Levensverhalen (pagina 1434)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

eindeloze weg

ik ben aziza en ik vind het heel moeilijk om me verhaal te vertellen, ik ben eigenlijk heel slecht in verhalen vertellen maar ik kan niet meer anders ik wil het kwijt. ik zou naar school gaan maar het lukt me niet meer niks lukt me meer ik voel me zo erg minder dan alle andere ik weet niet door wat het komt ik was altijd dat ene vrolijke meisje die alles had wat ze wilde, het komt erop neer ik ben uitgebrandt ik kan niet meer ik kan me ook niet zo goed uiten het is nooit goed ik voel me niet goed meer ik wil weg en dit allemaal achter me laten ik heb geen zin meer om moeite te doen om een mooie leven te krijgen ik ben doelloos ik weet het zelf ook niet meer ik reageer het allemaal op mezelf af door mezelf kapot te maken opensnijden me haar der af knippen me spullen vernielen de mensen om me heen van me afslaan. ik ben een vriend maar die maak ik zelf ook gek hij wil maar niet begrijpen dat ik hem niet meer hoef maar het ligt helemaal niet aan hem maar aan mezelf en ik durf me al helemaal niet bij hem te uiten ik schamm me voor mezelf en alles om me heen nik ebn moe het geen zin meer in het leven en niemand kan me laten denken dat het leven nut heeft want dat is niet zo zodra ik bij me top punt ben dan doe ik het echt dan snij ik echt me polsen open dan ndoe ik het echt.
Datum:
20-04-2007
Naam:
Aziza
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Ruzie

Als ik deze verhalen zo lees denk ik bij mezelf zo slecht heb ik het nog niet eens. Mijn probleem is al vanaf mijn geboorte. Het ging altijd fout tussen mij en mijn moeder. Altijd als zij me uit de wieg wilde pakken of iets anders met me wilde doen begon ik te huilen. De enige die me uit de wieg konden pakken waren mijn zus en mijn vader.

Mijn verhaal gaat verder.. Op de peuterspeelzaal leerde ik een meisje kennen. We werden de beste vriendinnen, deden alles samen. kortom we waren onafscheidelijk. Tot groep 4 op de basisschool. Ik kan me niet meer goed herinneren wat er precies fout was gegaan maar in ene had ze de hele klas tegen me opgezet. Ik durfde niet meer naar school. elke dag weer dat gepest. wist gewoon niet meer wat ik moest doen. ze pakte veel dingen van me af en werd ook een paar keer opgewacht. Ik heb me er doorheen kunnen slaan maar op dat moment dacht ik dat ik die ene vriendin nooit meer wilde zien. Ik kwam op de middelbare school. de eerste paar weken gingen goed. Ik was expres naar het Rembrandt gegaan want daar gingen heel weinig mensen van mijn basisschool heen. Maar na een maand was alles weer mis. Ik werd vreselijk gepest. Bijna elke dag in elkaar geslagen. Ik had de rotste tijd van mijn leven. ergens in het midden van de derde kregen die vriendin van vroeger en ik weer contact. we begonnen weer meer met elkaar om te gaan. Na ong 6 jaar ruzie werden we weer de beste vriendinnen. Zij merkte dat ik niet gelukkig was op het Rembrandt maar heb het altijd voor haar verswegen dat ik daar ook geslagen werd. Ze vroeg of ik naar het CLV wilde komen dat ze daar bijna niet pestte. Ik heb het toen overlegd met de schoolleiding en mijn ouders die vonden het een goed idee. Het ging aardig goed op het clv. maakte snel vrienden en werd niet gepest. Toen kreeg ik weer ruzie met die vriendin. Ik had het gevoel dat iedereen me verlaatte. stond weer elke pauze alleen. ik heb meerdere keren op het randje gestaan dat moment. maar heb het nooit gedaan.

De ruzie's thuis werden er ook niet beter op. alle frustraties van school reageerde ik op mijn moeder af en zij reageerde dat allemaal weer terug op mij af. we bleven maar botsen. Ik heb meerdere malen bij een psycholoog gezeten. het heeft voor mijn gevoel nooit geholpen. Mijn moeder zit vooral door te drammen dat het allemaal door mij komt. dat ik de onhandelbare puber ben. Okej ik weet ik zit in de pubertijd en ik doe soms lastig. maar zelfs als ik gewoon mijn taken doe blijft ze me afkatten.

