Levensverhalen (pagina 1454)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Man

Mishandeld als kind tot mijn 16 jarige leeftijd.Vader had een zwaar drankprobleem.Heeft mij zuster misbruikt.
Ben rond mijn 18 jaar ook gaan drinken.
Heb op mijn 22 jaar mijn huidige vrouw ontmoed.Wij hebben 36 jaar met veel ellende bij elkaar gewoond, alle ellende is nog te veel voor 10 A 4tjes.
Wij hebben een zoon van 29 jaar en kort geleden is bij hem schizofrenie ontdekt.
Wat mijn vrouw mij verwijt,het is erfelijk zegt zij.
Zij zegt dat ik Paranoide Persoonlijkheidsstoring heb.
Zij heeft mij sinds 2 maanden verlaten, maar komt nog elke dag langs.
Mijn vrouw heeft 2 weken geleden een T.I.A. gehad, voorbode van een Hersenifarct.
Hier geeft zij mij ook de schuld van.
Zij is zover ik weet in de 36 jaar 5 keer vreemd geweest.
Ik heb zo weinig eigenwaarde, dat ik nu denk wat heeft het verder nog voor zin om door te leven.
Ben zelfstandig geweest wat mis ging, en er veel schulden aan heb overgehouden.
En ben bij de laatste werkgever met een gouden handdruk de laan uitgestuurd.
Ben nu 2 jaar werkeloos en verlaten,weet geen enkele manier om hier weer uit te komen.

Groet
B.Braun
Datum:
01-04-2007
Naam:
Braun
Leeftijd:
57
Provincie:
Gelderland

Zelfmoord

Ik wil al heel lang zelfmoord plegen. Zoveel redenen; mishandeling, schizofrenie, ik ben depressief, etc. Ik ben ook heel erg bang voor allerlei dingen in de wereld, terroristen etc. Ik heb ook al vaak geprobeert zelfmoord te plegen maar tis nog nooit gelukt. Ik wil gewoon zo graag dat alles ophoud. Ik kan niet tegen de pijn vechten; ik kan het niet vermoorden. Ik kan er alleen voor sterven.
Datum:
01-04-2007
Naam:
Christine
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ik wil eruit

ik zie het niet meer zitten, alles niet, niemand niet.. ik heb zo veel liefde gegeven, en nooit teruggekregen.
Liefde is een illusie, het eindigt altijd in lijden, hoe je het ook bekijkt.
Verlangen naar de liefde, verlangen dat je terug geliefd wordt en uiteindelijk bedrogen worden door diezelfde liefde.
Het leven is pijn, verdriet, angst, teveel leed om op te noemen.
Voor mij is het leven de hel, ik wil vrij zijn van die negatieve emoties, ik kan er niet meer tegen.
Teveel pijn, totaal geen vertrouwen meer in mezelf en in de hele mensheid niet.
Ik wil eruit!!

Greetz van een diep ongelukkig marsje
Datum:
01-04-2007
Naam:
mars
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

veel verdriet

hallo,ik ben een best dik meisje ik word best veel gepest ik sla er mometeel hellemaal op los!!!de school dacht ook al dat ik zelfmoord wou pleegen dat is ook wel zo..
weetje de lieverlings mensen in mijn familie zijn dood me tante oom pakke beppe en nog een beppe het begon met mijn oom toen was ik 7 jaar.en voorig jaar rond oud en nieuw was me pakke dood!!!
IK WIL GEWOON NAAR HUN TOE
Datum:
01-04-2007
Naam:
vronie
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Zo klote

Beste mensen,
Ik ben een jongen van 17 jaar..
houd ontzettend veel van iemand maar heb haar gedumpt waarom? simpel te vel problemen met het meisje..

Ze is zo verdrietig ze denkt aan zelfmoord.. ik ook kan zo niet leven, ze wilt me terug ik wil het wel en niet.. wel omdat ik van haar hou niet omdat ik gewoon weet dat het dan voor de zoveelste keer in de focking soep loopt en haar en mezelf al weer pijn moet doen..

Ik heb er al over gepraat met haar, haar ouders en mijn ouders..

Liep uit tot een grote woede aanval van mij ouders met resultaat veel lichamelijke pijn te hebben opgelopen..

ook heb ik veel problemen op school, geen gepest ofzo ik heb zelfs heel veel vrienden eigenlijk waar ik op rekenen kan, alleen mijn punten zijn zo laag als maar wat. leraren zou ik het liefste wat aan doen zo'n eikels zijn het. en me zelf het liefste ook.. ik leef voor niemand behalve dat meisje.. ze wilde zelf ook al dood heeft ze me vaker recht in het gezicht, op msn of aan de telefoon gezegt. waarop ik antwoorde ik ook!

