Levensverhalen (pagina 1104)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Weet ik niet

ik denk eerlijk gezegd ook vaak aan zelfmoord plegen. ik voel me heel eenzaam. ik ben 10 jaar geleden aangerand door een dichtbij familielid. daarna heeft hij het nog een paar keer geprobeerd. alsof hij me alleen daarvoor goed vond.
het erge is dat ik heel erg tegen hem op keek. ik voelde me veilig bij hem, want iedereen was bang voorhem. ik was zelf eerlijk gezegd ook bang voor hem. ik ging naar hem toe als ik ergens mee zat en hij zei dat hj me zou helpen. hij ze ook altijd dat ik me niet als een watje moest gedragen. 1 keer zei ik tegen hem dat ik heel graag wilde afvallen, want ik vond mezelf te dik. hij hielp me er mee en ik viel inderdaad af. jongens begonnen interesse in me te tonen en ze vonde me aantrekkelijk. maar hij vond dat dus ook en toen misbruikte hij me. sindsdien is alles veranderd bij mij. ik ben niet meer de persoon die ik graag wil zijn. ik voel me alleen.
iemand anders die dcht bij me staat heeft ooit een zelfmoordpoging gedaan, maar hij heeft het overleefd. we hebben er nooit over gepraat. nu is hij getrouwd, maar ik weet niet of hij wel echt gelukkig is.
ik heb mijn ouders een aantal keer proberen duidelijk te maken dat ik was misbruikt. volgens mij weten ze ook wel dat het is gebeurd, maar ze doen alsof het geen gevolgen hoeft te hebben.
ik voel me heel eenzaam e alleen. ook eet ik heel veel. want als ik eet hoef ik niet na te denken en hoef ik geen verdriet te voelen. ik voel me niet beschermd door mijn famiie. ik hoop dat ik ooit iemand tegen kom die van me houd en die me begrijpt. ook wil ik als ik het huis uit ga, niet meer zo veel contact met mijn familie. ik praat wel met ze en doe aardig en gezellig enzo, maar ik deel niet meer mijn gevoelens en problemen, want ze doe geen moeite om het te begrijpen. ze zien me alleen maar hoe ze mij willen zien: als iemand die altijd lacht en geen problmen heeft en altijd maar gezellig meedoet met alles.
ik denk vaak aan zelfmoord plegen, maar ik zou het denk ik niet durven. want hoewel mijn ouders me niet begrijpen, weet ik wel dat ze heel veel verdriet zouden hebben als ik dood zou gaan. en ik vind het zielig als kinderen eerder dood gaan dan hun ouders.
maar of ik ooit gelukkig word, dat weet ik niet. want ik voel me alsof een deel van mij dood en nooit meer terug komt. ik schitter niet meer zoals ik eerst altijd deed.
ik wil aan alle mensen die dit lezen zeggen dat ik weet hoe eenzaam jullie je voelen. ik weet dat jullie net als ik vaak aan zelfmoord denken.
ik voel een band met jullie terwijl ik jullie niet eens ken. Mijn hart gaat uit naar jullie.

veel liefs, en ik hoop dat jullie ooit het licht zien
Datum:
21-05-2008
Naam:
Survivor
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Weet niet meer wat te doen!!

Ik ben nu 16 jaar (meisje). Vanaf mijn 12 jaar dacht ik aan zelfmoord. Ik woon nu al 4 jaren met pronlemen met mijn familie thuis. Dus mijn moeder, mijn vader, mijn broers, mijn oma. Iedereen. Mijn moeder is de gene die de hele dag in mijn hoofd zeurt, zij houdt geen rekening als ik aan het k=leren bent of wat. Dat interesseert haar niet. Ik had hem verschillende keer gezegd dat ik van huis weg gaat. Elke dag is er ruzie in huis, dus mijn moeder en mijn vader. Ik kan niet in zo'n rommelige familie leven. Ik voel me alleen. Ik moet alles thuis doen, met exam of proefwerk, dus er is geen uitzondering. Ik wil zo graag dat iemand me kunt adopteren. Ik voel me heel erg onzeker thuis met mijn familie, elke dag dat ik ze ziet, denk ik aan zelfmoord. Wat elke dag mijn zelfmoord gedachten verandert is de bijbel. Elke minuut dat ik kan doe ik gebed. Maar deze probleem thuis wil ik het echt voorkomen en hoe dat moet weet ik niet. Jij die mijn verhaal leest weet je wat ik kan doen?? Ik ben van Curaçao (Nederlandse Antillen)
Datum:
21-05-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Het is niks waard