Weer terug op school kwam die vriendin naar me toe. Ze wilde met me praten. We hebben toen heel lang gepraat. Ze wilde wel weer met elkaar om gaan maar geen vriendinnen meer zijn. dat durfde ze niet. Ik begreep haar wel want het was mijn eigen schuld dat ik haar verloor. ik laat haar gewoon zitten. keek niet meer naar haar om. ik had haar daar mee behoorlijk gekwetst en dat was stom van me. Ik ben nu heel hard bezig dat vertrouwen weer terug te winnen. ik hoop dat het weer wordt zoals vroeger maar die kans is volgens mij heel klein.

Thuis bleef het slecht gaan. Aan het begin van het schooljaar lagen mijn ouders in scheiding. mijn moeder smeet heel kwaad naar mijn hoofd van 'heb je nou je zin! je vader en ik gaan waarschijnlijk uit elkaar omdat we teveel ruzie hebben om jou!!'. Toen ik dit hoorde ben ik er helemaal aan onderdoor gegaan. Ik haal hele slechte cijfers op school en krop het allemaal op. Ik weet dat je er beter over kan praten maar ik wil mijn vrienden er gewoon niet mee lastig vallen. die hebben al genoeg problemen van zichzelf. Als dit nog lang zo doorgaat dan gaat het echt fout. heb nu al zo veel woede in mij zitte dat ik er niet uit kan laten. heb alles geprobeerd. snijden, schrijven, schreeuwen. Ik krijg het er gewoon niet uit. Ik zit op het randje. er moet nu echt wat gebeuren.

My heart is crying
Deep in darkness
No place to hide
No way to let go
One more thing
and things could go
very, very wrong
Datum:
19-04-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

gekte

Moet al huilen als ik er aan denk,
waarom brand mn hart zo, waarom vind ik niets leuk? waarom Word ik gek van de gedachte dat ik bang ben om te falen
ik wil graag dj/producer worden, maar ben bang dat het nooit zal gaan lukken.. en dan zeg ik tegen mezelf, als t niet gaat lukken dan maar dood... en Ik vind het leven soms gewoon Echt verrot
al die leugens om je heen in de media en gezeik met de wereld.. liever dood denk ik dan..

maarja wat moet je eraan doen ? drugs is ook geen oplossing

heb werk, vind het er niets aan... elke dag hetzelfde.. ik heb gekeken voor ander werk.. niets vind ik leuk HELEMAAL NIETS!
allemaal hetzelfde, dat gezeik voor geld en zo'n kanker baas die alleen maar sigaren rookt, en geen fatsoenlijk loon aan je wilt betalen.

en dan verwachten ze dat je nog hard werkt voor ze ook.. ze mogen wel wat meer betalen dan! voor minder uur werk!

pff elk werk is saai.. waarom kan je niet gewoon leven zonder al die stress, zonder dat gezeik,

ja.. kan niet zeggen ze dan

okee dan maar dood..


simpel toch ? lijk me toch wel een uitkomst, en het maakt me niet uit wat daar is, zie het dan wel...
Datum:
19-04-2007
Naam:
boeiend
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

Ik heb het gehad...

Ik heb de laatste tijd erg veel problemen thuis.. en ik zie het echt niet meer zitten. Ik heb ook niet echt iemand om er mee over te praten, en vaak ook durf/wil ik dat ook niet. Ik denk er echt aan om gewoon een einde eraan te maken, maar ik wil de mensen die om mij geven (als die er al/nog zijn) geen pijn doen... ik weet het echt niet meer.....
Datum:
19-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

gedicht

Voel het mesje snijden
het glijd langzaam door mijn huid
mijn pols bloed
ik voel het vloeien

het bloed druppelt
schokkend langs mijn arm

voel me duizelig worden
mijn lichaam wordt slap
de kamer tolt om me heen

voor mijn ogen wordt het zwart
ik begin te zweven
wat voelt dit goed
nog heel even

en dan is het eindelijk voorbij

mijn leven
Datum:
19-04-2007
Naam:
ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

