Levensverhalen (pagina 1452)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

fuckkkkkkkk

al sinds groep 1 word ik gepest, ik snap zelf niet waarom. wat heb misdaan???alleen maar omdat ik een allochtoon was, ik werd nooit geaccepteerd. wil dood gaan. iedereen haatte mij op school, ze sloegen me, vloekten mij uit???? en de reden was--> allochtoon. wou naar een andere school gaan maar mijn ouders zeiden steeds je hebt nog ik weet niet hoeveel jaar te gaan hou het vol,fuck hun , zij kwamen niet elke dag met blauwe plekken. mijn vader haat ik, hij toont geen respect voor mij, zijn zoon is zijn lieverd, wat ik voor hem beteken--> niks. als ik dat zeg word hij boos --> hij weet dat ik gelijk heb , hij kan er niet tegen. wat is mijn schuld, wat heb ik misdaan, nu zit ik in een examenklas en mijn leven is nog steeds verpest. heb iets van 128 of 129 keer op een zelfmoord gepoogd maar nee, moest aan mijn kut ouders denken alsog zij aan mij denken fuck dit leven, waarom naar hel gaan als je ook op de wereld kan leven fuckkkkkkkk alles en iedereen.
Datum:
03-04-2007
Naam:
smehen
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Ik wil doodgaan!!

Ik wil zelfmoord plegen. Omdat ik alleen maar raare gevoelens krijg. Ik heb zoveel meegemaakt dat ik er gek word. En er hoef 1 tegenslag te komen dan begin mezelf pijn te doen agressie tegen de muur slaan en schoppen. Ik ben zelf licht gehandicap ik ben zo onzeker en heb totaal geeen zelfvertrouwen. Maar erbij heb ik ook nog schulden kwa telefoonrek. enzo.. Ik bleef maar mensen bellen zodat ik alleen maar aandacht wou. Nu is dat wel gestopt maar ik zit wel met een schuld. Ik heb een angst in me leven en weet echt niet wat het is maar blijkbaar is het me vader die me angst geeft. Elke dag huil ik om alles ik kan der niet meer tegen ik wil verlost worden van alles. Ik zit met zoveel dingen dat ik niet meer wat ik moet doen. Ik denk aan zelfmoord maar ik wil aan de andere kant heel graag geholpen worden.

Maja dat is zo een beetje mij verhaal.

Princesa
Datum:
03-04-2007
Naam:
Princesa
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben een kutmongool

Yo mensen ik ben Romario en ik heb al 2 keer zelfmordpogingen het leven is gewoon kut kut en kut
Datum:
03-04-2007
Naam:
Romario
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord gedachte

