Levensverhalen (pagina 1053)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het niet meer

pfff waar begin ik. ik heb een relatie 3 jaar geleden begonen. heel veel problemen gehad. een eigen bedrijf gehad moeten verkopen. vanwege omstandig heden. nu wil mijn vriendin bij me weg gaan. net mijn beste vriend gesproken die zij niet doen. maar wil niet meer ik leef voor 1 ding dat is me me vriendin ik trek t echt niet meer
Datum:
19-08-2008
Naam:
s
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

weet `t nie meer

Hoeveel ken een mens hebben?Ikzelf best veel maar ook niet lang meer.Ben nu wel voorts te moe om overal voor te moetten vechten.Weet het echt ff nie meer.Alles wat ik wil lijkt zo ver weg,en denk ik dat er iets is gelukt gaat er wel iets ander mis.En bij mijn komt echt niks vanzelf!Heel m`n leven is ellende.Niks lukt,school,werk,m`n eigen op de rails houwen!Thuis is altijd ellende geweest m`n ouders die alle2 ziek waren.M`n vader was een probleem drinker en had vaak een agerresieve dronk.M`n vader hebt thuis ook het nodige meegemaakt ook te veel ellende!!Is geen excusses maar wel een aanleiding.Hij het een hernia gehad en heb `m over de grond zien kruipen van de pijn.Mijn moeder het al zo lang ik me ken heugen last van der rug.Echt een hel om je moeder zo in pijn te zien.Die heb ik jarenlang verzorgd omdat ze regelmatig een half jaar plat moest,bed in de kamer,en ik die het huishouden deed.ik heb wel een zus maar ja die kon dat allemaal wel gescheten zijn.die was meer met jongens bezig en uitgaan.Ik vond thuis belangrijker.Toen mijn 2e opleiding mislukte storte heel m`n leven in.Ben toen gaan werken wat ook niet echt wou lukken.Uikering aangevraagd en dat werd ziektewet.De arts merkte dat er nog wel meer zat en heb een psygologische test laten doen.Daar kwam uit manisch deperresieve borderliner!Toen viellen er wel veel dingen op z`n plek!!Therapie is ook misgegaan.Is nie makkelijk hoor zo`n ziekte!!Alles wat me lief is word me afgenomen.Opa&oma van pappa.Daar had ik echt een fijn gevoel.Ooms&tante`s bijna allemaal aan kanker.Een neefje verdronken.Ooms en tantes die gaan schijden,nichjes en neefjes die je niet of weinig meer ziet.Ruzie in de familie.M`n beste maatje m`n hondje doodgereden.Toen wou ik zelf eigenlijk ook al niet meer,maar ja heb een goede relatie en ken die nie zomaar opgeven he!Ben aan de drugs gegaan.Blowde al langer maar ben pas een jaar of 2 geleden echt los gegaan.Al het spaargeld wat ik had van m`n opa,1600 euri opgesnoven.Kon het leven echt niet meer aan en was dan fijn van de wereld,veel nagedacht helemaal uitgedokterd hoe het dan zou gebeuren.Nog steeds niks mee gedaan maar ja het zit goed in mijn hoofd.Nu ben ik weer een los gegaan op een feestje en heb na lange tijd weer gebruikt.Ben ik er eerlijk over tegen m`n vriend krijg ik toch de grootste ruzie??Nouw daar zit ik dan ken ik miss trug naar huis.Maar ja hij is waarvoor ik leef heb nog 1 lichpuntje ben pageleden peettante geworden dus da`s dan nog iets.Hoeveel ik ook van m`n ouders en m`n zus en haar man en kindje hou en m`n vrienden als ik weg moet bij mijn vriend dan zie ik het echt niet meer zitten.Heb te veel tegenslagen gehad te veel ellende.Moet altijd overal voor vechten.Ik heb het nu echt gehad.Eigenlijk te veel om voor te leven maar ik zie het nu ff niet meer.Hoop dat het nog goed komt maar ben er bang van...........
Datum:
18-08-2008
Naam:
mikkie
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

wat nu dan?

