Levensverhalen (pagina 1205)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Uitzichtloos

Er is voor mij niet meer uit te komen. Ben gescheiden en heb 2 verschrikkelijk lieve kinderen waar ik 50% van de tijd de zorg voor heb. Ben redelijk succesvol in mijn werk als zelfstandig ondernemer. Mijn ex ontvangt 600,- euro per maand van me. Dit is eigenlijk veel te veel. Ik werk 60 uur per week en kan niet aan andere financiele verplichtingen voldoen. Mijn ex haalt in alle opzichten het vel over mijn neus. Pleegt emotioneel chantage, verdraait feiten. Ze heeft aardig wat mensen in haar omgeving die haar op haar "rechten" wijzen. Zelf ben ik meer iemand van het er in alle rdelijkheid uit zien te komen. Een grote misvatting van mijn zijde.Ik ben door al het gemanipuleer en onredelijkheid eigenlijk niet meer in staat om mijn werk te doen en verlies klanten omdat ik bijvoorbeeld afspraken niet nakom. Laat staan dat ik nieuwe klanten werf. Als mijn kinderen bij me zijn, dan is er niets aan de hand. Ze hebben me ten slotte nodig. Als ze bij hun moeder zijn, zit ik voor me uit te staren en wens ik mezelf dood. Ik kom tot niets. Het is een paradox. Het is vanwege mijn kinderen dat ik aan mijn ex verbonden blijf en ik me zo ellendig voel. Het is ook vanwege mijn kinderen dat ik een schuldgevoel heb door alleen al aan de dood te denken. Het is uitzichtloos. Ik kan ze dit niet aandoen maar ik hou het ook niet vol en zie geen uitweg.
Datum:
03-01-2008
Naam:
Jan
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

als je op bent , ben je gewoon op...wat iedereen ook zegt

nou ik heb hier veel zitten lezen en bij sommige snap ik niet waarom ze er een eind aan willen maken.mijn gevoel is gewoon : als je op bent ben je op. dan mag je nog zoveel proberen om er bovenop te raken , het lukt je toch niet.
al vanaf dat ik baby was ben ik verwaarloosd en ook door mijn adoptieouders ben ik verwaarloosd... ik ben in mijn jonge leeftijs meerdere keren verkracht door mijn stiefvader en vocht telkens toch weer om niet toe te geven aan mijn duistere gedachten. ik heb in de psychiatrie gezeten van mijn 12 tot mijn 16 omdat ik niet kon verwerken wat ik toen allemaal al niet had meegemaakt, nou in die tijd heb ik veel littekens op mijn polsen opgelopen.nu ben ik ondertussen 25 jaar en hoe ouder ik word hoe minder ik de kracht heb om door te gaan, ik heb 4 kinderen , 3 ongelukjes en 1 gewenst.ik verwijd ze dit niet dat ze er zo plots waren en toch wou ik er het beste van proberen te maken, nou nu 2 weken geleden heb ik een inzinking gehad waardoor ik vrijwillig ben binnen gegaan op de crisisopvang van de psychiatrie. daar mijn eigen opgehangen maar gdvd die witte mannetjes die er lopen weten alles veel te snel.je kan niet geloven hoe razend ik nu nog ben dat ze me niet gewoon hebben laten hangen, ik herinner me er niet veel van , alleen dat ik sprong met de koord rond me nek en de volgende moment staan al die verplegers naast je met al die machines en je beseft dat ze je tegen je wil in hebben geholpen (zoals zij dat noemen) ik ben 4 dagen later vrijwillig terug naar huis gegaan , mijn kindjes zijn ondertussen geplaats en daar zitten ze goed, en wat ik ook doe die gedachten gaan iet uit men kop
ik ben mijn hele rotte leven zo kotsbeu en ben het zo beu dat iedereen je wilt ompraten.als je op bent ben je op
ik heb in ieder geval geleerd dat ik nu alles tot op de puntje uit zal uit dokteren
ik zal er deze keer voor zorgen dat niemand iets door heeft, en iedereen zal wel weten hoe simpel het is om de mensen te misleiden, het is niet moeilijk om een glimlach te geven terwijl je in je binnenste wel wat anders denkt, soms kunnen mensen zo dom zijn
eerst en vooral goed plannen en zorgen dat alles geregeld is,bij mij zitten mijn kindjes al goed , mijn werk ligt even in ziekteverlof en mijn man gaan werken
ideaal he, nu alleen de juiste planning
Datum:
03-01-2008
Naam:
tamara
Leeftijd:
25
Provincie:
België