Dat deed haar jammergenoeg nog meer verlies. en er is maar een ding dat ik wil en dat is dat zij gelukkig is of dat ik heen ga.. het liefste met haar zodat ik samen met haar ben gelukkig in de hemel..

Maar als je dan denkt.. stel je pleegt samen zelfmoord.. zij gaat eerder dan mij dood.. heb je misschien een gevoel kut wat denkt nu wel niet iedereen en zou ik het nog wel doen?

Wie kan me helpen plz
Datum:
01-04-2007
Naam:
rodney
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

't Lijkt steeds dichterbij te komen

Al lange tijd denk ik aan ZM. Of eigenlijk denk ik na over 't leven. Ik beleef weinig plezier aan het leven. Ik ben depressief, en dat weet ik. Mijn ouders weten dat ook, en heb eens in de zoveel tijd een gesprek met mijn psychologe.

Zo'n 2 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden, en afgelopen jaar ben ik blijven zitten in 4de klas gymnasium. Mijn ouders en mijn psychologe zoeken daarin de oorzaak van mijn depressie. Misschien zit daar ook wel 1 van de oorzaken in. Dat weet ik niet, maar als dat zo is, is 't iets waar ik mezelf niet van bewust ben. Als ik er zelf over nadenk is de oorzaak de maatschappij om me heen. Ik kan goed leren, en men verwacht van mij dat ik het gymnasium wel haal en daarna naar de universiteit ga. Daarna kan ik fijn gaan werkentot mijn 65ste (hoewel 't dan waarschijnlijk 70 is) om vervolgens opgesloten te worden in een bejaardenhuis, waar ik eens in de week door iemand word bezocht en verder al bingo-end mijn dagen kan slijten. Ik kan proberen de dans te ontspringen en anders te zjin dan de gemiddelde mens maar ik zou niet weten wat ik dan wil gaan doen. Ik heb geen droom voor de toekomst of iets dergelijks.

Op 't moment dat ik niet weet wat ik wil met mijn leven is 't dus 't slimste om alle mogelijkheden open te houden. En dat kan ik doen door mijn gymnasium af te maken en en daarna een studie te doen over iets wat mij wel intresseert. Maar dat is iets wat ik niet zie zitten. Ten eerste betwjifel ik of 't enig resultaat zou opleveren, aangezien ik helemaal niks voel voor welke baan dan ook, en ten tweede lijkt de weg ernaatoe (school+studie) me helemaal niks. Op dit moment is wat k doe in mijn leven naar school gaan en mijn vrije tijd weggooien aan 't internet omdat ik niks beters te doen heb.

Ik heb hier op 't forum al heel wat redenen gelezen om geen ZM te plegen, maar geen daarvan is voor mijzelf doorslaggevend.
- Ik geloof niet in een God. (die mij za straffen als ik ZM pleeg, of belonen als ik mijn leven op een goede manier vul)
- Ik denk niet dat ZM egoistisch is. Stel je voor: Iemand leeft zijn leven uit, maar al die tijd is hij ongelukkig, en pleegt geen zelfmoord, omdat hij dan de mensen om zich heen schaadt. Is het dan niet egoistisch van de maatschappij dat hij voor hun best wil moet leven in die hel?
- Ik vrees de dood niet. Ik weet niet wat er ons allemaal te wachten staat. Maar waarom moet je iets wat je niet kent vrezen? Misschien reincarneer ik wel: dan valt er dus weinig te vrzen. Wieweet kom ik dan in een gelukkig leven terecht. Misschien is er wel helemaal niets: Waarom zou je dat vrezen? Ik zit in een fase in m'n leven die je zou kunnen typeren als -- (min min). Als er niks is ga je dus van -- naar +- (plusminus) dus dat lijkt me prima ;-)

Ik zal de stap nog niet zetten maar ik heb het idee dat ik steeds dichter bij kom. Dus misschien volgende week? of een week daarna? Of misschien zal ik nooit 't lef hebben en mijn tijd uitzitten en ongelukkig zijn. 'k Zal in iedergeval zorgen dat 't in 1 keer goed gaat, dat 'k het alleen doe als ik 100% zeker ben, en hoop dat mijn omgeving 't zal kunnen verwerken en verder kan gaan met hun leven.