Hoi,

na zo'n beetje alle verhalen te hebben gelezen heb ik een gevoel gekregen dat ik dus duidelijk niet de enige ben. ik wil wel graag mijn verhaal doen.

Ik kom net eigenlijk ook van het station af en heb daar denk wel een uurtje gezeten, wachten op de sneltrein..
hoe het zover heeft kunnen komen vrag ik me elke dag af. al die schulden geen werk, hoge lasten nog meer schulden, hoe langer werkeloos hoe minder snel een baan.. leuk hoor die cirkel waar je dan in komt. ik heb nu al anderhalf jaar therapie erop zitten en op de een of andere manier wilt het nog steeds niet baten bij grote stress.

toen ik 3 was heb ik mijn broertje verloren die tien een half jaar was, het verdriet van mijn ouders heb ik altijd heel erg gevoeld, die leegte. ik heb mijn moeder gevonden op de wc toen ze een poging had gedaan, dat beeld raak ik ook niet kwijt meer.. toen ik een jaar of 6 was ben ik seksueel misbruikt, dit heeft een aantal keer plaats gevonden. toen ik 9 was heb ik het verteld aan mijn moeder. mijn moeder heeft nooit iets gezegd tegen mijn vader of tegen mijn oudere broers. wat voor mij toen echt het gevoel gaf dat ik dus blijkbaar niet zo belangrijk was om voor te zorgen.
praten is ook niet echt een sterk punt in mijn familie, tis makkelijk om net te doen of er niets aan de hand is. toen ik uit huis ging op mijn 18e ging ik gelijk samen wonen met mijn toenmalige vriend, deze had paniekstoornis en begon behoorlijk te drinken op een gegeven moment.. hij had ontslag genomen van werk en ik moest maar van school af en gaan werken. de stomste fout die ik ooit heb gemaakt. ik moest nog anderhalf jaar en dan had ik 8 jaar modevakschool afgerond. grrr word er nu nog boos om. toen ik na 3 jaar die relatie heb beeindigd ben ik zwaar drugs gaan gebruiken, cocaine , xtc, speed, op een gegeven moment ben ik mijn eigenwaarde gaan verliezen. kreeg schulden en verloor mijn werk keer op keer, hoeveel baantjes ik heb gehad is echt bizar. nu ben ik 30 en heb al 4en een half jaar een vaste vriend, gaat goed zou je zeggen, hmm niet echt dus. heb nu geen werk, schulden, mijn allerbeste vriendin heeft kanker en die zal het ook niet lang meer maken ben ik bang. soms ben ik echt ten einde raad en zie ik geen enkele uitweg meer, heb nachtmerries dat ik spring van flatgebouwen en op dat moment lijkt het me dan zo'n goede oplossing. en omdat ik dus denk aan zelfmoord en niet om nog eens harder te vechten geeft me enkel nog meer een gevoel van zwakte. ik voel me zo'n ontzettende loser.. en als ik net zoals vandaag ruzie heb met mijn vriend omdat ik geen zin heb in sex en hij zich gelijk van me afdraait. zit ik gelijk weer op het station mijn sprong te overwegen, gelukkig kan ik na een tijdje helder nadenken en ga ik weer terig naar huis, maar wat als die trein nu eerder is als mijn volle verstand?
Datum:
18-08-2008
Naam:
Speedyc
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

mijn moeder gooit altijd met messen naar mij maar mijn stiefvader houden mijn moeder altijd tegen nu dat op 29/01/2008 zelfmoord heeft gedaan ik ben ik er nu ook met bezig om zelfmoord de doen dan is mijn moeder er van af en is er geen ruzie over mijn nietmeer
Datum:
17-08-2008
Naam:
b
Leeftijd:
16
Provincie:
België

maak wat van je leven

wrrm een einde maken aan je leven er zijn altijd menzen die om je geven hoe hopeloos het ook is ook al ben je alles kwijt of ben je misbruikt of ben je familie kwijt als je zelfmoord pleegt weet je niet wat je andere aan doet en als je 13, 18,25 of 40 bent je kan altijd nog wwat van je leven maken hoe hopeloos het ook is probeer het en geloof er in en het lukt je
Datum:
17-08-2008
Naam:
erik
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

Ik kan het niet meer aan.