raport

ik wil dood ik denk dat ik het nie red op school ik blijf al zitte maar als ik goed mijn best doe mag ik mesrien over gaan
ik wil later sportopleidng doen heel veel zegge dat dan me nie lukt iedereen zie me als dom ik heb het gevoel dat ik ook de domste ben uit me klas help!!
Datum:
03-01-2008
Naam:
prive
Leeftijd:
1
Provincie:
Overijssel

ik wil dood

het begon toen me ouders gingens scheiden.
ik werd door mijn moeder zwaar mishandelt .van de trap geduwd en geslagen en geschopt en me vader was psychisch niet helemaal in orde..
toen ik 14 was ben ik het huis uit gezet ik wilde dood..
maar alles was goed en leuk bij me vader tot ik naar school ging ineens alles was anders .. ik heb meerdere malen op het station gestaan heb meerdere malen een riem op me hals en ik heb meerdere malen een mes op me eigen keel gezet,
maar ik kan het niet want ik heb zo'n lieve vriendin..
ik wil haar alles vertellen maar kan het niet bang dat ze me niet meer wil bang dat ze me niet wil helpen.. ik weet het niet.
nu ik had ontzettende ruzie met me vader en stiefmoeder ik mag morgen niet naar me vriendin ik vertelde haar het en ze vond het niet leuk ik zei dat ik wel gewoon kwam ze zei nee.. dat doe je niet kom je alleen maar dieper in de put met al dat gezeik.. ik heb nu knallende ruzie met haar.. ik wil dood maar ik kan het huis niet meer uit anders was ik nu naar me vriendin geweest om afscheid te nemen..
Datum:
02-01-2008
Naam:
chris
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Het gaat gewoon niet

Heej allemaal... Ik had een superlieve vriend die het totaal onverwacht uitmaakte na een maand al. Ik was voor het eerst echt verliefd, het is nu al best lang geleden maar ik ben er nog steeds niet overheen. Sindsdien doe ik heel afstandelijk tegen iedereen (zeggen mensen tegen me) en daarom zijn heel veel mensen boos op me. Mijn vader is een alcoholist die veel te veel rookt en mijn moeder is overspannen, met allebei heb ik niet echt een goede band. Mijn beste vriendin is de laatste tijd heel erg veranderd en ik heb niet het gevoel dat ik nog alles aan haar kan vertellen... Ik heb het al eens geprobeerd maar het is niet gelukt, zoals je ziet
Datum:
02-01-2008
Naam:
S.
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

VANAF ME 4DE TO NU...

me moeder haat me vader...
we hebben altijd gevlucht voor onze vader.blijf van me lijf huizen etc etc
22 keer verhuist...weggelopen op me dertiende op 15de samen gaan wonen en mishandeld..op me 18 zwanger geraakt..gedwongen tot abortus...geen vriendinnen..geen vriendje...na me abortus...is me leven eraan gegaan...ik ben een moordenaar...een moordenaar van me eigen leven...wie red me nog...
ik heb alleen maar stabieliteit en liefde nodig...
ik kan niet meer....
Datum:
02-01-2008
Naam:
milky way
Leeftijd:
21
Provincie:
Flevoland

.....

ik heb een hele liefe vriend alleen als we rusie hebben of ik met iemand anders rusie heb wil ik dood dat gevoel heb ik nu ook ik voel mij er niet er goed op en als het erger word wil ik het nog meer dan wou ik wel dat ik niet bestond en dan ga ik er over denken van hoe kan ik het snelste doodgaan ik weet hoe ik ermee moet omgaan naja jullie zulleen het wel heel dom vinden maja da's julli menig...
Datum:
02-01-2008
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Herinneringen

