Levensverhalen (pagina 1013)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

toen ik 10 was gingen me ouders scheiden en dat vodt ik heel erg en ik dacht dat het mijn schuld was en later ging ik naar middelbare school en werd ik gepest omdat ik te dik bent en een klein beetje ruikte. en toen op een dag dat ik naar school fietste over de dam wat heb me leven voor nut en dacht ik, ik wil van de dam springen maar ik dacht ook toen: als ik dat doen zijn er ook mensen die dan heel droevig zijn zoals familie.

maar ik zit nu in het 2e en die mensen die mij pestte zitten in een andere klas en nu is mijn leven weer normaal

bij elke down komt een up zeg ik maar

als je zelfmoord pleeg denk eerst na wat er dan zal gebeuren als je dat niet doet kunnen er messchien wel mesnen heel ongelukkig worden
Datum:
11-11-2008
Naam:
ryan gout
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord wat heb ik te verliezen!!!!

hallo, ik ben een meisje vn 14 jaar. ik denk al lang om zelfmoord te plegen om presies te zijn van mijn 12 jaar. eerst kraste ik alleen maar dan snijden steeds dideper. Het is gewoon nieet meer leuk. op school doen ze altijd onozel en anders negeert iedereen mij. ik vertrouw ze niet meer alleen mijn beste vriendin die weet dat zoals heel mijn klas en mijn leerkrachten. mijn ouders weten dat niet meer. dest te langer ik daar over nadenk hoe zeker ik wor dat ik niets te verliezen heb als ik zelfmoord pleeg, ze zullen wel even verdrietg zijn maar dat gaat wel over na een paar dagen. thuis is het ook niet leuk meer mijn moeder en grote zus (16) maken altijd ruzie en die kim maakt mij konstand uit voor vanalles. alleen als die iet nodig heeft is ze lief maar pech voor haar trap ik daar niet meer in. als ik da haar dan ni geef begingt ze weer te schelden en te roepen. sorry da ik da hier typ ma ik moest even het war erjuist weer zover. als ge ie moet weten vraag maar hé. liesje
Datum:
11-11-2008
Naam:
liesje
Leeftijd:
13
Provincie:
België

mama

Ik weet dat ik zelfmoord ga plegen. Deze keuze heb ik al jaren geleden gemaakt en altijd gezegd: als mijn moeder er niet meer is, dan hoeft het voor mij ook niet meer! Helaas...1 maand geleden vandaag is mijn alles gestorven..
Weet je... mijn mama is mijn alles. Ik heb geen vader, geen broers en zussen en geen hechte familiebanden. Ik heb lieve vrienden en lieve collega's. Maar ik word gek van de woorden: je bent een sterke meid, jij redt het wel!
Neeeej...ik heb een sterk masker!! En niemand ziet het! Niemand ziet dat mijn doodswens, het stoppen van het kloppen van mijn hart, niet beantwoord wordt! Ik hoopte dat hoe graag je ook zou willen... het vanzelf zou gebeuren.

Ik wil anderen niet kwetsen dus het zo goed mogelijk organiseren. Maar wat zou de beste manier zijn? De minst pijnlijk en het prettigst voor anderen? Of bestaat dat niet?

Datum:
11-11-2008
Naam:
liefje
Leeftijd:
25
Provincie:
Overijssel

stonede gevoel

mijn probeelm is dat ik teveel heb gedacht over mijn problemen en dat ik me stoned voel zonder dat ik heb geblowd...
ik voel me psychisch niet in orde en heb het gevoel dat ik al niet leef...
ik ga naar de dokter en die stuurt me constant terug naar huis met je hebt alleen stress...heb zelfs gedacht om zelfmoord te plegen..ik heb een kindje van bijna 1 jaar ik voel me geen mens meer
Datum:
11-11-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

wil niet meer

ik kan het gewoon niet aan. er gebeurt zoveel. ik heb er gewoon de kracht niet meer voor.
Datum:
11-11-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Wil weg