Ik kan het leven niet aan het word me gwn teveel ik snap niet dat niemand mij begrijpt ik wil gwn normaal leven ten eerste ik ben verkracht toen zijn mijn ouders naar de politie gestapt en nu word ik bedreigd met de dood door de daders verder hebben ze me misbruikt en het is pas uit met de liefde van mijn leven verder gaat het niet al te best met mijn pa en ik kan absoluut niet zonder hem ik wil gwn dat alles goed met mij gaat verder wil ik gwn een normaal leven
Datum:
17-08-2008
Naam:
Rawiena
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Hopeloos

Ik voel me heel alleen..

Heb ruzie me mijn vriend.. Hoewel ik er alles aan doe om dit te voorkomen gebeurt het elke keer weer.. Hij geeft nooit toe dat hij fout zit en elke keer ben ik weer de schuldige van alles..

Hij doet foute dingen, gaat met verkeerde mensen om, heeft geen verantwoordelijkheidsgevoel en alles wat hij wilt is zijn tijd met anderen doorbrengen.. Wat bij mij het gevoel naar boven brengt dat hij ook zonder mij kan..

Het ergste van alles is dat hij mij ook niet loslaat.. Als het er op aankomt dan dreigt hij zelfs dat ik nooit van hem af kan komen en dat hij mij wat zal aandoen etc.

Soms vraag ik me af of ik bij hem blijf omdat ik van hem hou of omdat ik bang ben voor de gevolgen.. Of nee, ik weet eigenlijk zeker dat ik van hem hou :(

Wat ik niet weet is of hij mijn liefde wel of niet verdient..

Of misschien verdien ik hem wel niet.. Wie weet..

Niets is wat het zijn moet daarom is het beter om er een eind aan te maken..

Ik voel ontzettende pijn van binnen.. En het gevoel dat hij het ook moet lijden...

Vaarwel allemaal...
Datum:
16-08-2008
Naam:
Niet belangrijk
Leeftijd:
29
Provincie:
Anders