Hoi,
Ik zit op een instelling.
De instelling heet curium.
Ik voelde me erg ongelukkig. Ik wilde naar huis toe.
Ik wilde graag voor de trein springen.
Dan was ik tenminste af van dit rotleven(dacht ik).
Volgens mijn gedachte was het zo dat er dan niks meer was en dat het dan heerlijk rustig was. Dus het leek me heel wat.
Algauw kwamen de groepsleiders erachter dat ik het wilde gaan doen.
Ze belde meteen de psygiater. Ze kwamen elk uur van de nacht kijken of ik het niet aan het doen was.
Ik had wel beloofd dat ik het de komende 24 uur niet zou doen. En voor ieder uur moesten er weer nieuwe afspraken gemaakt worden.
Ik voelde me op zo'n manier steeds ongelukkiger worden.
Maar aandacht daar hou ik van.
Want veel aandacht kreeg wel.
Toen ze me naar de gesloten afdeling wilde sturen-dat is een afdeling waar je niet uit kunt alles zit op slot-werd ik heel erg ongelukkig. Ik dacht dan zie ik mijn ouders niet meer. Terwijl eigenlijk het enige was dat ik naar huis wilde en dat mijn leven wat vrolijker werd.
Ik ging me heel erg anders gedragen na een uurtje toen ik dat hoorde.
IK deed heel erg mijn best om vrolijk over te komen.
Later na 1 1/2 week lieten ze me weer over straat gaan. Ik had nog steeds de gedachte dat ik graag dood wilde.
De leiding had wel het vertrouwen dat ik niks zou gaan doen.
Ik zat te twijfelen want ik dacht zal ik het nu niet toch doen?
ik was eendjes aan het voeren.
Trouwens ze wilde me niet naar de gesloten afdeling doen nadat ik daar tegen goed geprotesteerd had.
Ik was erg van slag.
Later toen ik naar huis toe ging. Want dit verhaal speelde zich vlak voor de kerst 2006 af. Ik ging met kerst 2 weken naar huis. Ik voelde me zo gelukkig dat ik met kerst thuis zou zijn, dat het weer helemaal goed met me ging thuis.
Ik wilde onder andere ook zelfmoord plegen omdat ik dahc tdat ik nooit meer thuis zou kunnen gaan wonen.
Maar toen ik thuis was voelde ik me weer zo gelukkig dat alles weer beter en helder werd.
Een gelukt bij een ongeluk dus.
Want als dit niet zo was en ik was bij de gesloten gegaan, dan was alles rampzalig geweest.
Achteraf ben ik echt uper blij dat ik het niet heb gedaan.
Mocht jij het ook in gedachte hebben.
onhout dan 1 ding goed:PLEEG NOOIT ZELFMOORD!!!!!!
Je moet juist aan betere en vrolijkere dingen gaan denken.
Deel het verhaal van hezelf met een volwassene en zeg dat je iets leuks van je leven wilt gaan maken.
Dat word het vrolijker en beter.
Datum:
03-04-2007
Naam:
Alex
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

mijn leven.....

hallo mensen,,
ik weet dat het dom gaat klinken ,maar als je zwaar in de shit zit, moet je met iemand gaan praten,, en geloof me , ik spreek uit ervaring,,,
mijn verhaal:
toen ik 2 was ben ik seksueel misbruikt door mijn vader,, mijn moeder wist er niks vanaf,, hij mishandelde mijn moeder, vooral geestelijk,, ze is bij hem weggelopen en heeft mij meegenomen,, we zijn bij mijn oma gaan wonen, van mijn moeders kant dan,, mijn moeder heeft een scheiding aangevraagd,, er volgde een proces van 6 jaar,, alleen over de voogdij,, ik denk dat hij zijn speeltje niet kwijt wou,, ik moest de eerste 2 jaar nog steeds naar hem toe, ik wilde niet, maar het moest van de kinderbescherming, ze dachten dat mijn moeder gek was, dat ze allerlei verhalen verzon om de voogdij te krijgen, maar in werkelijkheid vertelde ze de dingen die ik haar gezegd had,, hij had van alles gedaan,, ik werd 's nachts wakker en ik schreeuwde: help help!! pappa stopt schroeven in mijn mond!!, mijn moeder mocht van mij niet weg gaan en ik was altijd bang dat hij me kwam halen,, mijn moeder moest zichzelf inhouden, ze mocht niet weigeren mij mee te geven van de kinderbescherming, anders zou ik naar een pleeggezin moeten,, ze rookte zich bijna naar een andere wereld,,, na een tijd van vele processen kreeg ze het voor elkaar dat ik niet meer naar hem toe hoefde,, ik moest hem nog wel zien,, maar dan in het gebouw van de kinderbescherming zelf,, mijn moeder is met mij ook naar een kinderpsychologe geweest,, die zei dat er echt iets heel erg fout was, ze ging langs bij de dokter,, ze onderzocht me en kwam tot de conclusie dat er inderdaad een sneetje bij vagina in de buurt zat,, het kon geen toeval zijn,, mijn moeder bleef gelukkig van de drank af en ontmoette een man,, mijn stiefvader,, hij wilde haar helpen,, werd al snel als een vader voor mij, na een tijdje trouwden ze,, met de hulp van mijn stiefvader kregen ze uiteindelijk de voogdij en mocht mijn vader mij niet meer zien,, mijn oma (van mijn vaders kant) dacht daar anders over,
we kwamen haar tegen in het winkelcentrum, mijn moeder wilde haar omzeilen, maar ze zag ons al, ze begon aan mij te rukken en te schreeuwen dat mijn moeder het recht niet had enz.. mijn moeder was heel erg geschrokken,, later vertelde ik dat ik ook door mijn opa (mijn vaders vader) seksueel misbruik was, en dat ze mij met opzet uit mijn bed lieten vallen,, en ook op de stoep,, dat ik poep had moeten eten, allerlei rare dingen,,
ik ben nu 15,, ik ben op zich gelukkig, maar voel me heel alleen, al zit ik tussen honderden mensen, ik heb het gevoel dat niemand mij begrijpt,, ik ben ook bang dat mijn vader mij een keer komt opzoeken als ik bij mijn moeder en stiefvader uit huis ga,, hij kan wel ik weet niet wat doen,, ik heb de laatste tijd veel over zelfmoord nagedacht,, maar ik durf het niet,, ik vind het heel eng,, niemand weet daarvan,, ik heb ook heel weinig vrienden,
eigenlijk maar 1 goeie vriendin, maar die heeft haar eigen problemen,, ik kan het haar niet vertellen,, mijn moeder is de enige waarvan ik weet dat ze echt heel veel van me houd,, ik heb ook moeite met mijn gewicht,, ik ben best heel dik,, ik kan er zo ongelukkig van worden,, ik ben ook heel vaak down,, maar ik ga proberen om door te gaan met mijn leven, gewoon positief proberen te blijven,, ik weet dat ik het kan,, .....

