Levensverhalen (pagina 1461)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoi

haayy ik ben Sanne en ik ben 13 jaar.
ik wil zelfmoord gaan plegen omdat ik gek word van m'n leven..!
iedereen zeurt en niemand vertrouwt me.
Datum:
25-03-2007
Naam:
hoii
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

kutleven

Ik voel me altijd kut en ben negatief. Ik heb der ruzie over telkens met vriendinnen die denken dat ik me aanstel.
Ik heb al zelfmoordpogingen ondergaan.

Ik heb een hekel aan me ouders, ze staan vreselijk rood. Ze denken alleen maar aan zichzelf. Me moeder trekt me broertje voor. Ik zie me andere broertje nooit meer bijna. Me vader woont niet in de buurt. Alles zit tegen. Zelfs school. Ik ga waarschijnlijk niet over. Als ik n iet overga dan ga ik zeker dood. Dan wordt alles nog erger. Me vader wil me een tijd dan niet zien heeft die gezegt.
Me moeder zegt alleen maar dat het me eigen schuld is. Ik doe me best wel maar ik voel me gestresst. Zo gestresst ik kan me niet meer concentreren.
Psychiater werkt ook niet. Ik loop er al een hele tijd bij, maar ik laat niet veel los. Het is net als faalangst, zodra het moet durf je het niet. Ik ga niet aan zo een vreemd mens alles vertellen. DIe heeft toch alleen maar kritiek.

Het enige wat me tegenhield zijn me vriendinnen. Niet me ouders, want die wouden zelf ook dood en gingen me dat ook vertellen. Er is geen positieve kant mee rin het leven, alles is kut, kut en kut. Ik heb geen toekomst.
Datum:
25-03-2007
Naam:
Lisanne
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

zm

wie kan me helpen ik heb zm neigingen omdat alles misgaat ik heb allen maar ongelukken en ik wil gewoon gelukkig zijn wie kan me helpen ik denk soms dat ik naar trein moet gaan er gewoon er voor springen want zo gaat het nie meer.
en ook me broer heeft een vriendin en ik nie ik wil ook eentje maar ben ook te verlegen.
dus ik zit erg te twijfelen heb ook al brief klaar liggen voor me ouders als ik dood ben.
Datum:
25-03-2007
Naam:
jongen
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

zo veel pijn

ik man , vader vol,levens lust van 3 mooie lieve kinderen heeft zoveel pijn
waar leef ik nog voor ik weet het niet meer zit hier weer te huilen zo veel pijn om het gemis van mijn kindjes , weet niwet m,ewer waar ik het zoeken moet
hoe kan een mens met zoveel pijhn leven je kinderen zo wei nig zien niet ,meer om je heen laat maar aallemaal
so long alle so long
Datum:
25-03-2007
Naam:
maakt niet uit
Leeftijd:
40
Provincie:
Drenthe

Alles beu =(

hey,ik ben een jongen van 18 uit belgie,en ben alles beu
ik woon bij men grootvader hij is egt alles voor mij,maar de laatste tijd gaat het enorm bergaf met hem,en ben bang dat hij niet lang meer te leven heeft
Ook,mijn vriendin,die stukken jonger is,is ook nog een tijdje suicidaal geweest,en ik eb haar geholpe,maar de laatste tijd ben ik héél derpessief,omdat ze soms raar doet tegen mij,alsof we geen koppel meer zijn
Hierdoor voel ik me erg onzeker,en snij ik mezelf...ik wil haar echt nie kwijt,ze is 1 van de belangrijkste personen in men leven,ik hou van haar met heel men hart..
Mijn ouders zijn ook alcoholiekers,die ik gelukkig enkel in het weekend zie,maar elk weekend is er wel een of andere reden dat ze ruzie met mij make,en ik ben het echt beu...ik heb al serieus nagedacht over zelfmoord te plege...en de enige redenen dat ik het niet doe is mijn vriendin char en mijn grootvader
maar als ik die kwijtgeraak,dan weet ik het ook nietmeer...=(
Datum:
25-03-2007
Naam:
paracommandoknuffelbeertje....
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

...

ik heb ouders die alleen tijd hebben voor hun zaak en vrienden die alleen de computer kennen en bij mij gaan alle mooie dingen kapot
Datum:
25-03-2007
Naam:
...
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

waarom leef ik?

hallo
ik heb een hele lieve vriend maar als ik het heb over bij hun thuis in te trekken moet hij niets van me wete
hier in huis(mij thuis) wil ik weg er is te veel gebeurt ik ben hier een boksbal geweest vroeger waar lekker op los geslage kon worden
en nu ben ik niets
ik doe niets
ik ben niets want ik heb disleccsie
ik ben slecht in engels en dat word er allemaal lekker in gepropt
ik wil weg hier maar waar moet ik heen
ik heb geen geld niet dus is de uit weg de dood
Datum:
25-03-2007
Naam:
nathalie
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

leven heeft geen nut voor mij

ik zit al heel lang in de put door aanraking met politie en ik ben vandaag (zondag 25 maart) uit huis gepleurd door me ouders en heb veel gevochten enzo .(roken blowen drinken) door vrienden meestal maar word nu in de steek gelaten door familie enzo en moet naar jeugdgevangenis dus daarom stopt mijn leven binnekort ik wil nog 1 ding zeggen: ouders jullie kunnen de tering krijgen en opdondere met je verdere leven met ze 3e.
Datum:
25-03-2007
Naam:
....
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

