriendin maar toch ouwehoert hij met mij en heb ik iedere keer het idee dat hij mij ook leuk vind maar dat is helemaal niet zo merk ik dan weer aan hem. zoals gisteren heb ik hem een paar kusjes gegeven en nu doet hij weer heel erg afstandelijk als ik met hem praat op msn of reageert hij helemaal niet meer op wat ik zeg. ik geef echt ongelooflijk veel om hem ik ben volgens mij echt verliefd op hem maar hoe vaker hij laat merken dat hij zijn vriendin toch niet dumpt voor mij of wat dan ook dan begin ik weer te denken aan zelfmoord. ik ben nog nooit zo verliefd geweest op een jongen als ik nu ben ik ben gewoon radeloos ik heb nog nooit zoveel voor een jongen gevoeld..!
Datum:
25-03-2007
Naam:
onzeker meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

eindeloos

ik weet niet hoe,ik weet niet waarneer,ik weet niet waar,ik weet alleen dat ik ga.
Eindeloos dat is hoe ik het voel.Een leven zonder niks een leven met een leeg gevoel,dat is hoe ik me voel.

"U AND ME USED TO BE STAYED TOGHETER"

Dat is dus niet waar. Ik den dat ik maar ga .
Datum:
25-03-2007
Naam:
stormvogel
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

waarom langer wachten

Wat maakt het uit dat ik dit schrijf, niemand leest het. Ik ben op 10-jarige leeftijd naar Nederland gekomen vanuit Austalie. Mijn ouders gingen scheiden. Mijn vader wilde dat ik bleef en er werd een plan beraamd mij te ontvoeren en/of te vermoorden. Mijn moeder won en we gingen naar Nederland. Het vertrek was vreselijk. Als een slecht voorteken bleek mijn katje de nacht voor ons vertrek te zijn doodgereden. Zijn platte lijfje bedekt met bloed was het laatste wat ik van ons dorp heb gezien. Bij het vliegtuig stond mijn vader vreselijk te huilen. Nederland vond ik afschuwelijk. Grijs, grauw, koud. De mensen waren onvriendelijk en ik werd gepest omdat ik geen nederlans sprak. Ik moest gelukkig zijn en mocht nooit spreken over het feit dat ik mijn vader miste en heimwee had. Door mijn moeder werd ik geestelijk mishandeld. Zij had een ernstige persoonlijkheidsstoornis. Naast al het andere dat niet aan mij deugde werd aan mijn broer en zusje verteld dat ik de duivel was, het kwaad. Vooral mijn zusje is hier sterk door beinvloed. Ik heb tussen mijn 14e en 17e diverse zelfmoordpogingen gedaan waar mijn moeder razend om werd omdat ik haar verdriet deed. Na de middelbare school ben ik naar Israel gegaan en heb door Europa getrokken. Dit met een vriend. Eenmaal weer terug ben ik ergens gaan werken. Leuk werk. Ik ontmoette een man die ik niet wilde. Net toen ik wilde uitmaken deed zijn ex-vrouw zijn oudste dochtertje van 5 weg. Ik vond dit zo zielig voor het kind, het was ook liefde op het eerste gezicht met het kinde, dat ik toen bij hem ben gaan wonen. Deze jaren waren eveneens afschuwelijk. We woonden in een groot herenhuis dat niet opgeknapt mocht worden (dus waren alle muren kaal, geen vloerbedekking, enz.) en er mocht ook niet gestookt worden. Het huis lag op het noorden zodat het er in de winter ijzig koud was. Ik heb mij toen regelmatig afgevraagd of ik het wel zou overleven. Als ik e.e.a. wilde opknappen werd de kwast uit mijn handen geslagen. De man vernederde me. Altijd wanneer er anderen bij waren. Er is heel veel gebeurd tijdens deze periode en opnieuw heb ik een zelfmoordpoging ondernomen. Ook hij werd kwaad omdat zijn broer net op bezoek kwam. De man was een alcoholist. Uiteindelijk ben ik weggegaan. Ik ontmoette iemand waarop ik stapelverliefd was. Het duurde 3 maanden toen maakte hij het uit terwijl we zaten te eten. Eerst zei hij: 'volgende week ben ik jarig dus wil jij dat regelen, ik wil een feest.' De volgende zin was: 'En pak nu je spullen maar, ik wil je niet meer zien.' Ik heb maandenlang gehuild, kon bij niemand terecht want ik stelde me aan. Uiteindelijk leerde ik iemand anders kennen. Hij was vormelijk, netjes en rustig. Ik wist dat hij niet bij me paste maar ik wilde niet verliefd worden. Ik vond hem wel aardig. Nu ben ik alweer bijna 20 jaar met hem getrouwd. Inmiddels heb ik allerlei lichamelijke klachten gekregen. Ik word gek van de eenzaamheid, de stilte, de isolatie. Werken kan ik niet meer. Ook deze man is alcoholist en al is hij aardiger, hij vergeet alles wat ik tegen hem zeg. Materieel ontbreekt het mij aan niets, maar gevoelsmatig heb ik alleen mijn fantasie. Het meisje van toen is nu volwassen en een keiharde bitch die mij continu afbekt. Alles doe ik fout, zij weet het beter. Mijn man zal mij niet geestelijk steunen. Verder heb ik niemand. Een paar jaar geleden zag ik iemand die mij heel sterk deed denken aan degene op wie ik zo ontzettend verliefd was. Toen stortte ik in. Ik kon er niet meer tegen. Deze man is onbereikbaar maar ik kan niet zonder hem. Ik heb alweer een paar maal teveel pillen ingenomen. Meer om weg te zijn dan er een eind aan te maken. In oktober dit jaar is het precies 20 jaar geleden dat ik gelukkig was en voor het laatst gelachen heb. Mocht er niets positiefs veranderen dan zal ik er definitief een eind aan maken. Ik heb al die jaren niet geprobeerd een beter leven te krijgen. Ik heb hier altijd heel hard aan gewerkt, dus het is niet zo dat ik maar wat heb toegekeken. Ik ben van nature een vechter maar kan het niet meer.
Datum:
25-03-2007
Naam:
Lara Morgan
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik haat mezelf ik haat me leven.
niemand recepecteerd me zoals ik ben niemand mag me, ze doen lullig tegen me op school ik heb niemand.
ik ben klaar voor de dood ik heb 1 x al in me pols gesneden en het bloede best veel toen kwam me moeder.
Datum:
24-03-2007
Naam:
joyce
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Ik..