veel sterkte!
Datum:
03-04-2007
Naam:
sascha
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Geen Leven

Vorige week heeft mijn vriend een einde gemaakt aan de relatie die wij 5 jaar hebben gehad.Ik vond afgelopen donderdag een briefje met zijn ring(we hebben samen dezelfde ring met de datum dat we een relatie kregen)We wonen nog steeds samen,en met iemand samenwonen waarvan je zielsveel houdt en die je wil knuffelen en aanraken maar hij jou niet is hartverscheurend.Misschien heb je zoiets van mens stel je niet aan maar het is echt ondraaglijk.Ik heb slaappillen gekocht,genoeg om zeg maar weg te raken.Ik kan nergens terecht,niet bij mij ouders of familie.Ik heb altijd gedacht dat ik oud met hem zou worden.Heel raar ook we waren 3 weken geleden op vakantie geweest en hij zei nog toen we met vrienden zaten te praten "wat er ook gebeurt we komen er toch altijd wel uit".En dan dit?Nee dit kan ik niet aan,ik kan zo niet leven ik heb mn hele leven al tegenslagen gehad met mn ouders en thuissituatie,met relaties en mannen,ben ook mishandeld en ben opgenomen geweest enzo.Maar toen kwam hij in mn leven,mijn prins op het witte paard zeg maar.En nu,pats boem,is allen weg.Ik kan de gedachte niet verdragen dat er ooit een andere vrouw in zijn armen komt te liggen,want ik wil die vrouw zo graag zijn.Noem me een aansteller,maar na alle tegenslagen was dit de druppel.
Datum:
03-04-2007
Naam:
Mareille
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

heb het gehad

alles komt op me af ;
zoveel pijn . zo veel stress
wat krijg je dan te horen je eigen vriendin die zelfmoord heeft gepleegt ;
probeer je daar mij uit te krijgen uit die cirkel die jou tegen houd ;
alles wat jij doet betekend nix meer voor anderen altans dat gevoel heb je ..
ik weet wat het is & het is niet fijn
ik heb zo;n vaak het gevoel dat ik voor nix leef ; neejj snij ik me zelf of pak een riep en doe die zo hard om me keel ;
& 1 keer heb ik zo veel asprientjes genomen ma nix wou ;
dat komt omdat je weet dat er nog een uitweg is ;
mensen je leeft niet voor niets ; dus keep ya head up
Datum:
03-04-2007
Naam:
Meliisa
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

ik weet het niet meer en ik kan niet meer ik ben zo moe!

