Levensverhalen (pagina 1180)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

liefde

hoi iedereen,

ik lees allemaal verhalen. Mensen die zelfmoord willen plegen, mensen die het leven niet meer zien zitten, die het verleden willen vergeten. Ook ik heb met deze gedachten rond gelopen, maar net op tijd is er iets in mn leven gebeurt waardoor ik als het ware wakker werd geschudt.
mijn neef pleegde zelfmoord. hij zocht rust. op de crematie zag ik hoeveel mensen er om hem gaven, en dat terwijl hij dacht geen vrienden te hebben.
ik zag hoeveel pijn en verdriet zijn ouders en broer hadden, ik merkte hoeveel pijn en verdriet ik zelf voelde.
elke keer als je denkt: ik wil dit leven niet meer, ik deug nergens voor
bedenk dan hoe je naasten bij jouw begrafenis zouden staan. hoeveel pijn en verdriet ze zouden hebben.
ook al lijkt het onmogelijk, er is altijd wel een uitweg, echt waar!
zelf ben ik 6 jaar mishandeld en bedreigt met de dood en 2 jaar misbruikt, ik weet echt wel hoe het is om daar mee te moeten leven. Maar denk aan die personen in je buurt, denk eraan dat ze dankzij alles toch zoveel van je houden

iedereen veel sterkte met zijn of haar probleem
Datum:
31-01-2008
Naam:
liefmeisje
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

Waarom?

Vertel mij waarom wilt iedereen dood?
Er is niks mooier dan leven.
Ieder leven heeft wel eens tegenslagen.. Maar je komt er altijd egt wel bovenop..
Ik heb zelf ook die gedachte gehad.. Iedereen wel eens.. Maar toch heb ik het niet gedaan, Je laat iedereen achter die je lief hebt.. Je vrienden, Familie.. Er zijn altijd mensen die van je houden.. Ook al heb je dat soms niet in de gaten..
Je moet het echt niet doen geloof me!!

Gr. Linda
Datum:
31-01-2008
Naam:
Linda..
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Hoe moet ik het vol houden?

Ik ben een vrouw van 27 jaar en heb al heel erg veel meegemaakt in mijn leven,ik ben er voor meerdere malen in therapie geweest,dan gaat het even iets beter maar al snel krijg ik het gevoel weer terug dat ik niet meer wil leven en dood wil.
Ik heb van binnen heel veel pijn en verdriet,en ben vaak depressief.
Ben een moeder van 2 hele lieve kinderen en heb een fantastische vriend,maar ondanks dat heb ik zo vaak het gevoel dat ik niet meer wil!

Ik wil zo graag rust in mijn hoofd en in mijn leven,heb ook zo sterk het gevoel dat mijn problemen niet op te lossen valt,dat er gewoon weg geen oplossing is,dat ik teveel heb meegemaakt wat niet meer goed te krijgen is.

Ik probeer elke dag zo goed mijn best te doen maar het lukt me gewoon echt niet,dit weet verder niemand,want iedereen denkt dat het wel met me gaat,ja niet dus!

Wat moet ik doen,want ik weet het niet meer.......
Datum:
31-01-2008
Naam:
Angel
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

ZM:'(

ik wil eigenlyk niet Op de wereld zyn.
ik vOel me rOt met wat er is gebeurd.
dat vertel ik liever niet.
sOms denk ik vn ik wil en mOet Onder de trein springe
Datum:
31-01-2008
Naam:
iemand
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Depresief

Ik ben alles zo beu.
Gistere zeker.
Ik ben nu 3 dagen niet naar school, Ik mag thuis blijven van de docter.
Gistere heb ik me in bad bena verdronken tot ik een bericht kreeg van mijn beste vriendin dat ze ziek was. ik dacht aan haar en zag in dat ze me nodig had. Mijn moeder heeft een tijdje geleden ook zelfmoord willen plegen omdat mijn varder een ander had. Daardoor is het met mij ook hard achteruit gegaan.. Nu van 16 december tot 17 januarie heb ik met iemand verkeert die echt alles voor me betekende (nu nog) en hij moet mij nimeer hebben. En heeft mij laten staan voor zijn zogezegde zwangere ex.. daar ging het helemaal fout.Nu werd ik depresief. En alleen hij kan dat verandere, maar het intereseert hem gewoon niet..
Datum:
31-01-2008
Naam:
Darkdisasterx
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Op

Het is op. Ik stuurde mijn verhaal hier naartoe, maar die wordt zelfs niet geplaatst. Niemand accepteerd me dus, zelfs een open site als deze niet. Niemand hoeft me.
Gisteren ben ik ingeklapt. Zie het niet meer zitten. Heb uren door het bos gelopen. Zie geen uitweg meer. Thuis........ ach, mijn man zit achter zijn computer spelletjes te spelen. Mijn werk belt hij af met de mededeling dat ik de griep heb.
Ik zou willen schreeuwen dat ik hulp nodig heb. Dat ik even de druk van de ketel moet hebben. Maar er zal niemand zijn die het hoort. Hulpverleners weten niet waar ze met me heen moeten. Mijn man......die hoort alleen een inkomende email. Mijn vriendin heeft het te druk. En verder.......heb ik niemand. Dus waarom nog schreeuwen. Men hoort het niet. Of men wil het niet meer horen.

