Levensverhalen (pagina 1204)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood !!!!

Hallo.. ik ben een meisje van 17 jaar oud.
En heb al heel veel meegemaakt.
Toen ik een jaar of 10 was begon het,
mijn vader was alcoholist geworden,
maar ik en mun vader waren niet te scheiden!!
Mijn zusje was echt een moederskindje en ik echt een vaderskindje!!
Mijn vader en moeder hadden ALTIJD ruzie!
Toen ik ong 14was besloten ze te gaan scheiden, ik was er kapot van.
Maar wat ik niet wist was dat mun moeder al een nieuwe vriend had (stiekem) terwijl de scheiding nog niet eens rond was en mun vader nog bij ons woonde, mijn vader die mocht ook niet meer bij mun moeder slapen, duss zei ik tegen hem kom maar met een matras bij mij op de slaapkamer en dat was heel gezellig, toen ik een keertje naar een feestje was geweest bij vriendinnen kwam ik thuis en vertelde mama dat ze een vriend had ik dacht eerst dat ze een grapje maakte maar het was echt waar!!
Een paar dagen later hoorde ik van mijn vader het hele verhaal en dat was dat papa lag op mijn bed tv te kijken maar hij kreeg dorst en hij ging naar beneden om wat te drinken te halen toen hij bij de kamerdeur kwam hoorde hij mijn moeder bellen en over privedingen te praten, toen hij binnenkwam drukte ze snel de telefoon uit en mijn vader vroeg wie bel je, zegt ze ik ben niet aan het bellen..
Nou nog meeerrrr ruzie en ik begreep dat mijn vader zich bedrogen voelde.
Toen 2week erna ofzo moest mijn vader het huis uit, hij ging bij mijn opa en oma inwonen tot hij een eigen huisje had. en dat was niet dichtbij!!
Het afscheid was ontzettend moeilijk!!!
En diezelfde dag woonde mijn moeder haar vriend al bij ons in!!!
Ik was zooo kwaad, ik heb niet eens de kans gekregen om eraan te wennen dat mijn vader er niet meer was, ik huilde en huilde..
Ik mocht die man niet eens meer. En het ging alleen maar erger worden, ik had een keer rusiej gooide hij een grote kaars tegen mun hoofd ik rende in paniek naar de buren, hij gooie met een rusiej een keer de telefoon kapot, hij trapte mun nachtkastje een keer kapot ineen rusiej hij verscheurde posters, hij zette me voor schut bij vriendinnen. Ik mocht thuis ook niet meer het woordje papa noemen, want dan voelde mun moeder haar vriend zich een gats in zijn eigen huis. ik wou bij papa wonen maar dat kon niet ik had hier vrienden en vriendinnen en school en werk enzo. Op een gegeven moment kon het niet meer en ben ik naar papa gegaan totaal gestresst maar ik was heel gelukkig dat geluk heeft niet lang geduurt want op 19 dec 2007 heb ik mijn vader zien sterven ik woonde net 3 week bij hem en het waren de 3 gelukkigste weken ooit. mijn vader is ook van verdriet gestorven ideh adook veel problemen en ik zat ook onder de stress maar toch wilde ik mijn vader helpen.. Ik ben nu terug bij af en weer bij mijn moeder maar de rusie's beginnen weer, en nu zeggen ze dat ik moeilijk opvoedbaar ben :s ik snap er nisk meer van nu moet ik me in deze weke veranderen verander ik niet dan sturen ze me naar een tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen:'( maar ze kan me toch niet naar zon tehuis sturen als ik niet moeilijk opvoedbaar ben ? ik wil dit niet meer hoor!! ik wil naar mijn papa toe, gelukkig zijn !!
ik wil gewoon dood !!!
ik wil alleen geen pijnlijke dood,
daarom kies ik voor een overdosis.
Ik hoop dat het me gaat lukken en dat ik dan weer gelukkig word
samen met mijn vader!!

groetjess
Datum:
04-01-2008
Naam:
sweetgirl
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

dood?

eigenlijk ben ik al mijn hele leven bezig met de vraag wie ben ik, ben ik normaal gewoon zoals anderen? Maar heel diep vanbinnen weet ik het antwoord wel. Ik ben bang, bang voor anderen en bang voor mijzelf bang om lief te hebben en bang voor de toekomst. Mijn ouders zijn me liever kwijt dan rijk. Ik heb ruzie met ze gehad en ben bang dat het nooid meer goed komt. Ik ben onder behandeling bij een psycholoog maar het help niet. Voor anderen kom ik heel normaal over mischien een beetje onzeker maar verder heel normaal, ik heb ook niet lelijk of word gepest in tegendeel zelfs. Maar ik kan niet meer leven met mijzelf. Ik ben gewoon bang, bang voor alles om me heen. Hoe ik zelfmoord wil plegen weet ik nog niet pillen heb ik al een keer geprobeerd maar dat mislukte, het is mischien vreemd dat ik dit typ maar het is ook een beetje een opluchting. Ik hoop dat diegene die dit lezen het me niet kwalijk zullen nemen van wat ik voel. Maar mijn leven is een totale flop.
Datum:
04-01-2008
Naam:
Elsa
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Besbe mensen.