Mijn moeder vertrok op 16 juni 2007. Twee dagen na mijn verjaardag. Sindsdien woon ik samen met mijn vriend en broertje. Ze ging terug naar Suriname in afwachting van een m.v.v. (machtiging tot verlopig verblijf). Ze moest omdat het onmogelijk was om het in Nederland aan te vragen. Het moest in het land van herkomst aangevraagd worden. Mama was al een jaar hier. Volgens mij langer dan een jaar. Niet illegaal. Ze deed alles eerlijk. En ze is eerlijk terug gegaan. 2 maanden later was haar aanvraag afgewezen. Een paar maanden verder, nadat we bezwaar hadden gemaakt, naar de rechter waren geweest, kregen we negatief advies van de IND. Nu 1 januari 2008 ben ik nog steeds alleen. Mijn zusje van negen was mee met me moeder gegaan. Ze bleef iets langer dan 2 maanden in Suriname. Sinds 2 maanden woont Dominique hier bij me. Ik verzorg haar. Naast dit alles zit ik in mijn examenjaar. Ik doe tweetalig vwo. Ik ga het niet halen denk ik. Het huishouden doen vergt veel tijd. Al mijn energie is op. Ik weet het niet meer. Ik ben een moeder. Een halfjaar lang zorg ik voor mijn broertje van 15, het huis, voor eten, voor alles. En nu voor mijn zusje. Allebei hebben zoveel pijn. We kunnen niet terug naar Suriname omdat mijn vader mij mishandelde en mijn moeder. Hij bedreigd mijn moeder constant. Mijn vader is een heel ander verhaal. Een heel ander verhaal..
Ik ben op. Niemand kan me helpen. Niemand. Ik heb geen oplossingen meer voor problemen. Ik ben dood van binnen. Ik kan het niet meer. Ik wenste dat alles normaal was. Ik wenste dat ik nog klein was en niets wist. Ik wil dit niet meer. Ik stop ermee.
Datum:
02-01-2008
Naam:
Chantal
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

ik wil echt niet verder met mij levn is er iemand die me wil hel

ik heb er geen zin meer in ik wil naar hel ik kan het gewoon niet meer ik drink me dood
Datum:
02-01-2008
Naam:
roger
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

mijn 'leven'

wat een kut leven, al vanaf het begin. jemeg ik heb het echt zo gehad he
vroeger een soort van misbruikt door een of ander wijf
toen gepest op school omdat ik me onderscheidde van de rest.
van mn 9e tot 11e anorexia gehad, naar de middelbare school gegaan, toen is mn opa doodgegaan (de enige die me begreep) mn moeder heb ik nooit vertrouwt die lulde alles door wat ik zij
toen in de 3e en 4e ben ik bijna van school gezet omdat ik me 'misdroeg' mn moeder intern opgenomen voor een half jaar, mn ouders gingen scheiden, en ik zat in de pubertijd
toen een vriendje gehad die me depressief heeft gemaakt en alle schuld op mij afschoof terwijl hij 2 keer met een ander meisje naar bed is gegaan en hij heeft me pijn gedaan
toen heb ik dat uitgemaakt, kreeg mn moeder een eigen huis, had ze 1 vriend en ik zag gewoon dat die fout voor haar was, maar ze zag het zelf niet in en ik haatte die man, dat was toen uiteindelijk uitgegaan (pas toen hij iets geflikt had) na een maand stond de volgende vent op de stoep die rijk is, en mn broertje en mij om wilt komen, mn moeder hoteldebotel, die wilden binnen een jaar samen wonen
was ik het niet mee eens
mn vader de ene na de andere vrouw, daar heb ik ook een periode niet bij kunnen wonen omdat het zo slecht ging
Oja ook nog met mn opleiding gestopt omdat ik zo in de put zat
bij altrecht zit ik nu
en nu gaat mn moeder samen wonen met dr vriend (ze kennen elkaar nog geen eens een jaar) en ik ben er nog niet aantoe, hebben we ruzie over gekregen (en nog met andere dingen erbij) met kerst is het een en al ruzie geweest met de familie
oja het is net uit met mn andere vriend waar ik een half jaar iets mee heb gehad, en ik hou zo veel van die jongen neit normaal, ik heb echt alles voor hem over maarja het werkt blijkbaar niet tussen ons waar ik echt zo van baal ook..
ik woon sinds een maand ongeveer bij mn vader en toen ging ik pas naar mn moeder toe om een gelukkig nieuwjaar te wensen, negeert ze me.. nou oke dankjewel lekker volwassen gedraagt ze zichzelf
ik heb me ook nog een tijd gesneden
en toen rond mn 10e zelfmoordneigingen gehad
ik heb trouwens nu voor de 2e keer een eetprobleem
en mn nieuwe opleiding bevalt me alweer niet
met andere woorden: ik wil dood.
Datum:
02-01-2008
Naam:
R..
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.