Datum:
31-03-2007
Naam:
Doet er niet toe.
Leeftijd:
16
Provincie:
Zeeland

Mijn rotleven

Ik vind m'n leven rot, er gebeuren de laatste tijd alleen maar erg nare dingen, vaak denk ik dat ze door mij komen. Elke keer als ik een rotsituatie probeert te herstellen lijkt het wel of het erger wordt. Ik denk dat iedereen me haat, gewoon om wie ik ben! Omdat ik vaak domme doe of zeg, vaak keuzes maak die me in de problemen brengen, zonder dat dit de bedoeling is. Dat is heel vermoeiend, ik ben op! Ik kan mezelf niet eens in de spiegel aankijken, dan spuug ik op het spiegelbeeld. Ik walg van mezelf, huil om mezelf. De haat voor mijzelf zit zo diepgeworteld dat ik bang ben nooit meer uit dit diepe dal te komen. Waarom het zo is kan ik me haast niet herinneren. Het enige wat ik weet is dat ik zo lang ik leef zo vreselijk teleurgesteld in mijn eigen persoon. Om hoe ik ben en er uitzie. Ik hoop echte elke dag dat ik dood ga, datg ik niet meer wakker wordt.
Datum:
31-03-2007
Naam:
N.
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

schreeuwen

hoi,mijn ouders schreeuwen vaak tegen mij bijvoorbeeld ik zeg iets tegen me ma en me pa zegt dan wat zeg je dan zeg ik het harder en dan gaat me moeder schreewen tegen mij kan iemand mij helpen zoja stuur dan een e-mailtje naar me groetjes jeroen.
Datum:
31-03-2007
Naam:
jeroen
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

Ellende

Ik ben niet zo goed in schrijven, maar ik zal het toch proberen. Ik zie het totaal niet meer zitten. In mijn leven zijn zoveel ellendige dingen gebeurt... Sexuele en lichamelijke mishandeling, alcoholische vader, ben door mijn moeder 'weggedaan' in een internaat gestopt, ik ben tot prostitutie gedwongen, heb ik de gevangeinis in een ander land gezeten doordat ik ergens ingeluist ben. EN IK BEN PAS 25!!!. Iedereen heeft altijd van mij verwacht dat ik me er wel doorheen sloeg. Waarom heeft nooit iemand de moeite genomen om naar mij te luisteren. Ik ben niet zo ingesteld dat ik huilend naar iemand toe ga voor hulp, dat huilen doe ik liever alleen. Over het algemeen gaat het niet slecht met me, heb een baan, een flat, een vriend waarmee ik samenwoon, een auto. Niet veel te klagen. Maar moet ik dan maar alles wat in me zit wegstoppen! Ik heb zoveel ellende meegemaakt. Ik heb me altijd hard opgestelt. Ik voel me zo ontzettend eenzaam, Het liefst maak ik er een eind aan. Ik heb wel al eens wat pillen geslikt, dat was een paar jaar geleden. Daar kreeg ik niet meer dan buikpijn van en dat wist ik zelf ook wel. Ik heb dit aan mijn moeder verteld maar er werd gewoon totaal niet op ingegaan. Het lijkt wel of mensen niet van mij kunnen houden. Van de buitenkant is er met mij niks aan de hand. Ik ga op stap, heb geen verslavingen, er is niks wat er op wijst dat ik me ellendig voel.
Ik heb een relatie met de liefste jongen die er bestaat. Maar hij heeft vorige week zijn spullen gepakt en is terug naar zijn ouders gegan om wat afstand te creeren. We hebben heel vel rzie en daar kon hij niet meer tegen. Ik wil zo wanhopig dat iemand van mij houdt dat ik het hem heel moeilijk heb gemaakt de afgelopen 2 jaar. Onze ruzies lopen zo enorm op. Ik maak hem de afschuwelijkste verwijten, ik wordt zelfs agressief. Hij weet gewoon niet wat hij met mij aanmoet. Als zelfs hij niet van mij kan houden, wie kan dat dan wel.
Nu ben ik op een punt dat ik het niet meer zie zitten. Ik wil gewoon dood. Ik heb me jarenlang staande gehouden, maar nu trek ik het niet meer. Ik heb nachtmerries over alles wat vroeger is gebeurt. Ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan.
Datum:
31-03-2007
Naam:
Tweeling25
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

teveel pijn + trauma's

Dubbelle diagnose...voor mijn levenlang hoge doseringen medicatie,waaronder methadon.Veelste heftig leven gehad waardoor ik nu erg moeilijk kan functioneren in het dagelijkse leven...etc...
Annemieke.
Datum:
31-03-2007
Naam:
Annemieke Antonisen
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.