Ik wil dood!! Het leven heeft geen zin meer.. Waarom zou ik nog leven?? Ik laat overal weten dt ik dood wil.. ze lezen het tog nie.. niemand geeft om mij.. :(:(:( Ik snij..ik weet niet wat ik moet doen. ik zie maar een uitweg,, doeii... ik ga.. xx.. ellen
Datum:
24-03-2007
Naam:
Ellen Hendrix
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

ZW

ik ben een meisje van 12 jaar en ben depressief en daardoor ben ik moe te moe en vedriet en heb vaak schuldgevoel ik denk ook vaak aan zelfmoord ik heb ook 2 vriendinnen die ook dood willen me moeder vader zijn gescheiden en ze weten niets van dat ik dood wil eerst vond ik de vrouw van me vader wel aardig maar dat ik denk dat hij er mee is vreemd gegaan denk ik er anders over ik haat haar maar dan denk ik weer ik kan haar niet haten dat krijg ik schulgevoel en ik mis me vader heel vaak ik zie hem maar 1 keer in de 2 weken dat vind ik jmmr drm voel ik me zwaar kut:S:S:S:S
Datum:
24-03-2007
Naam:
ZW
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Be Just Yourself, Everybody Is Almost Taken.....

Heej lieve mensen, ik heb al vaker hier een berichtje geplaatst en ik blijven mij ontfermen over de berichtjes die anderen plaatsen, sommige verhalen raken mij echt heel erg. Ik ben nu net 18 jaar geworden en merk dat ik steviger in mijn schoenen sta door alles wat ik al heb meegemaakt. Die tegenslagen hebben mij sterker gemaakt en ik denk dat, meer mensen die hier een berichtje plaatsen dat ook hebben. Vaak wordt er raar aangekeken tegen mensen die zelfmoord wilden plegen of die erge dingen hebben meegemaakt, maar eigenlijk zijn dat juist de liefste mensen die een bijzondere kracht hebben. Ik ben zelf gepest, heb vaak te maken gehad met jongens die player waren en dus niks om mij gaven, die mij bedrogen enz. Ook ik heb gedacht aan zelfmoord, maar soms als ik buiten fietst of als ik alleen ben dan denk ik: ik ben trots dat ik er nog ben en dat ik van het leven mag genieten, er zijn zoveel mensen die dagelijks erge dingen te verwerken hebben, dat mijn problemen er eigenlijk niks bij zijn. Toen ik vroeger van de GGD bijvoorbeeld te horen kreeg dat ik gezond was en dat ik niks mankeerde dacht ik ow dat dacht ik wel, maar nu, juist nu denk ik: dit is bijzonder, hier moet ik van genieten, ik ben gezond. Ik wil tegen iedereen zeggen die in moeilijke situaties zit, ik begrijp jullie ook, maar bedenk tegelijkertijd dat er veel mensen zijn die ziek zijn en die niet lang meer te leven hebben, die mensen zouden juist echter graag nog van het leven willen genieten en wij hebben nog die kans, dus neem hem... maar dat neemt niet weg dat ik iedereen die hier een verhaal schrijft steun, jah dan denk je misschien steun? je kent mij niet eens of mijn problemen, maar ik weet, het leven is niet altijd makkelijk en mensen die dit allemaal te verwerken hebben vind ik knap, jah knap, knap hoeft niet altijd te zijn dat je er leuk uit ziet en de mooiste bent, knap kan toch ook betekenen dat je ergens anders KNAP in bent en dat je andere potenties hebt, ik vind jullie allemaal sterk, ik hoop dat jullie goed nadenken bij elke keuze die je maakt, ik word gek als mensen zeggen volg je hart, ik kan neit eens met mijn hart overleggen, maar toch wil ik jullie zeggen, volg JEZELF, want jij jah jij bent bijzonder, blijf jezelf, ieder ander is al gemaakt hvjullie xxxxxChAaRliCiOuS