De laatste tijd denk ik alleen maar aan zelfmoord. Ik ben gewoon alles en iedereen zat en zie niet in waarom alles nou moet. Iedereen verwacht te veel, maar waarom? Moet ik dan gaan werken aan het huisje-boompje-beestje-geldrelatieproblemen leven? Ik dacht het niet. Ik vind het heel moeilijk echt van mensen te houden. Er zijn er misschien maar 3 of 4 waarvan ik hou.
Maargoed. Ik ben best impulsief, dus dat kan betekenen dat ik er gewoon ineens niet meer ben. Toen ik laatst uit school kwam, heb ik bijna de tram gepakt richting zee om me daar maar in te storten. Maar als ik ooit iets doe, wil ik dat doen zonder dat iemand het ziet. Ook wil ik gewoon laten weten dat ik er niet meer ben doordat het mijn eigen keus is, voor het geval ze gaan zoeken ofzo.
Ik heb gewoon een familie en veel vrienden, hoewel niemand weet wat er echt in mij omgaat omdat ik altijd vrolijk lijk. Maar ik heb er gewoon echt geen zin meer in. Ik wil weg.
Datum:
11-11-2008
Naam:
Leanne
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

zelfmoord

ik heb ook eens over nagedacht om zelfmoord te plegen maar dat is geen oplossing en je maakt er andere mensen droevig mee zoals je familie als je depri bent ga iets leuks doen probeer vrienden te zoeken ga is met je familie is doen of chat met mensen zoals mij .
ik zeg een ding pleeg geen zelfmoorde dat is geen oplossing
Datum:
10-11-2008
Naam:
ryan
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik kan er echt niet meer tegen ik heb zoveel ongeluk in me leve ,
ik heb nog nooit een meisje gehad omdat ik bang ben ik ben heel erg introvert
ik ben gestopt met me opleiding omdat ik het nie leuk vind egt heel gaar
met me sport kon ik ver kome maar durfde ik nie omdat ik faal angst had
en ik voel me erg eenzaam
kon ik maar bij god zijn:(
Datum:
10-11-2008
Naam:
jongen
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Halve leven verpest.

toen ik 10 was begon het allemaal vanaf toen dacht ik aan zelfmoord, ben toen aangerand door een jongen die ik heel goed kende en het nooit van verwacht had! mijn ouders waren heel goed bevriend met zijn ouders en dus wij kwamen daar elke dag en toen was het 2 weken achter elkaar fout gegaan, ben toen 2 weken achter elkaar aangerand en als ik iets niet deed sloeg die mij.

toen ik 11 was kreeg ik te horen dat ik eigelijk ook nog een broer zou hebben die zou nou 19 zijn geweest alleen is met zijn geboorte al overleden.:(
en mijn wens was gewoon een broer te hebben en dan krijg je zoiets te horen dan word het gewoon te moeilijk.

en toen ik 12 was gingen mijn ouders scheiden, mijn moeder heeft mij toen in de steek gelaten en is naar een andere man gegaan die zijn nou ondertussen getrouwd. en ze heeft pas naar een jaar echt contact met mij gezocht omdat ze bang was voor dingen, wat weet ik allemaal niet precies zit nog met zoveel vragen daarover.

en toen ik 15 was heeft een goeie vriendin van mij der eigen opgehangen.
en ben gewoon veel mensen kwijtgeraakt in die tijd.
ik voel me niks meer waard echt niet.
en hulp wil ik bijna niet accepteren omdat ik andere mensen niet met mijn problemen wil opzadelen.

schoool gaat nou ook heel erg fout heb nog helemaal geen diploma niks, ik wil zo het liefste nieet meer verder.
heb al veel pogingen gedaan, maar toch denk ik soms dan aan mijn vrienden.
ben al paar keer nok out gegaan en flauwgevallen omdat ik met zoveel problemen in mijn hoofd zit.
ben kei onzeker over me eigen, ben altijd heel veel gepest geweest op de basischool en de middelbare school.

ik ben toen we in turkije op vakantie waren bijna door iemand verdronken het is dat ik om hulp kon roepen nog anders was ik er nou al niet meer geweest.

dit is mijn leven vanaf toen ik 8 was eigelijk, en het geluk heb ik nog steeds niet mogen vinden.:(
groetjes mies
Datum:
09-11-2008
Naam:
Mies
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoordgedachten

Ik loop al maanden lang met zelmoordgedachten.
Ik durf mijn gedachten echter niet tot uitvoering te brengen omdat ik bang ben voor de dood.
De reden voor mijn zelf moordgedachten zijn gelegen in het feit dat ik momenteel werkeloos ben en wordt door het CWI elke keer vernederd. Op sollicitatiegesprekken word ik telkens afgewezen.
Buiten het werk om is er ook niet veel om voor door te leven.
Mijn familie waardeert mij alleen om mijn goede baan huis en spullen.
Vrouwen vinden me te dik dus voor een relatie kom ik niet in aanmerking.
Ik heb sterk het het idee dat ik nergens voor deug.
Verder ben ik het spuug zat om energie te steken in de angsten die mij leven regeren.
Een hele dikke lul voor de samenleving met alle vooroordelen.

Datum:
09-11-2008
Naam:
neefbertus
Leeftijd:
46
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.