afgeschreven

hoi ik ben joke en ben licaamlijk en geestelijk niet gezond ,kreeg gisteren te horen dat ze mij in een verzorgingtehuis willen doen omdat ik niks meer kan lig al 5 jaar op bed en pc meer niet , ik wil en kan nier verder leven ben zo moe , moe van de strijd die ik geleverd heb weten jullie een middel voor zelfmoord gr joke
Datum:
19-04-2007
Naam:
Joke
Leeftijd:
51
Provincie:
Overijssel

aleen maar gezeik

ik ben zelf vaak de fout in gegaan spijbelen ook erg vaak cijvers waaren ook klooten ook net zo goed straf voor gekregen mar waneer ik op het punt sta om alles een beetje probeer goed te doen gaat het steeds weer mis me moeder blijft maar zeuren over dat ik het slecht doe en blijft maar zeggen dat ik de slechtse ben en een mislukkeling ben maar de laatste keer was anders deze keer was er een vriend bij die het ook door had dat zij aleen maar loopt te zeuren over mij steeds maar weer en dus ben ik tegen der uit gevallen dat meerdere mensen vinden dat ze aleen maar over me zijkt en daar door is het aleen nog maar erger geworden me moeder is over stuur (ouders zijn geschijden) me vader zit in het buiten land en onder tussen moet ik daar maar leeve daar heb ik geen zin meer in zo als zij het zegt ga ik het tog niet redden op school dus mijn toekomst is ook niks dus waarom dan geen zelfmoord dan ben ik meteen klaar tog?
als julie er wat mee kunne doe dat maar maak mij tog niet meer uit
Datum:
19-04-2007
Naam:
sven
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

mmmm wrom zowww veel verdriet

nou ik ben al een tijdje aan zelfM aan het denken maar het ben gon in mijn jeugd ik was een jaar of 15 de eerste X heb ik het geprobeerd om bij de autoweg te laten overrijden maaar ik was niet sterk genoeg na jaaaren in soort van zieken huis door heb gebracht was ik er van f gekomen maar ik heb geen school of iets afgemaakt en toen begon het weer ik voelde me steeds meer kloten het begon toen ik ging werken nadat ik van school was gegaan ben gaan werken keb het drie jaar volgehouden maar nu zit ik weer waar ik in het begin ben onderaan heb geen vriendin niet dat ik lelijk ben ben niet egt lelijk ben erg knap maar jah het gebuerde toen een broer van mijn beste vriend zich heeft opgehangen toen dacht ik ken er heel snel van af zitten maar ban op zijn begrafenis geweest maaar dan zie je hoe pijlijk voor de mede mensen is maar dat helpt dan niet meer mensen zien niet hoeveel verdriet wij mensen hebben je ouders denken gewoon er is nix met hem hij/zij voeld zig goed maar het is niet zow mijn ouders hebben nog niet eensdoor waneer ik er vandoor ga of als ik weer binnen kom nou dat noem ik gee ongerust maken dat is gewoon koppig en denken dat ik er niet meer ben maar ik ben aan het denken hoe het nu verde moet ik wil weg hier mss wil ik wel ergens weg gaan en niet meer terug komen voor een lange tijd (onderduiken noem ik dat ) en dan over een jaar of 2tot 5 jaar weg blijven en een beter leben op te bouwen veel geld verdienen en dan zijn er mensen die het niet weten wat mij bezield dan ken ik doen en laten wat ik wil en niet at mijn ouders denken maar naar het buitenland denk niet dat ik dat ga doen want ik ken niet zow goed duits belgie´s wel maar geen frans maar denk dan dat ik ergens in het noorden ga wonen en studeren want dan kenne ze me niet tegen houden ik zit nu egr ver van mij gewone leven ik zit nu ergen in de onder wereld te rotzooien heb een aanbod gekregen van een of andere ga´st dat ik voorhem kon werken maar ik doe dat toch niet niet voor het geld maar voor mijn leven wat er nog van over is dan he ben er nu over aan het denken e opteblazen heb genoeg kontacten voor dat te regelen maar als het mis gaat dan ben ik nog helemaal niet van de pijn af dan heb ik nog meer pijn over maar dan als het wel lukt sta ik wel in de kranten meid/jongen heeft zich proberen opteblazen :) mss kom ik dan wel ergens op het nieuws van spanje of nog verder het zou me wel leuk lijken maar als het mislukt dan niet :(dan ben ik echt´een lijk die over straat loopt maarjah ik zal jullie laten weten als ik me ga opblazen of een ander idee in mijn hoofd krijg mss tot later mss op de begrafenis doeig doeig hou van alle mensen die wel willen liusteren en kunnen begrijpen wat me bezield thx voor dat jullie mijn bericht willen laten zien
Datum:
19-04-2007
Naam:
wiskey-susumu-joris
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