Hallo
ik ben een 27 jarige jonge vrouw. En heb best wat meegemaakt in mn jonge leventje. Iedere dag is een nieuwe kans om te overleven. Loop met trauma's de ene keer gaat t beter dan de andere keer. Ze zeggen na regen komt zonneschijn...nouw ik wacht al vanaf mn pubeteit op zonneschijn. soms schint de zon 1 dag...een paar dagen per jaar. Maar altijd gebeurt er weer iets. En sommige dingen die gebeurt zijn blijf je mee rondlopen zoals: 2 verkrachtingen, een moeder dat aan de drank zat en gofverslaafd was, en foute vriendjes die ik heb gehad...daarna een tijdje aan de xtc en wiet gezeten....om al mn gedachten op nul te zetten. na een aantal jaar merkte ik dat dat ook niks oploste en ikt alleen meer wegstopte dus nu sinds meer dan 2 jaar nuchter. Sinds 2 jaar een vriend....woon samen....t ging allemaal perfect...tot 1 jaar geleden toen ging die sex chatten met een meisje ( en ik ben doordacht en kom overal achter). Het m toen vergeven bedoel kan niet zonder m..hij heeft me uit een dal geholpen....en ik hou van m. tot voor kort weer problemen....we raken elkaar niet meer aan als je begrijpt wat ik bedoel. Hij is een nieuw bedrijf begonnen en we ziel elkaar nouwelijks. Gisteren ben ik ontslagen bij Monuta!!!! En heb best wel wat geld sorus....niet tot in de 10.000 ofzo maar wel een paar duizend....afbetalings regeling hier en eentje weer daar. en vandaag kwam ik erachter dat mn vriend op pornosites komt!!!!!! Hij stuurde sms met ja so wath? Hij weet hoe ik me daarbij voel...ik voel me namelijk lelijk, niet deugen etc....zeker nu die me niet meer aanraakt....en dan moet ik volgends hem ook nog geloven dat t niet aan mij ligt terwijl hij zich wel loopt op te geilen voor een hoer op een website....want dat zijn t toch? Bedoel ze doen t voor geld tis geen liefdadigheid.
Maar goed dat terzake...ik vertrouw hem niet meer...ik vertrouw niemand...kom de deur niet uit...alleen om een rondje park te lopen met mn hond. Mn ouders zijn verhuisd naar het buitenland daar kan ik ook niet terrecht! Ik zou zn koffers wel buiten willen neerzetten.....maar ik ben sinds gister werkeloos dus hoe betaal ik dan de huur van 600 euro?

t feit dat ik me opsluit komt allemaal nog voort uit de verkrachtingen. nahja en dat ik keer op keer dr weer ingetuint ben om mensen te vertrouwen. Mn eigen stulpje is / was t veiligst.

Ik weet niet meer wanneer t dragelijker wordt? Huil een halve dag per dag denk ik. En ben zo moe!!! wil niet meer dat iedere dag een gevecht is....niet leuk en alleen maar dingen met tegenzin doe.

afz keni
Datum:
03-04-2007
Naam:
keni
Leeftijd:
27
Provincie:
Overijssel

Ik zie het niet meer zitten.

Ik ben een jongen van 13 jaar. Ik dacht vanaf mijn 4e dat het leven heel normaal zou zijn later en dat het allemaal wel zou lukken. Dat was dus niet zo. Rond de tijd dat mijn zus op vroege leeftijd alcohol nam en drugs gebruikte, ging het ook mis met mij. Van de vrienden waar van ik er maar weinig had gingen steeds meer verhuizen of iets dergelijks totdat er alleen maar kinderen waren van een jongere generatie waarmee ik bevriend was, ik werd dus vorig jaar in groep acht de buitenstaander. Was er een uitje naar het zwembad? Leuk, iedereen van de achtste groep was er. Behalve ik. In datzelfde jaar verloor ik ook mn beste vriend die ik kende sinds mn 5e, hij ging niet dood, maar ik bedoel dat hij me ging pesten.

