Levensverhalen (pagina 1183)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het spijt mij

Lieve allemaal,
Ik voel mij zo een lafaard dat ik het leven niet aankan. Als ik om mij heen kijk, besef ik dat iedereen op zijn manier vastloopt in het leven. En hoe zeer ik de mensen bewonder die wat er ook speelt in hun leven, toch 's ochtends op staan en de dag tegemoet gaan, op welke manier dan ook, ze doen het! En ik, ik loop vast, durf niet op te staan, raak van slag door elk klein ding wat op mijn pad komt. Het is alsof er gewoon een donkere wolk boven mij hangt die de zon tegenhoudt. En wat het ergste van alles is, ook al zou die wolk weggaan en een paar zonnestralen komen, zelfs dan kan ik de schoonheid ervan niet omzetten om krachtig te zijn. Ik voel mij zo een slappeling in het leven. Verstandelijk weet ik het allemaal wel, maar wat mijn gevoel betreft voel ik mij een kwetsbaar vogeltje. Ik mag juist niet klagen over mijn leven, ik heb juist zoveel kansen gehad en krijg ze nog steeds. Ik heb alles om te kunnen slagen, maar ik kan het gewoon niet ontvangen. Het is alsof ik toeschouwer ben van mijn eigen leven, en machteloos moet aanschouwen hoe het leven uit mijn handen wegglipt. Ik weet dat niemand mij kan helpen en dat ik zelf een knop zal moeten omzetten, maar het wordt alleen maar erger en zwaarder dit te doen. Ik wil gewoon niet gelukkig zijn en dat is mijn grootste dilemma. Het doet zo pijn, het snijdt van binnen. De dagen worden zwaarder om op te staan. Ik wil niet meer, ik kan niet meer. God geeft U mij alstublieft toestemming om te gaan.
Ik ben een lafaard, ik durf niet te leven en ik durf niet dood te gaan. Ik zit vast in mijn leven.
Datum:
28-01-2008
Naam:
Maya
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

M....

ik heb zelf ook zelfmoord willen plegen
ik zag geen andere optie.. ik wou dat ik dood ging. ik heb zelfs een keer met een mes tegen mijn pols gehouden om mijn polsen door te snijden maar ik kon het niet
ik kreeg een gedachte door me heen.. dat het eigenlijk egoïstisch vanmezelf was om het te doen.. ik ben ermee naar mijn moeder gegaan en ging naar de psygoloog het heeft niet veel geholpen.. ik probeerde het zelf op te lossen

ik wil alleen maar zeggen hoeveel problemen je ook mee maakt en hebt. maak geen einde aan je leven! hoe moeilijk je het ook hebt! al je moeite hebt met familie of wat danook ga dan verhuizen ver van hun vnadaan en probeer een nieuw leven op te bouwen. het is misschien makkelijker gezegt dan gedaan maar toch.. probeer het!
en geef niet op
en geloof er in dat je het kunt!
als je er niet in gelooft dan lukt het ook niet! vertrouw me!
er zullen echt mensen zijn die je gaan missen,, ookal denk je van niet!
xx
Datum:
28-01-2008
Naam:
M.
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

genoeg..

ik kan er niet meer tegen.. want ik wordt door iedereen buiten gesloten.. zelfs mijn lerares frans sluit me buiten.. niemand ziet mij staan.. ik baal er van.. de andere krijgen 3 beurten en ik nog geen één.. ik ben er klaar mee.. het is genoeg, tot hier en niet verdr!!!
ik ben het zat.. is er dan niemand die mij wilt helpen.. het doet me zeer.. het doet me pijn.. ik ben de rotte appel in de klas.. de schaduw van de zon.. en het zwarte schaap van de familie.. ik voel me zo alleen!!
Datum:
28-01-2008
Naam:
nelly
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

.

Wie zegt dat je voor eeuwig slaapt..?
Je geest gaat door en je zult met de pijn blijven zitten! als je je lichaam dood maakt maak je het alleen maar moeilijker voor jezelf..
Datum:
28-01-2008
Naam:
roxy
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

wrm

soms heb ik het gevoel wrm ? wrm moet ik door ?
helpt het om hier te zijn ?
zout nie beter zijn moest ik wegzijn...
dood...
dan denk ik bij alles wat ik doe , wat heeft het voor zin in mijn leven wrm doe ik dit ,ik weet geen uitweg meer, vind geen oplossing voor mijn problemen, en wil er absolut met niemand overspreken , want niemand begrijpt het, éné keer begon ik erover tegen een vriend , ik vroeg hem hoe hij over het leven dacht toen bleek dat hij geheel anders dacht en me toch niet zou begrijpen ben ik niet met mijn verhaal doorgegaan. tis allemaal begonnen toen mijn vriendj tuitmaakte , kgraak der nie over en toen een andere maat veel problemen kreeg, en ik het niet aankon, toen ja,, ben ik het leven eens gaan bekijken. mijn leven, veel positief kwam er niet uit.

