Levensverhalen (pagina 1090)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Nightmare

hallo mensen mijn naam is Kim..

mijn leven is 1 grote nachtmerrie, op mijn 12 heeft mijn vader mij in gebracht in de loverboy scene. ik ben toen vanaf mijn 12 tot mijn 15 ben ik aan 1 stuk door verkracht, door mannen van 40+. ik heb mezelf al meerdere malen dood proberen met drugs. ik zit nu ook al aan de heroine, ik ben nu afhankelijk van mijn vader die mij jaren lang heeft misbruikt. ik kan nu geen kant meer op.... ik ben al meerdere malen weggelopen van huis. ik kan er niet meer tegen ik denk dat ik mijn leven maar beeindigen, maar hoe..?

Vaarwel mensen voor al uw steun en toegelaat
toenziens hel....
Datum:
16-06-2008
Naam:
kim
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

ben t vechten zo beu

Het gaat een maand goed, en dan is het weer niets, ik voel me zo ellendig dat ik echt geen zin heb om nog verder te leven. Knokken om de dagen door te komen. knokken om weer aan het werk te komen, knokken om vrienden te behouden. knokken om afleiding te vinden van de gedachte aan zelfmoord. Hoe zal ik het doen? Pillen, trein, flatgebouw springen. Maar stel je voor dat t mislukt en ik voor de rest van mijn leven in een rolstoel beland?? Dan baal ik nog meer, dus doe ik t niet. Daar ben ik te laf voor. Ik durf het helemaal niet, maar de gedachten zijn er wel, ik kan nog steeds denken ik moet t niet doen, voor mijn pa en ma, mijn zus, zwager en neefje. En mijn goede vriendinnen. Die zullen me toch wel missen, maar ik wil niet meer. ik ben op, zo moe, zo verdrietig. bleg!
Datum:
16-06-2008
Naam:
Stomme trut
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Over mn leven

HOi, Ik ben een meisje van 13 Jaar. En mijn broertje heeft pdd-nos en is dus vaak boos! Net zat ik aant tafel && ik zei iets waar hij een andere mening op had. En ik zei nee en toen werd die vet boos ging die naar de gang toe op de deuren slaan enzo. Mar toen hoorde hij mij nog wat tegen papa zeggen en toen kwam die draan en heeft die mij een beste klap verkocht op mn arm. && Nu ben ik zóóóóó boos op hem want dit is al de Zóveelste x. Het is nu echt voorbij want elke x is het wer mijn schuld en nu ben ik het zat iedereen bekijkt het maar lekker. Mijn leven is voorgoed verpest!!!!!!!!
Als dit zo door gaat word ik GEK;
&morgen doet hij gewoon weer tegen mij alsof dr niks aan de hand is want hij is het dan weer vergeten maar ik niet en al die andere dingen ook niet nu heb ik het echt gewoon helemaal gehad met hem!
Ik zit hier nu alleen op mn kamer terwijl ik dit schrijf lopen de tranen over mn gezicht en zeg tegen mezelf dit kan zo neit lager meer. Misgien stop ik wel met leven...
Alles heeft toch geen zin meer......


Xx.
Datum:
16-06-2008
Naam:
Een Boogschuttertje*
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Wel Of Niet?

