Levensverhalen (pagina 1202)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik kan niet meer

Hoi,
Ik ben 21 jaar en en ik kan me niet eens meer herinneren hoe het voelt om gelukkig te zijn. Op de basisschool ging alles goed. Ik was wel heel verlegen en onzeker, maar had toch veel vrienden. Alles veranderde toen ik naar de middelbare school ging. Daar werd ik gepest. Omdat ik zo verlegen was durfde ik er niet tegenin te gaan. Elke dag weer werd ik vernederd. Ook ben ik in die periode verkracht. Daarna ben ik begonnen met snijden. Toen had ik bijna zelfmoord gepleegd, maar op het laatst heb ik het toch niet gedaan.Het laatste jaar op de middelbare school ging het goed. Ik werd minder gepest en had meer vrienden. Maar toen ging ik studeren. En toen raakte ik pas echt diep in de shit. Ik kan de stages niet aan. Ik durf niks, ben steeds bang vernederd te worden. Mijn ouders heb ik nooit iets verteld over het pesten en de verkrachting. zij begrijpen dus niet waarom het zo slecht gaat. Inmiddels ben ik al een jaar verslaafd aan wiet. Ik blow elke dag. Ik weet niet meer hoe het verder moet. Ik wil zo graag dood, maar ik wil niet dat iemand zich schuldig voelt. Ik wil dat het op een ongeluk lijkt, maar dat is erg moeilijk, vooral omdat ik geen rijbewijs heb en er in nederland geen bergen zijn. Ik ben bang dat ik me straks niet meer kan beheersen en mijn polsen doorsnij, maar ik wil niet dat mijn ouders zich schuldig voelen!!!
Datum:
07-01-2008
Naam:
Sophie
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Ik moet altijd vroeg thuis zijn en voel me niet lekker thuis

Hey
ik ben 16 jaar, ik mag van mijn ouders niks, ik mag niet eens in het weekend op stap, ik moet altijd om 9 uur al thuis zijn, ik voel me daardoor net een kleuter, ook heb ik kei weinig vrienden daardoor omdat ik nooit iets mag :( ik wil zo niet meer leven, ik wil dood, ik denk er iedere dag aan, me ouders laten me nooit met rust, ik haat ze
Datum:
07-01-2008
Naam:
Sjors
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

God took the most precious people to my heart!

hey,ik ben jasmijn, mijn nederlandse taal is nog niet perfect omdat ik nog niet zo lang hier woon maar ik hoop dat het geen probleem is voor de site. ik wilde gister zelfmoord plegen en heb 15 slaappillen ingenomen maar toen ik naar de spiegel in mijn gezicht keek dacht ik het is het niet waard dat ik zelfmoord pleeg. ik wilde dat doen omdat ik zo'n moeilijk leven heb.eerst zijn mijn moeder en vader gescheiden en ik ben met mijn vader gegaan, mijn vader was alles voor mij echt letterlijk alles de moeder de vader en de vriend. na 8 jaren met mijn leven met hem en na 8 jaren dat ik geen contact had met mijn moeder had mijn vader een ongeluk gehad overleef eraan. toen bleef ik en mijn boer alleen, ik moest sterk zijn voor mijn broer zodat hij wel nog iemand in het leven heeft. toen gingen wij met mijn tante wonen hier in nederland, eerst was het netuurlijk super moeilijk en nu nog steed maar minder dan eerst. daarna werd ik verliefd ik voelde dat mijn leven nu weer mooi wordt, ik was zo gelukkig hij was de ene die mij opnieuw liet lachen en het leven voelen. mijn familie is wel lief en aardig tegen mij en kunnen alles voor mij doen als ik iets nodig heb maar zij kunnen mij niet snappen en niet begrijpen omdat zij allemaal jongens zijn en mijn tante is een beetje een oudere vrouw. nou heeft mijn vriend het uitgemaakt, hij zei wel altijd dat hij niet zeker weet wat hij voor mij voelt en zo en dat hij niet weet hoe het tussen ons zal aflopen maar toch was ik gelukkig met hem, hij heeft het meer dan een keer uitgemaakt maar wij waren daarna weer altijd samen, maar nu is het echt uit, soms doet hij dan nog lief met mij wij kunnen toch nog altijd vrienden blijven maar soms doet hij stom tegen mij en dat vind ik vreselijk, ik weet niet alleen als hij een slecht woord tegen mij zegt dat begin ik al te huilen omdat ik niet sterk ben (wat met mijn verleden te maken heeft). ik heb mijn familie en hem al zoveel keer gevraagd dat zij meer tijd aan mij besteden zodat ik voel dat zij om mij geven maar zij kunnen het niet zij snappen het niet. nu is het uit met mijn vriend en hij doet niet lief tegen mij en heeft bovendien een vriendin ( ik heb hem gister horen praten aan de telefoon) voor haar heeft hij wel tijd maar voor mij niet. ik was kapot en ben het ook nog steeds, als ik denk hoe hij haar hand vast zal houden en haar zoent dan denk ik waarom niet ik? ik heb al vaker met mijn familie gepraat dat zij meer tijd met mij moeten zijn en dat we allemaal samen moeten eten en zo maar zij zeggen altijd dat ik zeur. gister toen ik die pillen heb ingenomen ging ik naar beneden en wilde naar de wc om die pillen eruit te krijgen met overgeven maar dat ging niet toen zij ik tegen mijn vriend(ex) dat ik die pillen heb ingenomen en dat ik die niet eruit krijg en toen zei hij : ja had je niet moeten doen.ik ging naar boven maar hij kwam en zei dat hij de noodgevallen gaat bellen en dat heeft hij gedaan maar er was niks aan de hand ik zou me alleen duizelig voelen en veel slapen, het waren te weinig pillen om dood te gaan.
Datum:
07-01-2008
Naam:
jasmijn
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Alles werd te veel.