kutleven

Ik ben een jongen van 23 ik heb al jaren last van psyschische klachten,
met antidepressiva probeer ik het in de hand te houden maar sinds ik vorig jaar m'n baan erdoor ben verloren en ik niet meer aan het werk kon komen door angst en paniek stoornisssen ben ik in een issolement geraakt... en zijn m'n problemen niet meer te overzien...
Ik kan niet meer met tegenslagen omgaan en heb zoveel last van angst en paniek waardoor ik concentratie problemen heb dat ik geen waardig leven meer kan lijden
nu ben ik laatst via het UWV bij een bedrijf geplaatst voor reïntegratie daar hebben ze me werkelijk na 2 dagen weggetrapt en ze zeiden dat mensen zoals mij in het bedrijfsleven niks te zoeken hebben, dat ik beter kon gaan dammen....
laatst heb ik afgereden en ben gezakt voor m'n rijbewijs, omdat ik te gespannen en zenuwachtig was en niet rustig overkwam jammer genoeg moest ik in een heel ander auto afrijden dan waarin ik les had gehad omdat die stuk zou zijn, m'n instructeur zei ook dat ik beter niet tegen de examinator kon praten omdat hij wist van m'n probnlemen en zei dat als ik iets verkeerds zou zeggen over mezelf dat ie me bij voorbaat zou laten zakken, hierdor was ik zo gespannen dat ik vooralsnog zakte...
M'n zwager (vader van 2 kinderen) heeft in die tijd ook zelfmoord gepleegd, dat was vlak na dat ik bij mijn zuster en hem ben geweest om te praten, hierbij kwam ook ten sprake dat ik in 2004 zelfmoord heb proberen te plegen door drank en pillen te nemen...
later bleek dus dat hij het op dezelfde manier heeft gedaan...

Ik loop wel bij een psychiater maar die kan me niet verder helpen en verwijst me door naar een andere instelling daarvoor sta ik nu op de wachtlijst... ik kon bij hem maar 10 minuten in de week of 2 weken praten en wat papiertjes invullen met hoe ik me voelde... dat was het wel... daar word ik langzamer hand depressief van

ik kom niet verder in m'n leven... en ik heb ook niet het gevoel dat ik op deze manier van enige waarde ben voor wie dan ook, misschien is het ook maar beter voor de mensen om me heen als ik er niet meer ben, ik ben tenslotte mezelf én andere tot last.
Datum:
25-03-2007
Naam:
Hopeloos
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

mijn verhaal en tevens voorstellen

ik zal beginnen met ff voorstellen.
ik ben een jonge moeder van 26
heb twee schatten van kinderen.
het begon allemaal toen ik 4 was en mijn ouders gingen scheiden
mijn moeder kreeg een nieuwe vriend.een enorme klootzak die alleen maar dacht aan de drank.
we zijn regelmatig flink in elkaar geslagen mijn moeder broer en ik.
uit angst is mijn moeder bij hem gebleven
mijn broer die ouder was kon dat niet meer aan en werd zo moeilijk thuis dat hij uit huis is geplaast.
ik bleef toen alleen achter dus was ik het doelwit van zijn agresieve buien
ik was toen meer weg dan thuis en zat uren op mijn kamertje
ik was 15 toen ik een jongen leerde kennen waar ik bij ingetrokken ben
flink aan de drugs want ja het maakte het allemaal een stuk makkelijker dacht ik toen.
een vriendin van mij pleegde zelfmoord met behulp van een een overdosis drugs
toen heb ik de keuze gemaakt om er mee te stoppen.
zo naief als ik was ben ik bij een ander ingetrokken (had namelijk geen dak meer boven mijn hoofd)
hij had een hele zware vorm van borderline en ben regematig verkracht en mishandelt op een dag kwam ik erachter dat ik zwanger was ik was 18 toen
ik kon abslouut nog geen kinderen opvoeden dus heb de moeielijkste keuze uit mijn leven gemaakt een abortus op 1 nov 1998 een datum die ik nooit meer zal vergeten
ik ben toen verhuisd naar een andere stad om een nieuw leven te beginnen.maar kwam in de prostitutie terecht weer flink aan de drugs om maar te kunnen werken
leerde toen een jongen kennen die er niet zoveel problemen mee had dat ik dat werk deed
raakte zwanger en hij eiste dat ik het weg liet halen
maar dat kon ik niet niet nog een keer
en ben bij hem weggegaan
nooit meer wat van hem gehoort
mijn zoon is nu 5 en kent zijn vader niet.
ik ben teruggegaan naar mijn geboorteplaats mijn moeders vriend was inmiddels door ziekte helemaal afgetakeld en kon toch nog even bij hun wonen
kreeg een paar weken een eigen flatje
toen leerde ik een man kennen in het begin was hij heel lief en heel leuk
hij begon elke dag te drinken en dan was hij agresief en wou geen nee horen
op vakantie is het uit de hand gelopen en heeft hij me verkracht
en bleek een paar weken later zwanger te zijn
hij is later opgepakt voor overteding van de opiumwet heeft de hele zwangerschap vastgezeten en daarna
ik ben altijd die tijd bij hem gebleven
maar een aantal weken naar de geboorte van onze zoon ben ik bij hem weggegaan hij zat toen nog steeds vast
ik moest alles alleen doen ben toen flink in de financieele problemen gekomen en zit er nog in
het leven zie ik absoluut niet meer zitten en wil er het liefst een punt achterzetten
maar dan blijven mijn twee kids alleen achter en dan weet ik niet wat er met hun gebeurt.
wou even mijn verhaal kwijt dit luvcht wel even op maar wil er het liefst zo snel mogelijk uitstappen
veel liefs mama26
Datum:
25-03-2007
Naam:
mama26
Leeftijd:
26
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.