Ik ben een meisje van 21 jaar oud en heb veel mee gemaakt. Voor een paar jaar geleden ben ik een aantal keer seksueel misbruikt door 1 familielid, 1 ex collega en een ex van me moeder. Ik heb het erg zwaar gehad. Kon het niet verwerken en dacht keer op keer aan zelfmoord. Ik wou weg van de wereld, ik wou rust hebben, maar wel zonder dat ik de mensen om mij heen kwetste. Ik bleef aan me broertje, mijn vriend en vader denken die mij o zo belangrijk zijn !! Ik kon hun toch niet zomaar in de steek laten?? Ik dacht bij mezelf ik ga hulp zoeken en zet me dr wel over heen, het lukt me wel. De mensen die mij pijn hebben gedaan krijgen hun zin niet. Want dat is tenslotte toch wat ze willen? Jou leven kapot maken. Ik wou sterker zijn. Ik heb veel steun aan me vriend gehad. Vrienden heb ik helemaal niet alleen stort ik me volledig op me hobby, tekenen en schilderen. Ik vind er rust in en houd me gedacht van alles af !! Ik heb eens me polsen door gesneden waarna ik in het zh ben geweest. Achteraf ben ik blij dat ik eindelijk het gevoel heb dat ik er mag zijn. Praten met iemand, voelt reuze goed. Wil niet zeggen dat ik het vergeten ben, dat zal nooit gebeuren maar het een plekje geven zou een begin in mijn nieuwe leven zijn !! Ik ga mezelf niet meer te kort doen omdat iemand mij heeft proberen kapot te maken om met zijn vieze handen aan mijn lichaam te komen zonder dat ik het wou. Er is 1 iemand in deze wereld met wie ik lief en leed kan delen, die mijn steunt in alles wat ik doe en die mij respecteert ondanks alles wat ik mee heb gemaakt, dat is mijn lieve vriend. Verder heb ik niemand. Ik haat een groot deel van me familie. Ik hou zielsveel van me vriend. Maar er gaat tot nu toe redelijk goed met mij. Zelfmoord gedachten spoken nog dagen door me hoofd heen, maar zal ik mij er ooit aan toe geven? Ga ik de toekomst nog helder bekijken? Zal de hulp die ik nu heb wel helpen? Dat zal de tijd moeten uit brengen. Ik kan tenminste zeggen dat ik het geprobeerd heb. Hou ik van het leven? Toen niet, nu steeds meer. Hou ik van mezelf? Toen niet, nu steeds meer. Aan alle mensen die zelfmoord gedachten hebben, denk er goed overna. Ookal is het dag in dag uit dat je eraan denkt, ga hulp zoeken. Misschien helpt het niet iedereen maar het is de moeite om te proberen je leven weer op te pakken. Iedereen is geluk gewenst, ookal heb je het heel erg moeilijk gehad probeer het. Ik word ook nog elke dag geconfronteert met de gene die mij seksueel misbruikt heeft, de mensen die mij geslagen hebben kom ik vaak tegen op straat, ik droom elke avond naar en als ik aan alles terug denk krijg ik een vies en naar gevoel wat ik kwijt wil !! Ik heb er weer een beetje vertrouwen in gekregen dat mijn leven wel zin heeft. Je moet misschien eerst aan jezelf denken en dan pas aan de rest !! Laat je leven niet kapot maken door mensen om jou heen. Jij verdient het beste !! Succes...
Datum:
16-06-2008
Naam:
Dees
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

Eenzaam

Hallo,

Toch ook mijn verhaal hier maar kwijt. Vroeger ben ik veel gepest op de basisschool, waarvan ik nu maar 1 vriendin over heb. Op de middelbare school ging het beter, maar daar zakte ik terug van Mavo naar Vmbo.
Twee jaar Vmbo gezeten op een school waar ik mij helemaal niet op mijn gemak voelde, veel vechten enz.

Daarna ging het even beter. Een opleiding gevolgd spw 3 en deze zelfs versneld behaald, 2,5 jaar inplaatst van 3 jaar.
Toen nog een half jaar niveau 4 onderwijsassistente.
Daarna op naar de Pabo. Wat ik helaas niet behaalde, dan nog maar een keer de Pabo doen.

Toen ik de eerste de Pabo deed, verliep het al niet vlekkeloos. Daardoor wilde ik mij vaak goed voelen en ging ik teveel drinken met uitgaan.
Dit deed ik al vanaf mijn 17e, lekker losgaan en aangeschoten zijn.
Maar toen is het twee keer goed mis geweest, dat ik echt heel erg dronken was en van niks meer wist. Dit gebeurde met oud en nieuw en op de verjaardag van mijn vader. Waar mijn familie getuige van was.
Nu heb ik mezelf wel onder controle dat ik het nooit meer zover kan laten gaan, maar uitgaan met alchol op, voelt toch prettiger dan zonder.
In deze periode heb ik ook vaak boven het toilet gehangen, omdat ik mij dan weer eens te dik voelde.

Nu vandaag, voor de 2e keer Pabo voel ik mij weer zo in de steek gelaten.
Ik kijk erg op naar mijn middelste zusje, heeft vriendinnen, goed figuur.
Vaak komt er dan ook vaak ter sprake aan tafel, tegen mij doe jij nog wel eens wat met vriendinnen? Of heb je die wel?

Dan voel ik mij zo kut als ze dat doen. Maar nu zit ik ook weer alleen op mijn kamer en niemand die aan mij denkt of om mij geeft.
Ik heb dan wel een vriend, maar af en toe heb ik het idee dat ik alleen nog maar bij hem ben omdat ik mij anders alleen voel.

Ik kan nu al zeggen dat hij niet de ware is en dat ik met hem niet mijn hele leven wil zijn.