Ik heb een tijd geleden geprobeerd van alles geprobeerd om dood te kunnen gaan.

Laats heb ik pillen geslikt, een vriend van me vond me, en heb een tijd in het ziekenhuis gelegen.
Ik ben buitenbewustzijn geweest.
Ik baalde er in het begin van dat het was mislukt, me gedachten waren alleen maar bezig met dat ik dood wou, ik wist alleen niet meer hoe want alles was al mislukt.

Nadat ik uit het ziekenhuis kwam ging het wat beter, nu vraag ik mezelfs af waarom ik het wou.
Leven kan soms zwaar kut zijn, maar de dood is eigenlijk niet de oplossing.
Mischien ben je wel zelf weg, maar ik mijn familie en vrienden hebben me wel verteld wat ze ervan vonden ik heb ze zien huilen.
Alleen door wat ik wil.
Leven is nog veel meer waard ook al lijkt het niet altijd zo.
Want naar een tijd die kut gaat, komt er meestal ook weer een mooie tijd.

De reden dat ik niet meer wou, is erniet echt.
Alles werd me te veel, was net uit met de jongen waarmee ik had me opa was overleden.
En me oma lag ook nog op sterven, misde me broer te veel.
Alles was gewoon te veel.
Maarja je moet gewoon van het leven genieten.
Datum:
07-01-2008
Naam:
Jessica
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Terror Slet..

ik ben een meisje die heel erg verlegen WAS.. Toen ik 15 was ontmoette ik een meisje, ze werd een van me beste vriendinnen omdat we allebei niemand anders hadden. Me ouders waren toen net gescheiden en ik praatte haast niet tegen me meoder omdat zij een neiuwe vriend had. En ik sneed mezelf. Die vriendin heeft me er best goed doorheen geholpen maar zij was een beetje een slet-achtig type.. we deden bijna alles samen mensen zagen ons als een tweeling.. en zo kwam ik over mijn verlegenheid heen. veel mensen mochten haar niet.. en me oude vriendinnen die waarschuwde me en wouden liever niet dat ik met haar om ging.. ik had er toen al schijt aan en liet hun lekker praten. Die vriendin kreeg een vriend.. en ik ook.. maar ik ehb het na een paar maanden uitgemaakt omdat me vriendin zei dat ie lelijk was.. en omdat ik express was vreemdgegaan.. Alles wat zij zei was voor mij eigenlijk alsof het uit de bijbel kwam. Ik heb nog nooit zoveel spijt gehad dat ik het had uitgemaakt.. ondertussen spijbelde we samen ongeveer 3 dagen in de week.. maar we kwamen er altijd mee weg .. Ik kreeg steeds minder contact met de "buitenwereld"en alleen amar met die vriendin.. Me cijfers op school waren bijna allemaal onvoldoende en het was 100% zeker at ik zou blijven zitten.. Op een dag moest ik een gesprek met me mentor doen samen met me ouders.. toen hoorde me ouders dat ik zoveel spijbelde en ben ik huilend weggerend.. ik storte in.. Ik heb me die maanden daarna dood gesneden.. Maar me vriendin had totaal geen problemen met haar ouders.. Ik mocht van me ouders het huis niet meer uit alleen voor school.. Geen computer helemaal niets.. Een wonder was dat ik dat jaar nog over ben gegaan naar de 5e.. Maar in die zomervakantie beni k steeds meer met allerlei verschillende jongens gaan zoenen.. elke jongen die interesse in me had zoende ik.. en ik had die zomervakantie daarvoor pas voo rhet eerst gezoend. Dus ik had eigenlijk niet veel ervaring met jongens. Toen ik in de 5e kwam begon de hele school me te zien als een slet.. Ik had gelukkig wel weer meer vrienden en was iets gelukkiger. maar ik speelde met 6 jongens tegelijk en ik voelde me er diep van binnen zo klote over. Mijn hart was stiekem opzoek naar een echte goede vriend. maar eidereen zag me als een slet dus dat kon ik vergeten. Toen een vriendin op een dag heel erg boos op me werd omda tik die avond daarvoor met 3 jongens had gezoent en 1 daarvan was me achterneef. Mensen die noemde me Terror Slet. Zo van: heb jij gezoent met de Terror Slet?? ow ik wel. Ze flipte helemaal tegen me en dat ze zich schaamde voor mij en dat ik moest stoppen met iedereen zoenen en jongens een keer moest afwijzen.maar ik kon het niet. want me 2 beste vriendinnen zijn allebei half verkracht. en ik wou alle jongens daarom straffen door ze terug te pakken en met hun te spelen. Maar ik werd er zelf alleen maar ongelukkiger van en me hart ging kapot van de pijn. Zelfmoord is het enige waar ik nog maar aan kan denken. Ik droom 's nachts over me begrafenis en de rust die ik zou hebben. Mijn leven is over want een leven zonder liefde bestaat niet en ik kan geen liefde meer vinden want mijn hart is gebroken in miljoenen stukjes. Ik ben nog steeds bevriend met die slechte vriendin en ik rook en drink me helemaal gek. Ik gun iedereen ook het meeste geluk van de wereld. En dat ze maar gelukkiger en blijer worden dan ik. Kus.
Datum:
07-01-2008
Naam:
Prive..
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