ik weet het niet....meer

als klein kind had ik veel te verduren.mijn ouders zijn gescheiden van wege de mishandelingen van mijn vader, mijn moeder vluchte met haar 7 kinderen naar een andere huis en sindsdien heb ik mijn vader nooit meer gezien ik had een rotleven had het moeilijk op school ik werdt veel gepest .vanwege mijn dikke wenkbrauwen en mijn volle lichaam en ik kreeg eenbeugel.dus had het moeilijk.mijn moeder leerde een man kennen en het ging zo snel dat ze daarna ook zwanger werdt ik was er kapot van hij kwam wel als een sprookje in ons leven wat daarna snel veranderde hij wasniet zo aardig hij sloeg mijn broertjes vaak als ze niet luisterden en mij ook of mijngehandicapte zus die hij gek maakte wat mijn tranen ik mijn ogen deden ze is zo een schatje,, mijn moeder keek niet zo snel naar mij om en het voelde alsof wij haar aanhang waren (broertjes,zusjes) en dat ze een nieuwe leven inblaasde met haar nieuwe man en mijn stiefzusje het 8ste kind..ik vondt het heel moeilijk en mijn zus ook zij werdt op haar 15de zwanger van een man die 15 jaar ouder was en liep weg enliet een lange tijd niks van haar horen ze had een zware mishandelde tijd achter haar rug.en ik heb altijd gedacht zo wil ik niet gaan leven mijn leven moet heel anders gaan ver en ver weg .maar uiteindelijk door al die dingen die me zus had meegemaakt kwam ze weer terug .we hebben 6 jaar last daarna van hem gehad dat ikbedreig werdt om vekracht te worden door hem ik sluitte me op een lange tijd todat ik me weer veilig voelde op school ginghet niet goed.na een tijdje naar school gaan leerde ik vriendinnen kennen en ging daar vaak mee leuke dingen doen todat ik een hele leuke jongen leerde kennen die me ontmaagd had en na een maand had gedumpt hij wilde verdermet zijn ex en mijn hart brak zo erg dat ik weer een jongen leerde kennen waar mijn liefde zo goed bij voelde hij was 10 jaar ouder dan mij maar we bleven wel anderhalfjaar bij elkaar hij was te bezitterig ik mocht niks en zo zag ik mijn leven niet verder.hij ging op vakantie en liet twee maanden niks van zich horen en ja dat deed me pijn ik ging vreemd met een jongen die ik leerde kennen in mijn buurt maar ik zwijgde vooral mijn beste vriendin was zo jaloerss op onze relatie dat ze mij heeft veraden .we kwamen wel bij elkaar maar onze relatie dwaalde af en we gingen allebei vreemd weer en weer en weer. todat iker een punt achter heb gezet want het werdt niks maar die tijd dat op vakantie was was om te scheiden van zn ex vrouwdie daar woonde ik dacht om met mij te trouwen maar nee om met een ander te trouwen nadat het uit was in onze relatie.ik ging veel uit en ja ik had elk weekend wel een ander maar ik was zo ongelukkig en had zo veel pijn en vedriet van gedwongen sex met anderen en alle aanrandingen waar ik geen nee had durfven te zeggen omdat ik bang was.ik wildde dood .ik vluchte weg uit huis en leit nisk van mehoren ikwoonde bij vriendinnen vrienden opvanghuizen en hoopte mijn leven te veranderen in me eentje alleen het werdt nog erger,ik ben zo een leuke mooie meid met een normale karakter maar steeds klapteik mis als het ging om liefde todat ik op een site een jongen leerde kennen waar ik een keer mee heb afgesproken heb en die ik zo leuk vindt enhij mj eindelijk ook en we hebben zoveel leuke romantische dagen dat ik me ze goed voelde maar elke keer wordt hetminder en ik voel me steeds ongelukkiger worden.hij werkt heel veel en daardoor zien we lkaar weinig hij heeft niet veel tijd voor me maar ik wil gewoon wat extra aandacht en dat begrijpt hij niet en ik sta op de punt om alles o te geven want hijis de man waarmee ik verder wil en hij ook met mij maar hij is zo egoistisch verbitterdt jaloers en ik weet niet wat ik daarmee aan moet en hij doet me steeds denken aan zelfmoord en dit isgewooneen opstappeling geworden van alles
Datum:
16-08-2008
Naam:
diem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

bey.....bey

Na lang gedacht te hebben er toch eenoch och een eind aan te maken...spijt voor ieder die ik achter laat vooral mijn dochter van 6 die ik niet meer zie...

hoop dat ze ooit begrijpt dat t leven zonder haar geen fuck voorstelt...

Datum:
16-08-2008
Naam:
R
Leeftijd:
31
Provincie:
Drenthe

.

Ik weet het ook neit meer hoor. Ik loop al heel lang met deze gedachten en mn leven word alleen maar erger. Laatst heb ik nog gehoord dat mijn vader mijn zus heeft verkracht

Ik ben een pleegkind en ik woon nu dus bij mensen waarvan de man mn pleegzus heeft verkracht. Mag ik vragen of dat normaal is ?!

Ik moest er zelf ook nog achter komen, mijn ouders maakte ruzie en ik hoorde het. Ik kon het eerst niet vragen maar na een paar uur wakker te hebben gelegen ben ik toch maar naar beneden gegaan. Zelf heb ik ook het gevoel dat ik niks ben en dat ben ik ook niet, waarom hebben mijn echte oudesr me anders weggedaan ?!

Ik heb ook ngo een vriendin die heel veel problemen heeft en alles aan mij verteld . Daar zit ik ook erg mee want ze heeft ook drugsproblemen.

Laatst was ik het echt van plan, in mijn msn naam had ik staan dat het goed was zo, maar helaas lazen mensen dat en die waren naar mijn ouders gegaan. 1 van die jongens was ook helemaal kapot en het is niet eens mijn vriendje.

Ik denk dat ik het niet langer meer trek, om helemaal vol te zitten met geheimen en niks meer mag vertellen. Ik ben ook nog altijd heel erg moe en ik moet ook onderzoeken doen .

Anderen hebben vast veel meer problemen als mij maar ik trek het hier al niet meer mee.

doei.
Datum:
16-08-2008
Naam:
-----
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.