Al wat ik wou, was iemand die me accepteerde. Met alles wat ik bij me draag. Hoeft niet mijn hele verhaal te horen. Maar weten wie ik ben. en laten voelen dat ik oke ben. Maar ik krijg alleen maar tegenovergestelde signalen. Dat ik NIET oke ben. ZOdra ik vertel dat het niet zo goed gaat, heeft men het druk, hoort men niets of komt men met loze kreten.
Nou, het gaat dus niet goed. En ik heb de energie niet meer om te vechten. Heb nu al 8 dagen geen hap gegeten, dat zal ook meewerken.
En weet je, het kan me niets meer schelen. Ik wil weg. In dit leven is geen plaats voor me. In andermans leven is geen plaats voor me. Nergens is plaats voor me. NIet eens op een open site als deze.
Waarom dan nog zoeken naar acceptatie. Naar een plekje. Naar warmte?
Dat is er niet voor mij.
Datum:
31-01-2008
Naam:
wanhoop
Leeftijd:
36
Provincie:
Drenthe

Ik heb het al zoveel geprobeerd... waarom lukt het me niet???

Leven is lijden zei ooit een bekend psycholoog... wel, zo ervaar ik het ook. Moeder van een zoon van 5, oudste van 5... Mishandeld door beide ouders en daarna ook nog door mijn broer en zus... nu ben ik 23 en alles waar ik zo voor gevochten heb ben ik kwijt. Mijn grootouders hebben altijd voor me gezorgd terwijl mijn ouders nooit naar me omkeken en ik heb zelf mijn zusjes van 12 en 15 jaar jonger mee groot gebracht en geleerd zo goed mogelijk te overleven bij mijn schizofrene moeder en agressieve broer. Nu moet ik ze elke dag missen... en elke dag breekt er een stukje meer van m'n hart. Ik heb m'n broer anderhalf jaar in mijn appartement laten wonen en al zijn rekeningen voor hem betaald omdat hij een zwaar ongeluk heeft gehad en ik hem de kans wou geven te studeren. Hij heeft mijn appartement met alles erin volledig getrashed en me het ziekenhuis ingeslagen, tot zelfs een volledige 24 uur in de psychiatrie, dwz dat ze mij opnamen, ipv hem! De muren die op je opkomen... een ander zijn bloed dat je kan proeven wanneer je met je vinger langs het bed gaat... de leren riemen die in je vel snijden terwijl je godverdomme niks hebt gedaan!!!!! En dan vertel ik alleen wat er de afgelopen maanden is gebeurd. Het is me gewoon te veel. De pijn is oneindig. Mijn ogen doen pijn van het huilen. En dat elke dag opnieuw. Waarom mag ik niet gewoon sterven.
Datum:
30-01-2008
Naam:
Nath
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

kan het niet meer

Ik ben een meisje van 17 ik voel me niet meer zoals eerst.Alles is weg opeens sinds ik in de puberteit ben gekomen alles verandere gewoon alles nieuwe vrienden ik ontdekte liefde.
Het heeft me allemaal zo veel pijn gedaan elke dag ruzie met mijn ouders vanwege Je komt te laat thuis,je mag geen vriend.
Maar helaas had ik me ouders zo een verdriet gedaan dat ik weg ben gelopen ik zag niks meer zitten.Me vriend had me laten zitten ik heb me gesneden niks hielp.
Ik ben die tijd in aanraking gekomen met de politie van alles gevechten enz.
Het lijkt of ik werd misbruikt dat ik niks ben ik voel me altijd zo leeg alsof er niks in mijn lichaam zit ik ben toch alleen maar liever alleen.
Dus hier denk ik aan het is voor mijn eigen best wil .Ze zeggen altijd volg je hart dat doe ik nou.
Datum:
30-01-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

tJaa hij is bij me vandaan!

niemand die mij begrijpt
het voelt net als of het mijn leven dicht knijpt!
hij heeft me verlaten zonder hem wil ik niet leven! is er nog een andere reden..
Familie heb ik wel,maar die zie ik nooit zo snel..! de familie waar ik echt om gaf..! zijn al in het zwarte gat..
ik wil naar hun waar ik altijd weer gelukkig kan zijn!!
Datum:
30-01-2008
Naam:
vronie
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

om een meisje

Ik moet dit echt even aan iemand vertellen, jullie zijn de eersten dit te horen krijgen. Ik wil echt heel graag stoppen met leven. Ik zie het niet meer zitten alleen zo voel ik me. Mensen om me heen denken dat het goed met me gaat maar ik hou de schijn op. Ik zou zo graag een einde maken aan de pijn. Ik heb geen zelfmedelijden helemaal niet.

Het begon toen ik een meisje leerde kennen. Hier heb ik 2 jaar een relatie mee gehad. Ik was zo verliefd op haar, ik dacht echt dit is de ware voor mij en dat denk ik nog steeds. Maar nu is het uit omdat haar ouders mij niet mogen sinds 3 maanden en ik mis haar zo erg. Zo erg dat ik die pijn niet meer kan verdragen. Maar het is zo dat ik mijn ouders niet in de steek wil laten. Dat kan ik ze niet aandoen. Ik ben geadopteerd en dan hebben ze voor niks mij in hun leven genomen en dan doe ik ze zoveel pijn. Ik weet niet wat ik moet doen. Het is raar vroeger zei ik altijd nooit jezelf zo erg voelen om een meisje. En dan doe ik het zelf. Maarja god straft onmiddelijk, ik snap die mensen die zich zo slecht voelen nu echt veel beter. Nu ben ik er zelf een.

Dankjewel een deel van mijn pijn is eruit.
Maar dat veranderd niks aan het feit dat ik gewoon rust wil, lekker slapen voor altijd.

gr hartbroken
Datum:
30-01-2008
Naam:
alex
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.