waarom??

Ik vraag mij af wat er met mij scheelt
ik heb alles wat je maar wilt
ik heb het uiterlijk mee alles en toch voel ik mij altijd zo rot
ik heb geen zin om nog op te staan.
dit heb ik al een 5 jaar
ik heb al 2 keer geprobeert maar het is mislukt
ik voel mij zo leeg en niks waart het is beter voor iedereen en mij dat ik er niet meer ben
vorige week is mijn vriend zijn oma begraven
ik hoopte da ik dat was die daar lag.

ik haat het gewoon alles!
Datum:
06-01-2008
Naam:
me
Leeftijd:
20
Provincie:
België

wat maakt het nog uit

ik moet het gewoon kwijt het voelt of ik een rots blok mee neem
ik ben heel veel keer aan gerand door mijn oom 4 jaar geleden ongeveer
ik loop er nog steeds mee rond heb wel hilp gezocht maar ik vertrouw de mensen niet meer
bang dat ze naar me ouders toe stappen

en nu ?
ik voel me klote wil doodt
ben verslaaft aan snijden
en niemand waar mee ik kan praten
ik voel me echt eenzaam

waarom doe ik het niet gewoon springen voor een trein of een overdossis
polsen doorsnijden
ik ben er te laf voor durf het niet
zoveel pogingen gedaan
geen een gelukt

ik wil weg
ik wil weg uit deze hel!!!!
Datum:
06-01-2008
Naam:
dangerous mind
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

einde aan maken?

Ik bn nu sins een paar maanden vrijgezel en heb het idee dat ik nooit meer iemand zal vinde zoals me ex vriendin. en ze wil me niet meer terug. ook heb ik een baan opt oog maar daar werd ik niet aangenomen. ik heb nu geen idee wat ik moet doen. ik wil me familie en vriende geen pijn doen en dat is denk ik de enige reden datk er nog ben.
Datum:
06-01-2008
Naam:
rob
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Wat moet ik toch

Heb al een hoop hulptrajecten gehad, waaronder opname. Ik heb mijn therapeut daar beloofd dat ik mijzelf de tijd moet geven. Maar het duurt zo lang!! Ik ben zo moe, zo ontzettend moe. Elke dat wil ik niet meer, elke dag doet zo'n zeer. Ik heb nergens meer zin in en ik vertrouw nog maar weinig mensen. Wat moet ik toch....elke dag is een gevecht!
Datum:
06-01-2008
Naam:
Jessie
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

Niet weten wie ik ben.

Ik heb af en toe ook Suesidale ideeen. K probeer het ook wel eens, maar het lukt nooit. Misschien is dat een teken, misschien ook niet.
De rede dat ik het soms niet meer zie zitten is waarschijnlijk mijn Borderline toestand. Dat maakt dat ik soms hyper actief en vrolijk ben en dan weer down en depri. Dit kan met of zonder reden zijn en ja, ik heb er medicatie voor.

Waarom deze titel?
Omdat ik een vriend heb... een schat van een kerel. Echt. En lieve ouders.. een zusje, en een geweldig konijntje. Al is mijn opa laatst overleden, ik heb nooit een tekort aan liefde gehad. En dus eigenlijk niets te klagen.
Toch....
ik voel me vaak, en nu ook weer, depressief. En ik ga min of meer vreemd.
Geen sex, of zoenen, maar ik heb een verlangen naar een ander leven. Op een andere manier. Met andere mensen.
Ik ken ook zoiemand via MSN, die heb ik ontmoet op een of ander chatbox-forum gedoe. Deze pesoon is aardig en begrijpt mijn verlangen. Maar hoe kan ik hier nou aan toegeven? Hoe kan ik andere pijn doen. Ook hen die dat absoluut niet verdienen?

En mijn werk...
ik was cheffin, van een 14 tal mensen. Op een mooie plek, met veel vrijheid en lol. Nu ben ik er wegens mijn Bordeline bijna een jaar uit en wordt de weg naar mijn eigen werkplekje, mijn veilige toestand me ontnomen.

Soms weet ik het gewoon niet meer.
Datum:
06-01-2008
Naam:
Nagini
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.