Hallo ik ben een jongen van 13 jaar ik heb al aardig wat meegemaakt. In groep acht werd ik onwijs gepest, en begon met het snijden van mezelf, het was best diep maar gelukkig heel ik snel, toen kwam ik er makkelijk vanaf door iemand die heel aardig tegen me deed. Even doorspoelen... in de brugklas, geen buitenbeentje, veel vrienden, goede cijfers... ik leefde in een fucking hemel... altijd lol enz. Tot op een dag mijn toen beste vriend ( een van de ) me gewoon uit de groep gooide en me onwijs peste, ik was kapot... ik kreeg opeens weer de drang om te snijden maar heb ik niet gedaan... ONDERTUSSEN vond ik een meisje best wel leuk enz. maar toen had ik er even geen zin in. ik ronde de brugklas af met een redelijk rapport en kon naar klas gymnasium twee. nouja ik blij.... voor me ouders neus dan... in grote vakantie alles een beetje vergeten en was niet meer deprie. toen begon het schooljaar. Ik werd weer gepest maar nu ook met uiterlijk en hoe vatsig ik wel niet ben. Langzaam maar zeker begon ik wel een beetje met mezelf te pijnigen, gewoon soms mezelf heel hard slaan... Op een begeven moment.. dacht ik misschien heb ik wat afleiding nodig en dacht aan het meisje dat ik leuk vond. ik vond ook een ander meisje leuk maar kende ik niet zo goed en was bezet dus... maarja ik brief schrijven.. in locker douwen... kut verkeerde locker nou sleutel gejat bijna van school getrapt en mijn dag werd erger niet alleen werd ik beschuldigd van diefstal... ook werd ik gepest omdat ik zogenaamd ook andere dingen had gestolen. nouja eindelijk die brief bij haar.. ze vond het hem heel leuk.. alleen de jongen die hem had geschreven neit. Ik was echt depri niet normaal ik zette die avond twee diepe sneden in me been en heb wel 3 uur gehuild. ik kon het ff neit meer aan. ik heb met het mes op me pols gezeten maar durfde niet.. ik voelde me schuldig dat ik vrienden zou achterlaten die van me hielden ( ja dude zelfs jij als je dit leest :|) ik heb het neit gedaan en durfde niet. Toen was er een meisje die ik gewoon heel aardig vond me helpen en vroeg of ik langs kwam
nou wij winkelen en toen hebben we dus echt heel veel gestolen enzovoorts nou ik had enorme spijt en heb alles weggegooid. ik ga nit meer met me om en ik heb het verteld en toen ben ik bijna al me vrienden kwijtgeraakt. Ik heb me excuses wel honderd keer aangeboden en toen hielp het. ze kwamen er ook achter dat ik sneed... dat meisje dat een beetje uit the pic was deed dat ook... en al snel stonden we allemaal te janken op het schoolplein. ik doe het nog heel soms,. maar alleen als ik heel depri ben. Ik sprak wat af met een vriend van mij en het meisje dat ik al aardig leuk begon te vinden... ( mijn vriend was haar vriendje).. Ik liep de hele tijd te hinten en dacht mss dat zij mij ook leuk vond. Diezelfde dag zei ze dat ze hem neit meer leuk vond dus ik ging hopen en hopen... we hadden 2.5 uur gebeld en toen kwam ze de volgende dag langs... we zeiden er niets over we hebben wel veel gepraat maar niet over liefde... de avond erna belde we... we kwamen erachter dat wel elkaar leuk vonden... ik blij. nou een paar dagen later wast uit.. zij voelde zich echt heel schuldig en wou hem trug... ik heb me nog nooit zo depri gevoeld als toen.. ik heb voor 4 dagen met een brok in me keel ik was letterlijk en figuurlijk gebroken.. het verrast me van mezelf dat ik niet gesneden heb. wss omdat mensen me toch niet begrijpen. hij wou haar niet terug... ze was depri. ik voelde me echt kut en vooral omdat zij zich kut voelde. ik begon stemmen te horen die zeiden dat ik waardeloos was en mezelf moest vermoorden. Ik was echt bang... de volgende dag lagen 'meisje'en ik de hele tijd naar elkaar te kijken. en toen gingen we knuffelen een beetje zoenen enz. en een heel klein beetje tong... :p nouja eerst was dat vriendje dus heel blij voor ons nou iedereen blij.... we hadden nog geen verkeering twee dagen later haatte hij ons enzo... nouja weird man maar ik ben nog steeds verliefd... de stemmen en snijden worden steeds minder en weet nu hoe leuk het leven is...
nog heel veel succes tegen andere mensen die met zichzelf vechten om hun leven.. echt heel veel succes
grt. Michael
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.