IK ben zelf psygoloog en hoor dagelijks van dit soort verhalen. Soms zit je zo in een situatie dat je denkt dat je een einde aan je leven moet maken omdat je geen andere keuze hebt. Maar doe dit niet, je kan nog zoveel mooie dingen meemaken n je leven. Probeer met iemand te praten vertel waarom je het wilt, vertel waar je met zit. Overal maar ook overal is wel een oplossing voor. Doe het niet want het leven is veelste mooi, hiermee los je niks op. Je kan zeggen voor jou mischien maar voor mij niet. Geloof me ik heb het zelf ook meegemaakt. MIjn zoontje van 19 jaar heeft een poging gedaan tot zelffmoord terwijl ik en mijn vrouw dachten dat alles zo goed met hem ging. Niet dus ! Uiteindelijk hebben we een aantal keren met hem gepraat. Het hiep niet. Ik heb hem naar een collega van mij gestuurt en daar kwam alles boven water. We hebben het samen stap voor stap opgelost. HOe erge dingen je ook meemaakt er is overal in deze wereld wel een oplossing voor. Praat met anderen want zelf kom je er nooit bovenuit. !! IK hoop dat mijn verhaal iedereen de goede pas opwijst. Groetjes Gertjan
Datum:
04-01-2008
Naam:
Gertjan
Leeftijd:
56
Provincie:
Zeeland

ik kan niks goed doen...

ik ben mijn leven zat.. ik heb er geen plezier meer in enzo eerst ging het wel zijn gangetje totdat mijn vrienden niks meer van zich lieten weten en ik gepest werd op school.. nu heb ik 11 maanden een vriendin maar die begint ook al mij af te zeiken.. ze heeft zelf veel problemen waar ze niks aan kan doen dat ligt aan haar *** ouders die haar zo onzker maken en omda ik de enige ben waar ze mee kan praten zeikt ze mij ook steeds af... ik wil het niet uitmaken want ik hou van haar en ik weet dat zij gewoon de ware is voor mij... haar ouders zitten steeds te proberen mij af te zeiken en te proberen dat zij het uitmaakt met mij.. ik ben het gewoon zat dat ik niks goed kan doen en denk elke dag een einde aan me leven te maken binnekort gelukkig naar psychiater toe als het goed is.. alsk daarvoor me zelf al niet vna kant gemaakt heb... kkan niet egt uitleggen wat ik precies voel heel me hoofd doet zeer van de koppijn van het dneken... verschillende keren heb ik geprobeerd me polsen door te snijden veel mensen zien dan de krassen op me arm en vragen zich af waar dat dan door komt... en de hele tijd gebruik ik er smoesjes voor... ik schaam me voor mezelf en voor wie ik ben misschien ben ik er binnekort niet meer maar ja dan word wel alles beter :)
Datum:
04-01-2008
Naam:
Tim
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

rot leven

ik heb een heel vervelend leven
ik ben twaalf jaar en in groep 7 begon het:
elke keer als ik aan de beurt was om iets te zeggen kreeg ik heel erg traan ogen. Dat was heel vervelend want de hele klas dacht: hey moet hij huilen?
maar in groep 8 werd ik ook heel rood als ik aan de beurt was en ik durfde dus niks meer te zeggen
maar elke ochtend op school als we gingens zingen voelde ik me heel k*t want tijdens het zingen werd ik namelijk ook heel rood terwijl er niks aan de hand was. Maar nu zit ik op de middelbare en ik word dus ook heel vaak rood gewoon in de pauzes en in de klas als ik naar voren moet komen o.i.d. En met muziek wordt ik dus ook vaak rod onder het zingen. En als iemand die naast me zit dan voor de gein heel raar gaat zingen dan kijkt de lerares naar mij en zegt ze: Ja ieand zit daar een beetje raar mee te zingen en ik denk dat jij het bent want je krijgt al een rode kleur.
Ik vindt dat heel vervelend want de klas lacht me daarom uit.
We moeten met nederlands een spreekbeurt houden en daar zie ik dus heel erg tegen op want dan wordt ik rood lacht de klas me uit en ik krijg traanogen. Ik hoef daar niet 'waarschijnlijk' bij te zeggen want dat gebeurd zeker weten wel.
ik heb ook een keer iets gestolen bij de AH daar ben ik voor gepakt en dus zijn me ouders daar heel boos over geworden.
En ik ben een keer al geslagen (óók op de middelbare) omdat ik volgens hem aan zn zusje had gezeten. Ik heb op deze manier echt geen zin meer in het leven. Thuis heb ik al een paar keer zelfmoord geprobeerd te plegen met een touw om mijn nek en dan hard trekken. De eerste keer begon ik helemaal een soort te trillen en viel ik omdat mijn benen ook helemaal raar deden toen. Ik was vergeten dat dat touw nog om mijn nek zat daar dacht ik later nog wel aan en toen deed ik het snel los. Want ik wil het liefst dood gaan maar dan denk ik aan als mijn vader moeder en broers en zus me vinden wat ik hun dan aandoe. Ik heb gister ook nog een touw om mn nek gedaan maar die deed ik heel snel weer af. Vooral toen mijn broer vroeg: (mijn naam) wat ben je aan het doen?. toen zei ik: even plassen.
toen kwam ik snel daarna weer de badkamer uit. En toen vroeg mijn broer: Hoe komt die rode streep om je nek?
toen zei ik: rode streep weet ik veel.
Ik heb al een jaar of 2 het gevoel dat mijn ouders en m'n broer en zus mijn gedachten kunnen lezen en dat ze altijd weten wat ik doe. Want mijn broer die kwam precies toen ik met dat touw aan het jeweetwellen was en toen vroeg tie: wat is die rode streep en toen vroeg die ook nog is: wat is dit voor touw? en dat was hét touw.
En zo gaat dat heel vaak. hij zei toen ook al: wat ga je vaak naar de wc.
en net toen ik dit aan het schrijven was kwam hij weer binnen dus moest ik dit weer weg doen. Ik heb laatst een programma gezien van een vrouw die met geesten kan praten. Dus als ik mezelf vermoord dan kan ik eigenlijk alsnog met ze praten als ze daar hen gaan dan.
ik denk dat ik 2008 niet afmaak
dit is mijn verhaal doei
Datum:
04-01-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Een meisje waar ik zo verliefd op werd onbewust