Ik heb geen trauma's,
ik heb geen oorzaken tot verdriet,
ik heb alles wat ik nodig heb,
ik heb liefhebbende ouders.. en een liefhebbende vriend.
Ik heb zat vrienden, niets ontbreekt me.
Maar dit betekent niets, voor mij.
Veel mensen zouden in mijn leefomstandigheden zichzelf 'gelukkig' noemen.
Maar 'geluk' is niets.
'Geluk' is een begrip wat wij als aardse lichamen hebben gecreeerd.
In feite is het een illusie.
Men denkt geluk te kennen.
Men is 'gelukkig' vanwege het feit dat ze niets weten, en niets denken.
Ik wou dat ik zo was.
Ik wou dat ik niet nadacht.
Wat ik weet, is dat het leven op zichzelf geen enkele waarde op zich heeft.
Het 'ik' bestaat. Ook voordat ik geboren was.
Voor de geboorte heeft het 'ik' nooit enige vorm van pijn gevoeld.
Logisch, want pijn en verdriet zijn aardse verschijnselen.
Iedereen ziet het leven als iets om voor te vechten, iets wat men denkt dat belangrijk is.
Maar zelf weet ik dat dit slechts een periode is dat je last hebt van al wat aards is. Emoties, gevoel, pijn.
Ik wil terug naar de plek waar geen gevoel is.
Geen gevoel is mijn definitie van geluk.
Want zonder gevoel, zou je je nooit slecht kunnen voelen.
Men zou hierop kunnen reageren: "Ja maar dan kan je je ook niet goed voelen"
Ten eerste: Je voelt geen berouw omdat je je niet 'goed' kan voelen.
Ten tweede: Het begrip 'goed' is een aards verzinsel.
Ik streef naar het geluk, de eeuwige rust.
Datum:
20-05-2008
Naam:
Kelly
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Waarom.

Ik vraag me elke dag af, waarom leef ik? Wat doe ik hier eigenlijk? Ik heb elke dag weer het gevoel dat ik andere alleen maar in de weg loop. Op school lukt niks en thuis doe ik niets goed. Soms denk ik dat het maar beter is als ik er niet meer ben...
Datum:
20-05-2008
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord..

ik ben n meisje van 14... alles zit tegen, mijn lief maakte het uit, mijn vriendinnen lieten me zitten, thuis heb ik alleen maar ruzie, op school gaat het ook niet al te best, haal alleen maar buizen... ik kan het allemaal nie meer aan... soms denk k gewoon ja wie gaat me eigenlijk missen? niemand dus.. en wat gaat er later van me worden? niets dus... ik weet het allemaal niet meer, ik dacht er veel over na en ik weet geen andere oplossing dan er een einde aan te maken...
Datum:
20-05-2008
Naam:
anoniempje__x
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Ik weet het niet meer!

Eerst is je moeder alchoholist geworden omdat je vader nooit thuis was en haar diep in de steek liet waardoor ik meer een moeder voor mijn broertje was. Een maand later sloeg mijn moeder mijn vader waardoor mijn moeder in het ziekenhuis belandde met kerst. Toen ze weer terug was begon ze weer te drinken sliep apart en ik werd ook bang voor mijn vader. Ze moest vaak overgeven maar omdat mijn vader altijd weg was moest ik haar optillen en alles schoonmaken en opruimen ik heb vanaf mijn 10de haast geen jeugd meer gehad. Toen ik het zat was zei ik tegen mijn vader nu moet ze naar een kliniek waar ze toen ook in bellandde maar daar ging ze al snel uit. Ze kreeg een bungalow het was nu definitief dat mijn ouders gingen scheiden ze woonde daar op een camping voor tijdelijk en ze begon weer te drinken. Ik was kapot liet school vallen en liet gewoon niet merken dat er iets aan de hand was ik was altijd een vrolijk meisje, maar dat verbergde ik omdat ik geen zin in nog meer gezeik had. Mijn moeder bellandde weer in een kliniek en nu bleef ze er een half jaar ze mocht weer naar huis want ze was genezen. Nu heeft ze inmiddels een huis, maar nu ben ik er pas achter gekomen dat ze weer drinkt, ik heb ruzie met mijn vader, mijn oma (die er nu niet meer is) zei was de enige die altijd dag en nacht voor mij klaar stond wat er ook gebeurde, toen was de jongen waar ik al heel lang mee had gehad en die het uit had gemaakt omdat ik te jong was verliefd op mijn vriendin die nog jonger was en hun kregen verkering ik was natuurlijk hartstikke jalours en we kregen ruzie maar ik dacht laat ik me inhouden want als ik ruzie met mijn ex krijgen leef ik niet lang meer. School, thuis, en al die shit loopt verkeerd zo hou ik het echt niet langer vol..
Datum:
20-05-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Hel