Datum:
24-03-2007
Naam:
Life Is Like a Hard Game
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Waarom?

ik heb veel dingen mee gemaakt vroeger .. in groep 7 werd ik het helejaar gepest niet door mijn eigen klas genooten maar door kinderen van groep 8. zelf hoorden ik ook in groep 8 tezitten het deed me heel veelpijn die tijd nu zit ik in de 1e en een jonge vond me al een tijd leuk. en ik hem ook hij is populair en mooi en ik ben zelf ook niet echt lelijk. nu wil ik niet arogant lijken hoor. maar diejonge zocht aan dacht op een rare manier hij ging me peste met alle 2e klasses het doen me zoon pijn aldat getreiter 2 dagen geleden hebben we gekust .. want het leek weer wat beter te gaan tussen ons.
en we vinden elkar nu nog leuk. de hele school praat over ons en da vind ik natuurlijk maar niks .. dat heb ik hem gezegt en hij doet nu heel vaag ..
maar in huis gaat het ook niet goed me ouders zijn supper maar ik heb vaak gezeur met me zus .. ik heb me een tijd geleden al een keer gesneden me ouders zijn er achter gekomen en die waaren helemaal van streek .. maar het voelt goed die pijn gister had ik weer zoon dag .. en heb het weer gedaan .. het voelt goed het is iets voor me zelf .. ik ik zi het nut niet meer van leven .. wat moet ik doen :(
Datum:
24-03-2007
Naam:
Kim
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Veranderingen

Soms heb je veranderingen in je leven die je heel nabij staan.
Soms zijn het dingen die naar zijn.
Het kan groot zijn, het kan klein zijn.
Soms doet iets je ontzettend veel pijn.

Soms heb je veranderingen in je leven die je heel nabij staan.
Niet altijd zijn het dingen die naar zijn.
Soms zijn het dingen die mooi zijn en waardevol.
Dit soort dingen ziet men als hoopvol.

Soms heb je veranderingen in je leven die je heel nabij staan.
Of het naar is of juist iets fijns.
Alle problemen hebben zijn schoonheid, iets rijns.
En van al die problemen al die dingen,
Is het iets wat je uiteindelijk kunt beminnen.
Datum:
24-03-2007
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

Een mooie uitweg!

ik wil graag nog ff mijn verhaal kwijt...
ik heb me al een paar keer voorgesteld hoe het zou zijn in de hemel. Ik denk heel vaak na over zelfmoord plegen. Ik zou heel graag mijn polsen doorsnijden. Ik vertrouwde alleen mijn beste vriend. Ik vertelde dat ik zelfmoord wou gaan plegen. Maar mijn klas merkte dat er iets met me aan de hand was... Ze begonnen mijn beste vriend uit te horen. En vroegen waarom ik mezelf pijn doe. Ze weten nu dat ik zelfmoord wil gaan plegen. Ze zijn diep geschokt. Maar ik zie dit als een uitweg van alle problemen. Een meisje uit de 3de die ik ken heeft precies hetzelfde meegemaakt als ik en we praten met elkaar erover hoe we zelfmoord gaan plegen.
Ik wil dit gewoon even kwijt!!!
groetjes Persefone
(vrouw van Hades)
Datum:
24-03-2007
Naam:
Persefone
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.