Deze eenzaamheid lijdt mij vaak ter gedachte om een einde aan het leven te maken. Of ik zit weer huilend op mijn kamer. Vaak voel ik mij alleen en ben ik jarloers op andere om mij heen.

Groetjes
Datum:
16-06-2008
Naam:
Nancy
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

tjaa..

vanaf mijn geboorte zijn me ouders al gescheiden ken me vader dus niet...
in de 1e op school ging het goed, had veel vriende was best populair,,,
in de 2e ging het nog beter, maar thuis niet omdat mijn moeder zelfmoord neigingen had,,
toen ging het steeds slechter met mij en ben blijven zitten in de 2e,'
ik heb een hersen stoornis..
vanaf toen ik 6 was was ik uit huis geplaatst tot mijn 12... eindelijk thuis en dus naar de 1e..
nu ik ben blijven zitten in de 2e gaat het nog slegter met mij..
ik word binnekort weer uit huis geplaatst en zie het niet meer zitten,,
wat nu?
Datum:
16-06-2008
Naam:
privesorry
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Tweestrijd

Een jaar geleden was het daar opeens: het gevoel van benouwing door alles en iedereen. Ik begon te twijfelen aan mezelf, alles wat ik deed leek fout te gaan. Mijn omgeving had altijd een hoge dunk van me, ik was lang, mooi, slim, gezellig en had altijd positieve energie. Aan de andere kant was ik stil en vlogen er 100000 gedachtes per seconde door mijn hoofd. Ik werd en wordt daar knetter gek van. De dood heeft mij nooit bang gemaakt, voor mij is het eerder een bevrijding. Mijn leven is niet vervelend of zwaar, maar dat lijkt maar zo. Vandaar dat andere mensen mij nooit begrijpen, vanbinnen ga ik elke dag een gevecht aan. Sinds een paar maanden trek ik het niet meer. Ik heb wel hulp en medicijnen maar alsnog kan ik er niet over praten. Soms kan ik wel met haar praten, de pshycholoog, maar dat is moeilijk. Ik heb alles zo ver weggestopt dat ik zelf niet eens wat de oorzaak is en dat maakt alles nog zoveel moeilijker! Ik wil wel graag leven, reizen, feesten, houden van, en alles geven wat ik heb. Maar ik zie het niet meer, de dagen worden langer en moeilijker, de nachten zijn een ramp. Ik wil het niet meer, ik wil naar boven. Ik wordt moe, levensmoe.
Het is triest wat ik net heb opgeschreven, zoveel vrienden zoveel familie zoveel gemis zoveel verdriet.
Moet ik daarom doorgaan? Moet ik daarom volhouden?
Wish I could.
Datum:
15-06-2008
Naam:
Nina W.
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

mijn leven sucks

mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 jaar oud was... nu 7 jaar later heeft mijn vader kanker,,, mijn moeder een erg groot drank probleem... mn vriendinnen denken dat ik gestoord ben en willen niet meer met me omgaan... ik snij mezelf toen mn moeder daarachter kwam wou ze me gaan slaan, dat kon ze niet ze was te dronken...
ik voel me zoooo fokking klote dat alles om me heen kapot gaat ik bedrijgt en gestalkt word

khaat mezelf
Datum:
15-06-2008
Naam:
Mo
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Zel;fmoord als God toch niet luistert

Ik ben 42 bijna 43 en wil geen 43 worden zonder een vriendin. Eeen zegen van God heb ik nooit gehad en liefde al helemaal niet alleen maar afwijzigingen. Qua werk heb ik ook geen zegen want ik pas na jaren had ik een vaste baan waarin ik ook niet gewaardeerd wordt. Bideden naar God is net zoiets hopen op iets dat toch niet gebeurt. God is een God voor geslaagde mensen en niet voro mij.
Datum:
15-06-2008
Naam:
Nico van Noordt
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

hallo,

ik ben een meisje van 21. ik ben sinds januari verloft met een jongen. ik ben een muslims meisje en ik heb mijn verloofde te veel vertrouwd en ik heb met hem sex gedaan. mijn ouders weten het niet en als ze daarachterkomen ik weet niet wat gaat gebeuren. Mijn verloofde is ook veranderd heel erg ik weet hoe dat komt maar ik denk dat het door een andere meisje komt. maar iK wil dood gaan ik wil het moment niet meemaken dat mijn ouders daarachter komen dat ik ontmaagd ben bij ons het is een groot schande.
Datum:
15-06-2008
Naam:
moi
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.