Levensverhalen (pagina 1118)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

altijd alles fout

mijn grootste reden voor zelfmord is dat ik altijd alles fout doe.vooral op school.ik jank veel te snel ,ze lachen me uit als ik geen goed scheldwoord naar huhn kop slinger,ik ben lelijk,dom,en ronduit het meest mislukte en zieligste kind op aarde. ik kan er niks aan doen maar ik trek me daar veel van aan. eerst begon het met dat ik ze een rede wou geven om me lelijk te vinden. ik sneed mezelf en daardoor werd het me nog duidelijker dat alles wat ze zeiden ook nog waar is... als ik nu een touw bij me had zou ik mezelf ophangen..
Datum:
28-04-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

hoe?

Hoe vertel je mensen die om je geven dat je niet meer wil?
Hoe vertel je ze dat je genoeg heb van deze wereld?
Hoe vertel je ze dat je de hoop hebt opgegeven?
Hoe vertel je ze dat je op het punt staat alles op te geven?
Datum:
28-04-2008
Naam:
K. de W.
Leeftijd:
18
Provincie:
Flevoland

net of hier posten iets helpt

dit is al net zo hypocriet als de rest van deze wereld. Net of het helpt hier neer te zetten wat je wil en waarom.
Waarom is toch altijd het zelfde ? het ondragelijke lijden van de persoon ...... en geen mens om diegene heen die t snapt.

Koele kut wereld is t geworden. Mensen denken alleen nog ikke ikke ikke en dat iemand om hun heen lijd hebben ze geen eens erg in of ze willen t niet zien

in mijn geval is t de ultime eenzaamheid.
en t totaal waardeloos en nutteloos zijn in deze wereld.

Datum:
27-04-2008
Naam:
mike
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

Geen gevoel

hallo,
ik ben een meisje van 14.
ik zo smoor om iemand die ik nu al 6jaar ken.
hij is een beetje ouder als ik ,, maar ik hou gewoon zoveel van hem
maar ik durf em dat niet te zeggen.
hij is de enige voor wie in nog leef, voor wie ik nog moeite doe om te leven.
telkens doet hij me vanbinnen pijn terwijl hij dat niet ziet wat er met mij echt aan de hand is.. haar hij is ook zo lief voor mij;; maar soms laat hij dingen aan me zien wat mij vanbinnen pijn doet.. de vraag is,, wil ik nu nog wel leven,, alleen voor hem?
Datum:
27-04-2008
Naam:
geen gevoel
Leeftijd:
14
Provincie:
België

PFFF...

vrienden laten je staan...
je ziet een jongen graag maar je weet niet wat je moet doen....
K. is du jongen ik hou van hem maar hij is bezet ,, mijn vrienden keken voor de zoveelste keer niet naar me ..
vrienden heb ik niet meer toch geen echte
dagen zit ik te wenen ik weet gewoon niet wat te doen...
soms wil ik er gewoon niet meer zijn op de aarde ... maar .... ik hou zo van die jongen...
pff .. IK WEET NIET MEER WAT TE DOEN !!!
HELP ME :'(
Datum:
27-04-2008
Naam:
......
Leeftijd:
14
Provincie:
België

dood

alles wat ik wil heb ik en wat ik niet heb kan ik niet krijgen
als ik nu dood ga kan ik niks meer fout doen.
k heb geen vrienden en ze zijn alleen me vriend als ze me kunnen gebruiken anders niet dit is waarschijnlijk mijn laatste verhaal
Datum:
27-04-2008
Naam:
david
Leeftijd:
11
Provincie:
Limburg

Waarom ik?

Waarom overkomt mij nu alles? Steeds probeer ik naar buiten te gaan, met een lach op mijn gezicht, terwijl ik me niet zo voel.. En Als het na een jaar of twee eindelijk de waarheid boven waterkomt, geloofd niemand me.. Ik ben dat meisje, dat altyd zo gelukkig was.. een meisje zonder zorgen..