Ik was net klaar met de pw week op vmbo willem 2 college in
Tilburg. Ik had Dinke een meisje dat ik al zo lang zag op school. Nog nooit in mijn hard geplaatst. Ik ben er zo verliefd op geworden dat ik er niet meer raad mee wist. Ik blowde in die tijd heel veel. Ik had op een begeven momet zoiets van ik rij met met mijn scooter voor de vrachtwagen. Maar als ik nu ove nadenk. Een goede vriend van mij is afgelopen jaar verongelukt met de scooter. En ik heb de pijn gezien in de ogen van zijn vader. Dit wil ik mijn ouder niet aandoen en iedereen maar ik kan haar maar niet vergeten. Het blijft moeilijk maar ik blijf doorgaan. Omdat het leven mooi is zolang je er zelf voor wilt gaan. Maar het is een lange weg met veele moeilijke zij straten.
Datum:
04-01-2008
Naam:
roel flipsen
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Shitzooi!!

Ik heb het gevoel dat ik alles fout doe, mijn pa kan me absoluut niet uitstaan en mijn broer is nog erger, mijn ouders zijn gescheiden, mijn moeder kwam erachter dat ik rook en drink en heeft me toen het huis uit gezet, mijn zus zit in de bak en ik weet niet wat in kan doen!! Mijn hele leven in één grote hoop afval, ik kan er niks meer van maken! Ik voel me zo hopeloos... Met gym ben ik bang dat mensen zullen zien hoe ik er uit zie, niet alleen qua uiterlijk maar ook hoe ik aan die verwondingen kom e.d. ik ben het helemaal zat op deze planeet!!
Datum:
03-01-2008
Naam:
julia
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

stupid life

ik voel me zo slecht, ik weet niet hoe het komt...
ik heb een leuke vrindin en toffe vrinden mar toch ontbreekt er iets of stoorts iets mij..
mijn ouders darentegen verpesten heel mijn leven...
zij 'pesten' mij en ik ben naar ene psycholoog geweest omdat ik mij kraste maar niets helpt..
dus als iem iets weet om te stoppen met krassen/snijden
Datum:
03-01-2008
Naam:
milan
Leeftijd:
15
Provincie:
België

hoi

hoi ik ben een meisje van 14 jaar.. ik kan nergens meer tegen,, ik heb geen een vriendin woor is met mijn problemen terecht kan.. ik woor overal waar ik ben woor ik gepest en geslagen..:( mijn ouders die zijn ook niet meer de liefste..!
ik ken wel een iemand waar ik mee kan praten maar die verteld het meteen weer aan haar ouders en ik vind dat niet leuk..
ik heb ook wel een meisje in je klas maar die vertelt het dan door de helle klas..!
het klikt dat ik me aan stel maar dat is dus echt niet
Datum:
03-01-2008
Naam:
meisjee
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

...

ik denk niet dat er altijd wat aan zelfmoord gedaan kan worden.
soms zit de pijn te diep, en kan de wond niet meer genezen worden.
Ik ben al een vriendin verloren aan zelfmoord die op haar 6e al brieven schreef dat ze hier niet thuishoorde en dat ze weer weg wou naar waar ze thuis hoorde.

je kan wel zeggen je moet aan familie en vrienden denken, maar denk ook eens aan de persoon zelf, hoe diegene zich voelt.

En mensen zeggen ook wel dat mensen die zelfmoord plegen niet aan de vrienden en familie denken op dat moment, maar die vriendin van mij heeft op de duikplank (waar ze zelfmoord heeft gepleegd) allemaal dingen voor ons neergekrast.

Ik ben verdreitig dat ze er niet meer is, maar ben blij dat ze uit haar lijden is verlost
Datum:
03-01-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.