Mijn hele leven is een hel!
Mijn moeder kan alleen maar aan zichzelf denken en heeft me heel veel pijn gedaan, ik zie haar nu nooit meer.
Ik woon nu bij mijn stiefvader en die is heel lief.
Ik word ook heel veel gepest vanaf kleins afaan al en denk soms : zou het beter zijn als ik er niet was.
Datum:
20-05-2008
Naam:
Asia
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

tot ziens

ik wil dood omdat ik nu 38 ben ben als kind misbruikt geslagen opgesloten mishandeld mijn moeder was psychisch niet stabiel dus ken geen moederliefde mijn vader heeft mij misbruikt daardoor rn ook door mezelf heb ik een borderline ik automuttuleer wat af ik zorg al ongeveer 20 jaar voor mijn broer die verslaafd is geweest dakloos alles ze hebben bij mij ziektes ontdekt ben gisteren mishandeld door mijn broer en ik moest vastzitten voor zware mishandeling heb niks gedaan in het kort mijn verhaal heb alles geregeldde brieven alles alleen ik weet nog niet hoe ik het ga doen maar deze ziel is klaar hier
Datum:
20-05-2008
Naam:
angelique
Leeftijd:
38
Provincie:
Gelderland

zus pleegt zelfmoord

M'n zus heeft een paar maanden geleden vermoedelijk stiekem zelfmoord gepleegd.
Ze wilde het m`n ouders niet aandoen, het leek als een ongeluk.
Ik weet wel beter. Ook ik, als broer, heb zulke gedachtes wel eens gehad. Kon me nooit indenken wat voor inpact zoiets zou hebben.
Ik hoop dat ik voorkom dat een van jullie zoiets gaat doen, dan heeft het al zin gehad om dit te schrijven.
Ik ben ontzettend verdrietig dat ik nooit, nooit meer met haar kan spreken. Weet zeker dat ze dit eigenlijk niet wilde, het nooit meer weggaande verdriet van m'n lieve oude ouders, zo kwetsbaar. Het stomme verdelen van al haar mooie spulletjes. Besef me nu pas goed hoe waardevol en slim ze was. Het zijn vaak hele bijzondere mensen die met zoiets bezig zijn. Ik denk aan de kleine hints die ze gaf. "Ik, ik, word niet oud" fluisterde ze me toe die week...
Er brak weer een mooie lente aan na haar dood en ik weet zo zeker dat ze die eigenlijk niet wilde missen. Ze voelde zich altijd heel goed in het buitenland waar de zon flink schijnt. Je bent dus niet altijd dezelfde persoon die je nu bent. Maar door 1 sombere, 1 veel te sombere bui is haar leven nu een open einde. Er waren honderden mensen op haar begrafenis... en iedereen mist haar.
Ik zou zeggen: geniet van je depressie, maak er mooie gedichten over maar wees altijd nieuwsgierig hoe de volgende dag zal zijn. Het leven is alles wat we hebben.

liefs P
Datum:
20-05-2008
Naam:
Vriend
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

val dood

er is een zekerheid in je onbeduidende leven en dat is : je wordt geboren, daarna heb je een vervelend leven en daarna ga je dood. hoe ga je daarmee om?
iedere morgen opstaan de dingen doen die je moet doen . en mij niet meer aan mijn kop lopen zeiken dat je dood wil ! Want op den duur ga je toch dood . de groeten
Datum:
19-05-2008
Naam:
quinton
Leeftijd:
56
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.