Tot een paar maanden geleden.. Alles ging fout. Mijn vader die nou al een 2jaar depressief thuis zit, was behoorlijk aan het veranderen.. Ik ben er achter gekomen dat ik hooggevoelig ben.. Mijn vriendinnen die om de twee min ruzie met mij hadde, omdat ik zo nep deed. ( wat ook klopt ) ..
Mensen begrepen me niet. Mijn ouders die niks door hadden. School ging slechter, terwijl dat bij mij op nummer 1 staat..
Het ging uit met mijn vriendje.. Mijn eerste grote liefde..
Ik werd steeds meer moe, alles zat tegen, ik begon geen zin meer te krijgen in het leven..
Als men beweerd dat hemel een betere plek is, stuur me daar alsje blieft naar toe..
Maar ik kan de mensen waarvan ik houd, niet verlaten.. Ik kan hun niet pijn doen..
Ik leef voor hun, niet meer voor mezelf..

Ik ben zó bang, dat als er iets gebeurd metde mense waarvan ik houd, te verliezen.
Ik hou mijn hart vast, elke dag, dat er hen niks overkomt..
Want als hun iets overkomt, heeft het leven geen zin meer..
Dan zit ik liever daarboven, bij mensen die me wel begrijpen..

De Allerlaaste stap, waar ik nu zit, is zo dichtbij, maar zo moeilijk te zetten..
En diep in mezelf hoop ik, dat ik die nooit hoef te zetten....
Aan de andere kant, wens ik niets liever...

Wat er ook gebeurd, je staat altyd alleen.
En wanneer je iemand het harst nodig hebt, laten ze je ook het harst vallen..

Wat is het leven toch moeilijk... Maakt dat het leven mooi?
Datum:
27-04-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

zucht.

Dat is alles waar ik als titel aan kan denken. Zucht. Ik ben het zo zat.... alles.
Niks is tot nu toe in mijn leven gelukt.
Ik kijk vaak om me heen om 'af te kijken' hoe andere mensen zich redden in deze maatschappij, hoe ze zich staande houden met alle regeltjes en tegenslagen.
Ik heb in mijn jongere jaren veel familieleden verloren, mijn moeder, mijn opa, mijn tantes en oom.
Ik heb sindsdien ook concentratieproblemen, maar niemand snapt dat. Ik zakte van het vwo naar havo, en zelfs dat haalde ik niet toen ik in de eind-examenklas zat.
Opleiding na opleiding heb ik geprobeerd, en nu ik de 85ste keus doe vind ik er en geen reet aan, en gaan de mensen dood die ik verzorg, ja die ik verzorg, want ik heb uiteindelijk de zorg moeten kiezen.
Iets waarvoor geen wiskunde of natuurkunde wordt vereist...
Ik ben het studeren zat, ik ben het leven zat, ik ben die nepvrienden zat, ik ben de maatschappij zat, ik heb simpelweg totaal geen behoefte meer om hier te zijn.
Gelukkig heb ik weinig vrienden of familie om te kwetsen, want dat is het laatste wat ik wil, maar als ik moet kiezen, dan kies ik toch liever voor mezelf...
Ik kan niet meer.
Datum:
25-04-2008
Naam:
ikke
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Ik begrijp het niet meer.

Ik heb veel meegemaakt net als ieder ander mens in dit leven. Van pijnlijke kwellingen tot verlatingen van dierbaren. Maar ik heb zelf ook een probleem. Ik ben hooggevoelig en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Door wat ik mee maak worden mijn angsten en gedachtens groter en probeer ik het weer te laten smelten door mezelf kapot te drinken, maar dat helpt niet. Ik zit in een omgeving waar ik niet accepteerd wordt als persoon en als mens. Ik wordt alleen maar verrot en als een hond gezien. En op deze manier kan ik niet mijn doelen bereiken al probeer ik mij in mijn omgeving te concentreren. Als dit nog zolang door gaat zal ik gek gaan worden en mezelf niet meer kennen.
Datum:
25-04-2008
Naam:
L
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

m gebroken hart geeft het op

ik ben een meisje van 12 en heb net tehoren gekregen dat n jonge, waar ik bija mee had... er steeds minder over na dacht. het komt allemaal door dit kut weekend waardoor we erlkaar niet meer hebben gezien. het werd voor hem al minder en nu is het gewoon stop. ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden dat meen ik serieus en voor ik hem kende wilde ik ook al dood. het leven heeft geen zin meer. maar nu heb ik helemaal nietmand meer en nu ben ik helemaal alleen ik geef het op. het is nu klaar en ik stop ermee.
Datum:
24-04-2008
Naam:
een meisje met een gebroken hart
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.