elke dag een nieuwe , elke dag een zonder doel

Datum:
27-01-2008
Naam:
jlien
Leeftijd:
15
Provincie:
België

klote

ik voel me vaak heel klote en alles maar echt niemand weet het van me maar ik voel me vaak ook een aansteller omdat ik niet echt problemen heb ofsow, mijn ouders zijn niet gescheiden of aan de drank ofsow. ik word/werd wel op school gepest maar of dat nou echt telt. en wat het kutste is is dat ik het met niemand kan delen omdat ik niet echt een beste vriendin heb ofsow alleen gewoon een vriendin waar ik weleens lol mee heb maar niet echt serieus mee kan praten
Datum:
27-01-2008
Naam:
noorlie
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

In The Past

De afgelopen jaren had ik hele grpte problemen. Ik had met iedereen ruzie. Noem maar op, "vrienden", familie, enz. Ik heb toen heel veel gesneden tot ik een overdosis had genomen. Zo te zien is het niet gelukt. Op dat moment was ik wel blij dat het niet gelukt was, maar een paar maanden later, dusz twee maanden geleden, begon ik weer met snijden. Ik had weer een paar problemen, maar die vielen eigenlijk wel mee. Maar ik snij nog steeds en ik heb geen problemen. Het is een soort verslaving geworden. Ik weet niet of veel mensen hiermee te maken hebben, maar ik wil niet meer dood. Ik wilde dood, maar die periode is voorbij. Ik heb hem overleeft, maar wat als ik nu wel dood ga omdat ik mezelf te diep snij zonder mij bedoeling?
Xx
Datum:
27-01-2008
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Toch maar niet

Denk regelmatig dat zelfmoord een goede oplossing is. Rust in mijn hoofd. Eindelijk stopt alle shit!!! Maar nu ben ik de achterblijver, mijn broer is nl voor de trein gesprongen. FUCK!!!!!!!!!!!!!! Wat een pijn doet dat, wat een vragen, wat een ellende. De kinderen die hij achterlaat en de familie. Ik geloof dat ik toch maar moet vechten om er iets van te maken in het leven. Pillen, praten, leven en lachen en doorgaan. Gewoon elke dag doorgaan.
Datum:
27-01-2008
Naam:
zusjevan
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

ik wil dood

ik zie het niet meer zitten.
kan niks meer doen.
nog even en dan moet ik mijn huis uit.
niemand die iets merkt dat ik in de vernieling zit.
kan er met niemand over praten.
ben een stom dom achterlijk ding.
altijd al geweest.
wil mijn kids niet op straat laten leven dus als ik er uit stap kunnen ze verder bij hun vader leven.
Datum:
27-01-2008
Naam:
ikke
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

Ik heb niemand

ik heb niemand om mee te praten niemand om wat leuks mee te doen ik ben al 5 jaar opgesloten omdat ik bang ben om naar buiten te gaan omdat ik depresief was geworden omdat het vroeger ook al niet goed ging ik ging met de verkeerde vrienden om en ik zat aan de sofdrugs daar was ik dus mee gestopt en ik heb mijzelf thuis opgesloten ik maakte met niemand contact meer en nu wil i kgraag weer contacts met de buitenwereld maar ik weet niet meer hoe ik ben alleen en ik zie er zwak uit ik ben bang te worden uitgelachen of gepest ik heb geen diploma en zit niet meer op school ik moet snel werk vinden maar ik weet niet of ik dat wel aan kan omdat mijn conditie en uihoudingsvermogen zo verslechtert is
ik denk vaak aan zelfmoord
iedereen moet weten dat je altijd om je vrienden moet geven hoe ze er ook voorstaan en je moet weten dat jouw dit ook kan gebeuren hoe zal jij het vinden als je er oppeens alleen voor staat ?
en niemand kijkt naar je om
dit is heel erg was alles maar weet zoals vroeger of eigenlijk ook niet .. mijn leven was van het begin al vallen en opstaan en altijd maar weer vallen ik ben gewoon een problemen kind mijn ouders konden geen kind aan en daar ben ik nu de consequentie van het leven is zo hard ik wou dat ik bij andere ouders was opgevoed dan had ik nu wel de kracht en geen nare herrineringen van vroeger.
ik denk vaan aan zelfmoord. :(
maar ik blijf hopen elke dag weer ...
Datum:
27-01-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.