Ik was nogal een gevoelig type toen en ik was verdrietig dat hij mij als een zoutzak aan de kant had gezet. Als er achtste groep only uitjes waren werd ik genegeerd, behalve door sommige andere jongens, maar ik wist dat ik niet bij het rijtje thuis hoorde. Ik vond het wel een moeilijke tijd om te leven omdat ik vrijwel geen enkele vriend van mijn generatie had.

Het jaar daarvoor liep mijn zus weg, en dat had vooral het laatste basisschool jaar op mij effect gehad. Neem er een vader bij die niks doet met zijn zoon behalve door cadeau's te geven want vooral in Japan is dat een manier om liefde uit te drukken; want: mijn vader is Japans, en met die attitude van dat cadeau's genoeg zijn, en had ik dus helemaal niks aan mn vader.

En een van de andere problemen was ook dat mn vader zonodig naar Delft was verhuisd omdat hij aan de TU daar werkt. Daar woon ik nu dus eigenlijk ook. Maar doordat mn zus er niet is, mn vader niks doet en mn moeder het te druk heeft met de toestanden, zie ik het niet meer zo zitten.

Ik ben nu dit jaar brugger. Ik dacht eerst dat het beter ging in de nieuwe klas maar dat veranderde al snel. Ik kom uit Amsterdam en dus ben ik Ajacied. Er was iemand anders in de klas en die is voor ADO. Hij suggereert vaak naar me als de 'Jood'. En hij is erg racistisch en veel dingen zijn fout van hem, maar die zal ik maar niet vertellen.

Omdat ik dus weer geen aansluiting kon vinden in mn nieuwe klas word ik weer gepest. Dalen mn cijfers mede omdat mn zus er niet is. Ik had voor de cito-toets 547 wat betekende dat je het gymnasium kon doen. Maar ik heb nu het uiteindelijk advies havo. Omdat ik het niet kan verdragen. Ik zie het niet meer zitten. Het liefst wil ik verlost zijn van alle dingen die aan me vast schijnen te klampen en die me niet meer loslaten. Het liefst ben ik dood.
Datum:
03-04-2007
Naam:
J.T
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Soms is het beter om ergens anders aan te denken. Als je alleen maar door aan zelfmoord denkt, dan krijg je ook de neiging om het te doen. Uit ervaring wil ik zeggen dat je meer leuke dingen moet doen. Hoe moeilijk het ook lijkt, als je het echt wilt dan kan je je doel berijken. Zelfmoord is niet echt een oplossing. Je loopt alleen maar van je problemen weg. Wie weet dat je dan nog meer problemen VEROORZAAKT. Want mensen om je heen maken zorgen om je, ookal zeiken ze je helemaal af. Ze geven veel om je zoals je vrienden, familie enz. Als je er dan niet meer bent dan zullen ook je ergste vijanden verdrietig zijn. Vijanden van je die besseffen dan pas hoeveel jij voor hun betekent. Ja, ik weet dat het hetbeste lijkt dat de mensen het dan besseffen, maar probeer het goed te maken. Niet meteen aan een eind van je leven maken denken. Er zijn nog veel meer mogelijkheden. Ik zelf had ook zelfmoord pogingen gedaan 2 keer. Het mislukte keer op keer. Weet je hoe dat komt? Dat komt doordat mensen om je geven ze willen niet dat je dood gaat!
Onthoud dat goed en maak er wat leuks van je leven. Je leeft maar 1 x


xx Gothiicaa
Datum:
03-04-2007
Naam:
Gothiicaa
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.