Ik weet het niet meer

Ik ben Jef. 2 dagen geleden heeft men vriendin het uitgemaakt. Ze weet zelf ook niet waarom en dat vind ik raar. Maar ok dat doet er nu niet toe. Ze was echt men alles men ware liefde da tijd dat ik met haar was. Was de beste tijd van heel mijn leve. Ik dacht echt dat zij de ware was.Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Ik ben er helemaal kapot van. Ik heb al 2 dagen niet kunnen slape of eten. Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. Ik was van plan om zelfmoord te plegen. Maar een vriend van me eheft dat uitmijn hoofd gepraat. Ik heb ondetusse wel in mijn buik gesnede en op de muur geslage. Mijn knokelszijn verstuikt maar dat is men laatste zorg. Het enige wat ik wil is terug bij mijn meisjuh zijn.Ik weet er zijn nog heel veel andere meisjes en 1 meisje is al dat verdriet niet waard. Maar ik kan echt niet zonder haar. Zonder haar kan ik echt niet meer leven. Help mij!!
Datum:
18-04-2007
Naam:
dood zonder ik het weet
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

verzonken

Ik ben vincent. Als kind was ik blij, ik lachte altijd, durfde alles aan ik had gewoon niets om ongelukkig over te zijn. die tijd ligt al zowat twee jaar achter me.. sindsdien ben niets anders dan ongelukkig.. school is een hel en ook mijn prestaties lijden er enorm onder.. waardoor nogmaals mijn gevoel verslechterd.. het kan best zijn dat dit mijn puberjaren zijn maar ik droom nooit over later.. ik weet dat ik daar toch niets te zoeken heb.. telkens er iets slechts gebeurt kruipt de gedachte in mijn hoofd en laat die mij niet los.. je mag doen wat je wil maar op zon momente heb je niets aan mij.. ik word ziek vn de gedachten die ik niet uit mijn hoofd kan halen.. ik had ook tot een week trg een vriendin.. al acht maand.. telkens ik bij haar was voelde ik me echt gelukkig maar tegelijkertijd gaf het me weer iets dat nooit mijn hoofd zou verlate.. mijn relatie leed hier erg onder.. meerdere kere heb ik genoeg gezegd tegen haar.. laatste maand ging het helemaal mis.. ik voelde me slecht ook bij haar.. ik prate er over met haar.. maar ze trok er zich precies niets van aan.. zij voelde zich gelukkig, voor haar was er dus niets mis.. mijn situatie verergerde alleen maar naarmate de tijd vorderde.. ik zonk weg in mijn gedachte.. helen dage lag ik op mijn bed te wene met mijn gedachte die ik niet kwijt kon.. ik at niet en kon amper slape.. ik heb het uitgemaakt met haar.. gwn omdat ik het niet meer aan kon het maakte me kapot.. het leek me het beste, een zorg minder.. de zorge stapelde zich op.. ik voel me schuldig.. ik moet haar met rust late.. wat ik ook doe.. maar nu kan ik bij niemand meer mijn gedachtes kwijt.. het vreet aan me.. ik weet niet wat ik moet doen.. ik heb me ng nooit zo ongelukkig gevoeld als nu.. al meerdere kere heb ik met een mes in mijn hande gestaan en enkele keren heb ik het mes niet weggelegd.. ik weet dat mijn gevoel nu gestimuleerd word door dat ik het niet laat ruste.. maar de gedachte kan ik niet kwijt.. voor mij is er geen toekomst meer.. ik wil dat het stopt
Datum:
18-04-2007
Naam:
mathias
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.